WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 26 września 2023 roku

Sąd Rejonowy w Gdyni I Wydział Cywilny Sekcja ds. rozpoznawanych w postępowaniu uproszczonym w składzie: Przewodniczący: sędzia Tadeusz Kotuk

po rozpoznaniu w dniu 26 września 2023 roku w Gdyni na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa M. R. przeciwko Towarzystwu (...) S.A. z siedzibą w W.

o zapłatę

zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. R. kwotę 5.630,00 zł (pięć tysięcy sześćset trzydzieści złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 21 lutego 2022 roku do dnia zapłaty,

zasądza od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz powoda M. R. kwotę 3.017,00 zł (trzy tysiące siedemnaście złotych) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty – tytułem zwrotu kosztów procesu,

nakazuje ściągnąć od pozwanego Towarzystwa (...) S.A. z siedzibą w W. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Gdyni kwotę 565,12 zł (pięćset sześćdziesiąt pięć złotych dwanaście groszy) tytułem kosztów sądowych wyłożonych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sygn. akt I 1 C 907/22

UZASADNIENIE

Stan faktyczny

W dniu 13 stycznia 2022 r. w G. na ulicy (...) doszło do zderzenia pozostających w ruchu pojazdów: S. (...) nr rej. (...) i D. nr rej. (...) 3JA3. Wyłączną winę za spowodowanie wypadku ponosił kierujący pojazdem D., ubezpieczonym w zakresie obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w Towarzystwie (...) S.A. w W..

Okoliczności bezsporne

Powód M. R. był kierującym pojazdem S. (...) i w wyniku wypadku doznał obrażeń ciała w postaci: skręcenia odcinka szyjnego kręgosłupa z następowym wygładzeniem lordozy szyjnej oraz skręceniem i wygięciem w prawo oraz ogólnych potłuczeń. Dolegliwości bólowe przez pierwsze 3 dni po wypadku były znaczne, następnie zmniejszały się i po trzech tygodniach od wypadku były nieznaczne, a ustąpiły po 6 miesiącach od daty wypadku. Rokowania na przyszłość są bardzo dobre, poszkodowany był leczony unieruchomieniem kołnierzem szyjnym (około 6 tygodni) i podlegał rehabilitacji. Poszkodowany zażywał leki przeciwbólowe (ogólnodostępne). Po wypadku powód musiał zaniechać uprawiania kulturystyki, po ustaniu dolegliwości wrócił do uprawiania tego sportu. Poszkodowany był pracownikiem branży budowlanej, przez 3 miesiące nie był w stanie wykonywać zawodu, ponadto żona musiała przejąć większość jego obowiązków domowych, nie mógł bawić się z dzieckiem.

Dowód: opinia biegłego W. Ż., k. 71-75, 94-95

zeznania powoda, k. 57-58

Po przeprowadzeniu postępowania likwidacyjnego ubezpieczyciel dobrowolnie wypłacił poszkodowanemu tytułem zadośćuczynieni za krzywdę kwotę 370 zł.

Okoliczności bezsporne

Ocena dowodów

Zeznania powoda są wiarygodne, nie zawierają zdaniem Sądu elementów mogących świadczyć o agrawacji dolegliwości. Opinia biegłego W. Ż. w tym aspekcie potwierdza w istocie nasilenie dolegliwości.

Opinia biegłego W. Ż. jako całość jest jasna, wewnętrznie niesprzeczna. Biegły wykluczył, aby dolegliwości poszkodowanego po zdarzeniu mogły wynikać (w jakimkolwiek stopniu) z samoistnych zmian patologicznych lub osobliwości anatomicznych danego przypadku (biegły uznał wpływ istnienia żeber szczątkowych na dolegliwości bólowe za wniosek zbyt daleko idący, por. k. 74). Zmiany dyskopatyczne biegły ocenił jako najprawdopodobniej także pourazowe i nie stwierdził zmian o charakterze zwyrodnieniowym. Dodatkowo uzasadnił stosunkowo młodym wiekiem poszkodowanego oraz uprawianiem takiego rodzaju sportu, który generalnie zmniejsza ryzyko wczesnych zmian zwyrodnieniowych kośćca (por. k. 95). Dokumentacja lekarska przeanalizowana przez biegłego nie budzi wątpliwości co do autentyczności i mocy dowodowej.

Kwalifikacja prawna

Zasada odpowiedzialności nie była sporna i wynika z art. 436 § 2 w zw. z art. 415 w zw. z art. 822 § 1 k.c.

Wysokość dochodzonego zadośćuczynienia, tj. dopłata do zadośćuczynienia na poziomie 6.000 zł jest uzasadniona w świetle art. 445 § 1 k.c. Dolegliwości bólowe w pierwszej fazie były znaczne, do 3 tygodni od wypadku – nieznaczne, by ustąpić po okresie półrocznym. W początkowej fazie poszkodowany był w sytuacji utrudnionego funkcjonowania zarówno w sferze zawodowej, jak i prywatnej. To, że nie były to

ograniczenia znaczne (całkowite) jest należycie uwzględnione w wysokości dochodzonego zadośćuczynienia, która w świetle poziomu życia i poziomu wynagrodzeń z pewnością nie może być uznana za nadmierną (zawyżoną).

Data wymagalności roszczenia jest wskazana poprawnie.

Mając powyższe na uwadze uwzględniono powództwo w całości na mocy art. art. 436 § 2 w zw. z art. 415 w zw. z art. 822 § 1 k.c. w zw. z art. 445 § 1 k.c. w zw. z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych […] w zw. z art. 481 k.c. – punkt I. sentencji.

Koszty

O kosztach orzeczono na mocy art. 98 k.p.c. Na rzecz wygrywającego powoda zasądzono z tego tytułu: opłatę sądową od pozwu (400 zł), opłatę za czynności radcy prawnego w stawce minimalnej, gdyż proces nie był szczególnie skomplikowany lub pracochłonny (1.800 zł, § 2 pkt 4 rozp. MS z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych, ze zm.), opłatę skarbową od pełnomocnictwa (17 zł), zaliczka na wynagrodzenie biegłego (800 zł) oraz odsetki od kosztów – punkt II. sentencji.

W punkcie III. sentencji na mocy art. 98 k.p.c. w zw. z art. 113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych obciążono pozwanego niezaliczkowaną częścią wynagrodzenia biegłego (565,12 zł).