UZASADNIENIE

Powódka N. C. pozwem z dnia 15 września 2020 r. (data wpływu) domagała się zasądzenia od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. kwoty 30.000,00 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 września 2017 r. do dnia zapłaty tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania oraz zasądzenie kosztów procesu w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych. Ponadto powódka domagała się ustalenia, że pozwana Towarzystwo (...) S.A. z siedzibą w W. ponosi odpowiedzialność za mogące powstać w przyszłości skutki wypadku, któremu powódka uległa w dniu 20 lipca 2014 r.

W odpowiedzi na pozew z dnia 30 października 2020r . pozwany wniósł o oddalenie powództwa w całości i zasądzenie kosztów procesu.

Pismem z dnia 4 maja 2022 r. powódka rozszerzyła żądanie i wniosła o zasądzenie od pozwanego kwoty 55.450,07 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od 23 września 2017 r. do dnia zapłaty

Pozwany w piśmie z dnia 16 maja 2022 r. złożonym w odpowiedzi na pismo powódki z dnia 4 maja 2022 r. o rozszerzeniu powództwa wniósł o oddalenie powództwa w całości.

1. Okoliczności faktyczne.

W dniu 20 lipca 2014r. doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego poszkodowana została N. C.. Powódka została potrącona na przejściu dla pieszych przez samochód kierowany przez G. P.. N. C. rozpoczęła przemieszczanie się przez jezdnię ulicy (...) bez należytego rozpoznania sytuacji ruchowej na drodze, nie zauważyła nadjeżdżającego pojazdu i weszła na ulicę pod nadjeżdżający samochód. Błąd powódki – pieszej bezpośrednio stworzył sytuację wypadkową. Pojazd kierowany przez sprawcę poruszał się z nadmierna prędkością 70 km/h, czyli z prędkością przekraczającą administracyjnie dopuszczalną dla tego odcinka jezdni prędkość 50 km/h. Istniej związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy tym przekroczeniem prędkości dopuszczalnej a możliwością uniknięcia wypadku. Była możliwość uniknięcia wypadku gdyby sprawca jechał z prędkością dozwoloną.

Do wypadki przyczynili się w stopniu równym powódka i kierujący pojazdem.

(dowód: akta sprawy SR w Dębicy sygn.. akt II K 837/14 w szczególności, opinia biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków drogowych k. 41-66, 178-188, 216-219).

Pozwany ponosi odpowiedzialność za skutki działania sprawcy zdarzenia.

(bezsporne)

N. C. w wyniku kolizji drogowej doznała śródstawowego złamania bliższego końca kości piszczelowej lewej i wieloodłamowego złamania głowy kości strzałkowej lewej z przemieszczeniami, uszkodzeniami powierzchni stawowych, licznych otarć naskórka kończyn dolnych, stłuczenia krwiaka uda lewego, otarć skóry obu łokci, rany tłuczonej głowy w okolicy ciemieniowej, ubytków skórnych głowy i poważnych ubytków włosów na głowie a także bardzo silnego urazu psychicznego. Na skutek wypadku powódka była hospitalizowana od 20 lipca 2014 r do 28 lipca 2014 r. na Oddziale Ortopedii Szpitala (...) w D.. W dniu 23 lipca 2014 r. przeszła operacje w trakcie której wykonano otwartą repozycję i stabilizacje złamania piszczeli za pomocą płyty (...) blokowana kątowo. Powódka pooperacyjnie została zaopatrzona w stabilizator stawu kolanowego na 3 miesiące. Ponadto wykonano jej także szycie głowy.

Po dwóch tygodniach po urazie wykonano ewakuację krwiaka lewego uda i stwierdzono rozległy ubytek tkanki podskórnej lewego uda.

N. C. przebywała na zwolnieniu lekarskim 6 miesięcy.

Zespolenie z piszczeli lewej usunięto w 1 rok po urazie.

Z powodu pourazowego zniekształcenia bocznej powierzchni lewego uda powódka w dniu 9 października 2015 r. przeszła operację w trakcie której wykonano wielomiejscowe przeszczepy tłuszczu, pobranego z fałdu brzusznego do zewnętrznej okolicy lewego uda, za który zapłaciła 4150,00 zł. Ponieważ zabieg się nie powiódł i przeczep nie został przyjęty, powódka w 2016 r. przeszła ponowny zabieg transplantacji tłuszczu w bliźnie powypadkowej na udzie za który zapłaciła 2.500,00 zł.

W dniu 15 czerwca 2016 r. u N. C. został wykonany zabieg transplantacji włosów, który kosztował 3.000,00 zł.

W następstwie złamania kończyny dolnej u powódki wytworzyła się wyrośl kostna bliższego końca piszczeli lewej, którą usunięto operacyjnie w dniu 22 marca 2017 r.

Uszczerbek na zdrowiu powódki związany o obrażeniami ortopedycznymi łącznie wynosi 17%. W skład niego wchodzi uszczerbek w zakresie rany głowy, uszczerbek spowodowany ograniczeniem ruchu stawu kolanowego 20 stopni, uszczerbek w zakresie uda lewego, uszczerbek w zakresie urazu goleni.

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii W. P. k. 139-141; opinia uzupełniająca biegłego sądowego z zakresu ortopedii W. P. z dnia 2.10.2021 r k. 169-170; karta informacyjna z dnia 28.07.2014 r. k. 13-14; karta informacyjna ośrodka chirurgii plastycznej k. 37-38; faktury numer: (...), (...), (...), (...), 01/12/2016 k. 41-45; karta informacyjna leczenia szpitalnego z dnia 23.03.2017 r. k. 40)

Przed wypadkiem powód była aktywna fizycznie biegała, chodziła na siłownię, jeździła na rowerze.

Bezpośrednio po wypadku powódka była zależna od innych osób w zakresie wykonywania czynności dnia codziennego. Odczuwała z tego powodu skrępowanie, wstyd i dyskomfort. Przez kilka miesięcy po wypadku powódka nie wychodziła z domu z uwagi na okropny ból. Odsunęła się także od znajomych nie chciała aby ją odwiedzali nie chciała również utrzymywać z nimi kontaktu telefonicznego. Z powodu wydłużającego się czasu powrotu do zdrowia, oraz informacje że może nigdy nie powrócić do pełnej sprawności fizycznej pojawiły się u powódki frustracja, rozczarowanie i przygnębienie. Do dnia dzisiejszego powódka ma obawy i unika pewnych aktywności, aby nie nasilać dolegliwości kolana np. pewnych rodzajów sportu, chodzenia w butach na obcasach. Ponadto na pogorszenie samopoczucia powódki miała zmiana wyglądu wskutek doznanych urazów, ocenia siebie jako oszpeconą. W związku z tym powódka unikała sytuacji w których jej „defekt” byłby widoczny, przestała chodzić na basen, przestała nosić krótkie spodnie, wycofała się z wyjazdów wakacyjnych na kilka lat. W wyniku wypadku z dnia 20 lipca 2014 r. wystąpiły u powódki zaburzenia psychiczne trwające co najmniej kilka miesięcy. Aktualnie rozpoznano u powódki zaburzenia depresyjno-lękowe o subklinicznym nasileniu Konsekwencję powyższego jest doznanie przez powódkę długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 10%

(dowód: opinia biegłego sądowego z zakresy psychiatrii B. M. oraz biegłego sądowego z zakresu psychologii D. J. k. 172-177, zeznania świadka M. C. 129/2-130; przesłuchanie powódki N. C. k. 235/2-236)

Na skutek wypadku N. C. ma bliznę głowy z przeszczepami włosów o śr. ok. 3 cm, na lewym udzie -stan po przeszczepie tkanki tłuszczowej - niewielka asymetria w stosunku do strony prawej, na kolanie i podudziu lewej nogi jest blizna biegnąca od ½ powierzchni podudzia pionowo w kierunku proksymalnym do okolicy podrzepkowej, przechodząca w kierunku bocznej okolicy kolana lewego. Jest to blizna wąska, w kolorze kości słoniowej z zaznaczonymi śladami po szwach – tzw. „drabinką” o łącznej długości 17 cm. Blizny powódki nie powodują zaburzeń funkcjonalnych jednak stanowią defekt estetyczny. Zniekształcenia skutkują 3% trwałym uszczerbkiem na zdrowiu.

(dowód: opinia biegłego sądowego chirurgii plastycznej P. D. k. 203-205)

Powódka nadal odczuwa dolegliwości bólowe w okolicy kolana lewego różnego stopnia w różnych sytuacjach w szczególności podczas prowadzenia samochodu, nie może także klękać. Ponadto występuje u niej nieznaczne osłabienie mięśni kończyny dolnej lewej oraz zmniejszenie obwodu na poziomie goleni lewej o jeden centymetr w porównaniu z nogą prawą co może świadczyć o nieznacznym zaniku grupy mięśni podudzia lewego. N. C. może podejmować każdą aktywność fizyczną, jednak powinna zwracać uwagę na sygnały dawane przez organizm czy dana aktywność jest w jej przypadku dobra i wskazana. Natomiast dynamiczne aktywności (gry czy bieganie) mogą zwiększać dolegliwości bólowe. Na poprawę stanu zdrowia powódki wpłynie korzystanie z aktywności fizycznej na rowerze stacjonarnym.

Powódka do chwili obecnej korzysta z zabiegów fizjoterapeutycznych oraz rehabilitacji, w roku 2021 w celu poprawy swojego stanu zdrowia poprzez ćwiczenia dokonała zakupu rowerka stacjonarnego za kwotę 798,00 zł.

(opinia biegłego sądowego z zakresu rehabilitacji D. S. k. 250-258; karta badania i przebieg kinezyterapii z dania 13.05.2021 r. k. 162; faktura VAT (...) z dnia 22.04.2021 r. k. 159)

(...) SA w piśmie z dnia 14 września 2017 r. poinformował powódkę o decyzji o przyjęciu odpowiedzialności za szkodę i ustaleniu świadczeń odszkodowawczych w postaci: zadośćuczynienia w kwocie 20.000,00 zł oraz odszkodowania w kwocie 3.353,56 zł tj. łącznie 23 353,56 zł. Jednocześnie pozwany uznał, że powódka przyczyniła się do wypadku na poziomie 80% dlatego tytułem świadczeń odszkodowawczych wypłacono powódce kwotę 4.670,71 zł.

(dowód: decyzja z dnia 14.09.2017 r. k. 64-66)

2. Ocena dowodów.

Sąd ustalił stan faktyczny na podstawie na podstawie dokumentów przedstawionych przez powódkę w postaci dokumentacji medycznej które nie budziły wątpliwości Sądu, a także opinii biegłego z zakresu ortopedii W. P., opinii biegłych z zakresu psychiatrii B. M. i biegłego sądowego z zakresu psychologii D. J., opinii biegłego sądowego z zakresu chirurgii plastycznej P. D. i opinie biegłego sądowego z zakresu rehabilitacji D. S.. Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się także na zeznaniach świadka M. C. i powódki N. C., które się wzajemnie pokrywały, a także znajdowały potwierdzenie w przedłożonych dokumentach. Dowody w postaci dokumentów, zeznań świadka oraz powódki a także opinie biegłych nie zostały zakwestionowane przez pozwanego.

3. Ocena prawna.

Kwota dochodzona przez powódkę tytułem zadośćuczynienia i odszkodowania na podstawie 444 § 1 kc i art. 445 § 1 kc jest zasadna w całości.

Z uwagi na błąd powódki – pieszej, która bezpośrednio stworzyła sytuację wypadkową i przy uwzględnieniu że sprawca poruszał się z nadmierna prędkością 70 km/h i istniał związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy tym przekroczeniem prędkości dopuszczalnej a możliwością uniknięcia wypadku, sąd uznał że obie te osoby przyczyniły się w stopniu równym do powstania szkody. Stąd wartość należnego odszkodowania i zadośćuczynienia należało obniżyć o 50 %.

Powódka wyzkazała, że poniosła łącznie 10 801,56 zł. wydatków związanych z kosztami leczenia i niwelowania następstwa wypadku. Z kwoty tej należy się jej 50 % czyli 5 400,78 zł. minus wypłacona już przez pozwanego kwota 670,71 zł. czyli 4730,07 zł.

Biorąc pod uwagę rodzaj naruszonego dobra, zakres i rodzaj rozstroju zdrowia, natężenie i czas trwania cierpień, wiek pokrzywdzonego, intensywność ujemnych doznań fizycznych i psychicznych, rokowania na przyszłość, stopień winy sprawcy (por. wyrok SN z 20 kwietnia 2006 r., IV CSK 99/05, LEX nr 198509) powódce, przy uwzględnieniu wypłaconego już zadośćuczynienia w wysokości 4000 zł, i przy pomniejszeniu o 50 % należy się pozostała kwota dochodzona rozszerzonym pozwem czyli 50 720 zł. Biorąc pod uwagę w szczególności (opisane powyżej) doznane uszkodzenia ciała i rozstrój zdrowia, długotrwałość leczenia i rehabilitacji, konsekwencje dla życia zawodowego, towarzyskiego i społecznego powódki, jej stan psychiczny, perspektywy na przyszłość oraz konieczność wprowadzenia trwałej zmiany w formach aktywności sportowej, spędzania wolnego czasu (związanych m. in. z oszpeceniem ciała), kwota wyjściowa zadośćuczynienia w wysokości 101 440 zł. nie jest wygórowana.

Tylko w zakresie żądania ustalenia odpowiedzialności pozwanego na przyszłość powództwo podlegało oddaleniu albowiem nie wykazano konieczności takiego orzeczenia aktualnie.

4. Koszty.

Sąd na zasadzie art. 98 § 1 kpc zasądził od pozwanego zwrot kosztów procesu w całości. Na koszty powoda składała się: opłata sądowa w wysokości 1500 zł, opłata od pełnomocnictwa 17 zł, zaliczki faktycznie wykorzystane 2591,22 zł, oraz koszty zastępstwa procesowego w kwocie 5400 zł. Łączne 9508,22 zł.

W pkt. IV nakazano ściągnąć od pozwanego kwotę wydatków za wykonanie opinii w wysokości 1353,28 zł i kwotę 1273 zł tytułem opłaty od rozszerzonego powództwa.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE