Sygn. akt: I C 47/24
Dnia 4 lipca 2024 roku
Sąd Okręgowy w Gliwicach I Wydział Cywilny
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Łucja Oleksy-Miszczyk |
|
Protokolant: |
starszy sekretarz sądowy Elżbieta Leszczewska |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 lipca 2024 roku w Gliwicach
sprawy z powództwa (...)
z siedzibą w W.
przeciwko K. Z., A. Z.
o zapłatę oraz zmianę wysokości świadczenia
1.
zasądza od pozwanych K. Z. i A. Z. na rzecz powoda (...)
z siedzibą w W. odsetki ustawowe za opóźnienie od kwoty 200.000 (dwieście tysięcy) złotych za okres od 5 grudnia 2023 roku do 29 stycznia 2024 roku i od kwoty 6.563,27 (sześć tysięcy pięćset sześćdziesiąt trzy 27/100) złotych za okres od
5 grudnia 2023 roku do 30 stycznia 2024 roku;
2. w pozostałej części powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 319.189,06 (trzysta dziewiętnaście tysięcy sto osiemdziesiąt dziewięć 06/100) złotych oddala;
3.
oddala powództwo o zapłatę kwoty 4.451,12 (cztery tysiące czterysta pięćdziesiąt jeden 12/100) złotych i 1.706,23 (tysiąc siedemset sześć 23/100) CHF wraz
z odsetkami od tych kwot;
4. w pozostałym zakresie postępowanie umarza;
5. koszty postępowania pomiędzy stronami wzajemnie znosi;
6. nakazuje zwrot od Skarbu Państwa na rzecz powoda kwoty 10.328,50 (dziesięć tysięcy trzysta dwadzieścia osiem 50/100) złotych tytułem części opłaty uiszczonej od pozwu.
SSO Łucja Oleksy-Miszczyk
Sygnatura akt I C 47/24
Powód (...) w W. wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych A. Z. i K. Z. kwoty 319.189,06 zł oraz kwoty 1.706,23 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty tytułem zwrotu świadczenia w postaci kapitału kredytu wypłaconego pozwanym, jako świadczenia nienależnego; ewentualnie zasądzenia ww. kwot w częściach równych, od każdego z pozwanych, wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty.
Powód wniósł także o zmianę wysokości (ukształtowanie) dochodzonego świadczenia w walucie polskiej w kwocie 319.189,06 zł poprzez poddanie należności powodowego banku od pozwanych z tytułu rozliczenia nieważności bądź bezskuteczności umowy kredytu mieszkaniowego (...) nr(...) (...) z dnia 19 stycznia 2007 roku waloryzacji sądowej w ten sposób, że poza roszczeniem o zwrot środków wypłaconych przy uruchomieniu kredytu w ich nominalnej wysokości powodowi przysługuje dodatkowe świadczenie pieniężne w postaci kwoty 99.598,90 zł wynikające z istotnej zmiany siły nabywczej pieniądza i wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kwoty 99.598,90 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku w niniejszej sprawie do dnia zapłaty, stanowiącej dodatkową kwotę (ponad wskazaną kwotę powyżej), o którą należy zwaloryzować roszczenie o zwrot świadczenia w postaci kapitału kredytu wypłaconego pozwanym; ewentualnie zasądzenie ww. kwoty w częściach równych, tj. po połowie od każdego z pozwanych wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie liczonymi od dnia uprawomocnienia się wyroku w niniejszej sprawie do dnia zapłaty.
Pozwani wnieśli o oddalenie powództwa w całości podnosząc zarzut: zawyżenia żądania zwrotu kapitału; przedawniania co do żądania zwrotu kwoty nominalnie odpowiadającej kwocie wypłaconego kapitału kredytu i potrącenia co do żądania zwrotu kwoty nominalnie odpowiadającej kwocie wypłaconego kapitału kredytu (odpowiedź na pozew k. 80 i nast.).
W piśmie procesowym z dnia 14 lutego 2024 roku (k.151-151v) powód cofnął pozew w zakresie żądania: zmiany wysokości (ukształtowania) dochodzonego świadczenia oraz zasądzenia solidarnie (ewentualnie w częściach równych) od pozwanych na jego rzecz kwoty 99.598,90 zł wynikającej z istotnej zmiany nabywczej pieniądza.
W kolejnym piśmie procesowym z dnia 20 marca 2024 roku (k.157 i nast.) powodowy bank dokonał kolejnej modyfikacji powództwa cofając żądanie zapłaty kwoty 319.189,06 zł i 1.706,23 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie i wniósł o zasądzenie solidarnie od pozwanych na jego rzecz kwoty 4.451,12 zł oraz kwoty 1.706,23 CHF wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia zapłaty, tytułem zwrotu świadczenia w postaci kapitału kredytu wypłaconego pozwanym jako świadczenia nienależnego (ewentualnie zasądzenie ww. kwot od pozwanych w częściach równych, od każdego z pozwanych) i zasądzenie od pozwanych na jego rzecz odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 319.189,06 zł obliczonych od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia z30 stycznia 2024 roku (ewentualnie zasadzenie kwoty odsetek w częściach równych).
Sąd ustalił co następuje:
Pozwani i (...) z siedzibą w W. w dniu 19 stycznia 2007 roku zawarli umowę kredytu mieszkaniowego (...), na mocy której bank zobowiązał się do postawienia do dyspozycji pozwanych kwoty 142.185,56 CHF. Bank wypłacił pozwanym kwotę 319.189,06 PLN, a kwota 1.706,23 CHF została pobrana jako prowizja (bezsporne, informacja z banku k.31).
Pozwem z dnia 30 kwietnia 2020 roku pozwani (kredytobiorcy) zainicjowali postępowanie w przedmiocie ustalenia nieważności umowy i zapłaty na rzecz kredytobiorców świadczeń nienależnych. Wyrokiem Sądu Okręgowego w Gliwicach z dnia 31 marca 2022 roku, w sprawie I C 1188/21 powództwo oddalono. (akta sprawy o sygn. I C 1188/21 tut. Sądu, wyrok k. 444 tych akt). Sąd Apelacyjny w Katowicach wyrokiem z dnia 31 października 2023 roku w spawie o sygn. akt V ACa 545/22 zmienił powyższe orzeczenie Sądu Okręgowego w Gliwicach w ten sposób, że zasądził od banku na rzecz kredytobiorców kwotę 201.158,47 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od kwoty 73.628,77 zł od 25 maja 2020 roku i od kwoty 127.529,70 zł od dnia 21 marca 2022 roku oraz ustalił, ze umowa kredytu mieszkaniowego (...) nr (...) (...) zawarta pomiędzy stronami w dniu 19 stycznia 2007 roku jest nieważna (wyrok w aktach sprawy I C 1188/21 k.512-512v).
Pismem z dnia 6 października 2023 roku powodowy bank wezwał pozwanych - w związku podniesieniem przez pozwanych zarzutu nieważności umowy – do zapłaty kwot 319.189,06 zł i kwoty 1.706,23 CHF, w terminie 1 miesiąca od dnia doręczenia pisma (pismo k.40-41 i 46-47). Pisma zostały doręczone pozwanym w dniu 2 listopada 2023 roku (k.44 i 50).
Pozwani pismem z dnia 21 listopada 2023 roku wezwali powodowy bank do zapłaty, w terminie 7 dni, kwoty 112.625,79 PLN tytułem nienależnie pobranych od kredytobiorców świadczeń w okresie od dnia 2 lipca 2019 roku do dnia 2 listopada 2023 roku w związku z ustaleniem nieważności umowy kredytu hipotecznego o nr (...) (...) z dnia 19 stycznia 2007 roku (k.130-130v).
Pozwani oświadczeniem z dnia 27 grudnia 2023 roku (k.142-142v) dokonali potrącenia kwoty 112.625,79 zł tytułem nienależnie pobranych przez bank świadczeń w okresie od dnia 1 lipca 2019 roku do 2 listopada 2023 roku z wierzytelnością banku o zwrot wypłaconego pozwanym kapitału kredytu w kwocie 319.189,06 zł. Pozwani wskazali, że po tak dokonanym potraceniu wierzytelności pozostała do zapłaty na rzecz powodowego banku kwota w wysokości 206.563,27 zł.
Pozwani dokonali dwóch wpłat na rzecz powodowego banku, na łączną kwotę 206.563,27 zł, tytułem rozliczenia umowy kredytu: na kwotę 200.000 zł dnia 29 stycznia 2024 roku i na kwotę 6.563,27 zł dnia 30 stycznia 2024 roku (potwierdzenie transakcji k.145 i k.146).
Opisany stan faktyczny w zakresie wzajemnych rozliczeń stron i oświadczenia o potrąceniu Sąd ustalił na podstawie powołanych wyżej dowodów z dokumentów. Ich wiarygodność nie była kwestionowana. Pełnomocnik powoda nie był w stanie wyjaśnić jak wyliczona została kwota 4.451,12 zł jakiej ostatecznie dochodził po modyfikacji powództwa dokonanej pismem z dani 20 marca 2024r. Bezsporne było, iż kwota 1.706,23 CHF dochodzona przez powoda, to kwota prowizji, która nie została udostępniona pozwanym, ale była przez nich spłacana w ratach kapitałowo odsetkowych uiszczanych na podstawie umowy. W pozostałym zakresie okoliczności faktyczne sprawy nie były sporne.
Sąd zważył następuje:
Zarówno powództwo główne obejmującego kwotę 319.189,06 zł tytułem zwrotu kapitału jak i ewentualne w zakresie żądania zmiany wysokości (ukształtowanie) dochodzonego świadczenia w walucie polskiej w kwocie 99.598,90 zł zostały cofnięte kolejnymi pismami z dnia 14 lutego 2024 roku i 20 marca 2024 roku. W obu wypadkach cofnięcie pozwu nastąpiło przed rozpoczęciem posiedzenia, na które sprawa została skierowana, a zatem nie wymagało zgody pozwanych. Wobec cofnięcia pozwu Sąd umorzył postępowanie w oparciu o przepisy art. 203 § 1 k.p.c. i art. 355 k.p.c.
Podtrzymywane przez powoda żądanie zasądzenia na jego rzecz od pozwanych kwoty 4.451,12 zł i kwoty 1.706,23 CHF (pismo z dnia 20 marca 2024 roku) nie zasługiwało na uwzględnienie, a to wobec treści materiału zgromadzonego w sprawie, z którego jednoznacznie wynika, że roszczenia pozwu zostało „rozliczone” (umorzone na skutek potrącenia jak i wpłat dokonanych przez pozwanych w dniach 29 i 30 stycznia 2024r. k. 145,146), a zatem wygasło. Co do żądania zasądzenia kwoty 4.451,12 zł. powód nie sprostał ciężarowi dowodowemu wynikającemu z art. 6 k. – nie był w stanie wyjaśnić ani jakie dokładnie roszczenie kwota ta obejmuje, ani jak zostało wyliczone. Natomiast kwota 1.706,23 CHF będąca prowizją za udzielenie kredytu nie została pozwanym nigdy udostępniona jako kapitał kredytu, ale w dniu jego uruchomienia została przelana na konto banku. Nie ma zatem podstaw do zadania jej zwroty przez bank od kredytobiorców, nie została im bowiem w praktyce wypłacona.
Zasadne natomiast było zasądzenie ustawowych odsetek za opóźnienie liczonych od kwoty 200.000 zł za okres od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia 29 stycznia 224 roku i od kwoty 6.563,27 zł od dnia 5 grudnia 2023 roku do dnia 30 stycznia 2024 roku. Niewątpliwie pozwani wezwani byli do zapłaty kwoty 319.189,06 zł w terminie 1 miesiąca od daty otrzymania wezwania do zapłaty tj. 2 listopada 2023 roku. Uregulowali należność tj. kwotę 200.000 zł w dniu 29 stycznia 2024 roku i kwotę 6.563,27 zł w dniu 30 stycznia 2024 roku, a zatem przez okres od 5 grudnia 2023 roku do 29 i 30 stycznia 2024 roku pozostawali w opóźnieniu. W pozostałym zakresie powództwo o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie podlegało oddaleniu, z uwagi na skuteczne
potrącenie dokonane przez pozwanych pismem z dnia 27 grudnia 2023 roku.
Mając na względzie, że roszczenia powoda co do zwrotu udostępnego kapitału w świetle toczącego się między stronami procesu przed Sądem Okręgowym w Gliwicach i Apelacyjnym w Katowicach, w chwili wniesienia powództwa w niniejszej sprawie były uzasadnione, a ich zaspokojenie nastąpiło dopiero w toku niniejszego procesu, ale jednocześnie, zważywszy na datę wyroku Sądu Apelacyjnego w Katowicach bez zbędnej zwłoki, Sąd na mocy art. 100 k.p.c. zniósł między stronami koszty postępowania.
O zwrocie części opłaty uiszczonej od pozwu orzeczono na zasadzie art. 79 ust. 1 pkt 3 a w związku z art. 79 ust 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obniżona o kwotę równą opłacie minimalnej.
SSO Łucja Oleksy-Miszczyk
.