UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 maja 2024 roku

Powód M. S. pozwem z dnia 10 stycznia 2022 r. domagał się zasądzenia od (...) Zakładu (...) na (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 11.009,33 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od tej kwoty od dnia 1 stycznia 2022 roku do dnia zapłaty tytułem odszkodowania z związku z doznanym na skutek zdarzenia z dnia 20 stycznia 2017 roku trwałym uszczerbku na zdrowiu w wysokości 5 % oraz zwrotu kosztów procesu.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu.

W uzasadnieniu wskazano, że na skutek nieszczęśliwego wypadku z dnia 20 stycznia 2017 roku ubezpieczony doznał powierzchownego urazu kończyny dolnej lewej. W wyniku oceny uszczerbku na zdrowiu, na podstawie badania naocznego oraz przedłożonej dokumentacji medycznej, lekarz orzecznik (...) stwierdził 3 % trwałego uszczerbku na zdrowiu za naderwane mięśni przywodzicieli uda lewego. Do oceny tego urazu, lekarz orzecznik zastosował poz. (...) Tabeli. Stosownie do oceny oraz sumy ubezpieczenia (...) wypłaciła powodowi świadczenia po 6000 zł. Pozwana nie widzi podstaw do dopłaty odszkodowania za kolejne 2 % trwałego uszczerbku w sprawach o numerach szkody (...) oraz (...).

Bezspornym w sprawie było, że:

W okresie od 1 sierpnia 2016 r. do 31 maja 2017 r. M. S. posiadał ubezpieczenie na podstawie dwóch umów grupowego ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków w ramach polis o nr (...). W każdej z umów suma ubezpieczenia na wypadek trwałego uszczerbku na zdrowiu wynosiła 25.000 zł.

Do przedmiotowych umów zastosowanie miały Ogólne Warunki Grupowego (...) Typ P (...) (dalej: OWU) oraz Ogólne Warunki dodatkowego Grupowego (...) spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem (dalej: (...)).

W myśl § 2 ust. 1 (...) trwały uszczerbek na zdrowiu oznacza trwałe, nie rokujące poprawy uszkodzenia danego organu, narządu lub układu, polegające na fizycznej utracie tego organu, narządu lub układu lub upośledzeniu jego funkcji. Zgodnie z § 4 (...) zakres ubezpieczenia obejmuje wystąpienie u ubezpieczonego trwałego uszczerbku na zdrowiu spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem zaistniałym w okresie odpowiedzialności (...) na (...) S.A. Stosownie do § 16 ust. 2 (...) S.A. decyduje o uznaniu roszczenia z tytułu trwałego uszczerbku na zdrowiu oraz jego stopniu (procencie) na podstawie dokumentacji, o której mowa w ust. 1, opinii lub orzeczenia wskazanego przez siebie lekarza orzecznika oraz ewentualnie wyników zleconych przez siebie badań medycznych. Przy ustaleniu stopnia (procentu trwałego uszczerbku na zdrowiu stosuje się Tabelę norm oceny procentowej trwałego uszczerbku na zdrowiu – świadczenie z tego tytułu (...) S.A. wypłaca w zależności od określonego w umowie ubezpieczenia sposobu wyliczenia wysokości tego świadczenia (§ 18 ust 5 (...)). Zgodnie z pkt 150 a tabeli w przypadku uszkodzeń niewielkiego stopnia skóry, mięśni, ścięgien uda w zależności od zaburzeń funkcji, trwały uszczerbek na zdrowiu wynosi od 1 do 5 %, z tym że wg tej pozycji oceniać należy jedynie uszkodzenia bez złamań kości.

W dniu 20 stycznia 2017 r. podczas treningu piłki ręcznej M. S. został przypadkowo popchnięty przez kolegę z zespołu podczas jednego z ćwiczeń. W wyniku zdarzenia powód doznał urazu kończyny dolnej. Badanie lekarskie wykazało naderwanie mięśni przywodzicieli uda lewego.

M. S. dokonał zgłoszenia szkody w pozwanym Towarzystwie (...) w dniu 8 lutego 2018 r.

(...) Zakład (...) na (...) Spółka Akcyjna w W. w związku ze szkodą z dnia 20 stycznia 2017 r. wypłaciło M. S. odszkodowanie po 6.000 zł z każdej z dwóch polis ubezpieczeniowych przyjmując 3 % trwały uszczerbek na zdrowiu powoda.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W wyniku zdarzenia z dnia 20 stycznia 2017 r. M. S. nie doznał długotrwałego ani trwałego uszczerbku na zdrowiu. Zarówno zgłoszenie się pacjenta do lekarza po dwóch dniach od urazu, jak również wynik badania fizykalnego przeprowadzonego 22 stycznia 2017 r. świadczy o nieznacznym stopniu naruszenia funkcji mięśni przywodzicieli uda lewego i nie podlega ocenie jako długotrwały uszczerbek na zdrowiu.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii M. Ś. z dnia 5 lipca 2021 r. k:88-89, opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii R. H. ze sprawy I C 488/22/P – k. 65-70.

Sąd ustalił powyższy stan faktyczny w oparciu o dowody z powołanych dowodów z dokumentów, których prawdziwość nie była kwestionowana przez żadną ze stron.

Kluczowa dla rozstrzygnięcia okazała się opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii dr med. W. R. (1). Sąd uznał opinię za w pełni obiektywną i fachową. Wbrew argumentacji pełnomocnika powoda, biegły w sposób jednoznaczny i kategoryczny uznał, że M. S. na skutek przedmiotowego zdarzenia nie doznał trwałego ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu (vide k. 89, zdanie trzecie). W treści zaś odezwy do biegłego Sąd wyraźnie wskazał, że stopień zaburzeń funkcji doznanych przez powoda w wyniku wypadku z dnia 20 stycznia 2017 roku należy określić przy uwzględnieniu pojęć niewielkiego, średniego czy też znacznego stopnia – w odniesieniu do załączonej do pozwu tabeli uszczerbków obowiązującej u strony pozwanej (pkt 150 tabeli). Z tego względu nie można uznać, aby biegły dokonał dowolnej oceny stanu zdrowia w oparciu o przepisy wypadkowe, a nie umowę ubezpieczenia łączącą strony. Powyższemu przeczy bowiem treść zarówno odezwy, jak i sporządzonej opinii, gdzie biegły wyraźnie odwołuje się do pojęcia ,,trwałego” uszczerbku na zdrowiu, nie zaś ,,stałego”, jak wskazuje pełnomocnik powoda w zarzutach (k. 100 v.), nie znajdując podstaw do oceny, aby powód na skutek zdarzenia z dnia 20 stycznia 2017 roku doznał trwałego czy też długotrwałego uszczerbku. Z tego względu argumenty pełnomocnika powoda nie mogą zostać uwzględnione. Sąd, podzielając wnioski wyrażone w powołanej opinii, miał na uwadze przeprowadzającą ją osobę, doświadczonego specjalisty w dziedzinie ortopedii. Przeprowadzona kontrola opinii pozwoliła na przyjęcie jej prawidłowości z punktu widzenia zasad logiki i doświadczenia życiowego. Twierdzenia wyrażone w opinii, w szczególności co do braku trwałego uszczerbku na zdrowiu powoda, oparte zostały bowiem na rzeczowej, logicznej i spójnej argumentacji, pozwalając na kontrolę zasadności przyjętego w niej stanowiska.

Sąd na podstawie art. 278 (1) k.p.c. dopuścił również na potrzeby niniejszego postępowania dowód z opinii biegłego lek. R. H. sporządzonej dnia 29 grudnia 2021 roku w sprawie o sygn. I C 488/22/P. Z przeprowadzonego w tej sprawie dowodu także wynika, że na skutek zdarzenia z dnia 20 stycznia 2017 roku nie doszło do długotrwałego zaburzenia funkcji ruchu. Skoro zatem powód nie doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, to zważywszy na wnioskowanie a minori ad maius nie można tym bardziej ocenić, aby doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu. Z uwagi na powyższe Sąd zważył, że również i ta opinia jest logiczna oraz miarodajna dla rozstrzygnięcia niniejszej sprawy.

Z tych względów Sąd na podstawie art. 235 (2) §1 pkt 2 i 5 k.p.c. pominął dowód z opinii innego biegłego jako nieistotny dla rozstrzygnięcia sprawy zwłaszcza w świetle złożonej w toku sprawy opinii W. R. i zmierzający jedynie do przedłużenia postępowania. Sam fakt niezadowolenia strony z wydanej opinii nie może być bowiem przyczyną dopuszczenia kolejnych opinii biegłych tej samej specjalności. Powyższe prowadziłoby jedynie do przedłużenia postępowania i generowania dodatkowych, zbędnych kosztów procesu.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Podstawę materialnoprawną dochodzonego w sprawie roszczenia stanowił art. 805 § 1 k.c., w myśl którego przez umowę ubezpieczenia ubezpieczyciel zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, spełnić określone świadczenie w razie zajścia przewidzianego w umowie wypadku, a ubezpieczający zobowiązuje się zapłacić składkę. Zgodnie z treścią art. 817 § 1 k.c. ubezpieczyciel obowiązany jest spełnić świadczenie w terminie trzydziestu dni, licząc od daty otrzymania zawiadomienia o wypadku.

Powód domagał się zasądzenia na jego rzecz od pozwanego ubezpieczyciela odszkodowania wynikającego z umowy ubezpieczenia z tytułu następstw nieszczęśliwych wypadków, o którym mowa w art. 829 § 1 pkt 2 k.c.

Poza sporem było, że powoda i pozwanego łączyła umowa ubezpieczenia potwierdzona polisą typu o nr (...) i nr (...), do których zastosowanie miały Ogólne Warunki Grupowego (...) Typ P (...) oraz Ogólne Warunki dodatkowego Grupowego (...) spowodowanego nieszczęśliwym wypadkiem. Pozwany nie kwestionował także, że w dniu 20 stycznia 2017 r. roku doszło do nieszczęśliwego wypadku, w wyniku którego powód doznał urazu kończyny dolnej. Do rozpatrzenia pozostawało natomiast, w jakiej wysokości, mając na uwadze (...) i tabelę uszczerbków, pozwany winien spełnić świadczenie na rzecz powoda.

Na podstawie opinii biegłych z zakresu ortopedii (w tym zwłaszcza W. R.), weryfikujących poprawność ustalenia procentowego uszczerbku na zdrowiu powoda ustalonego w postępowaniu likwidacyjnym, Sąd ustalił, że trwały uszczerbek na zdrowiu w wyniku nieszczęśliwego wypadku z dnia 20 stycznia 2017 r., inaczej niż ustaliła strona pozwana w toku w/w postępowania, nie wystąpił, co w konsekwencji prowadziło do oddalenia powództwa w całości.

Sąd zauważył również, że w niniejszym postepowaniu ocenie przez biegłych podlegał trwały uszczerbek na zdrowiu stosownie do tabeli (...) (pkt 150 a) i w oparciu o tak wynikające wnioski, w tym zwłaszcza z opinii biegłego W. R. orzekł. Zgodnie bowiem z art. 6 k.c. ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z faktu tego wywodzi skutki prawne Reguła ta znajduje również swój procesowy odpowiednik w treści art. 232 k.p.c., w świetle którego to strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. Oznacza to, że obecnie Sąd nie jest odpowiedzialny za wynik postępowania dowodowego, a ryzyko nieudowodnienia podstawy faktycznej żądania ponosi powód. Podkreślenia w tym miejscu wymaga, że powód, jako strona inicjująca proces, jest obowiązany do udowodnienia wszystkich twierdzeń pozwu, w oparciu o które sformułował swe roszczenie.

To zatem powód winien w przedmiotowej sprawie wykazać, że na skutek zdarzenia z dnia 20 stycznia 2017 roku doznał trwałego uszczerbku na zdrowiu na poziomie wyższym, aniżeli ustalonym w postępowaniu likwidacyjnym. Powinności tej powód nie zdołał sprostać.

Z uwagi na powyższe sąd orzekł jak pkt I wyroku.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie drugim na podstawie art. 98 § 1 i 3 k.p.c. zasądzając na rzecz strony pozwanej wszystkie poniesione koszty celowego dochodzenia praw. Na koszty procesu po stronie pozwanej złożyły się - opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17 zł oraz wynagrodzenie pełnomocnika będącego adwokatem ustalone na podstawie § 2 pkt 5 Rozporządzenia MS z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych w kwocie 3600 zł.

Na podstawie art. 98 § 1 ¹ k.p.c. kwotę tę zasądzono wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty.

1.  Odnotować uzasadnienie.

2.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnom.pozwanej i pelnom. powoda

3.  K.. 14 dni z d.d.

6.06.2024r.

Sędzia Marzena Stoces