Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 522/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. K.

w dniu 12 lutego 2022 roku miejscowości N. (...), gmina J., województwo (...), naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego – ratownika medycznego P. W. w ten sposób, że uderzył go prawą dłonią w lewą stronę głowy podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych związanych z udzielaniem pomocy medycznej,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

1.  Oskarżony F. K., urodzony w (...)r., zamieszkujący w domu rodziców J. i T. K. (1) pod numerem (...) w miejscowości N., gmina J., wraz z konkubiną E. P., z którą wychowuje wspólnie dwoje dzieci, w dniu 12 lutego 2022r. w godzinach wieczornych w miejscu zamieszkania spożywał alkohol, wypijając z nią wspólnie 0,5 litra wódki smakowej, świętując nadchodzące Walentynki. Około godz. 22.15 schodząc po schodach prowadzących z piętra na parter domu stracił równowagę i spadając doznał rany kłutej tułowia na wysokości żeber. Przebywający na dole ojciec oskarżonego T. K. (1), który tego wieczora także spożywał alkohol w postaci drinków na bazie whisky w ilości nie mniejszej niż 100 ml, wezwał telefonicznie karetkę pogotowia.

2.  Przybyli na miejsce po około 15 minutach ratownicy medyczni, oskarżyciel posiłkowy P. W. i towarzyszący mu J. W. zastali oskarżonego leżącego na boku na podłodze w salonie, trzymającego się dłonią się za brzuch w miejscu zranienia. W trakcie badania i próby zabezpieczenia rany F. K. utrudniał wykonywanie czynności medycznych, uskarżał się na ból, żądał udzielenia pomocy, jednocześnie odpychając ratowników i zwracając się do nich w sposób agresywny, był uspokajany przez obecnych na miejscu rodziców i konkubinę. Początkowo odmawiał przewiezienia na szpitala, ostatecznie godząc się z koniecznością chirurgicznego zaopatrzenia rany. Gdy przy pomocy ojca oskarżonemu udało się zająć pozycję siedzącą na krześle, pokrzywdzony wykonał mu wymaz w celu przeprowadzenia obligatoryjnego testu na obecność koronawirusa, następnie F. K. ubrał się, podtrzymywany przez ojca i konkubinę zaczął przechodzić do karetki celem udania się do Szpitala (...) w S..

3.  Po opuszczeniu domu przez drzwi balkonowe przez J. W., który jako pierwszy udał się do ambulansu ze sprzętem medycznym, na taras wyszedł oskarżony w towarzystwie (...) oraz podążający obok nich P. W.. Po zbliżeniu się do krawędzi tarasu F. K. zwrócił się w stronę oskarżyciela posiłkowego, skierował do niego wulgarne słowa jak na k. 44v, nie reagując na próby uspokojenia zamachnął się prawą ręką, uderzając uchylającego się przed tym gestem pokrzywdzonego otwartą dłonią w lewą część głowy na wysokości ucha. P. W. cofnął się o kilka kroków od oskarżonego, wyzywającego go i nakazującego mu opuszczenie posesji słowami jak na k. 44v, po czym wsiadł do karetki i zawiadomił dyspozytora o zaistniałej sytuacji, poprosił także o wezwanie na miejsce patrolu Policji. W tym czasie oskarżony został zabrany przez ojca do wnętrza domu i udał się do swojego pokoju na piętrze. Przebieg zdarzenia na tarasie domu państwa K. został częściowo utrwalony na nagraniu z zainstalowanej na budynku kamery monitoringu.

4.  W czasie oczekiwania na przyjazd radiowozu T. K. (1) przeprosił ratowników za zachowanie syna i zakwestionował zasadność wezwania Policji. Po przybyciu na miejsce funkcjonariuszy KPP w S. J. C. i M. R. rodzice oskarżonego odmówili wpuszczenia ich do środka, w celu umożliwienia wejścia do domu na miejsce została wezwana załoga straży pożarnej pod dowództwem K. S.. Na skutek między jego perswazji J. i T. K. (2) po pewnym czasie otworzyli drzwi domu i pozwolili na podjęcie czynności z ich synem. F. K. został zatrzymany o godz. 23:50, a następnie poddany badaniu na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu, wynik badania o godz. 02.25 wyniósł 0,35 mg/l.

5.  Oskarżony był uprzednio karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczytnie z dnia 04 grudnia 2020r. w sprawie II K 516/20 za czyn z art. 178a § 1 kk na karę 100 stawek dziennych grzywny po 20 zł, za czyn z art. 207 § 1 kk na karę 5 miesięcy pozbawienia wolności, za dwa czyn z art. 224 § 2 kk w zb. z art. 222 § 1 kk w zb. z art. 226 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk na kary odpowiednio 5 i 4 miesięcy pozbawienia wolności, wymierzono mu karę łączną 1 roku pozbawienia wolności, odbytą w systemie dozoru elektronicznego do dnia 10 września 2021r., nadto orzeczono wobec niego środek zabezpieczający w postaci terapii uzależnień.

6.  W toku postępowania oskarżony został poddany badaniu przez biegłych lekarzy psychiatrów i biegłego psychologa. Nie stwierdzając u F. K. choroby psychicznej ani upośledzenia umysłowego, rozpoznali u niego cechy zaburzeń osobowości oraz zespół uzależnienia spowodowany używaniem alkoholu i marihuany, ocenili, iż w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu oskarżony miał zachowaną zdolność do rozpoznania jego znaczenia i pokierowania swoim postępowaniem.

Ad. 1

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „wróciłem tego dnia” do słów „wezwał pogotowie”

- zeznania T. K. (1) k. 10v do słów „pomocy synowi”, do słów „karetkę pogotowia”, od słów ja spożyłem” do słów „0,5 l”

- zeznania J. K. do słów „karetkę pogotowia”, do słów „wezwaliśmy karetkę”

- zeznania E. P. do słów „karetkę pogotowia”, do słów „na karetkę”, od słów „spożywaliśmy” do słów „na schodach”

- protokół oględzin nagrania zgłoszenia

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „jak zobaczyłem” do słów „nie potrzebuję pomocy”

- zeznania P. W. do słów „do szpitala”, do słów „w kierunku karetki,

do słów „do szpitala”

- zeznania T. K. (1) od słów „po 10-15 minutach” do słów „w kierunku wyjścia”, od słów „kiedy karetka” do słów „do szpitala”

- zeznania J. K. od słów „ratownicy medyczni” do słów „kurtkę i buty”, od słów „ratownicy” do słów „odwidziało mu się”

- zeznania E. P. od słów „po przyjeździe” do słów „niewielki taras”, od słów „opatrzyli go” do słów „z nimi”

- zeznania J. W. do słów „wyraził zgodę”, do słów „zaopatrzenia chirurgicznego”

Ad. 3

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „ja machnąłem” do słów „ten gest”

- zeznania P. W. od słów „podczas przejścia” do słów „rodziny mężczyzny”, od słów „przez drzwi” do słów „jej okolicach”, od słów „pierwszy przed nami”

- zeznania J. W. od słów „ja wtedy” do słów „są nagrywane”, od słów „ja zabrałem torbę” do słów „chciał go uderzyć”, od słów „pamiętam” do słów „nie chciał uderzyć”

- dokumentacja medyczna

- płyta z nagraniem z monitoringu

- protokół oględzin nagrania z monitoringu

- protokół oględzin nagrania zgłoszenia

- raport z interwencji k. 38-40

Ad. 4

- zeznania P. W. od słów „początkowo”, od słów „w trakcie oczekiwania”

- zeznania J. W. od słów „po chwili”, od słów „po chwili ojciec” do słów „podszedł ojciec”

- zeznania T. K. (1) od słów „wyszedłem do panów” do słów „do szpitala”, od słów „ja nie wiedziałem” do słów „a nie policję”, od słów „ja przepraszałem” do słów „w żaden sposób”

- zeznania J. K. od słów „ja prosiłam” do słów „zatrzymali F.”

- zeznania J. C.

- zeznania M. R.

- zeznania K. S.

- protokół badania stanu trzeźwości

- protokół zatrzymania

Ad. 5

- odpis wyroku

Ad. 6

- opinia

Ad. 1

k.206v

k.10v

k.209

k.13v

k.209v

k.19v

k.210

k.75-77

Ad. 2

k. 206v

k.5v-6

k. 44v

k.208v

k.10v

k.209

k.13v

k.209v

k.19v

k.210

k.32v-33

k.210v

Ad. 3

k.206v

k.6

k.44v

k.208v-209

k.33-33v

k.210v

k.58

k.48

k.49-54, 97-102

k. 110-11

k.38-40

Ad. 4

k.6

k. 44v-45

k.33v-34

k.210v

k.209-209v

k.13v

k.67v, 210v

k.70v, 210v-211

k.91v, 211

k.4

k. 29-30

Ad. 5

k. 103-104

Ad. 6

k. 134-137

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

F. K.

w dniu 12 lutego 2022 roku miejscowości N. (...), gmina J., województwo (...), naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego – ratownika medycznego P. W. w ten sposób, że uderzył go prawą dłonią w lewą stronę głowy podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych związanych z udzielaniem pomocy medycznej,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.  W czasie przechodzenia przez taras oskarżony znajdował się w odległości około 7 metrów od pokrzywdzonego, przytrzymywał się ojca i konkubiny rękoma założonymi na ich ramiona, nie wykonywał żadnych gestów w kierunku P. W. i go nie uderzył.

2.  Powodem odmowy oskarżonego udania się do szpitala wraz z załogą karetki pogotowia był wcześniejszy incydent z udziałem oskarżyciela posiłkowego, poniżającego F. K. w czasie udzielania mu pomocy medycznej w dniu 08 grudnia 2022r., wykonany przez niego gest ręką miał na celu podkreślenie słów o zostawieniu go w spokoju i odmowy udania się do szpitala, nie był wymierzony w pokrzywdzonego i nie naruszył jego nietykalności cielesnej.

3.  Pokrzywdzony złożył zawiadomienie chcąc uzyskać od oskarżonego odszkodowanie w kwocie 5000 zł.

Ad. 1

- zeznania T. K. (1) od słów „kiedy podszedł”, od słów „ja pamiętam” do słów „go uderzył”, od słów „od razu” do słów „7 m”, od słów „przeglądałem nagranie” do słów „wobec ratownika”

- zeznania J. K. od słów „kiedy wyszłam” do słów „do zatrzymania syna”, od słów „przyjechała policja”

- zeznania E. P. od słów „wtedy F.” do słów „mnie i taty”, od słów „jak mieliśmy” do słów „go uderzył”, od słów „ja usłyszałam” do słów „razem z nami”

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego od słów „ja machnąłem” do słów „o przestępstwie”

- zeznania E. P. od słów „z tego, co F.” do słów „do szpitala”

Ad. 3

- wyjaśnienia oskarżonego do słów „będziesz mi płacił”

- zeznania T. K. (1) od słów „coś tam” do słów „o odszkodowanie”

Ad. 1

k.10v

k. 209-209v

k.13v-14

k.209v-210

k.19v-20

k.210

Ad. 2

k.114

k.206v

k.19v

Ad. 3

k.206-206v

k.209v

OCena DOWOdów

1.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3

Ad. 4

Ad. 5

Ad. 6

Ad. 1

- wyjaśnienia oskarżonego, zeznania T. K. (1), J. K., E. P.

- protokół oględzin nagrania zgłoszenia

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego, zeznania T. K. (1), J. K., E. P.

- zeznania P. W. i J. W.

Ad. 3

- zeznania P. W.

- zeznania J. W.

- wyjaśnienia oskarżonego

- płyta z nagraniem z monitoringu, protokoły oględzin nagrania

- protokół oględzin nagrania zgłoszenia, dokumentacja medyczna

Ad. 4

- zeznania T. K. (1), J. K., E. P.

- zeznania P. W., J. W., J. C., M. R., K. S.

- protokół badania stanu trzeźwości, protokół zatrzymania, raport z interwencji

Ad. 5

- odpis wyroku

Ad. 6

- opinia

Ad. 1

- wyjaśnienia oskarżonego oraz zeznania jego rodziców i konkubiny uznano za wiarygodne w zakresie prezentującym przebieg zdarzeń przed przybyciem karetki pogotowia, są bowiem w tym zakresie szczegółowe i wzajemnie zgodne, tworząc spójną całość; na uwagę zasługuje potwierdzenie przez E. P. faktu wspólnego spożywania alkoholu z oskarżonym oraz przyznanie przez T. K. (1), iż in także tego wieczoru pił wysokoprocentowy alkohol; podane przez wymienionych okoliczności doznania urazu ciała przez oskarżonego są nadto zbieżne z treścią zapisu telefonicznego zgłoszenia zdarzenia na numer alarmowy, stanowiącego obiektywny dowód

Ad. 2

- zasługują na wiarę w zakresie opisującym czynności medyczne podjęte przez załogę karetki pogotowia i zachowanie oskarżonego jedynie w zakresie zgodnym z zeznaniami P. W. i J. W.; w przeciwieństwie bowiem do, obiektywnych, nie znających wcześniej oskarżonego i wykonujących obowiązki służbowe ratowników medycznych, rodzicie i konkubina F. K. wyraźnie dążyli do zaprezentowania zachowania oskarżonego w możliwie jak najmniej niekorzystnym dla niego świetle, jako osoby mu najbliższe nie mogą zostać uznane za bezstronne, nie sposób także nie odnotować faktu pozostawania przez T. K. (1) i E. P. pod działaniem spożytego uprzednio alkoholu, wpływającego negatywnie na wartość dowodową ich relacji

- polegają zdaniem Sądu na prawdzie, jako wewnętrznie spójne, szczegółowe, konsekwentne i wzajemnie zgodne, tworzące logiczną całość; podkreślić należy, iż świadkowie nie mieli uprzedniej styczności z oskarżonym i nie byli wobec niego w żaden sposób uprzedzeni, dążyli do odtworzenia przebiegu zdarzenia we wnętrzu domu państwa K. z możliwie największą dokładnością, akcentując zarówno momenty prezentowania przez oskarżonego postawy agresywnej, jak i podjętą z nimi współpracę; na podkreślenie zasługuje zwłaszcza relacja J. W., wyważona, pochodząca od osoby nie mającej żadnego powodu, aby w jakikolwiek sposób pomawiać oskarżonego, potwierdzająca w pełni zeznania oskarżyciela posiłkowego

Ad. 3

- zostały uznane za wiarygodne w części podnoszącej fakt wymierzenia mu przez F. K. ciosu otwartą dłonią w stronę głowy, który na skutek uchylenia się przez pokrzywdzonego doprowadził do uderzenia w bocznej jej części, na wysokości lewego ucha, a także dotyczącej kierowanych przez oskarżonego wulgaryzmów, albowiem omawiane okoliczności oskarżyciel posiłkowy podnosił w sposób spójny i szczegółowy w całym toku postępowania, nie dążąc do nadmiernego obciążenia oskarżonego, starając się dokładnie opisać jego działanie, nie przejaskrawiając charakteru zastosowanej przez niego siły fizycznej i zacytować używane przez niego słowa; jego relacja znajduje nadto potwierdzenie w zapisie zgłoszenia niniejszej sytuacji dyspozytorowi pogotowia ratunkowego bezpośrednio po jej zaistnieniu, a także częściowo w protokole oględzin zapisu z kamery monitoringu zainstalowanej na domu państwa K.; jakkolwiek jakość nagrania uniemożliwia jednoznaczne stwierdzenie na jego podstawie, by doszło do uderzenia oskarżonego przez pokrzywdzonego, pojawiający się na nagraniu ruch w okolicy głowy ratownika medycznego i jego unik, a następnie przyłożenie dłoni do lewej strony głowy (vide k. 48-54) uwiarygadnia wersję pokrzywdzonego; podkreślić należy, iż oskarżyciel posiłkowy nie znał wcześniej F. K., nie kierował wobec niego żadnych roszczeń i charakterze finansowym

- jakkolwiek pochodzą od osoby nie będącej naocznym obserwatorem zajścia, podane przez niego w sposób wewnętrznie spójny i wzajemnie zgodny własne spostrzeżenia oraz informacje zasłyszane od pokrzywdzonego, formułowane w sposób wyważony i zgodny z wersją P. W., wskazujące na niewielką siłę uderzenia z uwagi na unik pokrzywdzonego, zasługują zdaniem Sądu na podzielenie

- wersję oskarżyciela posiłkowego dodatkowo potwierdzają wyjaśnienia samego oskarżonego w części przyznającej, iż wykonał ruch ręką, widoczny na nagraniu, a także używał słyszalnych na nim wulgaryzmów

- stanowią obiektywne dowody, pozwalając mimo niedoskonałości nagrania na częściowe odtworzenie utrwalonych na nagraniu zachowań obecnych na miejscu osób, w zakresie wykonania ruchu ręką przez F. K. i używania przez niego utrwalonych na nagraniu wulgaryzmów nie były podważane przez samego oskarżonego

- jako obiektywne, w pełni miarodajne dowody zostały przez Sąd w pełni podzielone

Ad. 4

- polegają w ocenie Sądu na prawdzie jedynie w zakresie zbieżnym z relacjami omówionych poniżej, bezstronnych świadków, nie powiązanych z oskarżonym i nie dążącym do przedstawienia jego zachowania w możliwie jak najkorzystniejszym świetle; nadmienić należy, iż podane przez rodziców oskarżonego obiekcje związane z działaniami ratowników medycznych, funkcjonariuszy Policji i straży pożarnej oraz powody niestosowania się do wydawanych przez uprawnione osoby poleceń są sprzeczne z zasadami logicznego rozumowania i doświadczenia życiowego przeciętnej dorosłej osoby, świadczą także o stosunku J. i T. K. (1) do funkcjonariuszy publicznych

- tworzą spójną, logiczną, wzajemnie uzupełniającą się całość; przybyli na miejsce policjanci i dowódca załogi straży pożarnej otworzyli w sposób niemal jednobrzmiący przekazany im przez P. W. przebieg zdarzenia oraz zgodnie zrelacjonowali własne spostrzeżenia dotyczące zachowania oskarżonego i członków jego rodziny, przy czym wobec braku uprzedniej styczności z rodziną państwa K., ich zeznaniom nie sposób zarzucić stronniczości; podana przez wymienionych okoliczność braku widocznych obrażeń ciała P. W. nie podważa przy tym wiarygodności wypowiedzi J. W. dotyczącej zaczerwienienia w obrębie ucha pokrzywdzonego, nie stanowiącego wszak trwałego śladu na jego ciele i pozostającego poza zakresem znamion zarzuconego F. K. czynu; podane przez świadków okoliczności znajdują nadto potwierdzenie w omówionych poniżej dokumentach

- jako obiektywne, w pełni miarodajne, niekwestionowane przez strony dowody zostały przez Sąd w pełni podzielone

Ad.5

- dokumentuje w sposób bezsporny uprzednią karalność oskarżonego i jego stosunek do obowiązującego porządku prawnego

Ad. 6

- jako pełna, jasna, wydana przez osoby legitymujące się właściwą wiedzą specjalistyczną i doświadczeniem zawodowym, na podstawie analizy akt sprawy oraz badania oskarżonego, zawierająca logiczne ustalenia i jednoznaczne konkluzje, została przez Sąd podzielona w całości

1.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

Ad. 1

Ad. 2

Ad. 3

Ad. 1

- zeznania T. K. (1), J. K., E. P.

Ad. 2

- wyjaśnienia oskarżonego, zeznania E. P.

Ad. 3

- wyjaśnienia oskarżonego, zeznania T. K. (1)

Ad. 1

- w zakresie negującym nie tylko sprawstwo zarzucanego oskarżonemu czynu, lecz wykonanie jakiegokolwiek gestu podczas pobytu na tarasie domu i znaczną odległość od pokrzywdzonego uniemożliwiającą ich bezpośredni kontakt zeznania świadków nie mogą zostać podzielone, albowiem są sprzeczne z omówionymi we wcześniejszej części rozważań dowodami, nie tylko relacją pokrzywdzonego, lecz z wyjaśnieniami samego F. K., przyznającego fakt wykonania ruchu ręką podczas wychodzenia do karetki (vide k. 206v), a także wynikami oględzin zapisu z monitoringu, ukazującego reakcję pokrzywdzonego na wykonany w jego stronę gest (vide k. 48-54); nie sposób nadto nie zauważyć, iż rodzice F. K. w obronie syna posunęli się do zanegowania jego uprzedniej karalności za znęcanie się nad nimi, co w świetle prawomocnego wyroku (vide k. 103-104) ocenić należy jako bezskuteczne; zeznania rodziców i konkubiny oskarżonego sprowadzają się w istocie do usprawiedliwiania syna i partnera i obarczania odpowiedzialnością za jego niekwestionowane wulgarne zachowanie ratownika medycznego, który miał zdenerwować F. K. dążeniem do jego hospitalizacji wbrew jego woli

Ad. 2

- w części wskazującej na odmowę oskarżonego udania się do szpitala z pokrzywdzonym z powodu upokarzającego potraktowania go przez ratownika medycznego w czasie poprzedniej interwencji wyjaśnienia F. K. i zeznania jego konkubiny nie mogą zostać potraktowane jako wiarygodne; z załączonej dokumentacji medycznej (vide k. 58) wynika, iż pomocy medycznej w dniu 08 grudnia 2021r. udzielały oskarżonemu inne osoby, F. K. nie podjął żadnych kroków prawnych w związku z podnoszonym niewłaściwym zachowaniem ratowników medycznych, podane przez niego i E. P. okoliczności nie znajdują żadnego obiektywnego potwierdzenia i stanowią próbę usprawiedliwienia wulgarnego, agresywnego zachowania oskarżonego wobec pokrzywdzonego

Ad. 3

- nie zasługują na aprobatę w części wskazującej na finansową motywację działania oskarżyciela posiłkowego zawiadamiającego o działaniu oskarżonego; wbrew twierdzeniom F. K., cytowanych przez niego słów „będziesz płacił” nie odnotowano w trakcie odtworzenia nagrania z monitoringu (vide k. 48-54), wypowiedzi na temat powstrzymania oskarżonego przed podobnymi sytuacjami w przyszłości po zapłaceniu 5000 zł nie sposób utożsamiać z kierowaniem żądań finansowych wobec niego, zwłaszcza iż na żadnym etapie postępowania P. W. takich roszczeń nie wysuwał

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

x

1.3.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Pkt I wyroku

F. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

- zachowanie F. K. polegające na zadaniu uderzenia dłonią w boczną część głowy pokrzywdzonego będącego ratownikiem udzielającym oskarżonemu pomocy medycznej, w trakcie przeprowadzania z domu do oczekującej karetki pogotowia, wyczerpuje znamiona naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza publicznego, stypizowanego w art. 222 § 1 kk

☐

1.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

1.4.  Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

1.5.  Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

1.6.  Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. K.

Pkt I

Ad. pkt I

- oskarżony działał umyślnie, świadomie godząc w integralność cielesną wykonującego czynności służbowe pokrzywdzonego, stopień jego winy uznać tym samym należy za wyższy niż nieznaczny

- jako znaczny oceniono stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu występku, na jego niekorzyść potraktowano zaatakowanie osoby niosącej mu pomoc medyczną obarczoną dodatkowym zagrożeniem w związku z ówczesnym stanem epidemii, natężenie agresji werbalnej, a nadto uprzednią karalność za czyny tego samego rodzaju, przy czym jedynie wymiar kar jednostkowych uchronił oskarżonego przez zarzutem działania w warunkach do przestępstwa; za obciążające uznano również działanie oskarżonego pod wpływem spożytego w znaczącej ilości alkoholu, pomimo orzeczonego środka zabezpieczającego w postaci terapii uzależnień

- po stronie oskarżonego nie dopatrzono się istotnych okoliczności łagodzących

- mając powyższe okoliczności na uwadze, wymierzoną oskarżonemu karę pozbawienia wolności uznać należy za adekwatną do stopnia jego winy i stopnia społecznej szkodliwości jego występku, orzeczona znacznie poniżej górnej granicy ustawowego zagrożenia, nie nosi cech rażącej surowości, poprzez swą realną dolegliwość spełnia zarówno cele ptewencji indywidualnej, jak i w zakresie kształtowania społecznej świadomości prawnej, piętnując zachowania notorycznie godzące w nietykalność cielesną funkcjonariuszy publicznych

1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

F. K.

Pkt II

- na poczet orzeczonej kary łącznej, zgodnie z dyspozycją art. 63 § 1 i 5 kk, zaliczono okres rzeczywistego pozbawienia oskarżonego wolności w niniejszej sprawie, od dnia jego zatrzymania do daty wyroku

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt III

- w konsekwencji wydania wyroku skazującego, zasądzono od oskarżonego, osoby młodej, zdrowej i zatrudnionej z deklarowanym wynagrodzeniem około 5000 zł, koszty postępowania w sprawie, zgodnie z art. 627 kpk

1Podpis