Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 173/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.USTALENIE FAKTÓW

0.1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

W. P. (1), D. P. (1)

opisany w pkt I wyroku

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W. P. (1) oraz jego syn D. P. (1) prowadzą faktycznie działalność gospodarczą w postaci hotelu (...) w O., położonego przy ul. (...). W czerwcu 2018 r. D. P. (1) zawarł z W. K. umowę najmu gruntu, przez co wymienieni uzyskali tytuł prawny do użytkowania przylegającego do hotelu terenu działki nr (...), por. (...), stanowiącego pierwotnie nieużytek. Przystąpili do wybudowania tam kompleksu boisk sportowych na użytek hotelu. W tym celu dokonano usunięcia znacznej ilości drzew, niwelacji terenu, w tym przemieszczenia znacznych mas ziemi przy wykorzystaniu ciężkiego sprzętu i nawiezienia kruszywa łamanego. Prace wykonywali min. osobiście oskarżony W. P. (1) i D. P. (1), jak i zlecali takie prace podmiotom zewnętrznym.

W dniu 26 września 2018 r. oskarżony W. P. dokonał w Urzędzie Miasta O. zgłoszenia zamiaru budowy dwóch boisk typu Orlik, które zostało przyjęte bez sprzeciwu. Następnie kilkukrotnie (dnia 26 lutego 2019 r. i 19 sierpnia 2019 r. PHU (...) składał przez pełnomocnika do organu administracji zgłoszenia zamiaru budowy obiektu w postaci pełnowymiarowego boiska sportowego, jednakże wobec stwierdzenia braków i ich nieusunięcia wydane zostały decyzje z dnia 09 kwietnia 2019 r. (UA.6743.102.2019), dnia 05 lipca 2019 r. (UA.6743.229.2019) i 06 września 2019 r. (UA.6743.353.2019 r.) o sprzeciwie wobec zamiaru budowy. Inwestor jednak nie zastosował się do nich i prace budowlane były prowadzone na znaczną skalę także poza terenem i zakresem objętym uprzednim zgłoszeniem.

Pismem z dnia 17 lipca 2019 r. Powiatowy inspektor Nadzoru Budowlanego poinformował o wszczęciu postępowania w przedmiocie realizacji robót budowlanych polegających na budowie boiska sportowego ze sztuczną nawierzchnią na terenie działki nr (...) obr. (...)przy ul. (...) w O.. Postanowieniem z dnia 17 lipca 2019 r. (PINB.5150.20.2019) na podstawie art. 49b ustawy Prawo budowlane organ nadzoru budowlanego wstrzymał inwestorowi prowadzenie robót budowlanych.

W trakcie czynności kontrolnych w dniu 30 lipca 2019 r. stwierdzono, że pomimo tego prace były nadal wykonywane i na ten dzień powierzchnia 60 x 150 m. została pokryta sztuczną trawą.

Postanowieniem z dnia 31 lipca 2019 r. (PINB 5150.20.2019) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego nakazał inwestorowi rozbiórkę wskazanego boiska sportowego, realizowanego pomimo otrzymania postanowienia o wstrzymaniu robót budowalnych. Tenże organ wydał w dniu 21 listopada 2019 r. postanowienie w przedmiocie nałożenia na inwestora grzywny w celu przymuszenia, wobec niewykonania obowiązku rozbiórki boiska.

Decyzją z dnia 01 lipca 2020 r. (...) Inspektor Nadzoru Budowlanego odmówił stwierdzenia nieważności decyzji nakazującej rozbiórkę boiska. W wyniku odwołania Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. utrzymał w mocy w/w decyzje wskazując min., że bez naruszenia prawa organ administracji przyjął, że budowany obiekt tak dalece odbiega od opisanego w zgłoszeniu budowlanym bez sprzeciwu, że stanowi samowolę budowalną. Nie zgodził się z twierdzeniami skarżącego, że mógł przystąpić do prac oczekując pozytywnego załatwienia sprawy, gdyż pomimo, iż instytucja zgłoszenia stanowi ułatwienie dla inwestora, to jednak nie upoważnia do wykonywania prac przed upływem terminu na załatwienie sprawy.

W dniu 09 września 2021 r. D. P. w imieniu (...) pisemnie poinformował Powiatowy Inspektorat Nadzoru Budowlanego, że wykonał decyzję polegającą na rozbiórce boiska. W istocie jednak "rozbiórka" polegała jedynie na zwinięciu sztucznej murawy na części powierzchni i ułożeniu jej na pozostałej części, na której murawy w żaden sposób nie zdemontowano.

W wyniku kontroli w dniu 23 września 2021 r. stwierdzono, że w ocenie organu rozbiórki nie zakończono, gdyż murawa cały czas znajduje się na terenie boiska. Inwestor w odpowiedzi domagał się umorzenia postępowania egzekucyjnego i wywodził, że organ nadzoru nie jest uprawniony do nakładania obowiązku usunięcia z terenu inwestycji materiałów budowlanych pochodzących z rozbiórki. Wobec powyższego postanowieniem z dnia 01 października 2021 r. organ odmówił umorzenia postępowania i stanowisko to podzielił w wyniku wniesionego odwołania (...) Wojewódzki Inspektora Nadzoru Budowlanego.

Natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 08 marca 2022 r. w sprawie Sygn. akt II SA/Ol 26/22 w rezultacie odwołania inwestora uchylił zaskarżone postanowienie i utrzymane nim postanowienie pierwszej instancji wskazując min., że pozostawienie odspojonej sztucznej trawy na pozostałej części nie musi oznaczać, że ta część boiska nie została rozebrana i tym samym brak podstaw do stwierdzenia, że skarżący nie wykonał nakazu rozbiórki. Sąd uznał, że celem rozbiórki jest usunięcie skutków procesu budowy. Zatem, wykonanie rozbiórki nie jest równoznaczne z istnieniem dodatkowego obowiązku inwestora usunięcia materiałów "porozbiórkowych" z terenu, na którym znajdował się rozebrany obiekt budowlany (k. 418).

Niezależnie od powyższych poglądów, oskarżeni faktycznie nie wykonali nakazu a ponadto częściowo zwiniętą murawę wkrótce rozłożyli ponownie na tym samym miejscu, w pełni przywracając funkcjonalność rzekomo "rozebranych" boisk.

W wyniku wskazanych wyżej działań oskarżeni wznieśli na terenie wskazanej działki kompleks 3 boisk piłkarskich, w tym jedno pełnowymiarowe. W rezultacie przeprowadzonych rozległych prac ziemnych wykonano niwelację pierwotnie pofałdowanego terenu, wybierając masy ziemi, wytwarzając w ten sposób podciętą skarpę na znacznej długości w bezpośrednim sąsiedztwie boiska, przy czym podcięte i częściowo odsłonięte zostały korzenie drzew rosnących na skarpie. Doszło w ten sposób do naruszenia stabilności i podparcia drzew usytuowanych w rzędzie wzdłuż granicy działki nr (...) obr. (...) z działkami nr (...) obr. (...)i nr (...)obr. (...)(także nr (...)), co może doprowadzić do upadku naruszonych drzew na osoby korzystające z tych obiektów. Drzewa rosnące w rzędzie na działce nr (...) obr.(...)wzdłuż granicy z działkami nr (...) obr. (...)i nr (...) obr. (...)oraz nr (...)obr.(...)to te drzewa, których system korzeniowy został częściowo zniszczony i lub częściowo naruszony w postaci uszkodzenia podczas prac ziemnych wykonywanych w związku z niwelacją środkowej części działki nr (...) obr.(...)dla założenia boisk sportowych ze sztuczną nawierzchnią, dostępnych w ciągu całego roku kalendarzowego. Do naruszenia systemów korzeniowych licznych drzew liściastych i iglastych doszło w rzucie i poza rzutem koron tych drzew. Obecnie stanowią one zagrożenie | bezpieczeństwa utraty życia, zdrowia i mienia.

Budowa została w całości przeprowadzona bez wymaganego prawem pozwolenia. Poza samym faktem nielegalnego wybudowania samych boisk stwierdzono, że inwestor dokonał również całkowicie nielegalnej budowy ich instalacji oświetleniowej, poprzez wzniesienie znacznej wielkości słupów z zainstalowanymi lampami led o mocy 1000 W każda. Instalacja elektryczna została poprowadzona z rozdzielni hotelu (...) kablami położonymi na gruncie, częściowo nad parkingiem poprzez podparcie tyczką a przez drogę poprzez płytkie przysypanie ziemią (czy luzem na ziemi, k. 838 - 839). Stwierdzono przygotowania do dalszych prac (przygotowanie fundamentów pod dalsze słupy).

Wobec powyższego wydane zostało w dniu 31 marca 2022 r. postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych związanych z budową instalacji oświetlenia na działce (...) obr. (...)i zabezpieczenia terenu przed dostępem osób postronnych (PINB 5150.3.2022) a decyzją z dnia 30 czerwca 2022 r. (o tej samej sygnaturze) nakazano inwestorowi D. P. rozbiórkę instalacji oświetleniowej boiska. Postanowienie i decyzja nie zostały wykonane a boiska od czasu ich ukończenia były dostępne publicznie i wykorzystywane w działalności hotelu. Pomimo twierdzeń, że w instalacji elektrycznej nie ma zasilania, wynikało to jedynie z jego odłączenia w rozdzielni hotelu. Oskarżeni, przynajmniej okresowo, oświetlenie to użytkują.

Na boiskach regularnie odbywały się treningi grup zorganizowanych, głównie młodzieży. W hotelu (...) organizowano (w tym również w okresie po zastosowaniu wobec oskarżonych środków zapobiegawczych w postępowaniu przygotowawczym) letnie obozy piłkarskie, kolonie i ogólnopolskie turnieje i takie nadal są organizowane. Boiska również nie zostały w żaden sposób zabezpieczone i pozostawały publicznie dostępne. W okolicy wytworzonych w trakcie budowy skarp znajdują się ścieżki piesze użytkowane min. przez lokalnych mieszkańców i działkowców ogrodów (...). Oskarżeni tym samym sprowadzili niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób, tj. D. T., K. Z., L. K., P. G., P. K. (1) P. K. (2), H. Ś., N. S., K. D. K. B. , A. B., M. O., F. S. J. B., B. F., A. M. oraz wielu innych nieustalonych osób.

W trakcie czynności kontrolnych w dniu 20 kwietnia 2022 r. stwierdzono, że na działce prowadzone są prace polegające na wznoszeniu konstrukcji muru oporowego mającego zabezpieczyć skarpę przed osuwaniem się. Postanowieniem z dnia 21 kwietnia 2022 r. nakazano wstrzymanie robót budowlanych, wskazując, że jest ona realizowana bez wymaganego pozwolenia na budowę, bez projektu budowlanego i bez nadzoru osób posiadających wymagane uprawnienia budowlane. Pomimo tego budowa muru została przeprowadzona a skarpę zabezpieczono przed osuwaniem poprzez obsypywanie ziemią i obłożenie czoła skarpy betonowymi płytami. Decyzją z dnia 25 lipca 2022 r. (PINB 5150.6.2022) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowalnego nakazał inwestorowi rozbiórkę konstrukcji oporowej przy ul. (...) a postanowieniem z dnia 26 czerwca 2023 r. (PINB.52.4.2023) oddalono zarzuty w przedmiocie postępowania egzekucyjnego wniesione przez D. P. (1). Przesłanką wniesienia owych zarzutów było stwierdzenie inwestora o braku umocowania prawnego do wystawienia tytułu wykonawczego (dotyczącego rozbiórki konstrukcji oporowej) z uwagi na fakt, że w/w obiekt powstał w celu podtrzymania skarpy na której rosną a po jego rozebraniu drzewa mogą wyrwać się z korzeniami i upaść (k. 760).

W dniu 09 września 2020 r. Stowarzyszenie (...) w O. złożyło zawiadomienie o wzniesieniu przez D. P. (1) obiektu budowlanego w postaci boiska sportowego o powierzchni ok. 9000 m.kw. bez wymaganego pozwolenia. W toku budowy doszło do usunięcia drzewostanu, niwelacji terenu, zbudowania nawierzchni boiska bez wymaganego pozwolenia na budowę i oceny wpływu inwestycji na środowisko naturalne. Pomimo nakazania inwestorowi rozbiórki obiektu, jest on nadal wykorzystywany, co zdaniem wnoszącego pismo stwarza liczne niedogodności a inwestor nie zamierza się podporządkować wydanym orzeczeniom administracyjnym. W kwestii nielegalnie przeprowadzonej budowy i użytkowania obiektu działkowcy składali szereg skarg, wskazując w nich min. hałas, obawę o zanieczyszczenie środowiska nieznanej jakości granulatem, który w znacznych ilościach rozsypany został na boisku, jak również zakres nielegalnie wykonanych prac ziemnych, w tym usunięcia drzewostanu. Podnosili również kwestię wybrania ziemi i stworzenia skarpy podcinającej korzenie drzew, co stwarza zagrożenie ich uschnięcia i wywrócenia przy silnym wietrze.

W dniu 10 października 2021 r. Zarząd Dróg, Zieleni i Transportu w O. skierował do Komendy Miejskiej Policji pismo, z którego wynikało, że stwierdzono na terenie pomiędzy hotelem (...) a Ogrodami Działkowymi (...) doszło do prac budowlanych i niwelacji terenu na obszarze działki obr. (...)dz. (...), skutkujących utratą podparcia i stabilności działki sąsiadującej, co zagraża wywrotem drzew znajdujących się na działce.

Wydział Urbanistyki i Architektury Urzędu Miasta O. poinformował w piśmie z dnia 21 października 2021 r., że organ administracji architektoniczno - budowlanej przyjął w dniu 18 października 2018 r. zgłoszenie przedsiębiorstwa (...) zamiaru budowy boiska do piłki nożnej ze sztuczną nawierzchnią w ilości 2 sztuk, typu Orlik o wymiarach 62x30 m. na działce (...) przy u. P. (...)w O.. Prace miały polegać min. na wyrównaniu terenu i ułożeniu sztucznej trawy. W 2019 r. ten sam inwestor wystąpił 3 krotnie z nowym zgłoszeniem zamiaru budowy obiektu rekreacyjno-sportowego, boiska sportowego o wymiarach 110 x71 m. Zakres robót obejmował min. wykonanie robót ziemnych, w tym znaczne przekształcenie terenu przy granicach działek. Inwestor na zgłoszenia z 2019 r. trzykrotnie otrzymywał sprzeciw organu administracji w trybie decyzji wydanej w trybie przepisów Prawa budowlanego.

W toku postępowania przygotowawczego dopuszczono dowód z opinii biegłego z zakresu ogrodnictwa, w tym dendrologii, na okoliczność czy doszło do narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez naruszenie stabilności i podparcia drzew usytuowanych na granicy działki nr (...) obr. (...), działki nr (...) obr. (...)i działki nr (...) obr. (...)ze sztucznym boiskiem sportowym mogącym doprowadzić do upadku tych drzew na osoby korzystające z tego boiska.

Zgodnie treścią opinii, doszło do narażenia na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu poprzez naruszenie stabilności i podparcia drzew usytuowanych w rzędzie wzdłuż granicy działki nr (...) obr. (...)z działkami nr (...) obr. (...)i nr (...) obr. (...)(także nr (...)) z obiektami sportowymi ze sztuczną nawierzchnią mogącym doprowadzić do upadku naruszonych drzew na osoby korzystające z tych obiektów. Biegła stwierdziła, że drzewa rosnące w rzędzie na działce nr (...) obr.(...)wzdłuż granicy z działkami nr (...) obr. (...)i nr (...) obr. (...)oraz nr (...) obr.(...)to te drzewa, których system korzeniowy został częściowo zniszczony i/lub częściowo naruszony w postaci uszkodzenia podczas prac ziemnych wykonywanych w związku z niwelacją środkowej części działki nr (...) obr.(...)dla założenia boisk sportowych ze sztuczną nawierzchnią, dostępnych w ciągu całego roku kalendarzowego. Do naruszenia systemów korzeniowych licznych drzew liściastych i iglastych doszło w rzucie i poza rzutem koron tych drzew. Obecnie stanowią one zagrożenie | bezpieczeństwa utraty życia, zdrowia i mienia. Brak stabilności drzew obecnie spowodowany jest mechanicznym znacznym naruszeniem brył korzeniowych starszych już drzew pozbawionych ochrony i zabezpieczenia. Kolejnymi skutkami tego działania jest/będzie martwica odsłoniętego systemu korzeniowego, słabsze odżywienie i nawodnienie części koron powodujące zamieranie pędów istniejących i niewytwarzanie nowych pędów asymilacyjnych, wystąpienie suszu (drobnego i grubego), asymetrii koron drzew oraz zmianę statyki drzew. Drzewa te zagrażają przewróceniem się na teren zagospodarowany boiskami sportowymi (dz. nr 41 obr. 154) po wcześniejszym przygotowaniu tego terenu pod boiska sportowe tj. wycięciu drzew rodzimych w różnym wieku, wywiezieniu drewna poza teren nieruchomości i znacznym wyrównaniu terenu. W ocenie biegłej jest także prawdopodobnym, że do powalenia się/przewrócenia się drzew ze zniszczonym (usuniętym) i/lub uszkodzonym i/lub całkowicie odsłoniętym z natury swojej szeroko rozwiniętym i gęstym systemem korzeniowym brzóz brodawkowatych i sosen pospolitych może dojść także w kierunku terenu zagospodarowanego jako teren zabudowanych, regularnych ogródków działkowych Polskiego Związku Działkowców pn. (...) (dz. nr 38/6 i nr 30/6 obr. 154) oraz na teren działki drogowej opisanej numerem ewidencyjnym jako działka nr (...) obr. (...).

W grudniu 2021 roku, podczas oględzin miejsca zdarzenia na przedmiotowym terenie, były już widoczne drzewa - sosny pospolite znacznie odchylone od pionu i pochylone w kierunku części środkowej działki nr (...) obr. (...), gdzie właśnie usytuowane są boiska ze sztuczną nawierzchnią przeznaczone do gry w piłkę nożną, w okresie zimowym oświetlone i nakryte namiotem.

O stanie zagrożenia, jaki przedstawiają naruszone drzewa, świadczy udostępniony materiał dowodowy zebrany w przedmiotowej sprawie, w tym: dokumentacja fotograficzna sporządzona w dniu oględzin miejsca zdarzenia (dzień 06 grudnia 2021 roku), wysokość i ażurowość koron drzew rosnących w zagęszczeniu czyli brzóz brodawkowatych i sosen pospolitych widocznych na zdj. nr 7, stan i wygląd systemu korzeniowego odsłoniętego przez wykonawcę prac ziemnych, bez ich jakiegokolwiek zabezpieczenia i ochrony zdj. nr 9, nr 11, nr 12, nr 14, nr 15, nr 16.

Należy zauważyć, że wysokość poszczególnych przedmiotowych drzew jest znacznie większa niż odległość pni drzew od niskiego murka ogrodowego tj. 1,70 m - 2,10 m. W przedmiotowej sprawie istnieje zagrożenie upadkiem/wykrotem nie tylko pojedynczych drzew w różnym czasie, ale także kilku drzew w jednym czasie z uwagi na przenikające się wzajemnie systemy korzeniowe drzew rosnących w zagęszczeniu i istnienie możliwości wzajemnego pociągania się drzew w czasie upadku. Dodatkowo, sosny przedmiotowe rosną w otoczeniu wyższych brzóz (zdjęcie nr 7), a więc są narażone na mniejszą ilość słońca niż tego wymagają i tym samym dyskomfort wzrostu (gorsze warunki wzrostu). Zarówno brzozy, jak i sosny są bowiem gatunkami bardzo światłożądnymi. Poszarpane i poodrywane mechanicznie korzenie: pierwszego, drugiego i trzeciego rzędu znacznej części systemu korzeniowego zostały nieodwracalnie mechanicznie zniszczone i naruszone podczas prac ziemnych prowadzonych na prywatnej działce nr (...) obr. (...). Nie zostały zabezpieczone w czasie i po zakończeniu prac i tym samym wystawione na kolejne, ale już inne szkodliwe działanie czynników, tym razem biotycznych takich jak: temperatury wysokie (upały) i niskie (mrozy), nagłe ich zmiany w ciągu doby (zwłaszcza w okresie zimowym), opady deszczu (ulewy) i śniegu powodujących także stałe osuwanie się podłoża spod odkrytych i niezabezpieczonych systemów korzeniowych. Odsłonięcie korzeni i osuwanie się gruntu powoduje także zamieranie włośników jednokomórkowych, bardzo ważnych dla drzew, bo odpowiedzialnych za pobór wody i soli mineralnych z podłoża; kierunek i siła ruchu powietrza (wiatru), w tym jego porywów, zawirowań czy nagłej zmiany.

Należy zauważyć, że powierzchnie otwartych ran stanowią miejsce uruchomienia infekcji grzybowych i innych patogenów chorobotwórczych, a odsłonięte i luźno wiszące korzenie nie spełniają już żadnej funkcji dla jakiej powstały: mechanicznej (utrzymującej drzewo w gruncie i stawianie oporu przed wiatrem) oraz dostarczanie wody z solami mineralnymi dla korony drzewa (pędów) w okresie wegetacji, akumulowanie substancji organicznych po sezonie wegetacyjnym i ich uruchamiania w dacie tzw. ruszenia wegetacji.

Biegła stwierdziła również, że do czasu budowy boisk uszkodzone drzewa rosły w gruncie o stałym poziomie wód gruntowych (na tzw. glebie świeżej). Wykonane duże prace ziemne, niwelacyjne, budowa murku ogrodowego oraz co najmniej dwóch boisk sportowych do gry w piłkę nożną ze sztuczną nawierzchnią wpłynęła na zmianę poziomu wód gruntowych w otoczeniu przedmiotowych drzew, a więc także zmianę dostępu systemów korzeniowych sosen i brzóz do wody. Przed działaniami ziemnymi, podjętymi w 2016 roku tj. znaczną niwelacją terenu przedmiotowe drzewa rosły wśród innych drzew o zróżnicowanych fazach wzrostu (wieku) porastających teren o bogatej rzeźbie nawierzchni i nie wykorzystywanym w zakresie rolniczym, ogrodniczym czy leśnym w celach gospodarczych. Stabilizowały naturalne, piaszczyste podłoża oraz przyczyniały się do powstawania próchnicy glebowej, stałej wilgotności gruntu i powietrza, siedliska dla zwierząt, w tym ptaków oraz łagodnego i zdrowego mikroklimatu dla wszystkich. Te drzewa, które jeszcze rosną wzdłuż przedmiotowej granicy działek, stanowią widoczne rozgraniczenie działek należących do różnych właścicieli oraz pełnią bardzo ważną funkcję dla ludzi tj. funkcję tzw. ekranu/bariery przeciwwietrznej zapewniającej izolację poszczególnych nieruchomości od wiatrów.

Uzyskano również opinię biegłego z zakresu mykologii i ochrony środowiskaM. P. na okoliczność stwierdzenia, czy w skutek działań właścicieli boiska przy ul. (...) w O. doszło do zniszczenia (degradacji) środowiska w znacznych rozmiarach. Biegły stwierdził, że na skutek przeprowadzonych prac ziemnych polegających na budowie boiska wycięto znaczna ilość drzew. Boiska są otoczone niezabezpieczonymi skarpami ziemnymi porośniętymi drzewami, głównie sosnami i brzozami. Na skutek warunków atmosferycznych i innych procesów postępująca degradacja skarp ziemnych będzie powodowała wywracanie drzew rosnących w ich sąsiedztwie. Biorąc pod uwagę charakter rozpatrywanego terenu biegły uznał, że niewątpliwa degradacja środowiska przyrodniczego związana z wywrotami drzew na i w pobliżu skarp otaczających boiska nie ma jednak charakteru zniszczenia w znacznych rozmiarach w rozumieniu art. 181 k.k.

pismo

1, 17, 26 , 16 - 50

decyzja

74 - 75, 85 - 89 , 100 - 107, k. 428 - 431,

protokół oględzin miejsca

133 - 134, 260

dokumentacja fotograficzna

144 - 145, 182 - 199, 228 - 245, 261 - 274 , 324, 331 - 334,

opinia biegłej A. P.

169 - 175, 827 o. - 832

258 - 259, 275

wyjaśnienia W. P.

813 - 814 o.

wyjaśnienia D. P.

814 o.

opinia biegłego M. P.

705 - 708

umowa najmu

743 - 744

zeznania J. W.

815 - 815 o., 6

zeznania W. S.

815 o. - 816 o. , k. 34

zeznania Z. P.

816 o. - 817, k. 249

zeznania D. T.

817 o. - 818

zeznania K. Z.

818 o. - 819

zeznania J. M.

819 - 819 o.

zeznania A. L. (1)

832 - 833

zeznania B. B.

833 - 834

zeznania M. F. (1)

834 - 834 o.

zeznania E. D.

834 o. - 835

0.1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

1.OCena DOWOdów

0.1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

decyzja

dokument urzędowy, niekwestionowany

dokumentacja fotograficzna

należało uwzględnić

opinia biegłej A. P.

Należało w pełni podzielić jako spójną i należycie sporządzoną, jakkolwiek zaznaczyć należy, że sformułowany wniosek odnoszący się do faktu zaistnienia narażenia osób na niebezpieczeństwo utraty życia lub albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu należy do kategorii ustaleń sądu, niemniej wynikać musi ze zgromadzonego materiału dowodowego, w tym ocen przedstawionych przez biegłą. Biegła odniosła się w przekonaniu sądu wyczerpująco do zakresu prac wykonanego przy budowie boisk i ich wpływu na sąsiadujący drzewostan wskazując, że doszło do naruszenia systemów korzeniowych licznych drzew usytuowanych w rzędzie wzdłuż granicy działki nr (...) obr. (...), zarówno w rzucie i poza rzutem koron tych drzew. Jej zdaniem naruszono stabilność i podparcie tych drzew w stopniu mogącym doprowadzić do upadku drzew na osoby korzystające z obiektu. Zachodzi również zagrożenie przewrócenia się drzew na w kierunku terenu zagospodarowanego jako zabudowane ogrody działkowe (...) oraz teren działki drogowej opisanej jako (...) obr. (...). Drzewa te, jak wynika z opinii, obecnie stanowią zagrożenie bezpieczeństwa utraty życia zdrowia i mienia. W ocenie biegłej doszło do znacznego mechanicznego naruszenia brył korzeniowych starszych już drzew, czego dalszymi skutkami jest lub będzie martwica odsłoniętego systemu korzeniowego, skutkująca zmianą statyki drzew. Wskazała, że w trakcie oględzin w grudniu 2021 r. były widoczne drzewa - sosny pospolite znacznie odchylone od piony i pochylone w stronę części środkowej działki nr (...), gdzie usytuowane są boiska. Istnieje zdaniem biegłej zarówno zagrożenie upadkiem, wykrotem nie tylko pojedynczych drzew, ale także kilku drzew w jedynym czasie z uwagi na przenikające się systemy korzeniowe. Niezabezpieczenie poszarpanych i poodrywanych mechanicznie systemów korzeniowych wystawiało je na kolejne czynniki, takie jak zmiany temperatur, opady deszczu i śniegu powodujące stałe osuwania się podłoża spod odkrytych systemów korzeniowych, co również wpływa na zamieranie włośników odpowiedzialnych za pobór wody i soli mineralnych, jak i kierunek i siła ruchu powietrza (wiatru), w tym jego porywów zawirowań i nagłej zmiany kierunku. Ponadto zwróciła uwagę na wpływ wykonanych prac ziemnych na zmianę poziomu wód gruntowych w otoczeniu przedmiotowych drzew, skutkującą zmianą dostępu systemów korzeniowych do wody. Wnioski sformułowane przez biegłą w ocenie sądu pozostają z spójności z dokumentacją fotograficzną, są logiczne i przekonująco uzasadnione. Również przesłuchanie biegłej na rozprawie prowadzi do podzielenia tych ustaleń i wniosków a biegła w sposób wszechstronny, wyczerpujący i kompetentny odniosła się do przedstawianych zagadnień. Brak jest wobec powyższego podstaw, aby opinię powyższą kwestionować. Jej oceny pozostają w zasadniczej spójności ( w zakresie niebezpieczeństwa wywrócenie drzew) również z opinią M. P. i znajdują oparcie w zgromadzonym materiale dowodowym, w tym dokumentacji fotograficznej.

opinia biegłego M. P.

Należało podzielić. Zauważyć należy, że biegły wprawdzie nie stwierdził podstaw do zakwalifikowania zaistniałego stanu rzeczy jako zniszczenia środowiska w znacznych rozmiarach w rozumieniu art. 181 k.k., niemniej jednak również, analogicznie jak A. P., przyjął że postępująca degradacja skarp ziemnych porośniętych drzewami na skutek warunków atmosferycznych i innych procesów będzie powodowała wywracanie drzew rosnących w sąsiedztwie.

pismo

dokumenty niekwestionowane

dokument urzędowy, niekwestionowany

protokół oględzin miejsca

dokument urzędowy, niekwestionowany

umowa najmu

dokument niekwestionowany

wyjaśnienia D. P.

Nie dano wiary w zakresie, w jakim oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony nie złożył szerszych wyjaśnień, ograniczając się do poparcia wyjaśnień złożonych przez W. P.. W ocenie sądu udział oskarżonego w budowie przedmiotowych boisk nie budzi wątpliwości, zarówno pod kątem formalnym, jako osoby, na którą zarejestrowane jest przedsiębiorstwo (...) a tym samym formalnie inwestora, jak i na płaszczyźnie faktycznej. Oskarżony zawarł umowę najmu gruntu, na którym prowadzono budowę, uczestniczył jako strona w procesie budowlanym, jak również osobiście wykonywał czynności związane z budową, co wynika również z wyjaśnień W. P..

wyjaśnienia W. P.

Nie dano wiary w zakresie, w jakim oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Fakty wskazane w wyjaśnieniach częściowo uznać można za bezsporne, albowiem oskarżony nie kwestionował, że wspólnie z D. P., który zawarł umowę dotyczącą korzystania z gruntu, przystąpili do budowy boisk, występując ze zgłoszeniem w sprawie dwóch boisk typu Orlik, które przyjęto bez sprzeciwu. Nie negował również, że następnie prowadzili budowę, pomimo otrzymania decyzji o jej wstrzymaniu, wskazując, że nie miał innego wyjścia, bo miał już umówione grupy. Oskarżony wskazał, że boiska te budowali również osobiście, tj. on sam jest bezpośrednio odpowiedzialny za ukształtowanie terenu a syn D. P. brał udział w układaniu nawierzchni i jeździł walcem.

W ocenie sądu nie budzi wątpliwości, że to W. P. jest osobą faktycznie zarządzającą funkcjonowaniem hotelu, jak i budową boisk. Oskarżony nie negował również co do zasady, że budowa ma charakter samowoli, jakkolwiek powoływał się na początkowe uzyskanie zgody (brak sprzeciwu) co do boisk typu Orlik. W tym zakresie wskazać należy, że niezależnie od powyższego oskarżeni przystąpili do wzniesienia zupełnie innego obiektu o całkowicie różnej (bardzo dużej) skali, budując pełnowymiarowe boisko piłkarskie oraz dwa mniejsze. Składane przez nich w późniejszym okresie zgłoszenia trzykrotnie spotkały się ze sprzeciwem, co w żaden sposób nie wpłynęło na zamiar zaniechania prac budowlanych. Tym samym budowę przeprowadzono bez zaakceptowania projektu i bez nadzoru osób posiadających odpowiednie uprawnienia. W żaden sposób nie przekonują twierdzenia, że wszystko to jest skutkiem jedynie przekroczenia terminu przez pełnomocnika przy składaniu dokumentów, o którym to fakcie oskarżony dowiedział się dopiero przy okazji wstrzymania budowy. Niewątpliwie bowiem na oskarżonych ciążył obowiązek należytego dopełnienia formalności a dopiero w następstwie rozpoczęcia i prowadzenia budowy. Zresztą, jakiekolwiek administracyjne próby powstrzymania tej wprost skandalicznej samowoli okazały się całkowicie bezskuteczne, gdyż oskarżeni od początku nastawieni są na działanie metodą faktów dokonanych i po prostu za nic mają jakiekolwiek rozstrzygnięcia administracyjne, o czym świadczy nie tylko niepodporządkowanie się nakazowi wstrzymania budowy, ale i prowadzenie dalszych samowolnych prac o znacznej skali, takich jak budowa systemu oświetlenia boisk. Z tych samych powodów nie można również uwzględnić powtarzanych wyjaśnień oskarżonego, że "musiał" tą budowę prowadzić z uwagi na umówione już terminy dla gości hotelowych, gdyż powinien je umawiać dopiero po właściwym przeprowadzeniu budowy, ani też twierdzeń o rzekomo niekorzystnym dla niego nastawieniu organów administracji, w szczególności świadka A. L. osobiście, ponieważ są bezpodstawne.

Zupełnie nieprawdziwe są też w ocenie sądu wyjaśnienia odnoszące się do rzekomej rozbiórki boisk, zarówno w przeszłości, jak i obecnie. Boiska nie zostały rozebrane w 2021 r., o czym formalnie powiadomił D. P., a jedynie częściowo zwinięto murawę, którą następnie rozłożono ponownie. Zapadłego w tej kwestii orzeczenia WSA nie można odczytywać, jak to zdaje się czynić oskarżony, jako jakiejkolwiek legalizacji jego działań a głównie jako stwierdzenie, że rozbiórka obiektu nie wiąże się z formalnym obowiązkiem usunięcia pozostałości (jakkolwiek wyrok ten w istotnym stopniu spowodował również uniewinnienie D. P. w postępowaniu wykroczeniowym o czyn z art. 92 ust. 2 w zw. z art. 94 ustawy Prawo budowlane (Sygn. akt VII Ka 12/23, k. 763 - 764).

Rzecz jednak przede wszystkim w tym, że żadnej rozbiórki obiektu oskarżeni nigdy faktycznie nie przeprowadzili, podobnie jak - wbrew deklaracjom składanym na rozprawie - bynajmniej nie mają w ocenie sądu zamiaru tego czynić aktualnie, cały czas wykorzystując boiska do działalności.

Nie dano w szczególności wiary wyjaśnieniom oskarżonego, że przeprowadzone roboty budowlane nie doprowadziły do zagrożenia upadkiem drzew i że odkrycie korzeni drzew wynika z faktu, że na teren boisk przyjeżdżały rzekomo osoby z zewnątrz wybierając żwir. Jest to zupełnie sprzeczne min. z dokumentacją fotograficzną ukazującą zakres wykonywanych prac (k. 144, 182 i nast.). Jednoznacznie wynika z nich, że niwelacja terenu pod boiska doprowadziła do usunięcia mas ziemi oraz podkopania wzniesienia, na którym znajduje się zadrzewienie i doszło w ten sposób do zniszczenia oraz odsłonięcia systemów korzeniowych licznych drzew, z których wiele znajdowało się na samej krawędzi osuwającej się skarpy, w tym tuż przy skraju boiska, w zasadzie bez podparcia a w tym czasie teren pozostawał publicznie dostępny i w żaden sposób nie zabezpieczony. W części wykonana w ten sposób skarpa ma ponadto dość znaczną wysokość (ponad 5 metrów) a przynajmniej niektóre ze znajdujących się tam drzew zostały już usunięte lub upadły, gdyż były znacznie pochylone a obecnie już ich nie ma, wynika to z opinii biegłej (k. 829). Z pewnością nie są to skutki "wybierania żwiru" przez osoby postronne a wyłącznie działań prowadzonych przez oskarżonych. Oskarżeni, wbrew twierdzeniom, że nie zachodzi obawa upadku drzew, prowadzili następnie działania zmierzające do zapobieżenia temu, takie jak budowa muru oporowego, obsypywanie skarpy ziemią i okładanie skarpy płytami betonowymi, jednak działania te również mają charakter samowolny (mur objęty jest nakazem rozbiórki, został wzniesiony nielegalnie, bez pozwolenia, projektu i nadzoru) a rzeczywista skuteczność tych zabiegów w zakresie zapobieżenia ryzyka upadku drzew pozostaje w rezultacie nieznana. Z kolei oskarżeni wystąpili również do Prezydenta O. pismem z dnia 12 czerwca 2023 r. domagając się wyrażenia zgody na wycinkę drzew okalających boiska, motywując to faktem, że stanowią one zagrożenia życia i zdrowia osób mogących przebywać w ich otoczeniu a nie ma żadnej możliwości zabezpieczenia ich w inny sposób (k. 769). Podkreślić należy, że najpierw poprzez samowolę budowlaną stan ten sami spowodowali, choć oskarżony W. P. twierdził, że to nie z ich winy stworzone zostało zagrożenie a oni uczynili wszystko co możliwe, żeby tego zagrożenia nie było (k. 814, tak też k. 741). W ocenie sądu jest wręcz przeciwnie i to zupełnie niewątpliwie działanie oskarżonych spowodowało obsunięcie się ziemi w skarpach i odkrycie korzeni drzew. Samo pojawienie się tej skarpy jest wyłącznym skutkiem prac budowlanych.

zeznania A. L. (1)

Dano im wiarę, jako spójnym. Świadek wskazał min. na obecny stan postępowań administracyjnych dotyczących samowolnych prac budowalnych przeprowadzonych przez oskarżonych. Postępowania te znajdują się na etapie wykonania zastępczego w zakresie usunięcia ich skutków.

zeznania B. B.

Dano im wiarę. Świadek wskazała, że niezależnie od uprzedniego zgłoszenia zamiaru budowy boisk typu Orlik doszło do wybudowania znacznie większego obiektu a w rezultacie również powstania skarpy i podcięcia sytemu korzeniowego drzew. Postanowienie o wstrzymaniu robót budowlanych nie było przez oskarżonych respektowane, podobnie jak i decyzja nakazująca rozbiórkę. Doszło jedynie do częściowego demontaży murawy, którą przykryto pozostałą, nierozebraną część obiektu a następnie rozwinięcia z powrotem murawy. Świadek wskazała również na prowadzenie dalszych prac mających charakter samowoli budowlanej, jak wznoszenie muru oporowego i systemu oświetlenia, którego przewody znajdują się po prostu na wierzchu, co również może stanowić zagrożenie dla bezpieczeństwa.

zeznania D. T.

Dano wiarę. Świadek jest zaangażowana w działania administracyjne zmierzające do przeciwstawienia się wzniesieniu boisk. Działka należąca do świadka znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie boiska. Świadek wskazała, oprócz kwestii związanych z ryzykiem upadku przyległych drzew, na szereg innych niedogodności spowodowanych budową, które nie mają bezpośredniego znaczenia dla przedmiotu postępowania, niemniej się z nim niewątpliwie łączą. Z zeznań świadka wynika, że W. P. był osobą bezpośrednio zaangażowaną w budowę, w tym operując sprzętem budowlanym. Wynika z nich również, że boiska od czasu ich ukończenia były i są cały czas eksploatowane, w tym również wykorzystywany jest system oświetlenia, co do którego W. P. wyjaśnił, że jakoby "nie ma zasilania". Świadek jednoznacznie zaprzeczyła ponadto, aby widziała, że na terenie boisk miały miejsce przypadki zabierania żwiru przez osoby postronne i wskazała, że powstanie skarpy i odsłonięcie korzeni drzew nastąpiło w rezultacie prac prowadzonych przez W. P., które miała okazję na bieżąco obserwować.

zeznania E. D.

Dano im wiarę. Świadek jako pracownik zatrudniony przez W. P. brał udział w pracach związanych z budową muru oporowego, który wznosił, jak sam określił "bezprojektowo", to jest według uznania i poleceń W. P.. Świadek uczestniczył również w innych pracach, jak ponowne rozłożenie częściowo zwiniętej sztucznej murawy oraz umacnianiu skarpy układaniem płyt betonowych. Podkreślenia wymaga, że świadek spontanicznie wskazał, że powodem wznoszenia muru oporowego i obsypywania skarpy był fakt, że niektóre z drzew przy krawędziach były pochylone i zagrażały bezpieczeństwu (k. 834 o.), podkreślał również, że dochodziło do obsuwania się skarp, gdyż grunt w tamtym rejonie jest bardzo sypki, była tam kiedyż żwirownia.

zeznania J. W.

Dano im wiarę. Świadek jako inspektor (...) w O. wykonywał czynności terenowe na skutek skargi skierowanej do Kuratorium (...) w zakresie bezpieczeństwa dzieci korzystających z przedmiotowych boisk. Z jego zeznań wynika, że faktycznie stwierdził na miejscu istnienie zagrożenia wywrotem czy niekontrolowanym upadkiem drzew, wynikające z przesunięcia w toku budowy znacznych mas ziemi, prowadzącego do naderwania i odsłonięcia korzeni licznych drzew. Stwierdził wówczas istnienie dookoła boiska rozmytych, niezabezpieczonych skarp z podmytymi i poobsychanymi korzeniami drzew. W ocenie świadka zdecydowanie zagrażało to stabilności drzew, znajdujących się tuż przy linii bocznej boiska. W razie pojawienia się czynników takich jak wiatr czy nasiąknięcie wodą mogły one przewrócić się. Niezależnie od powyższego świadek, po dokonaniu szczegółowych pomiarów geodezyjnych wycofał zgłoszenie na Policję, ustalając, że zagrożone upadkiem drzewa nie należą do miasta. Zeznania te w ocenie sądu w pełni korespondują ze stanem utrwalonym na dokumentacji fotograficznej znajdującej się w aktach.

zeznania J. M.

Dano im wiarę, z zeznań świadka min. wynika, że teren boisk jest wykorzystywany, w tym do organizacji imprez o charakterze ogólnokrajowym, w tym turnieju w dniu 20 kwietnia 2024 r. (co wprost potwierdził oskarżony W. P.).

zeznania K. Z.

Dano im wiarę. Zeznania świadka również odnoszą się do sposobu wykonania prac przy budowie boisk, skutkującego naruszeniem systemu korzeniowego drzew. Świadek wskazał, że w pobliżu skarpy cały czas miały miejsce zajęcia grup piłkarskich, w tym dzieci a ponadto w pobliżu przebiega ścieżka, którą osoby postronne przechodzą nad jezioro.

zeznania M. F. (1)

W części jedynie można je uwzględnić. Świadek na prywatne zlecenie oskarżonego W. P. wykonała opinię "Sprawozdanie z inspekcji dendrologicznej" (k. 772 - 774 oraz 826). W ocenie sądu zasadniczo nie ma podstaw do kwestionowania kompetencji świadka, która jest dendrologiem, pracownikiem Katedry Botaniki i Ekologii Ewolucyjnej (...) w O., niemniej nie jest biegłym i zachodzi obawa braku obiektywizmu związanego z powiązaniami towarzyskimi (nawet jeśli nie o charakterze bezpośrednim) z oskarżonym.

Przede wszystkim jednak wskazać należy, że świadek w ogóle nie zetknęła się ze stanem zaistniałym w wyniku przeprowadzonych prac a dopiero z istniejącym w czerwcu 2023 r. i 2024 r., kiedy wykonano już min. prace związane z obsypaniem skarp piaskiem i budową wzmocnień i już poza okresem wskazanym w akcie oskarżenia. Wskazać należy, że w czerwcu 2023 r., jakkolwiek oceniła, że nie stwierdza się oznak osłabienia statyki drzew, to jednak stwierdziła wprost, że "Strome i sypkie, piaszczyste podłoże stwarza jednak ryzyko dalszego osuwania się spod systemów korzeniowych drzew i wymaga niezwłocznego zabezpieczenia." Powyższe pozostaje zdaniem sądu w sprzeczności ze stwierdzeniem, że nie zachodzi ryzyko upadku drzew, zwłaszcza że świadek uznała, że takie ryzyko wprawdzie nie zachodzi, ale w "łagodnym przebiegu warunków pogodowych", ponadto przez minimum rok od wykonania prac wzmacniających skarpę zaleciła wyłączenie z użytkowania fragmentu obiektu znajdującego się w zasięgu koron drzew podczas silnego wiatru i obfitych opadów deszczu. Otwartym pozostaje zatem, jak ryzyko to musiało kształtować się bez wykonania tych prac i w stanie widocznym na wcześniejszej dokumentacji fotograficznej, z którą świadek M. F. zapoznała się dopiero na rozprawie. Zauważyć również należy, że stwierdzenia świadka, że prace wzmacniające skarpę wykonano zgodnie ze sztuką budowlaną niewątpliwie wykraczają poza kompetencje świadka, w szczególności mając na uwadze, że mur oporowy jest w oczywistym stopniu samowolą budowlaną wzniesioną bez projektu i nadzoru, objętą nakazem rozbiórki.

zeznania W. S.

Dano im wiarę. Świadek zetknął się z przedmiotem postępowania jako prezes stowarzyszenia działkowców. Miał również okazję obserwować proces budowy boisk. Z zeznań wynika min., że wykonanie skarpy i odsłonięcie systemów korzeniowych drzew spowodowane zostało budową boisk, świadek kategorycznie natomiast zaprzeczył, aby wynikało to z wybierania żwiru przez osoby postronne, logicznie zauważając, że musiałoby to mieć miejsce na znaczną skalę, przy użyciu samochodów i koparek.

zeznania Z. P.

Dano im wiarę. Świadek prowadził czynności jako Inspektor Nadzoru Budowlanego. Jego zeznania odnoszą się w szczególności do nielegalnej budowy sytemu oświetlenia boisk oraz muru oporowego. Okoliczności podane przez świadka w pełni należało podzielić.

0.1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

W ocenie sądu zgromadzony w sprawie materiał dowodowy jednoznacznie prowadzi do przyjęcia, że oskarżeni dopuścili się popełnienia zarzuconych im czynów. Działając wspólnie i w porozumieniu, poprzez naruszenie stabilności drzew, zniszczenie części systemów korzeniowych, w następstwie wybudowania boiska (samowoli budowlanej) oraz udostępnienia go do użytkowania sprowadzili niebezpieczeństwo dla życia i zdrowia wielu osób, tj. D. T., K. Z., L. K., P. G., P. K. (1) P. K. (2), H. Ś., N. S., K. D. K. B. , A. B., M. O., F. S. J. B., B. F., A. M. oraz innych nieustalonych osób. Podkreślić należy, że poza ustalonymi w postępowaniu przygotowawczym osobami, liczba osób nieustalonych jest niewątpliwie znaczna, biorąc pod uwagę wykorzystywanie boisk przez długi okres na potrzeby działalności hotelu, jak również organizowanie na boiskach imprez zbiorowych z udziałem młodzieży.

W przypadku czynu określonego w art. 165 k.k., czynność sprawcza polega na sprowadzeniu niebezpieczeństwa dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach, przy czym ustawodawca wymienił enumeratywnie potencjalne sposoby sprowadzenia niebezpieczeństwa, zaś w § 1 pkt 5 wskazał, że może to nastąpić również w innych okolicznościach szczególnie niebezpiecznych, co w ocenie sądu znajduje zastosowanie w przedmiotowym przypadku, na tle poczynionych ustaleń faktycznych. W orzecznictwie podkreślono, że dla realizacji znamion czynu stypizowanego w przepisie art. 165 k.k. konieczne jest, aby zaistniałe niebezpieczeństwo było realne i konkretnie określone oraz aby miało charakter powszechny, tj. dotyczący większej i nieokreślonej liczby osób (wyr. SA w Białymstoku z 9.5.1996 r., II AKa 74/96; wyr. SN z 4.8.2020 r., V KK 478/19, wyr. SN z 20.5.1998 r., II KKN 37/98). Sąd Najwyższy zaznaczył jednocześnie, że warunkiem sine qua non nie jest w przypadku wskazanego czynu zabronionego bezpośredniość niebezpieczeństwa. Gdyby bowiem ustawodawca zechciał wprowadzić takie znamię, zrobiłby to w sposób analogiczny jak w przypadku przepisu art. 164 § 1 k.k.. Wystarczające jest jedynie wystąpienie zagrożenia dla dóbr wskazanych w przepisie art. 165 § 1 k.k. (post. SN z 24.6.2021 r., IV KK 217/20).

Przestępstwa stypizowane w art. 165 § 1 i 2 k.k. są przestępstwami materialnymi – dla ich dokonania konieczne jest wystąpienie skutku w postaci zaistnienia wskazanego powyżej niebezpieczeństwa. Nie jest konieczne, aby niebezpieczeństwo to było bezpośrednie. Musi być natomiast realne. Dla dokonania czynu z art. 165 § 1 lub 2 k.k. nie jest również konieczne rzeczywiste wystąpienie następstw takiego niebezpieczeństwa (por. np. wyr. SA w Katowicach z 27.5.2011 r., II AKa 160/11; wyr. SA w Szczecinie z 11.10.2012 r., II AKa 165/12; wyr. SA w Warszawie z 6.2.2020 r., II AKa 235/19).

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

1.KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

W. P. (1), D. P. (1)

I

Wymierzając kary sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości przypisanych czynów, wyrażający się w stworzeniu długotrwałego stanu niebezpieczeństwa, dla znacznej, nieograniczonej liczby osób, w tym młodzieży. Oskarżeni działali w pełni umyślnie, świadomie i zupełnie, wręcz demonstracyjnie lekceważąc ciążące na nich obowiązki określone przepisami administracyjnymi, dążąc do realizacji inwestycji korzystnej z punktu widzenia swojej działalności gospodarczej. Nie zaniechali budowy pomimo wydania orzeczeń nakazujących jej przerwanie, jak również rozbiórkę obiektu. W ocenie sądu stopień ich winy jest wysoki. Sąd wziął również pod uwagę jako okoliczność obciążającą wielokrotną uprzednią karalność oskarżonego W. P. (w tym za czyn z art. 165 § 1 k.k.), który w ocenie sądu jest osobą wysoce niepoprawną, mającą całkowicie lekceważący stosunek do porządku prawnego. Postawę oskarżonych ilustruje fakt, że wykorzystywania boisk w żadnym stopniu nie zaniechali również w okresie prowadzenia postępowania karnego w sprawie i po zastosowaniu wobec nich środków zapobiegawczych, zakazujących tego. W okresie wakacyjnym trwają tam nadal zorganizowane imprezy, pomimo że prokurator podnosił tą okoliczność nawet w toku rozprawy. Sąd miał również na uwadze okoliczności wskazane w art. 53 § 1 i 2 k.k. Jako okoliczność łagodzącą przyjął niekaralność D. P.. W rezultacie uznał za adekwatne wymierzenie wnioskowanych przez oskarżyciela kar pozbawienia wolności, które właściwie realizują cele zapobiegawcze i wychowawcze a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Miał przy tym na uwadze treść art. 4 § 1 k.k. Wykonanie kary postanowił warunkowo zawiesić D. P. na okres próby lat 3, oddając go w tym okresie pod dozór kuratora sądowego i nakładając obowiązek powstrzymania się w okresie próby od wszelkiej działalności związanej z wykorzystywaniem przedmiotowych boisk. Za celowe uznał przy tym orzeczenie wobec niego również grzywny (art. 71§ 1 k.k.).

1.Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

1.inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

1.KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Kosztami należało obciążyć oskarżonych w ½ części (art. 627 k.p.k.).

1.Podpis