II W 70/23
Sąd ustalił, co następuje:
W dniu 01.09.2014 r. Prezes Zarządu (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. udzielił M. W. (1) pełnomocnictwa do reprezentowania Spółki w sprawach pracowniczych i ubezpieczeń oraz w zakresie kontroli przeprowadzanych w zakładzie pracy.
Dowód: kopia pełnomocnictwa, k.41.
Na postawie kontraktu menadżerskiego zawartego w B. dnia 04.11.2019 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. z siedziba w B. a M. W. (1) ten ostatni zobowiązany został za wynagrodzeniem do kierowania i prowadzenia bieżącej działalności wskazanej Spółki, a m.in. prowadzenie bieżących spraw Spółki, organizowanie pracy Spółki, poprzez wdrażanie właściwych struktur i procesów, prowadzenia efektywnego zarządzania i reprezentowania Spółki na zewnątrz.
Dowody: 1. kopia kontraktu menedżerskiego z dnia 04.11.2019 r., k.291-296,
2. kopia aneksu nr (...) do powyższego kontraktu z dnia 04.11.2019 r., k.297.
W dniu 26.11.2019 r. została zawarta umowa Nr (...) o zatrudnienie odpłatne skazanych. Umowa uwzględniała przepisy zawarte w kodeksie karnym wykonawczym, kodeksie pracy oraz rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 09.02.2004 r. w sprawie szczegółowych zasad zatrudnienie skazanych (tj. Dz.U. z 2018r., poz. 1887). Stronami tej umowy byli Zakład Karny w K. oraz (...) Sp. z o.o. z siedziba w B.. Przedmiotem zawartej umowy było określenie zasad odpłatnego zatrudnienia skazanych przez pracodawcę, tj. powyższą Spółkę na podstawie skierowania do pracy wystawionego przez Zakład Karny. Zgodnie z § 1 ust. 3 umowy w stosunku do zatrudnionych skazanych nie stosuje się przepisów prawa pracy z wyjątkiem przepisów dotyczących czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Miejscem świadczenia pracy była hala znajdująca się na terenie Zakładu Karnego w K., która był dzierżawiona przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B.. Zgodnie z § 12 umowy na wskazanej Spółce spoczywał obowiązek przestrzegania przepisów m.in. z zakresu czasu pracy oraz bezpieczeństwa i higieny pracy. Do umowy w terminie późniejszym sporządzano aneksy. J. P. był zatrudniony przez firmę (...) Sp. z o.o. jako kierownik do spraw zarządzania zasobami ludzkimi na hali produkcyjnej w Zakładzie Karnym w K.. Był osobą odpowiedzialną za wykonywanie pracy przez skazanych, weryfikowania ich do pracy oraz pełnił nadzór nad ich pracą i wszystkimi sprawami socjalno-bytowymi typu odzież robocza, jak też przyjmował zgłoszenia dotyczące nieprawidłowości związanych ze świadczeniem pracy.
Dowody: 1. opia umowy Nr (...) o zatrudnienie odpłatne skazanych, k.42-46,74-78,145-149,
2. kopia aneksu nr (...), k. 143-144,
3. kopia aneksu nr (...), k.144,
4. zeznania C. K., k.209v-201v,
5. zeznania J. P., k.211-211v.
Praca świadczona przez skazanych na postawie umowy z dnia 26.11.2019 r. o nr (...) na rzecz (...) Sp. z o.o. z siedzibą w B. była przedmiotem kontroli Okręgowego Inspektoratu Pracy w O..
Pierwsza kontrola Zakładu Karnego w K. miała miejsce w dniu 14.12.2021 r. W jej wyniku ustalono, iż korzystanie przez zatrudnionych skazanych z pryszniców po zakończonej pracy na ternie hali jest utrudnione. Kontrola zakończyła się wystąpieniem do Zakładu Karnego w K. o podjęcie współpracy w zakresie realizacji kąpieli przez (...) Sp. z o.o. W uzasadnieniu stwierdzono, iż pracownicy mają wprawdzie zagwarantowanie kąpiele wg. harmonogramu i planu kąpieli lecz kąpiele te nie dla wszystkich odbywają się bezpośrednio po zakończeniu pracy.
Dowody: 1. Kopia protokołu kontroli, k.107-109,
2. kopia planu kąpieli, k.110,
3. kopia wystąpienia pokontrolnego, k.111,
4. zeznania H. M., k.300v-302.
Pierwsza kontrola (...) Sp. z o.o. miała miejsce także 14.12.2021 r. W protokole z tej kontroli stwierdzono, że nie określono wykazu prac brudzących, zaś M. W. (1) wyraził możliwość współpracy z dyrektorem Zakładu Karnego odnośnie zapewnienia możliwości kąpieli pracującym skazanym. Kontrola zakończyła się wystąpieniem do (...) Sp. z o.o. z poleceniem ustalenia istnienia prac brudzących i podjęcia współpracy z dyrektorem Zakładu Karnego w zakresie realizacji kąpieli, określenia ilości stanowisk dla kąpieli oraz zapewnienia środków czystości.
Dowody: 1. Kopia protokołu kontroli, k.103-105,
2. kopia wystąpienia pokontrolnego, k.106,
3. zeznania H. M., k.300v-302.
Od dnia 01.01.2022 r. kierownikiem zakładu produkcyjnego w Zakładzie Karnym w K. został A. M.. Zajmował się on nadzorem nad halą produkcyjną i produkcją, składał zamówienia, bezpośrednio podlegało mu dwóch brygadzistów, którzy bezpośrednio nadzorowali pracę skazanych. J. P. m.in. wydawał pracownikom ochronniki, zaś brygadziści byli odpowiedzialni za ich używanie przez skazanych.
Dowód: 1. kopia umowy o pracę z dnia 31.12.2021 r., k.134,
2. zeznania A. M., k. 211v-212.
Na kanwie powyższych kontroli Zakład Karny w K. w dniu 17.01.2022 r. wystosował pismo do M. W. (1) informujące, iż podjęcie współpracy w zakresie realizacji kąpieli nastąpi w przypadku stwierdzenia i określenia przez (...) Sp. z o.o. ilości stanowisk dla realizacji kąpieli przy hali produkcyjnej oraz zapewnienia środków czystości niezbędnych podczas kąpieli (ręczniki, suszarki, mydło, żele itp.) z zachowaniem reżimu sanitarnego.
Dowód: kopia pisma z dnia 17.01.2022 r., k.138.
W dniu 21.01.2021 r. (...) Sp. z o.o. zakupiła ławki do szatni z wieszakami w ilości 8 sztuk.
Dowód: kopie faktur VAT, k.135, 136.
Kolejna kontrola Zakładu Karnego w K. miała miejsce w dniach 21.04.2022 r. i 11.05.2022 r. W trakcie kontroli przesłuchano czterech świadków, tj. J. S. (1), S. L., R. K. i P. R..
Dowody: 1. Kopia protokołu kontroli, k.96-98,
2. zeznania J. S. (1), k.99,209v,
3. zeznania S. L., k. 101,
4. zeznania R. K., k. 102,209-209v,
5. zeznania P. R., k. 100, 209v,
6. zeznania H. M., k.300v-302.
W dniach 26.04.2022 r. i 12.05.2022 r. przeprowadzono też kontrolę (...) Sp. z o.o. W trakcie kontroli przesłuchano czterech świadków, tj. J. S. (1), S. L., R. K. i P. R.. Stwierdzono, że pracownicy narażeni na zabrudzenie odzieży i całego ciała nie mają możliwości wzięcia kąpieli bezpośrednio po zakończonej zmianie roboczej, chociaż na terenie hali produkcyjnej znajdują się pomieszczenia z natryskami. W wyniku kontroli wydano trzy decyzje ustne, wystąpienie, a w dniu 13.05.2022 r. wydano nakaz zawierający m.in. polecenie zapewnienia kąpieli bezpośrednio po zmianie roboczej pracownikom narażonym na zabrudzenie odzieży i ciała. Ponadto w dniu 16.05.2022 r. wystosowano ostrzeżenie zawierające pouczeni o odpowiedzialności karnej z art. 283 k.p. w związku z niezapewnieniem bezpośrednio po zmianie roboczej możliwości kąpieli całego ciała pracownikom zatrudnionym w hali na ternie Zakładu Karnego w K..
Dowody: 1. Kopia protokołu kontroli, k.63-68,
2. kopia wykazu decyzji ustnych, k.69,
3. zeznania J. S. (1), k.70,209v,
4. zeznania S. L., k. 72,
5. zeznania R. K., k. 73, 209-209v,
6. zeznania P. R., k. 71,209v,
7. kopia sprawozdania z badań, k.79-86,
9. kopia skierowania na badania lekarskie, k.87-89,
10. kopia nakazu z dnia 13.05.2022 r., k.90-92,
11. kopia wystąpienia, k.93,
12. kopia ostrzeżenia i kopia karty statystycznej środka wychowawczego, k.94,95,
13. zeznania H. M., k.300v-302.
W związku z przeprowadzoną kontrolą PIP pismem z dnia 21.06.2022 r. do M. W. (1) Zakład Karny w K. prosił o przesłanie ewentualnych zaleceń, które mogą wiązać się z powstaniem dodatkowych obowiązków dla administracji Zakładu Karnego oraz mogą wpłynąć na organizowanie i funkcjonowanie jednostki.
Dowód: kopia pisma z dnia 21.06.2022 r., k.139.
Pismem z dnia 23.06.2022 r. M. W. (1) zwrócił się do Zakładu Karnego w K. o podjęcie współpracy w celu wykonania nakazu o zapewnieniu kąpieli części skazanym bezpośrednio po zakończonej pracy.
Dowód: kopia pisma z dnia 23.06.2022 r., k.140.
W dniach 1, 21, 28.09.2022 r., 18 i 20.10.2022 r. oraz 9, 10, 23 i 25.11.2022 r. przeprowadzono ostatnią kontrolę (...) Sp. z o.o. W wyniku kontroli stwierdzono, iż w dniu 21.09.2022 r. pracę na rzecz Spółki bez stosowania wymaganych środków ochrony indywidualnej wykonywali: D. Z. - bez wymaganych ochronników słuchu i okularów ochronnych, M. R. - bez wymaganych ochronników słuchu i okularów ochronnych oraz J. K. – bez wymaganych ochronników słuchu. Nadto ustalono, iż 18.10.2022 zostali dopuszczeni do pracy bez stosowania wymaganych środków ochrony indywidualnej niżej wymienionych pracownicy: M. J. - bez wymaganych ochronników słuchu i D. G. - bez wymaganych okularów ochronnych. Tego dnia ujawniono, iż w apteczce pierwszej pomocy, ulokowanej przy wejściu na halę, nie zapewniono środków pierwszej pomocy, zgodnie z wykazem znajdującym się wewnątrz apteczki. Ponownie stwierdzono, że pracownicy zatrudnieni na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz, na których występuje zapylenie pyłem drzewnym i szkodliwe opary kleju i którzy są narażeni na zabrudzenie odzieży i całego ciała, nie mają możliwości wzięcia kąpieli bezpośrednio po zakończonej zmianie roboczej. Brak też było środków czystości i osuszania np. ręczników umożliwiających wzięcie pracownikom kąpieli. Pomimo obowiązku nie zapewniono też indywidualnych szafek dwudzielnych na odzież roboczą i odzież własną pracownikom, którzy wykonywali pracę na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz. W wyniku kontroli wydano w dniu 06.12.2022 r. nakaz zobowiązujący (...) Sp. z o.o. m.in. do wyposażenia szatni w szafki dwudzielne dla wskazanych tam grup pracowników, a także do zapewnienia środków czystości do kąpieli i osuszania dla osób, które powinny mieć możliwość korzystania z natrysków. Wydano także wystąpienie wnoszące o zapewnienie bezpośrednio po zmianie roboczej możliwości korzystania z natrysków do kąpieli całego ciała osadzonym wykonującym prace na stanowiskach pracownik fizyczny – montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz, na których występuje zapylenie pyłem drzewnym oraz czynnik chemiczny. Nadto łącznie wydano osiem decyzji ustnych.
Dowody: 1. Kopia protokołu kontroli, k.32-36,
2. kopia wykazu decyzji ustnych, k.39-40,
3. kopia nakazu z dnia 06.12.2022 r., k.37,
4. kopia wystąpienia, k.38,
5. zeznania C. K., k.209v-201v,
6. zeznania H. M., k.300v-302.
Pismem z dnia 19.10.2022 r. Zakład Karny w K. informował PIP, że funkcjonariusze sw realizują zadania ochronne wobec zatrudnionych przez (...) Sp. z o.o. skazanych, które będą kontynuowane podczas korzystania z kąpieli osadzonych, w przypadku ich zapewnienia przez wskazaną Spółkę.
Dowód: kopia pisma z dnia 19.10.2022 r., k.55.
Pismem z dnia 16.02.2023 r. Zakład Karny w K. zwracał się z wnioskiem do (...) Sp. z o.o. o podanie terminu rozpoczęcia kąpieli przez pracujących skazanych.
Dowód: kopia pisma z dnia 16.02.2023 r., k.141.
Pismem z dnia 21.03.2023 r. M. W. (1) zwrócił się do Zakładu Karnego w K. z prośbą o umożliwienie wykonywania kąpieli skazanym, po zakończeniu pracy, w oddziale mieszkalnym od dnia 27.03.2023 r.
Dowód: kopia pisma z dnia 21.03.2023 r., k.142.
W dniu 05.06.2023 r. dla (...) Sp. z o.o. została wystawiona faktura VAT dotycząca kosztów zużytej wody i odprowadzania ścieków za miesiąc maj 2023 r., w tym za kąpiele osadzonych.
Dowód: kopia faktury VAT, k.1137.
Na podstawie wyników z przeprowadzonych przez PIP kontroli M. W. (1) zostały przedstawione zarzuty tego, że:
I. jako osoba odpowiedzialna w K. w okresie od 17.05.2022 do dnia kontroli tj. do 25.11.2022 nie zapewnił korzystania z natrysków dla osób przebywających w zakładzie karnym skierowanych do pracy w (...) (...) na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz, na których występuje zapylenie pyłem drzewnym i szkodliwe opary kleju, tj. o wykroczenie z art.283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510), § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17. list. 1997 w sprawie stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i Higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych, § 111 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2021 r. poz. 2088), §21 ust. 1 i 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2021 r. poz. 2088),
II. jako osoba odpowiedzialna, w okresie od 17.05.2022 do dnia kontroli, tj. do dnia 25.11.2022, nie zapewnił środków czystości do kąpieli i osuszania (np. ręczników) dla osób mających korzystać z natrysków w pomieszczeniach higieniczno-sanitarnych w Zakładzie Karnym w K., tj. o wykroczenie z art.283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510), § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17. list. 1997 w sprawie stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i Higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych,
III. jako osoba odpowiedzialna, w okresie od 17.05.2022 do dnia kontroli, tj. do dnia 25.11.2022, nie zapewnił w szatni w K. indywidualnych szafek dwudzielnych na odzież roboczą i odzież własną dla osób przebywających w zakładzie karnym skierowanych do pracy, wykonujących pracę na rzecz (...) (...)na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz, tj. o wykroczenie z art.283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700), § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17. list. 1997 w sprawie stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i Higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych, § 111, rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2021 r. poz. 2088), § 14 ust. 3 załącznika do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2021 r. poz. 2088),
IV. jako osoba odpowiedzialna, w dniu 21.09.2022 w K., dopuścił do pracy osoby przebywające w zakładzie karnym, wykonujące pracę na rzecz (...) Sp. z o.o. bez stosowania wymaganych środków ochrony indywidualnej: D. Z. - bez wymaganych ochronników słuchu i okularów ochronnych; M. R. - bez wymaganych ochronników słuchu i okularów ochronnych J. K. – bez wymaganych ochronników słuchu, tj. o wykroczenie z art.283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700), § 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 17. list. 1997 w sprawie stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i Higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych,
V. jako osoba odpowiedzialna, w dniu kontroli, tj. 18.10.2022 w B., dopuścił do pracy bez stosowania wymaganych środków ochrony indywidualnej niżej wymienionych pracowników: M. J. - bez wymaganych ochronników słuchu; D. G. - bez wymaganych okularów ochronnych, tj. o wykroczenie z art.283 §1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700) w związku z art. 207 § 1, art. 2376 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700),
VI. jako osoba odpowiedzialna, w dniu kontroli, tj. 18.10.2022 w B., nie zapewnił w apteczce pierwszej pomocy, ulokowanej przy wejściu na halę, środków pierwszej pomocy, zgodnie z wykazem znajdującym się wewnątrz apteczki, tj. o wykroczenie z art.283§1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700) w związku z art. 207 § 1, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (Dz.U. z 2022r. poz. 1510 ze zm. z 2022r. poz. 1700), § 44 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 ze zmianami oraz z 2021 r. poz. 2088).
Przesłuchany w charakterze obwinionego M. W. (2) nie przyznał się do popełnienia żadnego z zarzucanych mu wykroczeń i złożył wyjaśnienia. W toku postępowania wyjaśniającego obwiniony podał, iż (...) Sp. z o.o. umożliwiała korzystanie z natrysków, udostępniła środki czystości oraz zakupiła do szatni ławki wraz z wieszakami. Przed Sądem obwiniony wyjaśnił, iż nie jest osobą, która bezpośrednio nadzoruje zatrudnionych z ZK K.. Na tę funkcję został wyznaczony pracownik tej firmy z tytułem kierownika – A. M. i to on bezpośrednio nadzoruje pracę osób, skazanych z Zakładu Karnego w K.. Zgodnie z umową podpisaną pomiędzy (...) Sp. z o.o. a Zakładem Karnym w K. to firma (...) Sp. z o.o. miała wyposażyć szatnię w hali produkcyjnej, gdzie pracę wykonywali skazani. We wszystkich kwestiach dotyczących wyposażenia szatni polegał na wskazówkach funkcjonariuszy służby więziennej. Wyposażenie szatni było uzgodnione i sugerowane przez Zakład Karny w K.. Sugestia była taka żeby nie było szafek, bo funkcjonariusze służby więziennej będą mieli dodatkową pracę m.in. polegającą na przeszukiwaniu tych szafek. Podkreślił, że (...) Sp. z o.o. nie uchylała się od obowiązku odpowiedniego wyposażenia szatni. Łącznie na ten cel (...) Sp. z o.o. poniosła wydatki. Jeżeli chodzi o brak możliwości skorzystania z pryszniców przez skazanych to obwiniony wyjaśnił, iż należy sięgnąć do umowy podpisanej z Zakładem Karnym w K., gdzie jest precyzyjne wskazanie, od którego momentu i do którego momentu pracownicy (...) Sp. z o.o. biorą odpowiedzialność za skazanych. Chodzi o moment przekazania skazanych do pracy, a następnie ich odebrania po zakończonej pracy. Zgodnie z przepisami prysznice należy odbyć po zakończonej pracy. Jest to moment kiedy (...) Sp. z o.o. już nie odpowiadała za skazanych. Na hali produkcyjnej są wybudowane prysznice. Firma (...) Sp. z o.o. nigdy nie zabraniała korzystania z tych prysznicy osobom zatrudnionym. Pojawił się jednak spór pomiędzy przepisami kodeksu pracy, a regulaminem wewnętrznym zakładu karnego. Zdaniem obwinionego prysznice, które są na hali produkcyjnej nie spełniają wymogów, aby można je było udostępnić skazanym wykonującym pracę. Co do pozostałych zarzutów tj. niestosowania wymaganych środków ochrony indywidualnej oraz co do apteczki wskazał, że w tym zakresie jedyną osobą odpowiedzialną był A. M.. Dodał, że (...) Sp. z o.o. spełniła wymagane kodeksem pracy wymagania dotyczące dostarczenia pracownikom środków ochrony indywidualnej, jak też odpowiedniego wyposażenia apteczki. Ma to odzwierciedlenie w protokołach odbioru tych środków przez pracowników. Wyjaśnił, iż codzienny nadzór nad zatrudnionymi sprawował A. M., który do tego został zatrudniony i wyznaczony. Oświadczył, iż do jego obowiązków nie należało organizowanie pracy i nie należało zapewnienie bezpiecznych warunków pracy. Zgodnie z zawartą umową (...) Sp. z o.o. miała zapewnić tylko środki ochrony indywidualnej i odzież. Nie można było stosować wszystkich przepisów wynikających z kodeksu pracy, bo należało także stosować przepisy i regulacje wynikające z regulaminu wewnętrznego Zakładu Karnego w K.. Specyfika zatrudniania skazanych nie pozwala stosować takich samych rozwiązań, jak to jest uregulowane w stosunku do osób, które nie są pozbawione wolności. Obwiniony wyjaśnił, iż miał świadomość tego, że w szatni powinny być szafki dwudzielne. Wyposażenie szatni było uzgadniane z przedstawicielem Zakładu Karnego w K.. To były ustne ustalenia. Gdyby była zgoda bądź pozytywna opinia zakładu karnego ze strony (...) Sp. z o.o. nie byłoby żadnego problemu, żeby zakupić szafki dwudzielne do szatni. Szafek nie było dlatego, że nie było na to zgody Zakładu Karnego w K.. Nie pamiętał jednak, kto się temu sprzeciwił. Już w grudniu 2021r. inspektor pracy sygnalizował problem z tym, że skazani po zakończonej pracy nie mają dostępu do natrysków. Natryski były, ale przedstawiciele zakładu karnego zamknęli tę część i nie dopuszczali skazanych do natrysków. Wyjaśnił, iż ze strony (...) Sp. z o.o. nie było przeszkód, żeby skazani po wykonanej pracy korzystali z natrysków, obiekcje były ze strony Zakładu Karnego. Był spór, czy skazani po zakończonej pracy powinni brać natryski na ternie zakładu pracy, czy też po przekazaniu ich po zakończonej pracy do zakładu karnego te natryski powinni otrzymać w zakładzie karnym. Technicznie prysznice są, jest mydło, można z nich korzystać, ale czy skazani którzy odbywają karę pozbawienia wolności mogliby z nich korzystać to nie wie, gdyż nie znam przepisów, które te kwestie regulują. Wyjaśnił, iż było wysłane wystąpienie PIP w grudniu 2021r. po kontroli do (...) Sp. z o.o. i do Zakładu Karnego w K., po którym zakład karny wezwał do zapewnienia możliwości korzystania z natrysków przez skazanych. Odpowiedź była taka, że my to umożliwimy, ale nie będziemy sprawować nadzoru nad skazanymi, w trakcie kiedy oni będą korzystali z natrysków. Dyrektor Zakładu Karnego w K. w piśmie z dnia 19.10.2022 zadeklarował pełną współpracę, jeżeli chodzi o zapewnienie nadzoru co do skazanych w zakresie korzystania przez nich z natrysków. Podpisał to pismo zastępca dyrektora ZK J. S. (2). Od około pół roku skazani po zakończonej pracy biorą prysznic w Zakładzie Karnym w K. na koszt (...) Sp. z o.o. Stało się tak po kolejnej zmianie dyrektora ZK, który wyraził na to zgodę. Na koniec wyjaśnił, iż nie było szafek dwudzielnych, ale były zakupione ławeczko-wieszaki do szatni.
Sąd zważył, co następuje.
Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego M. W. (1) w zakresie czynów zarzuconych mu w punktach I, II i III wniosku o ukaranie, zaś podzielił jego wyjaśnienia co do zarzucanych mu czynów w punktach IV, V i VI. W zakresie trzech pierwszych czynów Sąd przyjął, iż stanowią one jedynie przyjętą przez obwinionego linię obrony, która miała doprowadzić do uniknięcia przez niego odpowiedzialności karnej. W tym zakresie wyjaśnienia obwinionego pozostają w sprzeczności z pozostałym zgromadzonym w niniejszej sprawie materiałem dowodowym, jak też z ustalonym stanem faktyczny. W zakresie dotyczącym pozostałych trzech czynów Sąd podzielił zasadność wyjaśnień obwinionego i uznał je za wiarygodne.
Z poczynionych ustaleń faktycznych wynika bezspornie, iż w okresie od 21.09.2022 r. do dnia 25.11.2022 r. skazani zatrudnieni w hali produkcyjnej na terenie Zakładu Karnego w K., świadczący pracę na rzecz (...) Sp. z o.o., zatrudnieni na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz, na których występuje zapylenie pyłem drzewnym i szkodliwe opary kleju nie mogli korzystać z natrysków bezpośrednio po zakończonej pracy. Nadto dla takich pracowników nie zostały zapewnione środki czystości do kąpieli i osuszania. We wskazanym okresie czasu nie zostały również zapewnione indywidualne szafki dwudzielne na odzież roboczą i odzież własną dla osób zatrudnionych na stanowiskach pracownik fizyczny - montaż początkowy, tapicer, montaż końcowy, klejarz. Okoliczności powyższe potwierdził w swoich wyjaśnieniach sam obwiniony, jak też wynikają one z zeznań wszystkich przesłuchanych świadków, a także ze zgromadzonych dokumentów. W wyjaśnieniach obwinionych wskazał jednak, że to nie on powinien ponosić z tego tytułu odpowiedzialność karną
W ocenie Sądu winę za taki stan rzeczy ponosi jednak obwiniony M. W. (2), który tym samym dopuścił się popełnienia wykroczeń zarzuconych mu w punktach I, II i III wniosku o ukaranie i które zostały mu przypisane w punkcie I wyroku.
Na wstępie należy podkreślić, iż zarówno z umowy z dnia 26.11.2019 r. Nr (...) o zatrudnienie odpłatne skazanych (§ 12 ust.1), z wszystkich ustaleń poczynionych w toku przeprowadzonych kontroli przez PIP, a także z całej korespondencji pomiędzy (...) Sp. z o.o. a Zakładem Karnym w K. wynika jednoznacznie, że za stosowanie przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy wobec skazanych świadczących pracę na rzez (...) Sp. z o.o. odpowiadała właśnie ta Spółka. Spółką tą na podstawie kontraktu menedżerskiego kierował i jej bieżące sprawy prowadził obwiniony M. W. (1). Sąd nie ma wątpliwości, że od samego początku obwiniony miał tego świadomość, co –zdaniem Sądu- wynika także z jego wyjaśnień. Ostatecznie zostało to potwierdzone tym, że aktualnie za kąpiele pracujący skazanych rachunki płaci właśnie (...) Sp. z o.o. Niewątpliwie obwiniony miał trudności, aby procedurę brania kąpieli przez skazanych uzgodnić z Zakładem Karnym w K.. Spowodowało to także brak pod natryskami środków czystości do kąpieli i osuszania. Jednakże w żaden sposób nie uprawniało to obwinionego do zlekceważenia tego obowiązku. Ostatecznie to zatrudnieni skazani okazali się ofiarami takiego stanu rzeczy. To oni wykonywali pracę po zakończeniu której powinni wziąć kąpiel, co im uniemożliwiono. Beneficjentem tego stanu rzeczy była zaś (...) Sp. z o.o., na rzecz której praca był świadczona. Obwiniony M. W. (1) nie mogąc spełnić wymagań bhp w ostateczności mógł nawet wstrzymać proces produkcyjny. Wymieniony nie zrobił tego jednak i godził się na wykonywanie pracy przez zatrudnionych skazanych w niegodnych warunkach, łamiących przepisy bhp. Powoływanie się przez obwinionego na określone ramy godzinowe zatrudnienia osadzonych, które miały to uniemożliwiać, w żaden sposób nie uchylaja odpowiedzialności (...) Sp. z o.o. za przestrzeganie przepisów bhp. Nadto w ramach tych godzin, w których osadzeni przebywali do dyspozycji (...) Sp. z o.o., można było skrócić czas pracy, aby uzyskać czas umożliwiający wzięcie im kąpieli. Analogicznie sytuacja wygląda co do szafek dwudzielnych. Obwiniony wprost przyznał, iż miał świadomość, że takie szafki zatrudnieni osadzeni powinni mieć do swojej dyspozycji. Nie zostały one jednak zakupione bo, jak twierdzi, nie uzyskał na to zgody Zakładu Karnego w K.. Nawet gdyby tak było, to w żaden sposób nie zdejmuje to z (...) Sp. z o.o. obowiązku do zapewnienia pracującym na jej rzecz bezpiecznych i higienicznych warunków pracy, w tym dostępu da szafek dwudzielnych na odzież czystą i brudną. I znowu ofiarami takiego stanu rzeczy byli pracujący skazani, zaś korzyść z tego tytułu odniosła (...) Sp. z o.o., która zakupiła jedynie tańsze ławki z wieszakami. Sąd podkreśla z całą mocą, iż trudności jakie miała (...) Sp. z o.o. z Zakładem Karnym w K. w zakresie uzgodnień co do postępowania z zatrudnionymi skazanymi w żaden sposób nie mogą prowadzić do akceptacji łamania przepisów prawa pracy przez obwinionego.
Jednocześnie Sąd uniewinnił obwinionego M. W. (1) od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt III, IV i V wniosku o ukaranie, podzielając w tym zakresie wyjaśnienia obwinionego.
Na wstępie należy jednak dokonać pewnych ustaleń normatywnych. Zasady odpowiedzialności za wykroczenia regulują przepisy części ogólnej kodeksu wykroczeń. Zgodnie z art. 48 k.w. przepisy części ogólnej tego Kodeksu stosuje się do wykroczeń przewidzianych w innych ustawach, jeżeli ustawy te nie zawierają przepisów odmiennych. W związku z tym należy podkreślić, że nie każde naruszenie przepisów prawa pracy, wskazane w art. 281–283 k.p., stanowi wykroczenie. Aby dany czyn mógł być uznany za wykroczenie, konieczne jest uznanie, że jest on społecznie szkodliwy, a nadto zawiniony. Wykroczenie można go popełnić zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie, chyba że ustawa przewiduje odpowiedzialność tylko za wykroczenie umyślne (art. 5 k.w.). Wykroczenie umyślne zachodzi wtedy, gdy sprawca ma zamiar popełnić czyn zabroniony, to znaczy chce go popełnić. Wówczas działa w zamiarze bezpośrednim. Umyślność zachodzi także wtedy, gdy sprawca przewiduje możliwość popełnienia czynu zabronionego i godzi się na to. Wówczas działa w zamiarze ewentualnym – art. 6 § 1 k.w. Z nieumyślnością mamy do czynienia wówczas, gdy co prawda sprawca nie ma zamiaru popełnić wykroczenia, ale popełnia je przez to, że przewiduje możliwość jego popełnienia, lecz bezpodstawnie przypuszcza, że tego uniknie oraz wówczas, gdy sprawca możliwości popełnienia czynu zabronionego nie przewiduje, choć powinien i może ją przewidzieć – art. 6 § 2 k.w. Vide: E. Maniewska [w:] K. Jaśkowski, E. Maniewska, Kodeks pracy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 281, art. 282, art. 283.
Stosownie do treści art. 207 § 1 k.p., pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy; na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenie wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy. Aktualna treść tego przepisu jest konsekwencją implementacji przepisów art. 5 dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy (Dz. Urz. WE L 183 z 29 czerwca 1989 r., s. 1). Zgodnie z nim, pracodawca ponosi odpowiedzialność w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa i higieny pracy pracownikom w każdym aspekcie odnoszącym się do ich pracy - ust. 1; jeśli pracodawca nominuje kompetentne osoby, nie zwalnia go to od odpowiedzialności w tym zakresie - ust. 2; zobowiązania pracowników w zakresie bezpieczeństwa i zdrowia w pracy nie powinny wpływać na zasady odpowiedzialności pracodawcy - ust. 3. Przepis ten poddaje pracodawcę obowiązkowi zapewnienia pracownikom bezpiecznego środowiska pracy, którego treść jest dokładnie określona w dyrektywie 89/391, jak również w wielu dyrektywach szczegółowych, które przewidują środki zapobiegawcze, jakie muszą być przyjęte w pewnych szczególnych sektorach produkcji. Natomiast nie można potwierdzić tego, że na pracodawcy powinna spoczywać odpowiedzialność niezależnie od winy na mocy samego art. 5 ust. 1 dyrektywy 89/391. Przepis ten ogranicza się w zasadzie do ustanowienia ogólnego obowiązku zapewnienia bezpieczeństwa spoczywającego na pracodawcy, bez rozstrzygania, co do formy odpowiedzialności. Ustępy 2 i 3 art. 5 przewidują, że pracodawca nie jest zwolniony z odpowiedzialności w zakresie bezpieczeństwa i ochrony zdrowia pracowników, jeśli korzysta z kompetentnych zasobów spoza przedsiębiorstwa ani z uwagi na obowiązki pracowników w tej dziedzinie. Przepisy te mają zatem na celu uszczegółowienie charakteru i zakresu obowiązku, ustanowionego w ust. 1 tego przepisu. Nie można więc przyjąć, że art. 207 § 1 k.p. kreuje zasadę odpowiedzialności pracodawcy za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy niezalenie od jego winy. Ustawowe nakazy i zakazy odnoszące się do bezpieczeństwa i higieny pracy w miejscu pracy zobowiązują pracodawcę, ogólnie rzecz ujmując, do zapewnienia pracownikom oraz innym osobom fizycznym świadczącym pracę bezpiecznych i higienicznych warunków pracy (zob. np. art. 207 § 2 k.p. i dalsze przepisy Działu X Kodeksu pracy oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 237 15 § 1 i 2 k.p.). Pracodawca ponosi więc odpowiedzialność za złamanie tych nakazów i zakazów (niewykonanie zobowiązania), a powierzenie przez niego zadań w tym zakresie swoim pracownikom, w tym powołanym do tego służbom, ewentualnie zlecenie tych zadań podmiotom zewnętrznym nie zwalnia go z odpowiedzialności za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Inaczej rzecz ujmując, pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy w granicach swojego zobowiązania. Vide: wyrok SN z 4.06.2013 r., I UK 526/12, LEX nr 1324607.
Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy należy przyjąć, iż (...) Sp. z o.o. odpowiadała za zapewnienie bezpiecznych i higienicznych warunków pracy dla osadzonych świadczących na jej rzecz pracę. Spółką tą na podstawie kontraktu menedżerskiego kierował i jej bieżące sprawy prowadził obwiniony M. W. (1). I Spółka ta w zakresie zapewnienie takich warunków określonych w czynach IV, V, i VI wywiązała się w granicach swojego zobowiązania. Jak wynika ze zgromadzonego materiału dowodowego pracownikom zapewniono wymagane środków ochrony indywidualnej, tj. ochronniki słuchu i okulary ochronne. Została też zakupiona apteczka. Zatem obwiniony M. W. (1) jako menedżer (...) Sp. z o.o. wywiązał się ze swoich obowiązków. Nadto od dnia 01.01.2022 r. kierownikiem zakładu produkcyjnego w Zakładzie Karnym w K. został A. M.. Zajmował się on nadzorem nad halą produkcyjną i produkcją, składał zamówienia, podlegało mu dwóch brygadzistów, którzy bezpośrednio nadzorowali pracę skazanych. Nadto na hali został zatrudniony J. P. jako kierownik do spraw zarządzania zasobami ludzkimi. Był on osobą odpowiedzialną za wykonywanie pracy przez skazanych, weryfikowania ich do pracy oraz pełnił nadzór nad ich pracą i wszystkimi sprawami socjalno-bytowymi typu odzież robocza, jak też przyjmował zgłoszenia dotyczące nieprawidłowości związanych ze świadczeniem prac. J. P. m.in. wydawał pracownikom ochronniki, zaś brygadziści byli odpowiedzialni za ich używanie przez skazanych. Jak z powyższego wynika obwiniony nie miał żadnej możliwości faktycznego, codziennego nadzoru nad pracą osadzonych. I nie mając takiej możliwości stosowne obowiązki w tym zakresie wykonywali A. M., J. P. i brygadziści. Zatem w zakresie zobowiązania jakie ciążyło na obwinionym dokonał on wszelkiej staranności, aby były przestrzegane przepisy z zakresu bhp. Fakt ich naruszenia nie jest zatem przez niego zawiniony. Niemożności przypisania mu winy skutkować zaś musiała uniewinnieniem go od trzech ostatnich czynów.
Wszystkich powyższych ustaleń Sąd dokonał w oparciu o częściowe wyjaśnienia obwinionego, a także na podstawie zeznań wszystkich świadków, które Sąd uznał za wiarygodne. Przesłuchani świadkowie złożyli zeznania logiczne, spójne i konsekwentne, wzajemnie uzupełniające się i poparte dowodami z dokumentów. Brak podstaw do ich zakwestionowania. Świadkowie w sposób szczegółowy opisali zdarzenia w traki sposób, w jaki je zapamiętali. Nie byli i nie są z skonfliktowani z obwinionym, są dla niego osobami obcymi. Okoliczności przez nich podane znajdują odzwierciedlenie w pozostałym materiale dowodowym.
Sądu uznał także za wiarygodne wszystkie dowody z dokumentów jakie zostały w tej sprawie przeprowadzone. Strony nie kwestionowały ich treści, a nadto znajdują one swoje potwierdzenie w osobowych źródłach dowodowych.
W konsekwencji Sądu uznał M. W. (1) za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w pkt I wniosku o ukaranie, z tym jedynie ustaleniem, iż jego datę początkową określił na dzień 21.09.2022 r., wypełniającego znamiona wykroczenia, które zakwalifikował z art. 283 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465), § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych lub w schroniskach dla nieletnich (Dz. U. poz. 393), § 111 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), § 21 ust. 1 i 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), czynu zarzucanego mu w pkt II wniosku o ukaranie, z tym jedynie ustaleniem, iż jego datę początkową określił na dzień 21.09.2022 r., wypełniającego znamiona wykroczenia, które zakwalifikował z art. 283 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465), § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, czynu zarzucanego mu w pkt III wniosku o ukaranie, z tym jedynie ustaleniem, iż jego datę początkową określił na dzień 21.09.2022 r., wypełniającego znamiona wykroczenia, które zakwalifikował z art. 283 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465) w związku z art. 207 § 1, art. 304 § 5, art. 233 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r. - Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1465), § 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych lub w schroniskach dla nieletnich (Dz. U. poz. 393), § 111 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.), § 14 ust. 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.). Natomiast Sąd uniewinnił obwinionego M. W. (1) od popełnienia czynów zarzucanych mu w pkt IV, V i VI wniosku o ukaranie. Przypisując obwinionemu czyny z punktów I, II i III Sąd jednocześnie dokonał modyfikacji w zakresie kwalifikacji prawnej. Mianowicie rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 17 listopada 1997 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych lub w zakładach poprawczych (Dz. U. Nr 154, poz. 1012) obowiązywało do 01 marca 2023 r. Aktualnie obowiązuje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych lub w schroniskach dla nieletnich (Dz. U. poz. 393), które weszło w życie dnia 02 marca 2023 r. Zgodnie z zasadą, iż stosuje się prawo obowiązujące w czasie orzekana, zaś wcześniejsze tylko wówczas, jeżeli jest względniejsze dla sprawcy Sąd zastosował prawo nowe. Analiza przepisów powyższych rozporządzeń prowadzi bowiem do wniosku, iż w zakresie objętym niniejszą sprawą pozostały one niezmienione.
Przypisując powyższe czyny obwinionemu M. W. (1) Sąd miał na względzie treść wskazanych przepisów, tj.:
Art. 283 § 1 k.p. stanowi: kto, będąc odpowiedzialnym za stan bezpieczeństwa i higieny pracy albo kierując pracownikami lub innymi osobami fizycznymi, nie przestrzega przepisów lub zasad bezpieczeństwa i higieny pracy, podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.
Art. 207 § 1 k.p. wskazuje, iż to pracodawca ponosi odpowiedzialność za stan bezpieczeństwa i higieny pracy w zakładzie pracy. Na zakres odpowiedzialności pracodawcy nie wpływają obowiązki pracowników w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny pracy oraz powierzenie wykonywania zadań służby bezpieczeństwa i higieny pracy specjalistom spoza zakładu pracy, o których mowa w art. 237 11 § 2.
Art. 233 k.p. określa, iż pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom odpowiednie urządzenia higieniczno-sanitarne oraz dostarczyć niezbędne środki higieny osobistej.
§ 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 lutego 2023 r. w sprawie zakresu stosowania przepisów Kodeksu pracy o bezpieczeństwie i higienie pracy przy wykonywaniu pracy przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych lub w schroniskach dla nieletnich (Dz. U. poz. 393) stanowi, iż w razie wykonywania określonych zadań lub prac na terenie zakładu pracy lub w miejscu wyznaczonym przez pracodawcę przez osoby przebywające w zakładach karnych, okręgowych ośrodkach wychowawczych, zakładach poprawczych lub w schroniskach dla nieletnich przepisy art. 207-208, art. 210 § 1-4, art. 211-219, art. 220 § 1, art. 221 § 1-3, art. 222 § 1 i 2, art. 222 1 § 1 i 2, art. 223-226, art. 227 § 1, art. 229 § 1-63 i § 65-71, art. 230-236, art. 237 1 -237 4, art. 237 6, art. 237 7 § 1, art. 237 8, art. 237 9 § 1 i 2, art. 237 10, art. 237 11 § 1-4 i art. 237 11a-237 14 oraz przepisy wydane na podstawie art. 210 § 6, art. 222 § 3, art. 2221 § 3, art. 227 § 2, art. 228 § 3, art. 229 § 64, art. 229 § 8, art. 237, art. 237 5, art. 237 11 § 5 i art. 237 15 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy stosuje się odpowiednio.
§ 111 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) określa, iż pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom pomieszczenia i urządzenia higienicznosanitarne, których rodzaj, ilość i wielkość powinny być dostosowane do liczby zatrudnionych pracowników, stosowanych technologii i rodzajów pracy oraz warunków, w jakich ta praca jest wykonywana.
§ 21 ust. 1 i 2 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) stanowi, że w zespole szatni powinny znajdować się pomieszczenia z natryskami, jeśli wymagają tego warunki pracy lub ochrona zdrowia pracowników, a nadto, że pomieszczenia z natryskami powinny być łatwo dostępne dla pracowników i zapewniać bezkolizyjny ruch pracowników już umytych i ubranych w odzież własną.
§ 14 ust. 3 załącznika nr 3 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 169, poz. 1650 z późn. zm.) stanowi, że szatnia, o której mowa w ust. 1, powinna być wyposażona w dwie szafy pojedyncze lub jedną szafę podwójną dla każdego pracownika korzystającego z tej szatni. Jedna szafa pojedyncza lub jedna część szafy podwójnej powinna być przeznaczona na odzież roboczą i środki ochrony indywidualnej, zaś druga - na odzież własną pracowników
Podkreślenia wymaga, iż sprawcą wykroczenia przeciwko prawom pracownika może być tylko osoba fizyczna (art. 1 k.w.). Może to być pracodawca lub osoba działająca w jego imieniu (niekoniecznie pracownik). Vide: E. Maniewska [w:] K. Jaśkowski, E. Maniewska, Kodeks pracy. Komentarz aktualizowany, LEX/el. 2024, art. 281, art. 282, art. 283.
W konsekwencji Sąd wymierzył obwinionemu karę 3000,00 złotych grzywny. Wymierzając taką karę Sąd miał na względzie znaczny stopień społecznej szkodliwości czynów przypisanych obwinionemu, a także miał na uwadze cele kary w zakresie społecznego oddziaływania oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć w stosunku do samego obwinionego. Sąd w szczególności miał na uwadze rodzaj i rozmiar szkody wyrządzonej przypisanymi czynami, stopień winy, motywy, sposób działania, jak również właściwości, warunki osobiste i majątkowe sprawcy, jego stosunki rodzinne, sposób życia przed popełnieniem i zachowanie się po popełnieniu wykroczeń. Zdaniem Sądu szkoda wyrządzona zatrudnionym skazanym była znaczna, wykonywali oni pracę w warunkach niegodziwych, korzyść z tego odniosła tylko (...) Sp. z o.o., zaś obwiniony mając tego świadomość nie wstrzymał procesu produkcyjnego, a zatem stopień jego winy jest znaczny. Sąd miał także na uwadze, iż obwiniony nigdy wcześniej nie był karany, a do jego sposobu życia nie było żadnych krytycznych uwag.
Sąd na podstawie art. 626 § 1 k.p.k., art. 616 § 2 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. w zw. z art. 121 § 1 k.p.s.w. i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26.05.1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz.U.2019.1513 j.t. z póź. zm.) w zw. § 17 ust. 2 pkt 2 i § 20 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 03.10.2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu (Dz.U.2019.18 j.t.) z uwzględnieniem wyroków Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 kwietnia 2020 r. (SK 66/19, Dz.U. z 2020 r., poz. 769) oraz z dnia 20 grudnia 2022 r. (SK 78/21, Dz.U. poz. 2790), a więc przy uwzględnieniu § 11 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22.10.2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U. z 2015 r. poz. 1800 z późn. zm.) rozstrzygnął o wynagrodzeniu pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego.
W konsekwencji Sąd zasądził od Skarbu Państwa na rzecz na rzecz pełnomocnika oskarżyciela posiłkowego adw. R. A. kwotę 1008 złotych, powiększoną o podatek VAT w odpowiedniej wysokości, tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu.
Na podstawie art. 119 § 2 pkt 1 k.p.s.w. Sąd zwolnił obwinionego M. W. (1) od uiszczenia kosztów sądowych w części uniewinniającej,
Mając na uwadze sytuację finansowo-majątkową obwinionego M. W. (1) Sąd w pozostałej -na podstawie art. 119 § 1 k.p.s.w.- zasądził od obwinionego koszty sądowe w kwocie 360 złotych, w tym opłatę w kwocie 300 złotych.