UZASADNIENIE

W pozwie z dnia 18 sierpnia 2021 r. wniesionym w elektronicznym postępowaniu upominawczym do Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego A. W. kwoty 100.324,79 zł z odsetkami umownymi w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie od kwoty 96.687,37 zł od dnia 18 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty oraz zwrotu kosztów sądowych w kwocie 1.255,00 zł z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i zwrotu kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych z odsetkami ustawowymi za opóźnienie.

(pozew- k.82)

Postanowieniem z dnia 29 grudnia 2021 r. Sąd Rejonowy Lublin – Zachód w Lublinie wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu i utraty mocy nakazu zapłaty z dnia 15 września 2021 r. umorzył postępowanie w całości.

(postanowienie Sądu Rejonowego Lublin – Zachód w Lublinie z dnia 29 grudnia 2021 r.- k.86v)

W dniu 11 marca 2022 r. powód (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. wniósł do Sądu Okręgowego w Sieradzu pozew, w którym wnosił o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego A. W. nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym kwoty 100.324,79 zł z odsetkami maksymalnymi za opóźnienie od kwoty 96.687,37 zł liczonymi od dnia 18 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty oraz kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych oraz kwoty 17,00 zł tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa.

(pozew- k.3-5)

Wobec stwierdzenia braku podstaw do wydania nakazu zapłaty zarządzeniem z dnia 21 marca 2022 r. sprawa została skierowana do rozpoznania w postępowaniu zwyczajnym.

(zarządzenie z dnia 21 marca 2022 r.- k.90)

W odpowiedzi na pozew pozwany wnosił o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jego rzecz kosztów postępowania sądowego.

(odpowiedź na pozew- k.95-97, k.103-105)

Na rozprawach w dniach 21 października 2022 r. i 15 września 2023 r. nikt się nie stawił.

(protokół rozprawy z dnia 21 października 2022 r. na płycie CD 00:00:23 – 00:04:05- koperta k.156, protokół rozprawy z dnia 15 września 2022 r. na płycie CD 00:00:28 – 00:01:33- koperta k.156)

S ąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 21 marca 2019 r. pozwany A. W. zawarł z powodem (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. umowę o kredyt gotówkowy nr (...). Na podstawie tej umowy bank udzielił mu kredytu w kwocie 120.000,00 zł do dnia 14 marca 2026 r. z przeznaczeniem na finansowanie bieżących potrzeb konsumpcyjnych lub na inny dowolny zadeklarowany cel w tym na spłatę posiadanych zobowiązań kredytowych w banku lub innych bankach i finansowanie prowizji z tytułu udzielenia kredytu. Na kwotę udzielonego kredytu składały się kwota udostępniona pozwanemu w wysokości 111.612,00 zł i kwota 8.388,00 zł stanowiąca prowizję z tytułu udzielenia kredytu.

(bezsporne, kserokopia umowy kredytu- k.40-42)

Strony ustaliły w § 3 ust. 1 umowy, że od udzielonego kredytu bank pobierać będzie odsetki według zmiennej stopy procentowej ustalonej jako suma wartości stopy referencyjnej NBP i marży banku w wysokości 6,39 punktów procentowych w stosunku rocznym. Na dzień zawarcia umowy oprocentowanie kredytu wynosiło 7,89 % w stosunku rocznym. W myśl § 4 ust. 3 umowy rzeczywista roczna stopa oprocentowania na dzień zawarcia umowy wynosiła 10,82 %.

(bezsporne, kserokopia umowy kredytu- k.40-42)

Zgodnie z § 6 umowy kredyt i odsetki miały zostać spłacone w 84 miesięcznych ratach równych zgodnie z harmonogramem spłat.

(bezsporne, kserokopia umowy kredytu- k.40-42, kserokopia harmonogramu spłat- k.43-44)

W myśl § 8 ust. 1 umowy w przypadku powstania zaległości w spłacie raty kredytu lub odsetek kredytobiorca był zobowiązany do ich niezwłocznego uregulowania. Jak wynikało z § 9 ust. 1 umowy kredytobiorca zobowiązał się pokryć odsetki od należności przeterminowanych. Zgodnie z § 9 ust. 2 umowy oprocentowanie należności przeterminowanych równe było stopie odsetek maksymalnych za opóźnienie wskazanych w art. 481 § 2¹ kc.

(bezsporne, kserokopia umowy kredytu- k.40-42)

Jak wynikało z § 10 ust. 1 pkt 2 umowy bank miał prawo wypowiedzenia umowy z zachowaniem 30 – dniowego terminu wypowiedzenia i zażądania spłaty całej należności banku z tytułu umowy w przypadku naruszenia warunków umowy.

(bezsporne, kserokopia umowy kredytu- k.40-42)

Uruchomienie kredytu nastąpiło w dniu 21 marca 2019 r.

(bezsporne, kserokopia wyciągu kredytowego- k.65, kserokopia historii rachunku- k.66)

Pozwany od maja 2020 r. nieregularnie spłacał raty kredytu i nie w pełnej wysokości.

(bezsporne, kserokopia zestawienia spłat- k.67, kserokopia wyciągu kredytowego- k.117)

Pismem z dnia 15 lutego 2021 r. powód wezwał pozwanego do natychmiastowego uregulowania zadłużenia przeterminowanego w kwocie 4.923,21 zł, na które składały się przeterminowany kapitał w kwocie 3.805,73 zł, przeterminowane odsetki w kwocie 1.094,68 zł i odsetki karne w kwocie 22,80 zł. W piśmie tym poinformowany on został, iż jeśli ma on problem z uregulowaniem płatności możliwe jest ustalenie innej formy spłaty oraz, że brak spłaty do dnia 8 marca 2021 r. spowoduje podjęcie dalszych kroków prawnych w tym skierowanie spawy na drogę postępowania sądowego celem uzyskania tytułu wykonawczego. Z pisma tego wynikało, iż w przypadku problemu ze spłatą zobowiązania może on złożyć wniosek o restrukturyzację lub zmianę warunków umowy. Pismo to zostało nadane na poczcie w dniu 17 lutego 2021 r.

(bezsporne, kserokopia ostatecznego wezwania do zapłaty- k.71, kserokopia książki nadawczej- k.72-74)

Pismem z dnia 27 kwietnia 2021 r. powód wypowiedział pozwanemu umowę kredytu i wezwał go do spłaty całej wierzytelności banku w ciągu 30 dni od otrzymania wypowiedzenia. W piśmie zawierającym oświadczenie o wypowiedzeniu umowy wskazał, iż na dzień 26 kwietnia 2021 r. zadłużenie pozwanego wynosiło 197.899,38 zł w tym z tytułu nieprzeterminowanego kapitału 90.270,11 zł, z tytułu nieprzeterminowanych odsetek 211,55 zł, z tytułu przeterminowanego kapitału 6.417,26 zł, z tytułu przeterminowanych odsetek 979,23 zł i z tytułu odsetek karnych 21,23 zł. Pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu umowy skierowane do pozwanego zostało odebrane przez jego żonę w dniu 4 maja 2021 r.

(bezsporne, kserokopia wypowiedzenia umowy- k.75, kserokopia zwrotnego potwierdzenia odbioru- k.76, kserokopie pełnomocnictw- k.77-79)

W dniu 28 maja 2021 r. pozwany wystosował do pozwanego pismo, w którym zaproponował, iż będzie spłacać zadłużenie w ratach. Pozwany poinformował go pismem z dnia 17 czerwca 2021 r., iż raty spłaty zadłużenia proponowane przez pozwanego są zbyt niskie.

(bezsporne, kserokopia pisma- k.116)

W dniu 16 czerwca 2021 r. powód wystosował do pozwanego wezwanie do zapłaty zadłużenia wynikającego z umowy kredytu w terminie do dnia 30 czerwca 2021 r. Poinformował go też, że na dzień wystawienia wezwania jego zadłużenie wynosi 98.499,51 zł w tym z tytułu przeterminowanego kapitału 96.687,37 zł, przeterminowanych odsetek 1.635,50 zł i odsetek karnych 176,64 zł.

(bezsporne, kserokopia wezwania do zapłaty- k.-80)

W dniu 27 lipca 2021 r. (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. poinformował pozwanego, iż powód zlecił mu obsługę zadłużenia wynikającego z zawartej przez strony umowy kredytu i wezwał go do zapłaty kwoty 99.617,11 zł z odsetkami karnymi do dnia 6 sierpnia 2021 r. Poinformował też pozwanego, że brak wpłaty we wskazanym terminie może spowodować przekazanie sprawy na drogę postępowania sądowego.

(bezsporne, kserokopia wezwania do zapłaty- k.81)

Na dzień 17 lutego 2022 r. zadłużenie pozwanego wobec powoda z tytułu umowy kredytu wynosiło 106.634,64 zł w tym kapitał 96.687,37 zł, odsetki umowne 1.570,54 zł i odsetki karne 8.376,73 zł.

(opinia biegłego z zakresu rachunkowości M. R.- k.130-136)

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez powoda, których treści strony nie kwestionowały oraz opinii biegłego z zakresu rachunkowości M. R.. Opinia ta sporządzona została w sposób jasny, rzeczowy i przejrzysty wobec czego należało uznać ją za w pełni wiarygodną. Sąd pominął wniosek powoda o dopuszczenie dowodu z opinii uzupełniającej biegłego z zakresu rachunkowości M. R. uznając, iż był on złożony jedynie dla przewleczenia postępowania w sprawie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (tekst jedn. Dz.U. z 2022 r., poz. 2324 ze zm.) przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych
w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. W przedmiotowej sprawie pozwany zawarł z powodem w dniu 21 marca 2019 r. umowę kredytu gotówkowego, która to umowa określała obowiązki kredytobiorcy.

§ 10 umowy kredytu z dnia 21 marca 2019 r. przewidywał, że bank miał prawo wypowiedzieć umowę kredytu z zachowaniem 30 – dniowego okresu wypowiedzenia w razie naruszenia warunków umowy.

Pozwany od maja 2020 r. nie dotrzymywał warunków umowy, gdyż nie spłacał regularnie i terminowo rat kredytu.

Jak wynika z art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe, jeżeli kredytobiorca opóźnia się ze spłatą zobowiązania z tytułu udzielonego kredytu, bank wzywa go do dokonania spłaty, wyznaczając termin nie krótszy niż 14 dni roboczych a w wezwaniu tym informuje kredytobiorcę o możliwości złożenia, w terminie 14 dni roboczych od dnia otrzymania wezwania, wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Powód po stwierdzeniu, że pozwany narusza warunki umowy, nie mógł zatem skutecznie wypowiedzieć mu umowy kredytu bez wcześniejszego doręczenia mu wezwania określonego w art. 75 c ust. 1 i 2 prawo bankowe oraz odczekania do upływu dodatkowego terminu na spłatę zadłużenia wyznaczonego w wezwaniu lub złożenie wniosku o restrukturyzację zadłużania (nie krótszego niż 14 dni roboczych).

Powód wykazał w przedmiotowej sprawie, że przed złożeniem pozwanemu oświadczenia o wypowiedzeniu umowy wystosował do niego wezwanie do zapłaty, w którym wezwał go do spłaty istniejącego zadłużenia i poinformował o możliwości złożenia wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Pozwany po otrzymaniu wezwania do zapłaty nie dokonał w wyznaczonym terminie spłaty zaległości i nie złożył w tym terminie wniosku o restrukturyzację zadłużenia. Ponieważ zatem pozwany nie spłacając terminowo kredytu naruszył warunki umowy a jej wypowiedzenie poprzedzone było wezwaniem do zapłaty, o jakim mowa w art. 75 c ust. 1 i 2 ustawy prawo bankowe, wypowiedzenie to było w pełni skuteczne.

Mając na uwadze powyższe Sąd zasądził od pozwanego na rzecz powoda dochodzoną pozwem kwotę 100.324,79 zł z odsetkami umownymi w wysokości maksymalnych odsetek za opóźnienie od kwoty 96.687,36 zł od dnia 18 sierpnia 2021 r. do dnia zapłaty.

W tym miejscu wskazać należy, że choć pozwany podważał prawidłowość naliczenia przez powoda prowizji z tytułu udzielenia kredytu, Sąd nie stwierdził, by była ona zawyżona.

Jak wynika natomiast z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 1028 przez umowę o kredyt konsumencki rozumie się umowę o kredyt w wysokości nie większej niż 255.550,00 zł albo równowartość tej kwoty w walucie innej niż waluta polska, który kredytodawca w zakresie swojej działalności udziela lub daje przyrzeczenie udzielenia konsumentowi. Kredyt udzielony pozwanemu był kredytem konsumenckim w rozumieniu wskazanej ustawy.

Zgodnie z art. 36 a ustawy o kredycie konsumenckim w brzmieniu obowiązującym w czasie zawarcia umowy kredytu przez strony maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu nie może przekroczyć sumy dwóch składników: 25 procent kredytu (część stała) oraz 30 procent wartości kredytu w skali roku (część zmienna zależna od czasu trwania umowy) przy czym w całym okresie kredytowania nie mogą być wyższe od całkowitej kwoty kredytu.

Zgodnie z powyższym dozwolone pozaodsetkowe koszty kredytu udzielonego pozwanemu mogłyby wynosić 30.000,00 zł (120.000,00 zł x 25 %) + 251.309,59 zł (120.000,00 zł x (...) x 30 %] = 281.309,59 zł a ponieważ całkowita kwota kredytu była niższa od tej kwoty ograniczyć się one musiałyby do kwoty kredytu a więc do kwoty 120.000,00 zł. Ponieważ jedynym pozaodsetkowym kosztem kredytu w przedmiotowej sprawie była prowizja wynosząca 8.388,00 zł, mając na uwadze powyższe wyliczenie nie można uznać, by jej wysokość ustalona była z naruszeniem przepisów ustawy o kredycie konsumenckim.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc w zw. z art. 99 kpc kierując się zasadą odpowiedzialności za wynik procesu i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 10.434,00 zł, na którą to kwotę złożyły się opłata od pozwu w kwocie 5.017,00 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powoda w kwocie 5.400,00 ustalone stosownie do treści § 2 pkt 6 w zw. z § 15 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (tekst jedn. Dz.U. z 2018 r., poz. 265) i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Co do nie pokrytych wydatków w kwocie 958,23 zł to Sąd na podstawie 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jedn. Dz.U. z 2023 r., poz. 1144 ze zm.) zasądził tę kwotę, na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Okręgowego w Sieradzu od przegrywającego sprawę pozwanego.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE