Sygn. akt IX Ka 166/14
Dnia 31 marca 2014 roku
Sąd Okręgowy w Kielcach IX Wydział Karny-Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Adam Kabziński
Protokolant: st.sekr.sądowy Anna Niebudek
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Kielcach Augustyna Pindziaka
po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2014 roku
sprawy K. S.
oskarżonego o przestępstwo z art. 286 § 1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Busku Zdroju
z dnia 28 listopada 2013 roku sygn. akt II K 669/13
I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok, uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
II. zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
IX Ka 166/14
Prokurator Rejonowy w Bielsku- Białej oskarżył K. S.o to, że w okresie od dnia 12 grudnia 2012 r. do dnia 14 grudnia 2012 r. w Ś.gm. (...)dokonał, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadzenia E. W.do niekorzystnego rozporządzenia własnym mieniem w kwocie 250 zł poprzez wprowadzenie pokrzywdzonej w błąd co do istnienia po jego stronie zamiaru i możliwości dostarczenia towaru w postaci „ramy Y. N.", 'której ofertę sprzedaży wystawił na aukcji nr (...)na portalu internetowym (...)posługując się nazwą użytkownika (...), a następnie po otrzymaniu zapłaty nie dostarczył pokrzywdzonej zakupionego towaru; tj. o przestępstwo z art. 286 § l kk.
Sąd Rejonowy w Busku- Zdroju wyrokiem z dn. 28 listopada 2013 r. w sprawie sygn. akt II K 669/13 uznał osk. K. S. winnym popełnienia zarzuconego mu czynu stanowiącego przestępstwo z art. 286 § 1 kk i za to, na podstawie tegoż przepisu skazał oskarżonego na karę 6 m-cy pozbawienia wolności, której wykonanie – z mocy art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 2 kk – warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata.
Nadto z mocy art. 33 § 1, 2,3 kk wymierzył oskarżonemu K. S. karę grzywny w wymiarze 20 stawek dziennych ustalając równowartość tejże stawki na 10 zł.
Oddał oskarżonego pod dozór kuratora oraz nałożył na niego obowiązek naprawienia szkody w całości przez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego kwotę 250 zł w terminie 3 m-cy od uprawomocnienia się orzeczenia.
Zasądził na rzecz Skarbu Państwa kwotę 240 zł tytułem kosztów sądowych.
W apelacji oskarżony zarzucił zapadłemu orzeczeniu rażącą niewspółmierność orzeczonej kary – w szczególności zbędność orzekania wobec niego kary pozbawienia wolności z warunkowym jej zawieszeniem.
Sąd Okręgowy zważył co następuje.
Apelacja jest oczywiście niezasadna. Wymiar orzeczonych kar – oscyluje w granicach minimum ustawowego zagrożenia – minimum tego nie przekracza w odniesieniu do orzeczonej kary pozbawienia wolności.
Trafnie wskazuje Sąd, iż postawa osk. K. S.już po popełnieniu zarzucanego czynu i podjęte działania zmierzające do uniknięcia odpowiedzialności świadczą o braku rzeczywistej skruchy i usuwają – deklarowaną przez oskarżonego – ocenę, iż przypisany czyn stanowił jedynie „szczenięcy wybryk” (cytat z apelacji oskarżonego – k.102). Trafnie stąd Sąd nie dopatrzył się w tymże czynie tzw. wypadku mniejszej wagi (art. 286§ 3 kk).
Ustalony okres próby nie został wyznaczony niezgodnie z obowiązującymi normami prawa materialnego. Z mocy art. 70 § 2 kk i art. 73 § 2 kk wobec młodocianego – a w takim statusie oskarżony pozostaje- dozór kuratorski jest stosowany obligatoryjnie a okres próby wyznaczony został w granicach ustawowego minimum.
Podobnie ocenić należy wymiar orzeczonej kary grzywny.
Z tych względów z mocy art. 437 § 1 kpk orzeczono jak w wyroku.
SSO Adam Kabziński