Sygn. akt V U 1492/13
Dnia 22 kwietnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie :
Przewodniczący SSO Marzena Głuchowska
Protokolant Barbara Wypych
po rozpoznaniu w dniu 22 kwietnia 2014 r. w Kaliszu
odwołania M. K.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
z dnia 22 października 2013 r. Nr (...)
w sprawie M. K.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O.
o wysokość świadczenia
Zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 22 października 2013 r. znak (...) w ten sposób, że ustala, iż odwołujący M. K. ma prawo do obliczenia wysokości emerytury zgodnie z art. 183 ustawy emerytalnej przy uwzględnieniu, iż 20% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 tejże ustawy wynosi 390,09 zł, 80% emerytury obliczonej na podstawie art. 26 wynosi 1546,40 zł, a łącznie emerytura na dzień 2 lutego 2013 r. – 1936,49 zł.
Decyzją z dnia 22. 10. 2013 r. (...) organ rentowy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. odmówił odwołującemu M. K. przeliczenia emerytury.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył M. K., domagając się jej zmiany i przyznania emerytury w wyższej kwocie przez przyjęcie zarobków osiągniętych w (...) w K.z lat 1975-1980.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania.
Sąd ustalił i zważył co następuje.
Odwołujący M. K., rocznik 1953, w styczniu 2013 r. wniósł o przyznanie emerytury. Decyzją z dnia 14. 08. 2013 r. odwołującemu przyznano emeryturę od dnia 02. 02. 2013 r. Świadczenie obliczono jako część emerytury obliczonej w myśl art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z FUS oraz cześć emerytury obliczonej w myśl art. 26 cyt. ustawy. Przy obliczeniu emerytury w myśl art. 53 ustawy emerytalnej do obliczenia podstawy wymiaru uwzględniono wskaźnik wysokości podstawy wymiaru obliczony z 20 lat – 64,83%.
Odwołujący przedłożył organowi rentowemu karty wynagrodzeń z lat 1975-1989 oraz dokumenty osobowe z tytułu zatrudnienia w (...). W angażu z dnia 31. 10. 1974 r. określono wynagrodzenie odwołującego z dniem 01. 11. 1974 r. – 7,50 zł na godzinę, do 15% prowizji i 2% premii. W angażu z dnia 15. 01. 1975 r. wynagrodzenie odwołującego określono w ten sam sposób. W angażu z dnia 28. 05. 1975 r. od dnia 01. 09. 1975 r. określono wynagrodzenie odwołującego: 10 zł na godzinę. od sierpnia 1975 r. przyznano odwołującemu wynagrodzenie za dodatkowe czynności w stawce osobistego zaszeregowania plus 15% premii. W piśmie z dnia 17. 08. 1978 r. określono odwołującemu stawkę prowizji w poszczególnych miesiącach: w marcu, kwietniu, maju, wrześniu, październiku i listopadzie – 11%, w czerwcu, lipcu, sierpniu, grudniu, styczniu i lutym – 14%. W piśmie z dnia 31. 08. 1978 r. określono stawkę prowizyjną dla odwołującego od dnia 01. 09. 1978 r. – 13, 5%. W angażu z dnia 25. 09. 1980 r. określono dla odwołującego stawkę osobistego zaszeregowania -17,60 zł i prowizję 15,5%.
W okresie od 01. 01. 1975 r. do 10. 02. 1994 r. odwołujący był zatrudniony w (...) w K., w tym w okresie od 01. 08. 1992 r. do 31. 12. 1993 r. w połowie wymiaru czasu pracy. Odwołujący zatrudniony był na stanowisku operatora agregatu. W świadectwie pracy z dnia 10. 02. 1994 r. określono ostatnie wynagrodzenie odwołującego: 16 tyś zł na godzinę czyli 2416000 zł miesięcznie. W legitymacji ubezpieczeniowej wpisano zarobki odwołującego od 1981 r.
Według kartotek płacowych przedłożonych przez odwołującego z lat 1975-1980, osiągnął w tych latach wynagrodzenie przy uwzględnieniu zidentyfikowanych składników płacowych: w 1975 r. – 49961,48 zł, w 1976 r. – 66459,00 zł, w 1977 r. – 69830,00 zł, w 1978 r. – 79655,00 zł, w 1979r. – 70684,00zł, w 1980 r. – 75835,00 zł. Przy uwzględnieniu powyższych zarobków, kapitał początkowy liczony z lat 1975-1984 wyniósł 161343,82 zł przy wskaźniku wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego – 118,65%. Wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury z 20 lat: 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981. 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998 wyniósł – 90,15%. Obliczenie emerytury według art. 53 ustawy emerytalnej jest następujące: 24% pomnożone przez kwotę bazową 2974,69 zł, następnie staż pracy liczony przy uwzględnieniu podstawę wymiaru – 2681,68 zł – łącznie 1950,46 zł. Obliczenie emerytury według art. 26 ustawy emerytalnej jest następujące: kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego: 484490,63 zł, średnie trwanie życia – 254,80 m-cy, łącznie kwota 1933,00 zł. Emerytura obliczona zgodnie z art. 183 ustawy emerytalnej stanowi sumę: 20% emerytury obliczonej w myśl art. 53 ustawy emerytalnej – 390,09 zł i 80% emerytury obliczonej w myśl art. 26 ustawy emerytalnej – 1546,40 zł, łącznie – 1936,49 zł Tak obliczona emerytura jest wielkością obliczoną na dzień 02. 02. 2013 r.
Wyliczenia powyższe zostały wykonane przez organ rentowy na polecenie Sądu i nie są kwestionowane przez odwołującego.
Zgodnie z art. 15 ustawy z dnia 17. 12. 1998 r. o emeryturach i rentach z FUS (Dz. U. Nr 153 z 2009 r. poz. 1227) podstawę wymiaru świadczenia stanowią składniki wynagrodzenia, od których odprowadzone zostały składki na ubezpieczenie społeczne. Takimi składnikami są: wynagrodzenie zasadnicze, dodatek stażowy, dodatek funkcyjny.
Sposób dokumentowania zarobków wynika z przepisu art. 117 ust 5 wymienionej ustawy i przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 07. 02. 1983r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10 poz. 49). Dowodem stwierdzającym wysokość zarobków są listy płac, angaże, wpisy do legitymacji ubezpieczeniowej, zaświadczenia Rp7 wystawione przez pracodawcę i inne dokumenty, z których wynika wysokość wynagrodzenia i fakt jego pobrania. Dokumenty Rp 7 wystawić może jedynie pracodawca i to w oparciu o listy płac. W niniejszej sprawie odwołujący przedstawił kartoteki zarobkowe. Kartoteki te mają braki formalne lecz jest możliwe ich odczytanie, mają zidentyfikowane składniki wynagrodzenia, stąd mogą stanowić dowód osiągnięcia przez odwołującego określonych zarobków.
Istotną okolicznością jest także, czy określone wypłaty były poddane obowiązkowi opłacanie składek. W okresie objętym sporem obowiązywało w tym zakresie rozporządzenie Przewodniczącego Komitetu Pracy i Płac z dnia 19. 08. 1968 r. w sprawie obliczania podstawy wymiaru emerytury lub renty, zasiłków z ubezpieczenia na wypadek choroby i macierzyństwa oraz składek na ubezpieczenie społeczne (Dz. U. Nr35 poz. 246), uchwała nr 103 Rady Ministrów z dnia 25. 05. 1971 r. w sprawie składników funduszu płac i pozostałych wynagrodzeń z tytułu pracy w jednostkach gospodarki uspołecznionej, rozporządzenie Ministra Pracy, Płac i Spraw Socjalnych z dnia 13. 12. 1976 r. w sprawie dostosowania niektórych przepisów o ubezpieczeniu społecznym i o ubezpieczeniu rodzinnym do zasad określających składniki funduszu płac (Dz. U. Nr 40 poz. 239 z późn. zmianami). Podstawę wymiaru składek dla pracowników stanowi dochód w gotówce i w naturze z tytułu wykonywania pracy w ramach stosunku pracy z pewnymi wyjątkami, od którego odprowadzano składki na ubezpieczenie społeczne. Tylko zidentyfikowanie konkretnych wypłat, określenie czy podlegały obowiązkowi ubezpieczenia umożliwia uwzględnienie ich przy obliczaniu podstawy wymiaru. Takimi składnikami są pobrane przez odwołującego wynagrodzenia zasadnicze, prowizja, dodatki szkodliwe i dodatki stażowe. Nie mogą stanowić podstawy wymiaru świadczenia kwoty nieoznaczone na kartotekach płacowych, gdy nie jest możliwe ich zidentyfikowanie i stwierdzenie czy były oskładkowane.
Stąd odwołanie jako zasadne podlegało uwzględnieniu, a decyzja zmianie w myśl art. 477 14 § 2 k. p. c.