WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2014r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący	SSO Katarzyna Antoniak
Protokolant	st. sekr. sądowy Marzena Mazurek

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2014 r. w Siedlcach na rozprawie

odwołania J. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 19 kwietnia 2013 r. Nr (...)

w sprawie J. W.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy

zmienia zaskarżoną decyzję i ustala prawo J. W. do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 01 kwietnia 2013 r. do 31 marca 2015 r.

Sygn. akt: IV U 569/13 UZASADNIENIE

Decyzją z 19 kwietnia 2013r. znak: (...)Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.57 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych odmówił J. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wskazując, że u wymienionej nie stwierdzono niezdolności do pracy.

Odwołanie od w/w decyzji złożyła J. W. wnosząc o jej zmianę i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazała, że nie zgadza się z opinią lekarzy organu rentowego, gdyż stan jej zdrowia nie uległ poprawie, ale przeciwnie pogorszył się (odwołanie k.2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując iż zaskarżona decyzja wydana została na podstawie orzeczenia Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z 16 kwietnia 2013r., która nie stwierdziła u wnioskodawczyni niezdolności do pracy, a odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczona J. W. uprawniona była do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 31 marca 2013r. (decyzja o ustaleniu prawa do renty z 2 kwietnia 2010r. k.198 akt rentowych). W dniu 1 marca 2013r. ubezpieczona wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. z wnioskiem o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (wniosek k.222 akt rentowych). Rozpoznając wniosek organ rentowy skierował ubezpieczoną na badanie przez Lekarza Orzecznika ZUS, który w orzeczeniu z 20 marca 2013r. ustalił, że ubezpieczona jest nadal częściowo niezdolna do pracy do 31 marca 2015r. (wypis z orzeczenia Lekarza Orzecznika z 20 marca 2013r. k.224 akt rentowych).

Na skutek wniesienia przez zastępcę głównego lekarza orzecznika (...) Oddział w S. zarzutu wadliwości powyższego orzeczenia ubezpieczona skierowana została na badanie przez Komisję Lekarską ZUS, która w orzeczeniu z 16 kwietnia 2013r. ustaliła, że ubezpieczona nie jest niezdolna do pracy (zarzut wadliwości do orzeczenia lekarza orzecznika k.225 i orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z 16 kwietnia 2013r. k.230 akt rentowych). Na podstawie powyższego orzeczenia, zaskarżoną decyzją z 19 kwietnia 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (decyzja z 19 kwietnia 2013r. k.231 akt rentowych).

Zespół biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i laryngologii w opinii sporządzonej na zlecenie sądu rozpoznał u ubezpieczonej stan po leczeniu operacyjnym dyskopatii L-S (1983r.), zmiany zwyrodnieniowo-dyskopatyczne kręgosłupa bez objawów niewydolności narządu osiowego i objawów korzeniowych, tężyczkę i szumy uszne i stwierdził, że przedmiotowy stan nie powoduje u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Za ustaleniem takim przemawiają wyniki badania neurologicznego, w którym nie stwierdza się objawów ogniskowych oraz objawów niewydolności krążenia mózgowego, jak również aktywnych objawów korzeniowych. Brak jest również deficytów w zakresie specjalności biegłego laryngologa. Z kolei stan morfologiczno-czynnościowy narządów ruchu nie wskazuje na istnienie schorzenia, które naruszałoby prawidłowe funkcjonowanie organizmu w stopniu powodującym istotne ograniczenie zdolności do pracy. Stan zaawansowania zmian zwyrodnieniowo-zniekształcających i dyskopatycznych w obrębie kręgosłupa jest niewielki. Ponadto zachowana jest pełna sprawność ruchowa i czynnościowa kończyn górnych i dolnych (opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i laryngologii k.14 i 20 akt sprawy).

Z kolei biegły z zakresu endokrynologii w opinii sporządzonej na zlecenie Sądu rozpoznał u ubezpieczonej raka brodawkowego tarczycy – stan po totalnym usunięciu tarczycy i leczeniu uzupełniającym jodem promieniotwórczym, pooperacyjną niedoczynność tarczycy i przytarczyc, leczenie hormonalne superesyjnymi dawkami lewoskrętnej tyroksyny, subkliniczną nadczynność tarczyc stwierdzając, że stan ten powoduje częściową okresową niezdolność do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r. Biegły wskazał, że proces leczenia nowotworu tarczycy po leczeniu operacyjnym i uzupełniającym polega na stosowaniu takiej dawki supersyjnej hormonów tarczycy, aby stale utrzymywać TSH poniżej dolnej granicy normy, czyli utrzymywać ubezpieczoną w stanie przewlekłej subklinicznej nadczynności tarczycy. Ubezpieczona jest leczona z powodu jatrogennej tężyczki. Dawki stosowanej substancji wapniowej są wysokie, ale i tak nie zapewniają homeostazy wapniowej mimo jednoczesnego przyjmowania submaksymalnych dawek alfadiolu. Przy obniżonych poziomach wapnia w surowicy, dodatniej próbie ischemicznej tężyczkowej, skurczach podudzi i parastezji szczęki w wywiadzie wywoływanie objawów tężyczkowych jest niecelowe. W ocenie biegłego ubezpieczona, która jest w permanentnej subklinicznej nadczynności tarczycy, ma dolegliwości związane z tężyczką, ma szumy uszne i nadwrażliwość na dźwięki, zaburzenia depresyjno-lękowe jest częściowo okresowo niezdolna do pracy jako nauczycielka w przedszkolu (opinia biegłego endokrynologa k.29-31).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej J. W. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.57 ust. 1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r., Nr 153, poz.1227 ze zm.) renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia, albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania zatrudnienia, przy czym ostatniego wymogu nie stosuje do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy. W myśl art.12 ust.1, 2 i 3 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, a częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Rozstrzygnięcie o zasadności odwołania ubezpieczonej od decyzji organu rentowego odmawiającej jej prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy wymagało ustalenia czy u ubezpieczonej istnieje częściowa lub całkowita niezdolność do pracy. Wywołana w sprawie opinia biegłych z zakresu ortopedii, neurologii i laryngologii wykazała, że stan neurologiczny, stan narządu ruchu i stan narządu słuchu nie powodują u ubezpieczonej niezdolności do pracy. Natomiast z opinii biegłego endokrynologa wynika, że stan ubezpieczonej wynikający z procesu leczenia po totalnym usunięciu raka brodawkowego tarczycy powoduje u ubezpieczonej dalszą częściową niezdolność do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r. Analizując przedmiotową opinię biegłego Sąd doszedł do przekonania, że stanowi ona miarodajny i wiarygodny dowód w sprawie, gdyż wydana została przez specjalistę z zakresu endokrynologii, a ponadto poprzedzona została analizą dokumentacji lekarskiej ubezpieczonej i jej badaniem. Opinia jest spójna i logiczna oraz należycie uzasadniona. Ponadto nie została ona zakwestionowana przez żadną ze stron.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd na podstawie art.477.14§2 kpc zmienił zaskarżoną opinię i ustalił, że ubezpieczonej przysługuje prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w okresie od 1 kwietnia 2013r. do 31 marca 2015r.