Sygnatura akt III C 1032/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia, 7 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie III Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Sebastian Otto

po rozpoznaniu w dniu 7 marca 2024r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym w trybie art. 148(1) § 1 k.p.c.

sprawy z powództwa Prokura Niestandaryzowany Fundusz Wierzytelności Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W.

przeciwko E. W.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt III C 1032/23

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 9 września 2022 r. Prokura Niestandaryzowany Fundusz Wierzytelności Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. wniósł o zasądzenie od E. W. kwoty 35 471,48 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia wniesienia pozwu i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powód podniósł, że pozwana E. W. nie wywiązała się z umowy bankowej zawartej w dniu 17 września 2019 r. i z tego tytułu powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie, na która składają się należności z następujących tytułów: należność główna w kwocie 32 129,13 zł i skapitalizowane odsetki w kwocie 3 342,35 zł. Wierzytelność z tego tytułu powód nabył na podstawie umowy przelewu wierzytelności z dnia 20 maja 2021 r.

2 lutego 2023 r. referendarz sądowy wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z treścią żądania pozwu (ówczesna sygn. akt III Nc 2192/22).

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2022 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie. XII Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość E. W. jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Postępowanie prowadzone było w trybie przepisu art. 491 1 ust. 1 Prawa upadłościowego (sygn. akt SZ1S/GU/430/2022). Wobec powyższego, postanowieniem z dnia 15 grudnia 2023 r., referendarz sądowy uchylił wydany w sprawie nakaz zapłaty i zawiesił postępowanie w sprawie na podstawie art. 174 par. 1 pkt 4 k.p.c.

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2023 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, XII Wydział Gospodarczy ustalił plan spłaty (sygn. akt (...)-K-upr/ (...)), a następnie prawomocnym postanowieniem z dnia 25 września 2023 r. stwierdził wykonanie plany spłaty (sygn. akt SZ1S/GUu/2/23). Z uwagi na powyższe, podjęto zawiedzone postępowanie.

W odpowiedzi na pozew E. W. wniosła o umorzenie postępowania w sprawie, podnosząc, że postanowieniem z dnia 18 lipca 2023 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, XII Wydział Gospodarczy, wobec wykonania planu spłaty, umorzył wszystkie jej zobowiązania powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonane w wyniku wykonania planu spłaty z dnia 18 lipca 2023 r., z wyłączeniem wyszczególnionych w punkcie 2 postanowienia zobowiązań wymienionych szczegółowo w art. 491 21 ust. 2 Prawa upadłościowego.

Ustalenia faktyczne.

20 maja 2021 r. (...) Bank (...) Spółka Akcyjna z siedzibą w W. zawarła z Prokurą Niestandaryzowanym Funduszem Wierzytelności Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym we W. umowę przelewu wierzytelności, na podstawie której powód nabył wierzytelność wobec E. W. wynikającą z umowy kredytu zawartej w dniu 17 września 2019 r. Wierzytelność ta stała się wymagalna 25 czerwca 2020 r.

Niesporne, a nadto dowód:

- umowa przelewu wierzytelności wraz z wyciągiem z załącznika nr 1 k. 10 – 20.

6 września 2022 r. Prokura Niestandaryzowany Fundusz Wierzytelności Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. wystawiła wyciąg z ksiąg rachunkowych, w którym stwierdzono, że na podstawie umowy z dnia 20 maja 2021 r. fundusz nabył od (...) Bank (...) Spółki Akcyjnej z siedzibą w W. wierzytelność wobec E. W. wynikającą z umowy karty kredytowej numer (...). Wierzytelność obejmuje należności z następujących tytułów: należność główna w kwocie 32 129,13 zł i skapitalizowane odsetki w kwocie 3 342,35 zł.

Niesporne, a nadto dowód:

- wyciąg z ksiąg rachunkowych funduszu sekurytyzacyjnego k. 9.

E. W., pomimo wezwania do zapłaty, nie spłaciła zobowiązania wynikającego z umowy z dnia 17 września 2019 r.

Niesporne, a nadto dowód:

- wezwanie do zapłaty k. 23.

Postanowieniem z dnia 22 listopada 2022 r. Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie. XII Wydział Gospodarczy ogłosił upadłość E. W. jako osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej. Postępowanie prowadzone było w trybie przepisu art. 491 1 ust. 1 Prawa upadłościowego (sygn. akt SZ1S/GU/430/2022).

Postanowieniem z dnia 18 lipca 2023 r. Sąd ustalił, że w planie spłaty wierzycieli E. W. uczestniczą następujący wierzyciele: Prezydent Miasta S. i Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. (...) w S., dokonał podziału funduszów masy upadłości oraz w punkcie IV postanowienia ustalił, że po wykonaniu przez upadła planu spłaty, jej pozostałe zobowiązania powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonane w wyniku planu spłaty wierzycieli, z wyłączeniem zobowiązań szczegółowo wymienionych w art. 491 21 ust. 2 prawa upadłościowego – zostaną w całości umorzone (sygn. akt (...)-K-upr/ (...)).

Prawomocnym postanowieniem z dnia 25 września 2023 r. Sąd stwierdził wykonanie plany spłaty oraz w punkcie 2 umorzył wszystkie zobowiązania upadłej E. W. powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonane w wyniku planu spłaty wierzycieli, z wyłączeniem zobowiązań szczegółowo wymienionych w art. 491 21 ust. 2 prawa upadłościowego (sygn. akt SZ1S/GUu/2/23). Postanowienie uprawomocniło się w dniu 26 października 2023 r.

Niesporne, a nadto dowód:

- odpis postanowienia z dnia 22.11.2022 r. k. 56 – 57,

- odpis postanowienia z dnia 18.07.2023 r. k. 58 – 60,

- odpis postanowienia z dnia 25.09.2023 r. k. 62 – 64.

Rozważania.

Powództwo okazało się nieuzasadnione.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowił przepis art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe (Dz. U. z 2023 r, poz. 2488 ), zgodnie z treścią którego przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu. Zgodnie natomiast z art. 509 par. 1 i 2 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki.

Stan faktyczny sprawy był niesporny – pozwana nie przeczyła faktowi zawarcia umowy bankowej, z której powód wywodzi roszczenie, jak również i temu, że z umowy tej się nie wywiązała i powstało zadłużenie w dochodzonej pozwem kwocie. Pozwana nie podniosła również żadnych zarzutów co do skuteczności nabycie tej wierzytelności przez stronę powodową.

Powództwo podlegało oddaleniu z tego powodu, że na skutek wykonania przez pozwaną planu spłaty ustalonego prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 18 lipca 2023 r., umorzone zostały wszystkie zobowiązania upadłej E. W. powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonane w wyniku planu spłaty wierzycieli, z wyłączeniem zobowiązań szczegółowo wymienionych w art. 491 21 ust. 2 prawa upadłościowego. Fakt wykonania planu spłaty i umorzenia ww. wierzytelności został ustalony prawomocnym postanowieniem z dnia 25 września 2023 r.

Przepis art. 491 21 ust. 1 ustawy z dnia 28 lutego 2023 r. Prawo upadłościowe i naprawcze (Dz. U. z 2022 r., poz. 1520) stanowi, że po wykonaniu przez upadłego obowiązków określonych w planie spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli. Na postanowienie przysługuje zażalenie. Zgodnie natomiast z ust. 2 tego przepisu nie podlegają umorzeniu zobowiązania o charakterze alimentacyjnym, zobowiązania wynikające z rent z tytułu odszkodowania za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci, zobowiązania do zapłaty orzeczonych przez sąd kar grzywny, a także do wykonania obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, zobowiązania do zapłaty nawiązki lub świadczenia pieniężnego orzeczonych przez sąd jako środek karny lub środek związany z poddaniem sprawcy próbie, jak również zobowiązania do naprawienia szkody wynikającej z przestępstwa lub wykroczenia stwierdzonego prawomocnym orzeczeniem oraz zobowiązania, których upadły umyślnie nie ujawnił, jeżeli wierzyciel nie brał udziału w postępowaniu.

Zawarte w postanowieniu z dnia 25 września 2023 r. ustalenie wykonania planu spłaty i umorzenia zobowiązań pozwanej wyszczególnionych w punkcie 2 postanowienia ma charakter konstytutywny i dopiero uprawomocnienie się tego postanowienia spowoduje skutek prawny w postaci zakończenia bytu prawnego zobowiązań dłużnika. Skutkiem prawomocnego orzeczenia sądu o umorzeniu zobowiązania jest jego wygaśnięcie. Umorzenie obejmuje wszystkie zobowiązania powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonane w wyniku wykonania planu spłaty wierzycieli. W ten sposób ustawodawca zrealizował zasadę tzw. nowego startu. Umorzeniem więc – bez konieczności ich wymieniania w sentencji postanowienia – są objęte:

1.  wierzytelności zgłoszone i uznane w planie spłat lub wciągnięte do tegoż planu z urzędu;

2.  wierzytelności niewymienione w planie spłat, a ustalone następnie w toku innego postępowania sądowego lub administracyjnego lub w procesie (postępowaniu) wszczętym po zakończeniu postępowania upadłościowego;

3.  wierzytelności niezgłoszone syndykowi przez wierzyciela, a powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości, nawet jeśli brak zgłoszenia był niezawiniony przez wierzyciela;

4.  wierzytelności niezgłoszone przez dłużnika przy wniosku o ogłoszenie upadłości, a powstałe przed dniem ogłoszenia upadłości, jeśli brak zgłoszenia nie był umyślny (np. w razie braku świadomości ich istnienia).

Będąca przedmiotem niniejszego postępowania wierzytelność wynika z umowy bankowej zawartej w dniu 17 września 2019 r., która jak wynika z umowy przelewu wierzytelności, stała się wymagalna (powstała) w dniu 25 czerwca 2020 r., a zatem przed dniem ogłoszenia upadłości pozwanej E. W.. Wierzytelność ta została ujęta w planie spłaty. Nie należy do żadnej z kategorii wierzytelności wymienionych w art. 491 21 ust. 2 Prawa upadłościowego i naprawczego.

Dochodzona pozwem wierzytelność przestała zatem istnieć z dniem 26 października 2023 r. na skutek jej umorzenia prawomocnym postanowieniem Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie z dnia 25 września 2023 r., co skutkuje oddaleniem powództwa.

Z powyższych względów Sąd oddalił powództwo.