UZASADNIENIE

Działająca w imieniu małoletniego syna J. G. (3) – jego matka J. G. (1) – wniosła o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego J. G. (2) na rzecz małoletniego wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 8.06.2018 r. z kwoty 900 zł miesięcznie do kwoty 1.800 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1.03.2022 r.

Działając w imieniu małoletniego syna T. J. G.- wniosła również o podwyższenie alimentów zasądzonych od pozwanego J. G. (2) na rzecz małoletniego wyrokiem Sądu Okręgowego w Koninie z dnia 8.06.2018 r. z kwoty 900 zł miesięcznie do kwoty 2.400 zł miesięcznie, poczynając od dnia 1.03.2022 r. (sprawa została zarejestrowana za numerem III RC 80/22).

Zarządzeniem z dnia 31.03.2022 r. sprawę III RC 80/22 połączono do wspólnego rozpoznania ze sprawą III RC 79/22.

W uzasadnieniu matka małoletnich podniosła, iż syn J. we wrześniu 2020 r. rozpoczął naukę w szkole podstawowej, a w październiku 2020 r. naukę gry na gitarze, której koszt w zeszłym roku wynosił 35 zł. Dla obydwu małoletnich, zakupiona została również gitara za kwotę 600 zł. J. uczęszcza na zbiórki Manufaktury (...), których koszt miesięczny to 15 zł i dodatkowo coroczny obóz harcerski, który kosztuje około 800 zł. Małoletni potrzebuje też munduru harcerskiego, który kosztował około 120 zł. Z powodu niepełnosprawności brata T., który jeździ na turnusy rehabilitacyjne, matka zabiera na nie również J., płacąc za jego pobyt około 800 zł. J. ma zalecone coroczne badanie wzroku, które z uwagi na długie terminy wizyt odbywają się prywatnie. Z powodu zwiększonych kosztów utrzymania musiała natomiast zrezygnować z jazdy konnej, którą J. bardzo lubił. Miesięczny koszt wyżywienia J. wynosi około 680 zł, a miesięczny koszt jego utrzymania około 1.800 zł.

Małoletni T. ma zdiagnozowany autyzm atypowy oraz posiada orzeczenie o niepełnosprawności. Z tego względu T. uczęszcza do Niepublicznej Integracyjnej Szkoły Podstawowej w C.. Obecnie czesne za szkołę wynosi 350 zł. Dochodzą do tego koszty dojazdu do placówki (na co dzień T. jeździ podstawionym przez szkołę busem). Małoletni powód potrzebuje odpowiedniej terapii i dlatego jeździ na turnusy, które kosztują 3.000 zł. Od kwietnia 2021r. T. nosi okulary, które wraz ze szkłami kosztowały 510 zł, do tego co pół roku musi mieć badanie okulistyczne, a wizyta kosztuje 150 zł. Ze względu na długie terminy wizyty są prywatne. T. musi mieć zmieniane szkła minimum raz w roku. We wrześniu 2019 r. powód także rozpoczął naukę gry na gitarze, której koszt wynosił ostatnio 45 zł. Małoletni podobnie jak brat zaczął uczęszczać na zbiórki Manufaktury (...), których koszt miesięczny to 15 zł i do tego dochodzi coroczny obóz harcerski, którego koszt wynosi około 800 zł. Ze względu na niepełnosprawność powoda na obozie wymagany jest pobyt jego matki jako indywidualnego opiekuna, co również kosztuje około 800 zł. Powód potrzebuje także mundur harcerski, który kosztuje około 120 zł. Z powodu zwiększonych kosztów utrzymania zrezygnowano z hipoterapii, która bardzo dobrze wpływała na małoletniego. Miesięczny koszt wyżywienia T. wynosi około 730 zł, zaś miesięczny koszt jego utrzymania około 2.400 zł.

J. G. (1) utrzymuje się ze świadczenia pielęgnacyjnego w wysokości 2.119 zł, zasiłku pielęgnacyjnego w wysokości 215,84 zł, „500+” na obydwu synów, zasiłku rodzinnego w kwocie 358 zł oraz alimentów. Ze względu na niepełnosprawność T., matka powodów nie może podjąć pracy. Pozwany posiada natomiast wyższe wykształcenie, a jego miesięczny dochód wynosi około 10 tys. zł, prawdopodobnie ma również dodatek mieszkaniowy oraz coroczne premie. Poza alimentami pozwany nie ponosi innych kosztów związanych z utrzymaniem synów. Kontaktuje się z synami raz na dwa tygodnie, zabierając ich na noc.

Pozwany – J. G. (2) uznał żądanie do kwoty po 1.200 zł na każdego z synów, począwszy od dnia 1.06.2022 r., podnosząc, iż z dziećmi pozostaje w stałym kontakcie telefonicznym. Co dwa tygodnie zabiera synów na weekendy od piątku do niedzieli. Małoletni mają u ojca drugi dom tj. osobne ubrania, buty, rowery, hulajnogi, gry, aby mogli spokojnie spędzać czas, uczyć się. Ubrania pozwany przekazywał dzieciom, aby mogły się dobrze czuć w domu u matki, mając zakupione przez niego rzeczy. Na rozpoczęcie roku dzieci dostały od niego zeszyty, artykuły szkolne i plecaki. Zdaniem pozwanego, matka powodów świadomie kłamie oświadczając, że nie zabiera dzieci na wakacje, do kina, zoo czy na inne atrakcje. Małoletni mają dwie gitary, ale nie lubią grać i w związku z tym nie rozwijają tych umiejętności. Uczestnictwo swoje i dzieci w obozie harcerskim J. G. (1) pokryła z bonów turystycznych. W ocenie pozwanego, turnus rehabilitacyjny T. nie zmusza do zabierania również syna J., albowiem w tym czasie może on przebywać z ojcem. Koszt turnusu pokrywa fundacja, której syn jest podopiecznym. Ze środków fundacji jest opłacana także szkoła. Osłabienie wzroku u T. jest spowodowane nadmiernym użytkowaniem komputera, tabletu i telefonu, a na badania wzroku matka zdecydowała się dopiero po interwencji szkoły. Wizyta u okulisty była pierwszą. Matka powodów nie konsultowała z pozwanym zamiaru zakupu dodatkowego komputera, gitary itp. Rezygnacja z jazdy konnej czy innych rozrywek była spowodowana pandemią, a nie z powodu zwiększonych kosztów. Matka małoletnich pobiera zasiłek z tytułu świadomej rezygnacji z pracy, na rzecz opieki nad T.. Syn uczęszcza do szkoły, jest samodzielny, co umożliwia J. G. (1) podjęcie pracy zarobkowej.

Na rozprawie w dniu 22.11.2022 r. pozwany zmienił dotychczasowe stanowiska i wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił co następuje :

Małoletni T. G. (ur. (...)) oraz J. G. (3) (ur. (...)) są dziećmi J. G. (2) i J. G. (1). Wyrokiem z dnia 8.06.2018 r. Sąd Okręgowy w Koninie rozwiązał przez rozwód małżeństwo rodziców małoletnich, powierzając obojgu wykonywanie władzy rodzicielskiej nad nimi, ustalając ich miejsce pobytu w każdorazowym miejscu zamieszkania matki. Sąd zasądził także od J. G. (2) na rzecz każdego z synów alimenty w kwocie po 900 zł miesięcznie, począwszy od dnia prawomocności wyroku.

(dowód: akta I C 318/18 Sądu Okręgowego w Koninie)

W chwili zakończenia sprawy rozwodowej małoletni T. uczęszczał do klasy I – ej Szkoły Podstawowej Niepublicznego Tęczowego Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w K., a J. chodził do przedszkola integracyjnego w tej samej placówce. Małoletni byli objęci opieką psychologiczną w placówce szkolno-przedszkolnej. W 2014 roku u T. rozpoznano spektrum autyzmu, przy czym był wysoko funkcjonującym autystykiem. Małoletni miał orzeczenie o niepełnosprawności oraz orzeczenie z poradni psychologiczno-pedagogicznej na okres nauki szkolnej. Małoletni przebywali w placówce od godz. 8-ej do 15-ej. Po zajęciach obowiązkowych T. brał udział w zajęciach rewalidacyjnych, logopedycznych, B. oraz w zajęciach metody ruchu W. S.. Raz w miesiącu powód chodził także na spotkania z psychologiem w poradni psychologiczno – pedagogicznej. Chłopiec miał trudności z nauką języka polskiego. Czesne za szkołę wynosiło 200 zł za każdego małoletniego.

(dowód: akta I C 318/18 Sądu Okręgowego w Koninie; zeznania matki powodów k.96v)

J. G. (1) nie pracowała, pobierała świadczenie pielęgnacyjne z tytułu opieki nad T. w kwocie 1.477 zł miesięcznie oraz zasiłek pielęgnacyjny w kwocie 153 zł. Otrzymywała na synów także świadczenie wychowawcze tzw. "500+". Wraz z synami zamieszkiwała w K. w mieszkaniu należącym do jej rodziców. W opiece nad dziećmi J. G. (1) pomagali rodzice oraz siostra. Matka małoletnich korzystała ze spotkań grupy wsparcia dla rodziców dzieci autystycznych.

(dowód: akta I C 318/18 Sądu Okręgowego w Koninie)

J. G. (2) był zatrudniony w firmie (...). Pracował w delegacji i z tego tytułu osiągał wynagrodzenie w kwocie średnio 10.500 zł netto miesięcznie. Na synów tytułem alimentów przekazywał kwotę 1.800 zł miesięcznie, ustaloną w ugodzie mediacyjnej z dnia 2.03.2018 r.

W zakresie kontaktów pozwany na bieżąco porozumiewał się z matką powodów. Do spotkań dochodziło w trzy weekendy w miesiącu, od piątku do niedzieli. J. G. (2) zazwyczaj przyjeżdżał po synów bądź J. G. (1) zawoziła ich do jego matki. W czerwcu 2018 r. pozwany był z synami 3 dni nad morzem. T. i J. mieli z ojcem stały kontakt telefoniczny.

(dowód: akta I C 318/18 Sądu Okręgowego w Koninie oraz informacja o przychodach za rok 2018 k.79-80)

Małoletni T. ma ustaloną niepełnosprawność w stopniu lekkim oraz orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego z uwagi na niepełnosprawność sprzężoną, tj. autyzm i niepełnosprawność intelektualną. T. jest osobą nieczytającą i niepiszącą. W okresie dojrzewania pojawiły się u niego zachowania agresywne. Powód realizuje naukę na poziomie klasy IV – ej w Niepublicznej Integracyjnej Szkole Podstawowej w C., za którą czesne wynosi 350 zł miesięcznie. W okresie wakacyjnym tj. w lipcu i sierpniu czesne wynosi po 100 zł miesięcznie. T. ma przydzielonego nauczyciela wspomagającego. Szkoła zapewnia materiały edukacyjne, zajęcia rewalidacyjne oraz logopedę. Małoletni do placówki dojeżdża szkolnym busem, co kosztuje 50 zł miesięcznie. Jedynie w środy T. jest odbierany ze szkoły przez matkę, gdyż wówczas kończy zajęcia po odjeździe ostatniego busa. Małoletni je obiady w szkole. Opłata za posiłek wynosi 15 zł. J. G. (1) opłaciła za syna ubezpieczenie szkolne w wysokości 43 zł.

T. jest krótkowidzem i nosi okulary. Ostatnie były zakupione w maju br. i kosztowały 510 zł. Co pół roku chłopiec ma wizyty kontrolne u okulisty, które są prywatne , a koszt jednej wizyty wynosi 150 zł. Przed wybuchem pandemii J. G. (1) jeździła z T. na turnusy rehabilitacyjne. Wyłożone przez nią środki były jej refundowane przez fundację. Na turnusy J. G. (1) zabierała również młodszego syna. Za jego i swój pobyt ponosiła odpłatność we własnym zakresie.

(dowód: orzeczenie o niepełnosprawności z dnia 3.02.2021 r. k.9, zaświadczenie z dnia 8.10.2014 r. k.10, wynik badań psychologicznych z dnia 22.12.2020 r. k.11 akt III RC 80/22, orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego k.12-18 akt III RC 80/22, faktura za usługę medyczną oraz za okulary k.19-20 akt III RC 80/22 i k.92-93, faktury za szkołę k.21-22 akt III RC 80/22 i k.85, dowód wpłaty za ubezpieczenie k.23 akt III RC 80/22, zeznania matki powodów k.96-97)

Małoletni J. chodzi do klasy III – ej Szkoły Podstawowej nr (...) w K.. Nie korzysta z obiadów na terenie placówki. J. G. (1) opłaca za syna składki klasowe. J. pozostaje pod kontrolą okulisty, ale nie nosi okularów.

(dowód: zeznania matki powodów k.96-97, potwierdzenie przelewu bankowego k.25)

Małoletni powodowie uczęszczają na lekcje gry na gitarze (T. od 3 lat, J. od 2 lat), przy czym odpłatność za naukę T. wynosi łącznie 200 zł, zaś za naukę J. 180 zł. We wcześniejszym okresie opłata wynosił odpowiednio 180 zł i 140 zł. Chłopcy należą także do Manufaktury (...). Składki członkowskie wynoszą za obu 45 zł miesięcznie. Powodowie każdego roku jeżdżą wraz z matką na obozy harcerskie. Koszt ostatniego obozu wyniósł za trzy osoby 1.800 zł. J. G. (1) w związku z nauką zdalną zakupiła dla synów komputer za kwotę 4.199 zł.

Powodowie w czerwcu br. byli na wyciecze w W., której koszt wyniósł po 150 zł na każdego z małoletnich. J. w październiku br. był także na wycieczce w T.. Z kolei T. w grudniu jedzie na wycieczkę do „Wioski Św. M.”, której koszt będzie wynosił około 100 zł.

J. G. (1) była z synami przez okres 5 dni nad morzem, przy czym koszt tego wyjazdu wyniósł 2.600 zł. Wakacyjny wyjazd sfinansowała ze środków stanowiących refundację wydatków poniesionych na czesne za szkołę T.. Refundację otrzymuje raz na pół roku.

Matka starała się zawsze zapewnić synom atrakcje zabierając ich na basen do U., łyżwy, do Miejskiego (...). Obecnie sporadycznie korzystają z tych atrakcji, z uwagi na koszty. Małoletni powodowie korzystają z usług fryzjerskich, przy czym łączny koszt za obydwu wynosi około 60 zł.

(dowód: faktura za lekcje gry na gitarze k.23 i k.86 oraz k.36 akt III RC 80/22, potwierdzenie przelewu bankowego k.24 i k.37, kopia paragonu fiskalnego wraz z dokumentem dostawy k.26 oraz k.38 akt III RC 80/22, faktury za odzież i obuwie k.27-29 oraz k.39-42 akt III RC 80/22, paragony fiskalne wraz z potwierdzeniami przelewów bankowych k.30-37 oraz k.43-50 akt III RC 80/22, paragon fiskalny wraz z potwierdzeniem przelewu bankowego k.38 oraz k.51-52 akt III RC 80/22, paragony fiskalne wraz z potwierdzeniami przelewów bankowych k.39-51 oraz k.53-64 akt III RC 80/22, paragon fiskalny i rachunek k.54-55 oraz k.67-68 akt III RC 80/22, paragon imienny k.90, faktura za obuwie k.91, zeznania matki powodów k.96-97; zeznania pozwanego k.97)

J. G. (1) wraz z synami nadal zamieszkuje w mieszkaniu swoich rodziców. Za mieszkanie opłaca czynsz w kwocie 547,16 zł miesięcznie. Reguluje również należności za odpady w kwocie 63 zł miesięcznie, energię elektryczną w kwocie około 245 zł za dwa miesiące, usługi telekomunikacyjne w kwocie 29,90 zł miesięcznie oraz internet w kwocie 29,90 zł miesięcznie. Matka małoletnich poza samochodem nie posiada innego majątku. J. G. (1) ponosi koszty związane z utrzymaniem samochodu, w tym wydatki na zakup paliwa i konieczne naprawy. Za ostatnią zapłaciła ponad 1.200 zł. W listopadzie br. zakupiła telefon komórkowy za kwotę około 1.500 zł.

(dowód: informacje o wysokości opłat k.11 i 14 oraz k.24 i 27 akt III RC 80/22, potwierdzenia przelewów bankowych k.12-13 oraz k.25-26 akt III RC 80/22, faktury za energię elektryczną wraz z potwierdzeniem przelewu k.15-17 oraz k.28-30 akt III RC 80/22, faktury za usługi telekomunikacyjne i internet wraz z potwierdzeniami przelewów k.18-22 oraz k.31-35 akt III RC 80/22, informacja o wysokości opłat k.94, faktura za energię elektryczną k.95 ; zeznania matki powodów k.96-97)

(okoliczności bezsporne )

Powodowie utrzymują kontakt z ojcem. Jeżdżą do niego z reguły co dwa tygodnie na weekend. W bieżącym roku w wakacje, pozwany zabierał synów na 2-3 dniowe wyjazdy.

(dowód : zeznania pozwanego k.97)

J. G. (2) pracuje w firmie (...). Od 3 miesięcy pracuje w W., a we wcześniejszym okresie wykonywał pracę na terenie Ł.. W 2021 r. przychód pozwanego z tytułu pracy wyniósł 251.817,88 zł (a dochód po odliczeniu podatki i składki na ubezpieczenie- 165.560.52 zł). W poszczególnych miesiącach wynagrodzenie netto pozwanego w 2021 r. wyniosło: we wrześniu – 7.225,09 zł, w październiku – 7.964,19 zł, w listopadzie i grudniu – po 7.964,19 zł. W 2022 r. wynagrodzenie netto pozwanego wyniosło: w styczniu i lutym – po 9.542,53 zł, w marcu – 9.612,53 zł, w kwietniu - 9.612,53 zł. Poza wynagrodzeniem pozwany otrzymuje również premie; i tak : w październiku 2021 r. wyniosła ona 35.552,69 zł netto , a w marcu br. premia i nagroda wyniosła łącznie 40.291,58 zł netto. Ostatnią premię w kwocie 17 tys. zł. pozwany otrzymał w październiku

(dowód: listy płac k.64-71, informacja PIT-11 za 2021 r. k.72-73, zeznania pozwanego k.97)

Pozwany obecnie pozostaje w nowym związku, z tym że jego partnerka nie pracuje. Ze względu na pracę w W. wynajmuje mieszkanie, za które płaci 3.000 zł, przy czym pracodawca wypłaca mu dodatek mieszkaniowy w kwocie 1.940 zł.

J. G. (2) w 2019 r. kupił mieszkanie w Ł. za kwotę 270.000 zł. Na ten cel zaciągnął kredyt na okres 25 lat, przy czym na wkład własny przeznaczył środki pochodzące z premii. Raty kredytu wynoszą 1.220 zł.

(dowód: zeznania pozwanego k.97)

Sąd zważył co następuje :

Podstawą zgłoszonych przez małoletnich powodów żądań jest art. 138 kro, zgodnie z którym w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Przez zmianę stosunków - uzasadniającą podwyższenie alimentów - rozumie się istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub też zwiększenie się możliwości zarobkowych zobowiązanego do alimentacji, które to przesłanki w myśl art. 135 § 1 kro wyznaczają zakres obowiązku alimentacyjnego. Dla stwierdzenia, czy nastąpiła zmiana stosunków w rozumieniu art. 138 kro, należy brać pod uwagę, czy istniejące warunki i okoliczności - na tle sytuacji ogólnej - mają charakter trwały, dotyczą okoliczności zasadniczych, ilościowo znacznych i wyczerpują te przesłanki, które w istotny sposób wpływają na istnienie czy zakres obowiązku alimentacyjnego.

Zdaniem Sądu, w świetle zebranego w niniejszej sprawie materiału dowodowego, przedmiotowe powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Niewątpliwie od momentu uprawomocnienia się wyroku rozwodowego, w którym ustalono alimenty, wzrosły usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów biorąc pod uwagę, że od tego czasu minęły 4 lata. Zgodnie zaś ze stanowiskiem Sądu Najwyższego, różnica wieku dziecka spowodowana upływem czasu od daty orzeczenia określającego wysokość alimentów, sama przez się uzasadnia wzrost potrzeb związanych np. z uczęszczaniem do szkoły, co z kolei pociąga za sobą konieczność ponoszenia zwiększonych wydatków (orzeczenie SN z dnia 1.06.1965 r. I CZ 135/64, nie publ.). W kontekście tego orzeczenia zaznaczyć należy, że w czasie ustalania alimentów T. miał 8 lat i uczęszczał do klasy I – ej Szkoły Podstawowej Niepublicznego Tęczowego Zespołu Szkolno – Przedszkolnego w K., z kolei J. miał 5 lat i chodził do przedszkola integracyjnego w tej samej placówce. Aktualnie T. realizuje naukę na poziomie klasy IV – ej w Niepublicznej Integracyjnej Szkole Podstawowej w C., a J. chodzi do klasy III – ej Szkoły Podstawowej nr (...) w K.. W związku z realizowaniem obowiązku szkolnego wzrosły zatem przede wszystkim koszty utrzymania małoletniego T., który cały czas jest uczniem szkoły prywatnej, a na przestrzeni ostatnich 4 lat czesne wzrosło z kwoty 200 zł do 350 zł (plus koszty dojazdu w kwocie 50 zł, z uwagi na zmianę lokalizacji szkoły). Usprawiedliwione potrzeby małoletnich obejmują również wydatki ukierunkowane na rozwijanie ich pozaszkolnych zainteresowań, zapewnienie odpowiedniego wypoczynku. W przypadku powodów, co wynika z zebranego materiału dowodowego wydatki te obejmują koszty związane z nauką gry na gitarze (opłata za lekcje, kupno instrumentu muzycznego), czy też przynależność do harcerstwa (składki członkowskie, kupno mundurków, koszty obozów harcerskich). Do usprawiedliwionych wydatków związanych z utrzymaniem małoletniego T. zaliczają się nadto koszty dotyczące leczenia okulistycznego, uczestnictwa w turnusach rehabilitacyjnych. Ponadto usprawiedliwione potrzeby powodów związane są również z wydatkami dotyczącymi ich codziennego utrzymania, tj. wyżywienia, zakupu odzieży, obuwia, środków higienicznych i kosmetyków. Określenie wysokości świadczeń alimentacyjnych, uwarunkowanych kosztami utrzymania (wyżywienie, mieszkanie, odzież, leczenie ) i wychowania, w odniesieniu do dzieci (pielęgnacja, opieka, dbałość o fizyczny i intelektualny rozwój) jest domeną ustaleń na podstawie dowodów ale uwzględniającą także zasady doświadczenia życiowego ( orz. SN z 29.11.1949 r. Wa.C 167/49 , NP. 1951 , nr 2 s.52). Mając na względzie te zasady, a także złożone przez matkę małoletnich dokumenty, zdaniem Sądu, usprawiedliwione potrzeby związane z utrzymaniem małoletniego T. wynoszą około 1.800 zł miesięcznie, a J. około 1.500 zł miesięcznie.

Pozwany podnosił, iż część wydatków ponoszonych na utrzymanie synów, w szczególności małoletniego T. , jak np. czesne, koszty turnusów rehabilitacyjnych są refundowane przez fundację. Zdaniem Sądu, fakt iż dotychczas matka małoletnich korzystała ze wsparcia fundacji, nie daje podstaw do pominięcia opisanych wydatków przy ustalaniu zakresu usprawiedliwionych potrzeb powodów. Podkreślić należy, iż z finansowego wsparcia ze strony organizacji pozarządowych, fundacji, w ocenie Sądu, w pierwszej kolejności powinny korzystać osoby, których sytuacja finansowa jest trudna i których nie stać na ponoszenie tego rodzaju wydatków. Z taką sytuacją nie mamy natomiast do czynienia na gruncie niniejszej sprawy, skoro jeden z rodziców uzyskuje dochody na poziomie ponad 10 tys. zł miesięcznie.

Wysokość świadczeń alimentacyjnych jest uzależniona również od możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego. Pozwany J. G. (2), podobnie jak w trakcie sprawy rozwodowej, jest zatrudniony w firmie (...). W chwili ustalania alimentów pozwany osiągał wynagrodzenie na poziomie 10.500 zł netto miesięcznie. W poczet materiału dowodowego sprawy I C 318/18 nie zostały załączone dokumenty dotyczące osiąganych przez pozwanego zarobków, a ich poziomi wynika jedynie z zeznań pozwanego, który podawał, iż zarabia średnio7.000 zł. Jednakże, wykonując zobowiązanie Sądu, J. G. (2) przedłożył do niniejszej sprawy informację PIT-11 za 2018 r. (a więc rok w którym zakończyło się postępowanie rozwodowe), z którego wynika, że wówczas ze stosunku pracy osiągnął przychód w kwocie 185.387,05 zł. Uwzględniając naliczony podatek, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne, należy stwierdzić, iż dochód pozwanego wyniósł w 2018 r. w sumie 126.340,78 zł (183.718,33 zł – 24.983 zł – 19.548,51 – 12.846,04), co daje średnio miesięcznie kwotę 10.528,40 zł i co wskazuje , iż pozwany nie ujawnił w całości swoich ówczesnych dochodów. Natomiast w 2021 r. przychód J. G. (2) ze stosunku pracy wyniósł 251.817,88 zł. Również i w tym przypadku odliczając należny podatek, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne stwierdzić należy, iż dochód pozwanego wyniósł 165.560.52 zł (248.217,88 zł – 41.062 zł – 23.934,4 zł – 17.660,96 zł), co daje miesięcznie kwotę 13.796,71 zł. Z kolei w 2022 r. wynagrodzenie netto pozwanego wyniosło: w styczniu i lutym – każdorazowo po 9.542,53 zł, w marcu – 9.612,53 zł, w kwietniu - 9.612,53 zł. W bieżącym roku pozwany otrzymał także dwie premie (nagrody) w kwocie 40.291,58 zł netto oraz w kwocie 17.000 zł. W ujęciu rocznym dodatkowe dochody z tytułu premii wynoszą zatem średnio miesięcznie około 4.700 zł , a w konsekwencji należy uznać, iż miesięczne zarobki pozwanego wynoszą średnio ponad 14 tys. zł netto. Zdaniem Sądu, powyższe wyliczenie pokazuje dobitnie, że możliwości zarobkowe pozwanego od sprawy rozwodowej uległy istotnemu zwiększeniu i jest on władny łożyć alimenty na synów w łącznej kwocie 3.300 zł. Na marginesie należy jedynie zauważyć, iż roczna wartość alimentów tj. 39.600 zł , jest niższa od łącznej kwoty premii , które w tym roku pozwany otrzymał.

J. G. (2) podnosił, że posiada zobowiązanie finansowe z tytułu zaciągniętego kredytu na zakup mieszkania. Pokreślić należy, iż zgodnie ze stanowiskiem Sądu Najwyższego wyrażonym w wyroku z dnia 12.11.1976 r. w sprawie III CRN 236/76 (Lex nr 7875) zadłużenie bankowe zobowiązanego do alimentacji nie może powodować ograniczenia należnych uprawnionemu środków utrzymania. Osoba, na której ciąży obowiązek alimentacyjny, musi bowiem się z tym liczyć przy podejmowaniu wydatków i ich wysokość planować stosownie do posiadanych możliwości z uwzględnieniem wspomnianego obowiązku alimentacyjnego. Aprobując powyższe stanowisko, Sąd nie uwzględnił tej okoliczności przy ocenie możliwości majątkowych pozwanego. Tym bardziej, że zakupiony przez pozwanego lokal nie służy mu do bieżącego zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

Pozwany w toku postępowania podnosił, iż synowie nie mają zapewnionej odpowiedniej opieki ze strony matki. Należy zwrócić uwagę, że niniejsza sprawa nie dotyczy władzy rodzicielskiej, dlatego też okoliczności podnoszone przez pozwanego w zakresie wywiązywania się przez matkę małoletnich z obowiązków rodzicielskich względem synów nie mają wpływu na ustalenie obowiązku alimentacyjnego. Niemniej jednak nie sposób pozostać obojętnym na podnoszone zarzuty, tym bardziej że czyni to rodzic, który nie sprawuje bieżącej pieczy nad dziećmi. Za szczególnie kuriozalny należy uznać zarzut, iż matka powodów pozostawiła synów na weekend pod opieką swoich rodziców, a sama wzięła udział w zawodach tanecznych. Pozwany formułując zarzuty pod adresem byłej żony, powoływał się również na opinię szkoły, do której uczęszcza T. i na spotkanie jakie w tej sprawie zostało zorganizowane w ubiegłym roku. Mimo, że pozwany sam wziął udział w tym spotkaniu nie podjął jednak dotychczas żadnych działań, aby to zmienić. Deprecjonowanie byłej żony jako matki nie jest przy tym czymś nowym. Jak bowiem wynika z wywiadu kuratora sporządzonego do sprawy rozwodowej, już wówczas J. G. (1) sygnalizowała , że mąż zarzucał jej , iż nie radzi sobie z prowadzeniem domu i opieką nad synami, a nawet jego zachowanie w stosunku do siebie oceniła jako noszące znamiona psychicznego znęcania się oraz przemocy ekonomicznej. Mimo jednak tak negatywnej opinii nie przeszkodziło to pozwanemu domagać się w pozwie rozwodowym powierzenia opieki nad synami matce małoletnich w każdorazowym jej miejscu zamieszkania.

Pozwany zarzucił także matce powodów, iż świadomie rezygnuje z zatrudnienia, a syn mimo niepełnosprawności jest na tyle samodzielny, że była żona może podjąć zatrudnienie. J. G. (2) wymaga zatem od byłej małżonki podjęcia zatrudnienia, mimo iż sprawuje ona pieczę nad dwójką małoletnich synów, jednocześnie nie wymagając tego od swojej obecnej partnerki. Jak bowiem wynika z jego zeznań partnerka pozostaje na jego utrzymaniu.

W tym stanie rzeczy, na podstawie cytowanych przepisów, orzeczono jak w pkt I i II wyroku. Należy zauważyć, iż zasądzona kwota alimentów, w ocenie Sądu, w całości pokrywa koszty związane z utrzymaniem małoletnich, ale mając na uwadze wysokość uzyskiwanych przez pozwanego dochodów jest to w pełni uzasadnione. W odniesieniu do matki powodów, Sąd natomiast uznał , iż swój obowiązek alimentacyjny wobec synów, ze względu na sytuację związaną z małoletnim T., J. G. (1) realizuje poprzez codzienne osobiste starania o utrzymanie i wychowanie powodów ( art. 135 §2 kro).

O nieuiszczonych kosztach sądowych orzeczono na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 100 kpc (na które złożyła się część opłaty od pozwu).

Rygor natychmiastowej wykonalności orzeczono zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Sędzia Agnieszka Pietruszka

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE