Formularz UK 1

Sygnatura akt

III K 376/21

Pr 3 DS.215.2021

Prokuratura Rejonowa dla Wrocławia Psie – Pole

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.

S. L.

przypisano czyn polegający na tym, że:

w okresie od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. we W. realizując z góry powzięty zamiar, zajmując się sprawami majątkowymi spółki (...) Spółka z o.o., pełniąc obowiązki członka zarządu spółki odpowiedzialnego za gospodarowanie jej majątkiem, przez nadużycie udzielonych jej uprawnień, przywłaszczyła sobie powierzone jej mienie w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 84 311,18 zł na szkodę tej spółki, w ten sposób, że z rachunku bankowego prowadzonego dla (...) sp. z o.o. pobrała:

- kwotę 23 750 zł na rachunek bankowy B. P. (2),

- kwotę 33 550 zł z bankomatów,

- kwotę 6015,47 zł na pokrycie postępowań egzekucyjnych,

- kwotę 10 000 zł na rachunek bankowy firmy (...),

- kwotę 10 995,71 zł na rachunek (...) Sp. z o.o.

tj. czyn z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art.12 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Spółka (...) została zarejestrowana w KRS dnia 9 września 2014 r. Jej jedynym udziałowcem jest B. Z.. Przedmiotem działalności Spółki jest głównie produkcja odzieży.

S. L. z działalnością Spółką (...) Sp. z o.o. związana jest od 2015 r.

Początkowo, zgodnie z kontraktem menedżerskim z dnia 15 maja 2015 r. S. L. pełniła funkcję menadżera do spraw sprzedaży i marketingu. Do jej obowiązków należało w szczególności: realizacja powierzonych planów sprzedaży, nawiązywanie i podtrzymywanie kontaktów z klientami, sprawowanie funkcji kierowniczej nad przydzielonym zespołem pracowników, podział zadań oraz kontrola i ocena pracy zespołu jak również organizacja i doskonalenie procesów sprzedaży, wdrażanie nowych technologii, organizacja i prowadzenie zadań marketingowych, organizacja i nadzór nad budżetem marketingowym, windykacja i nadzór nad wierzytelnościami, negocjowanie kontraktów oraz podejmowanie odpowiednich działań w sytuacji braku realizacji celów sprzedażowych.

Z tytułu wykonywanych obowiązków przysługiwało jej wynagrodzenie w wysokości 10 000 zł brutto, a także prawo do półrocznej premii w wysokości 12% wynagrodzenia półrocznego.

Dnia 1 grudnia 2015 r. S. L. zawarła ze Spółką kolejny kontakt menadżerski, w którym zmniejszono jej wynagrodzenie do 7000 zł.

Płatności z tytułu świadczonych przez S. L. usług menadżerskich były regulowane na rachunek bankowy (...) Sp. z o.o., podmiotu w ramach którego oskarżona świadczyła usługi na rzecz (...) Sp. z o.o.

Na mocy pełnomocnictwa z dnia 1 maja 2015 r. udzielone przez (...) Sp. z o.o. S. L. była ona uprawniona do dokonywania czynności prawnych, w szczególności takich jak zawierania umów i kontraktów oraz wystawienia faktur dotyczących tych czynności, przyjmowanie i podpisywanie faktur VAT oraz w zakresie reprezentowania przed wszelkimi organami administracji – państwowej, samorządowej oraz lokalnej.

Następnie, S. L. w okresie od 30 listopada 2016 r. do 30 marca 2017 r. była zatrudniona na pełen etat w Spółce (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę z dnia 30 listopada 2016 r. za wynagrodzeniem w kwocie 9951,11 zł brutto.

Dnia 30 marca 2017 r. zawarto aneks do w/w umowy o pracę na mocy którego zmniejszono wymiar czasu pracy oskarżonej do ¼ etatu za wynagrodzeniem w kwocie 2000 zł. W zmniejszonym wymiarze czasu pracy oskarżona była zatrudniona w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 maja 2019 r.

Wyciąg z KRS

k. 324-329

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 374-376v, 515-517

Kontrakt managerski z dnia 15 maja 2015 r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. a S. L.

k. 279-281

Kontrakt managerski z dnia 1 grudnia r. pomiędzy (...) Sp. z o.o. a S. L.

k. 282-285

Pełnomocnictwo z 1 maja 2015 r. udzielone przez (...) Sp. z o.o. S. L.

k. 288

Umowa o pracę nr (...) z dnia 30 listopada 2016 r.

k. 290

Aneks do umowy o pracę nr (...) z dnia 30 marca 2017 r.

k.292

Wyciąg z rachunku bankowego S. L.

k. 407-474

Wyrokiem zaocznym z dnia 20 lipca 2020 r., sygn. akt (...) Sąd Rejonowy (...) w sprawie z powództwa S. L. przeciwko (...) sp. z o.o. nakazał stronie pozwanej (...) sp. z o.o. wydanie powódce świadectwa pracy za okres od 30 listopada 2016 r. do 31 maja 2019 r. na stanowisku dyrektora do spraw sprzedaży, w wymiarze pracy pełnego etatu w okresie od 30 listopada 2016 r. do 30 marca 2017 r. i w wymiarze ¼ etatu w okresie od 1 kwietnia 2017 r. do 31 maja 2019 r. zawierającego także inne, określone w tym wyroku informacje.

Ponadto, dnia 28 czerwca 2019 r. Sąd Rejonowy (...), sygn. akt (...) wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym na skutek pozwu wniesionego przez S. L. przeciwko (...) Sp. z o.o. z tytułu wypłaty zaległego wynagrodzenia o pracę (którego według treści pozwu pracodawca nie regulował od stycznia 2019r.) i ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy w kwocie 15940,78 zł (wg. treści pozwu 20 dni w 2017r., 20 dni w 2018r., 5 dni w 2019r.).

Na podstawie w/w nakazu zapłaty Komornik Sądowy dla W. we W. prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko (...) Sp. z o.o., sygn. akt (...).

Akta SR (...) w sprawie o wydanie świadectwa pracy, sygn. akt (...)

Akta SR (...) w sprawie o wynagrodzenie i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, sygn. akt (...)

Akta w sprawie egzekucyjnej przeciwko (...) Sp. z o.o., sygn. (...)

W okresie od 31 lipca 2018 r. do 5 marca 2019 r. S. L. pełniła funkcje Członka Zarządu w Spółce (...) Sp. z o.o. i działała jako jedyna osoba do reprezentacji Spółki.

W okresie pełnienia tej funkcji Spółki oskarżona dysponowała firmową kartą bankową i miała dostęp do rachunku bankowego Spółki zarówno złotówkowego jak i walutowego. Poza tym okresem kiedy oskarżona pełniła funkcję Członka Zarządu jedyną osobą, która miała te uprawnienia był B. Z..

S. L. mogła dysponować środkami pieniężnymi Spółki w sposób zgodny z jej interesami i celami.

Do jej obowiązków należało również m.in. dokonywanie płatności za umowy o pracę pracownikom, płatności za rachunki Spółki.

Wyciąg z KRS

k. 324-329

Rezygnacja z funkcji Prezesa Zarządu z dniem 5 marca 2019 r.

k. 91-93

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 374-376v, 515-517

S. L. zgodziła się przyjąć funkcję Członka Zarządu (...) Sp. z o.o. na prośbę B. Z., swojego ówczesnego partnera życiowego i jednocześnie jedynego udziałowca spółki (...) Sp. z o.o. z uwagi na to, że B. Z. nie mógł dłużej pełnić funkcji Prezesa Zarządu bowiem w innym postepowaniu karnym orzeczono wobec niego zakaz sprawowania tej funkcji.

S. L. przez kilka lat, w tym w okresie pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki (...) sp. z.o.o., pozostawała w związku partnerskim z B. Z..

Częściowo zeznania B. Z.

k. 402v-408

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 374-376v, 515-517

Częściowo zeznania B. P. (2)

k. 449-451

W okresie pełnienia funkcji Członka Zarządu działając jako jedyna osoba do reprezentacji Spółki, S. L., dysponując dostępem do rachunku bankowego Spółki, dokonała szeregu wypłat z bankomatów oraz nieuzasadnionych przelewów z rachunku bankowego Spółki, przeznaczając je na cele prywatne, które to nie zostały ujawnione w księgach rachunkowych ani rozliczone, nie wynikały także z żadnych zobowiązań Spółki.

Łączna kwota wyprowadzonych w ten sposób ze Spółki środków wynosi 84 311,18 zł, które nie zostały zwrócone.

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Historia rachunku (...) Sp. z o.o.

k. 8-13

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 26-34

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 35-69

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 168

Faktury VAT wystawione przez (...) Spółka z o.o.

k. 1177-186

Pełniąc funkcję Członka Zarządu T. B. Sp z o.o. S. L. dokonała bezpośrednio z rachunku bankowego Spółki przelewów na pokrycie zobowiązań wynikających z prowadzonych przeciwko niej postepowań egzekucyjnych w sprawie alimentów na jej małoletnich synów – B. i J. K.. Kwota wyprowadzonych środków z tego tytułu wynosi 6015,47 zł.

Na powyższą kwotę składały się przelewy:

1)  28.08.2018r. – 918 zł

2)  31.08.2018r. – 1318,63 zł

3)  09.04.2018r. – 106,84 zł

4)  15.10.2018r. – 918 zł

5)  20.12.2028r. – 918 zł

6)  11 02.2019r. – 918 zł

7)  27.02.2019r. – 918 zł.

Przelewy z tego tytułu były wykonywane z rachunku spółki również przed objęciem funkcji prezesa zarządu przez S. L., w tym:

1)  8.02.2018r. – 500 zł

2)  8.02.2018r. – 156,85 zł

3)  8.02.2018r. – 1000 zł

4)  14.03.2018r. – 678, 57 zł

5)  17.04.2017r. – 918 zł

6)  23.05.2017r. – 918 zł

7)  19.06.2018r. – 918 zł

8)  17.07.2018r. – 918 zł

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Historia rachunku (...) Sp. z o.o.

k. 8-13

Akta w sprawie egzekucyjnej przeciwko S. L., sygn. (...)

Akta w sprawie egzekucyjnej przeciwko S. L., sygn. (...)

Ponadto, w okresie od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019r. S. L. dokonała przelewów na rachunek swojej córki B. P. (2) w łącznej kwocie 23 750 zł tytułem wynagrodzenia za usługi prowadzenia mediów społecznościowych, które nie zostały w rzeczywistości wykonane.

B. P. (2) zawarła z (...) Sp. z o.o. na umowę zlecenia z dnia 2 stycznia 2018 r. obowiązującą do 31 grudnia 2018 r. za wynagrodzeniem w kwocie 15 zł netto za godzinę pracy. Umowa przewidywała także możliwość uzyskania premii w wysokości 5% od kwoty zamówienia klienta.

Dnia 1 stycznia 2019 r. B. P. (2) zawarła umowę o pracę z T. B. na czas nieokreślony za wynagrodzeniem w kwocie 4210,18 zł oraz 50 zł ekwiwalentu za pranie odzieży.

Dnia 27 marca 2019 r. B. P. (2) wypowiedziała umowę o pracę zawartą dnia 1 stycznia 2019 r. z (...) Sp. z o.o.

Na wskazaną wyżej kwotę składają się następujące przelewy na rzecz B. P. (2):

– 7.08.2018r. – 2000 zł

- 17.08.2018r. – 500 zł

- 20.08.2018r. – 450 zł

- 20.08.2018r. – 100 zł

- 19.09.2018r. – 3000 zł

- 28.09.2018r. -500 zł

- 2.10.2018r. – 3000 zł

- 4.10.2018r. – 2000 zł

- 8.10.2018r. – 500 zł

- 15.10.2108r. – 1000 zł

- 22.10.2018r. – 2500 zł

- 3.11.2018r. – 2500 zł

- 23.11.2018r. 1000 zł

- 11.12.2018r. – 4000 zł

- 21.12.2018 r. – 550 zł

- 20.02.2019r. – 150 zł

Ponadto na rachunek B. P. (2) z rachunku bankowego (...) sp. z o.o. w okresie od 13.04.2017r. do 28.12.2017r. przelano łącznie 56900 zł.

Przelew z dnia 11.02.2019r. w kwocie 3050 zł stanowił natomiast wynagrodzenie za pracę.

Częściowo zeznania B. P. (2)

k. 449-451

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 26-34

Umowa zlecenia z dnia 2 stycznia 2018 r.

k. 69-70

Umowa o pracę nr (...) z dnia 1 stycznia 2019 r.

Akta SR (...) sygn. akt (...), k. 7

Wypowiedzenie umowy o pracę z dnia 27 marca 2019 r. wraz z potwierdzeniem nadania

k.316-317

30 kwietnia 2019r. B. P. (2) złożyła pozew przeciwko (...) sp. z o.o. obejmujący wynagrodzenie za miesiące marzec i kwiecień 2019r. Sąd Rejonowy (...), sygn. akt (...) wydał datowany na 20 maja 2019 r. nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym na skutek pozwu wniesionego przez B. P. (2) przeciwko (...) Sp. z o.o. z tytułu wypłaty zaległego wynagrodzenia o pracę w kwocie 6288,68 zł.

Na podstawie w/w nakazu zapłaty Komornik Sądowy dla W. we W. prowadził postępowanie egzekucyjne przeciwko (...) Sp. z o.o., sygn. akt (...).

Akta SR (...) w sprawie wynagrodzenie za pracę, sygn. akt (...)

Akta w sprawie egzekucyjnej przeciwko (...) Sp. z o.o., sygn. (...)

Dysponując kartą bankową do rachunku (...) Sp. z o.o. , S. L. w okresie pełnienia funkcji Członka Zarządu Spółki pobrała z bankomatów kwotę 33 550 zł przeznaczając te środki na cele prywatne.

Kwota ta obejmowała następujące transakcje:

1) 3.08.2018 – 1500 zł

2) 6.08.2018r. – 3000 zł

3) 7.08.2018r. – 2000 zł

4) 13.08.2018r. – 500 zł

5) 15.08.2018r. – 200 zł

6) 17.08.2018r. – 200 zł

7) 20.08.2018r. – 250 zł

8) 23.08.2018r. – 400 zł

9) 31.08.2018r.- 500 zł

10) 31.08.2018r. – 100 zł

11) 3.09.2018r. – 1000 zł

12) 5.09.2018r. – 1000 zł

13) 7.09.2018r. – 500 zł

14) 8.09.2018r. – 400 zł

15) 13.09.2018r. – 600 zł

16) 13.09.2018r. – 1000 zł

17) 13.09.2018r. – 100 zł

18) 14.09.2018r. – 1000 zł

19) 14.09.2018r. – 400 zł

20) 15.09.2018r. – 1000 zł

21) 18.09.2018r. -500 zł

22) 17.10.2018r. – 3000 zł

23) 19.10.2018r. – 900 zł

24) 23.10.2018r. – 5000 zł

25) 26.10.2018r. – 1000 zł

26) 31.10.2018r. – 500 zł

27) 02.11.2018r. – 10 zł (opłata – prowizja za wypłatę)

28) 6.11.2018r. – 1000 zł

29) 6.11.2018r. – 200 zł

30) 21.11.2018r. – 500 zł

31) 21.11.2018r. – 200 zł

32) 9.12.2018r. – 100 zł

33) 12.12.2018r. – 1200 zł

34) 20.12.2018r. – 1500 zł

35) 20.12.2018r. -1500 zł

36) 22.12.2018r. – 800 zł

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 35-69

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Pełniąc funkcję Członka Zarządu T. B. Sp z o.o. S. L. dokonała w dniu 22.01.2019r. z rachunku bankowego Spółki przelewu na kwotę 10 000 zł z tytułem „zasilenie” na rachunek bankowy firmy (...) Sp. z o.o., którą prowadziła. Transakcja ta nie wynikała z żadnych zobowiązań Spółki, środki te zostały przeznaczone przez S. L. na cele prywatne.

Historia rachunku T. B. Sp. z o.o

k. 168

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

W okresie sprawowania funkcji Członka Zarządu S. L. dokonała nadto zakupu na cele prywatne ubrań damskich w (...) Spółka z o.o. na łączną kwotę 10 995,71 zł wykorzystując do tego środki (...) Sp. z o.o.

Faktury VAT wystawione przez (...) Spółka z o.o.

k. 177-186

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Na skutek wyprowadzenia środków ze (...) Sp. z o.o. przez S. L. Spółka w okresie 2019-2020 r. była praktycznie niewypłacalna. Nie posiadała środków na pokrycie bieżącej działalności.

Księgi (...) Sp. z o.o. były prowadzone niezgodnie z przepisami ustawy o rachunkowości,, zawierały istotne braki, nie były prowadzone na bieżąco wobec czego nie było możliwe sporządzenie sprawozdań finansowych Spółki.

Zeznania B. S.

k. 72-77, 165

Zeznania I. K.

k. 89-90, 405-408

Kolejno po S. L. Członkiem Zarządu i jedyną osoba uprawnioną do reprezentacji (...) Sp. z o.o. była B. S..

Funkcje tę pełniła w okresie od 5 maja 2020 r. do 26 września 2022 r.

Obecnie Spółka nie posiada organów uprawnionych do reprezentacji.

Wyciąg z KRS

k. 445-448

W toku postepowania przygotowawczego przeprowadzono badanie stanu psychicznego S. L.. Z opinii biegłych wynika, że nie jest ona chora psychicznie w rozumieniu psychozy aktualnie i nie była chora psychicznie w krytycznym czasie. Nie jest ona upośledzona umysłowo.

W przeszłości oskarżona leczyła się psychiatrycznie z powodu epizodu depresyjnego, a od 2019 r. ponownie podjęła leczenie.

Osobowość opiniowanej jest zwarta, zna ona i rozumie obowiązujące normy społeczno – prawne. Powyższe leczenie nie ma wpływu na ocenę poczytalności w odniesieniu od przedstawionego zarzutu. Działania objęte zarzutem, którym oskarżona przeczy, nie mają motywacji psychotycznej, nie są wynikiem obniżenia nastroju.

T. criminis S. L. odniesieniu do stawianego zarzutu nie miała z przyczyn chorobowych zniesionej ani w stopniu znacznym ograniczonej zdolności rozumienia czynów i pokierowania swoim postępowaniem, nie zachodzą warunki z art. 31 § 1 i 2 k.k.

opinia sądowo – psychiatryczna z 17 grudnia 2021 r.

k. 236-238

S. L. urodziła się (...), zamieszkuje we W., jest panną. Posiada na utrzymaniu dwóch małoletnich synów. Z zawodu jest (...).

S. L. była karana wyrokiem Sądu Rejonowego (...) z dnia 21 listopada 2019 r., sygn. akt (...) za czyn z art. 209 § 1 k.k. na karę 6 miesięcy ograniczenia wolności polegającej na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin miesięcznie.

Częściowo wyjaśnienia oskarżonej

k. 374-376v, 515-517

Karta karna

k. 240

Akta SR (...) w sprawie o sygn. (...)

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. L.

Wyjaśnienia oskarżonej Sąd jedynie częściowo uznał za przekonujące, a mianowicie w zakresie w jakim nie stały w sprzeczności z innymi wiarygodnymi dowodami. W znacznej części bowiem w ocenie Sądu stanowiły przyjętą linię obrony mającą na celu wykazanie, że nie doszło do przywłaszczenia powierzonego jej mienia w postaci pieniędzy z rachunku bankowego prowadzonego dla (...) sp. z o.o.

Zeznania B. S. i I. K.

W ocenie Sądu za wiarygodne uznać należało zeznania świadków B. S. i I. K.

B. S. jako kolejny po oskarżonej Członek Zarządu Spółki uprawniony do reprezentacji Spółki na podstawie danych (...) złożyła zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa przez oskarżoną. Miała ona wiedzę co do nieprawidłowości w zakresie transakcji dokonywanych przez oskarżoną z rachunku bankowego Spółki. Natomiast I. K., która działała na zlecenie Spółki (...) na podstawie udostępnionych jej ksiąg rachunkowych również wskazała na nienależyte dysponowanie środkami Spółki przez oskarżoną.

Oceniając powyższe zeznania Sąd uznał, iż są spójne, logiczne, szczere i konsekwentne. Zeznania świadków znajdowały potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym materiale dowodowym. Nie zawierały też istotnych sprzeczności rzutujących na ocenę ich wiarygodności.

Częściowo zeznania B. P. (2)

Sąd uznał za wiarygodne zeznania jedynie w części w jakiej są zgodne z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd nie kwestionuje samego faktu, iż B. P. (2) była zatrudniona w Spółce (...), jednak wątpliwości budzi zakres wykonywanych faktycznie prac i uzyskane z tego tytułu wynagrodzenie, czego świadek nie precyzuje zasłaniając się niepamięcią.

Częściowo Zeznania B. Z.

Sąd dał wiarę depozycjom świadka częściowo, jedynie w zakresie w jakim nie są one sprzeczne z pozostałym zgormadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w szczególności co do faktu pozostawania w związku partnerskim z oskarżoną S. L. oraz ich obecnych relacji. Świadek jednak nie posiadał istotnych informacji, które przyczyniłyby się do ustalenia stanu faktycznego odnośnie przywłaszczenia powierzonych oskarżonej środków pieniężnych Spółki zasłaniając się niepamięcią.

Kontrakty managerskie

Pełnomocnictwo

Umowy o pracę wraz z aneksami

Wypowiedzenie umowy o pracę

Rezygnacja z funkcji Prezesa Zarządu

Umowy zlecenia

Wskazane dowody z dokumentów korespondują z pozostałym materiałem dowodowym. Nie były kwestionowane przez strony postepowania, nie budzą wątpliwości co do ich wiarygodności i autentyczności

opinia sądowo - psychiatryczna

Sąd uznał tą opinię za przekonującą i miarodajną, albowiem była jasna, pełna i nie budziła wątpliwości, co do wynikających nich wniosków. Mogła ona zatem w sposób właściwy realizować swoje zadania procesowe. Biegli jednoznacznie ocenili poczytalność oskarżonej w chwili czynu, wywodząc swoją ocenę z osobistego badania oskarżonej.

Akta sądowe

Dokumenty te są dokumentami urzędowymi, sporządzonymi w sposób przewidziany prawem, niekwestionowanymi przez żadną ze stron.

Wyciąg bankowy

Historia rachunku

Faktury VAT

Sąd oparł się na tych dowodach z dokumentów w zakresie ustalenia kwoty przywłaszczonych powierzonych oskarżonej środków pieniężnych z rachunku (...) Sp. z o.o. uwzględniając pełnioną przez nią funkcję Członka Zarządu. Należy jednak nadmienić, że powyższe dokumenty pozyskane na etapie postępowania przygotowawczego obejmowały jedynie zestawienie transakcji przedłożonych przez zawiadamiającą o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, bowiem na ówczesnym etapie postępowania prokurator nie występował o dokumentację bankową ani inne informacje objęte tajemnicą bankową. Próba wystąpienia przez Sąd o takie informacje dotyczące spółki (...) sp. z o.o. okazała się nieskuteczna. Brak jednak podstaw aby kwestionować autentyczność i wiarygodność dokumentów. Co do uzyskanych w postępowaniu sądowym historii rachunków oskarżonej również nie było podstaw do uznania ich za nierzetelne, a z informacji w nich zawartych wynikało że w okresie objętym przypisanym zarzutem na obu była niewielka, bliska zerowej jeśli nie ujemna ilość środków i nie odnotowano na nich wpływów.

Wyciągi z KRS

Dowody nie budzą wątpliwości co do ich autentyczności i wiarygodności. Nie były także kwestionowane przez strony.

Karta karna

Sąd w całości oparł się na tym dokumencie, sporządzonym przez uprawniony organ, zgodnie z obowiązującymi przepisami.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

częściowo wyjaśnienia oskarżonej S. L.

Sąd nie dał wiary oskarżonej w zakresie w jakim nie przyznała się do przywłaszczenia powierzonych środków z rachunku bankowego Spółki w okresie pełnienia przez nią funkcji Członka Zarządu, w ocenie Sądu twierdzenia te stanowią wyłącznie przyjętą przez nią linię obrony.

Oskarżona w swoich wyjaśnieniach szeroko odnosiła się do czasu, w którym nie była Członkiem Zarządu Spółki, a świadczyła usługi na podstawie kontraktu menadżerskiego wskazując, że w tym czasie nie mogła dokonać przywłaszczenia środków pieniężnych z rachunku bankowego Spółki, ponieważ nie miała żadnych uprawnień do dysponowania nimi.

Co jednak istotne w kontekście przypisanego jej czynu, S. L. nie odniosła się szczegółowo do transakcji dokonywanych w czasie pełnienia funkcji Członka Zarządu. W tej warstwie wyjaśnienia te nie do końca były spójne i logiczne. Oskarżona lakonicznie wskazuje, że potrąceń z tytułu alimentów mógł dokonywać tylko B. Z. co do wynagrodzenia swojej córki wskazuje, że było ono wypłacane za prowadzenie mediów społecznościowych. Oskarżona wskazała także, że w spółce (...) kupowała koszule na zasadzie wymienianych nawzajem świadczonych usług. W żaden sposób nie wyjaśniła, dlaczego faktury VAT dotyczące zakupionych przez nią ubrań damskich a tym samym przeznaczonych do jej użytku zostały wystawione na Spółkę (...) Sp. z o.o. Odnosząc się do posiadania karty bankowej do rachunku Spółki oskarżona wskazała, że w okresie kiedy była Członkiem Zarządu to B. Z. podczas wizyty w oddziale banku upoważnił ją do dysponowania tym rachunkiem przyznając jej tym samym kartę bankową. Oskarżona nie wyjaśniła charakteru jaki miały wypłaty z bankomatów wskazując jedynie, że powinny mieć pokrycie w przynoszonych później fakturach.

S. L. nie była w stanie w żadnym stopniu wykazać iż płatności z rachunku bankowego Spółki oraz wypłaty z bankomatów, których dokonywała w okresie od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. miały charakter służbowy związany z działalnością Spółki, a nie prywatny.

Ponadto, nie ma odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym fakt, iż B. S. miałaby uporczywie nękać oskarżoną w związku z jej relacją z B. Z.. Taka argumentacja w ocenie Sądu służy jedynie umniejszeniu stopnia winy oskarżonej.

Częściowo zeznania B. Z.

Sąd z dużą ostrożnością podszedł do zeznań B. Z., który jest byłym partnerem życiowym oskarżonej. W postepowaniu przygotowawczym świadek bezpodstawnie odmówił zeznań powołując się właśnie na tę okoliczność.

W zeznaniach przed Sądem świadek wskazał, że nie pamięta wielu faktów z okresu kiedy oskarżona pełniła funkcję Członka Zarządu w spółce (...), a także, że nie miał świadomości iż mogło dochodzić do nadużyć finansowych z jej strony w kontekście dysponowania majątkiem Spółki.

Mając na uwadze fakt, że świadek jest byłym partnerem życiowym oskarżonej, a w dalszym ciągu utrzymują oni okazjonalnie kontakt i pozostają w dobrych relacjach, w ocenie Sądu zeznania świadka, w których głównie zasłania się niepamięcią wpisują się w linię obrony oskarżonej wobec czego należy uznać je za niewiarygodne.

Sąd miał bezpośredni kontakt ze świadkiem i w oparciu o bezpośrednie spostrzeżenia w czasie składania przez niego zeznań mógł nabrać osobistego przekonania, co do wiarygodności prezentowanych relacji (spostrzeżenia i wrażenia odniesione w trakcie bezpośredniego przesłuchania).

Częściowo zeznania B. P. (2)

Sąd z dużą ostrożnością podszedł do zeznań B. P. (2), która jest córką oskarżonej. Świadek wskazała, że wykonywała prace związane z obsługą mediów społecznościowych w Spółce (...), jednak nie była w stanie wyjaśnić szczegółów dotyczących szeregu przelewów przychodzących ze Spółki na jej konto poza należnym wynagrodzeniem. Świadek wskazała, że oscylowało ono w granicach 1500-2000 zł miesięcznie, podczas gdy w okresie 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. na jej rachunek bankowy wpłynęła od (...) Sp. z o.o. kwota 23 750 zł.

Mając na uwadze osobistą relację łączącą świadka z oskarżoną, powoływanie się przez świadka w swoich zeznaniach na niepamięć w ocenie Sądu stanowi element linii obrony oskarżonej wobec tego należało ocenić zeznania świadka w tym zakresie jako niewiarygodne.

Sąd miał bezpośredni kontakt ze świadkiem i w oparciu o bezpośrednie spostrzeżenia w czasie składania przez nią zeznań mógł nabrać osobistego przekonania, co do wiarygodności prezentowanych relacji (spostrzeżenia i wrażenia odniesione w trakcie bezpośredniego przesłuchania).

Zeznania T. K.

Zeznania świadka nie wniosły do sprawy istotnych informacji. T. K. była poprzednia księgową w spółce (...), natomiast nie posiadała żadnych istotnych informacji dla ustalenia stanu faktycznego w zakresie przywłaszczenia przez oskarżoną powierzonych środków pieniężnych Spółki.

Akta w sprawie egzekucyjnej, sygn. Kms 127/17

Wskazane dowody z dokumentów nie wniosły nic istotnego do sprawy w zakresie ustalenia stanu faktycznego. Dotyczyły bowiem postępowania egzekucyjnego prowadzonego przeciwko oskarżonej z tytułu nieuiszczonych kosztów postepowania sądowego.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

--

--

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2.  Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

pierwszy

S. L.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Na podstawie ustalonego stanu faktycznego Sąd uznał, iż zachowanie oskarżonej wyczerpało znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 12 § 1 k.k.

S. L. bezsprzecznie bowiem w okresie od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. we W. realizując z góry powzięty zamiar, zajmując się sprawami majątkowymi spółki (...) Spółka z o.o., pełniąc obowiązki członka zarządu spółki odpowiedzialnego za gospodarowanie jej majątkiem, przez nadużycie udzielonych jej uprawnień, przywłaszczyła sobie powierzone jej mienie w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 84 311,18 zł na szkodę tej spółki, w ten sposób, że z rachunku bankowego prowadzonego dla (...) sp. z o.o. pobrała:

- kwotę 23 750 zł na rachunek bankowy B. P. (2),

- kwotę 33 550 zł z bankomatów,

- kwotę 6015,47 zł na pokrycie postępowań egzekucyjnych,

- kwotę 10 000 zł na rachunek bankowy firmy (...),

- kwotę 10 995,71 zł na rachunek (...) Sp. z o.o.

W ocenie Sądu nie ulegało przy tym wątpliwości, iż swoim zachowaniem oskarżona wyczerpała znamiona czynu zabronionego z art. 284 § 2 k.k.

Odpowiedzialności przewidzianej w tym przepisie podlega bowiem sprawca, który przywłaszcza sobie powierzoną mu rzecz ruchomą. Ocena realizacji znamion tego przestępstwa sprowadza się zatem do ustalenia trzech składników: znamienia przywłaszczenia, rzeczy ruchomej (prawa majątkowego) i ich powierzenia.

Jako przywłaszczenie powszechnie już przyjmuje się rozporządzenie jak swoją własnością cudzą rzeczą ruchomą lub cudzym prawem majątkowym, z wykluczeniem osoby uprawnionej ( por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Jego istota sprowadza się do uzewnętrznienia zachowania sprawcy, czyli ustawowego rozporządzenia rzeczą ruchomą poprzez włączenie jej do swojego majątku albo wykonywanie w stosunku do niej innych uprawnień właścicielskich. Sprawca przywłaszczenia działa zatem z zamiarem pozbawienia własności rzeczy jej właściciela. Ów zamiar może się przejawiać np. w bezprawnym zatrzymaniu cudzej rzeczy, odmowie jej zwrotu, któremu towarzyszy cel w postaci uczynienia z rzeczy swojej własności ( wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 27 września 2019 r. II AKa 122/19, LEX nr 2766155).

Powierzenie cudzej rzeczy ruchomej sprowadza się z kolei do przekazania władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi (posiadaczowi) lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Innymi słowy oznacza przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością (por. Zoll Andrzej - red., Kodeks karny. Część szczególna. Tom III. Komentarz do art. 278-363 k.k., wyd. IV, WK 2016). Podstawą takiego powierzenia może być dowolna umowa przewidująca jako jej element składowy właśnie przeniesienia władztwa nad rzecz z zastrzeżeniem jej zwrotu.

Rzeczami ruchomymi natomiast są wszelkie samoistne przedmioty materialne niebędące nieruchomościami ani ich częściami składowymi. Jednocześnie powinny one spełniać kryteria zawarte w definicji rzeczy tj. muszą być one materialnymi częściami przyrody (w stanie pierwotnym lub przetworzonym), wyodrębnionym z przyrody (w sposób naturalny lub sztuczny) i mogącymi stanowić samoistny przedmiot obrotu i stosunków prawnorzeczowych.

Należy zwrócić uwagę, że kwalifikowana postać przywłaszczenia, tj. sprzeniewierzenia należy do przestępstw kierunkowych. Zachowanie sprawcy musi być ukierunkowane na określony cel, którym jest włączenie powierzonej rzeczy do majątku sprawcy lub postępowanie z nią jak z własną w inny sposób. Istotnym elementem strony podmiotowej sprzeniewierzenia nie jest sam fakt odmowy wydania rzeczy powierzonej lecz powody jej niezwrócenia, a więc wola włączenia rzeczy do swojego majątku lub wola postępowania z nią jak z własną (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2003 r., II KKN 273/01, LEX nr 75381).

O zamiarze w przypadku tego typu przestępstwa nie przesądza sam fakt nieuprawnionego postępowania z rzeczą, a więc wykorzystywanie jej lub postępowanie z nią w sposób inny niż uzgodniony z właścicielem. Niezbędne jest wykazanie, że sprawca, postępując z rzeczą jak własną (animus rem sibi habendi), w sposób sprzeczny z uzgodnieniami poczynionymi z właścicielem, działał w celu włączenia rzeczy do swojego majątku i definitywnego pozbawienia osoby uprawnionej jej własności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 maja 2004 r., V KK 316/03, OSNKW 2004, z. 7-8, poz. 70).

Należy zauważyć, że okolicznością kwalifikującą typ przywłaszczenia opisanego w art.284 §2 k.k. jest legalne wejście sprawcy w posiadanie rzeczy przez jej powierzenie w określonym celu przez właściciela. Przez powierzenie dochodzi do przeniesienia władztwa nad rzeczą osobie innej, aniżeli właściciel i jest ono powiązane z ustaleniem określonego postępowania z rzeczą przez osobę ją uzyskującą. Przepis art. 284 § 2 k.k. reguluje zatem sytuację, w której dochodzi do nadużycia zaufania, jakim pokrzywdzony obdarzył sprawcę. (por. wyrok SA w Warszawie z 13.08.2014r. II AKa 213/14)

W świetle powyższego nie budziło żadnych wątpliwości, iż oskarżona, od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. pełniąc funkcje Członka Zarządu zajmując się sprawami majątkowymi spółki (...) Spółka z o.o., będąc przy tym jedyną osobą do reprezentowania Spółki w tym okresie, działając z zamiarem opisanym powyżej przywłaszczyła sobie powierzone jej mienie w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 84 311,18 zł pobierając te środki z rachunku bankowego Spółki, które to następnie przeznaczyła na swoje prywatne cele.

Po pierwsze, S. L. z konta (...) Spółki (...) dokonywała przelewów na rzecz komornika sądowego z tytułu alimentów zasądzonych na rzecz jej małoletnich synów w łącznej kwocie 6015,47 zł. Należności te nie były potrącane z przysługującego jej wynagrodzenia, a odrębnie przelewane z rachunku bankowego Spółki. W analizowanym okresie oskarżona wypłacała także pieniądze z bankomatów przy użyciu służbowej karty bankowej i środki te przeznaczała następnie na swoje własne potrzeby. Oskarżona nie przedstawiała żadnych faktur czy innych dokumentów potwierdzających konieczność takich wypłat, które mogłyby wynikać z zobowiązań Spółki (...).

Oskarżona dokonywała także przelewów ze środków (...) Spółki (...) na konto swojej córki B. P. (2), wykraczających poza wynagrodzenie wynikające z umowy zlecenia i o pracę łączącą B. P. ze Spółką. Sama B. P. (2) także nie była w stanie wskazać z jakiego rachunku otrzymywała przelewy, w jakiej łącznie kwocie, nie wskazała dlaczego otrzymywała przelewy z rachunku Spółki przed zawarciem umowy zlecenia z dnia 2 stycznia 2018 r. Mając na uwadze zasady doświadczenia życiowego i logiki, bazując na kwotach wynagrodzenia wskazanych w umowach zawartych przez B. P. (2) ze Spółka (...) wypłaty te dotyczyły usług, które w rzeczywistości nie zostały wykonane.

Oskarżona także dokonała przelewu środków na rachunek prowadzonej przez siebie firmy (...) kwoty 10 000 zł z tytułem „zasilenie”. Z akt sprawy nie wynika, aby przelew ten wynikał z jakiegokolwiek zobowiązania T. B. Sp. z o.o wobec (...) sp. z o.o. Ponadto, S. L. w żaden sposób nie wyjaśniła, dlaczego faktury VAT na łączną kwotę 10 995,71 zł dotyczące zakupionych dla niej ubrań damskich zostały wystawione na Spółkę (...) Sp. z o.o. wskazując jedynie, że podmioty współpracowały ze sobą na zasadzie wymiany usług.

Tym samym analiza zachowania oskarżonej doprowadziła do wniosku, że swoim zachowaniem wyczerpała ona wszystkie znamiona przestępstwa z art. 284 § 2 k.k., a jej sprawstwo nie budziło w tym zakresie żadnych wątpliwości. Jednocześnie Sąd przyjął, iż oskarżona działała w warunkach z art. 12 § 1 k.k., tj. z góry powziętym zamiarem, w krótkich odstępach czasu.

Jednakże Sąd uznał przy tym, iż oskarżona dopuściła się przypisanego jej czynu wyłącznie w okresie kiedy pełniła funkcję Członka Zarządu Spółki, tj. od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. ponieważ jedynie wtedy formalnie była umocowana do zlecania przelewów środków pieniężnych i dysponowała służbową karta bankową. Nie pozwalał inne ustalenia również inny materiał dowodowy zebrany w sprawie. Poza wskazanym okresem jedyną osobą, która była uprawniona do dysponowania środkami pieniężnymi Spółki był B. Z.. Mając na uwadze osobistą relacją jaka łączyła go z S. L. nie można wykluczyć, że oskarżona miała wtedy nieformalny dostęp do środków Spółki. Powyższe nie pozwala jednak uznać, iż oskarżona popełniła przestępstwo z art. 284 § 2 w okresie wskazanym w zarzucie, tj. od 1 stycznia 2016 r. do 31 grudnia 2019 r., dlatego też transakcje uwidocznione w historii rachunku bankowego które miały miejsce przed i po okresie pełnienia funkcji członka zarządu nie mogły jej obciążać.

Powyższe ustalenia determinują także przyjęcie, iż oskarżona nie dopuściła się przywłaszczenia mienia znacznej wartości. Przepis art. 294 § 1 k.k. określa znamiona kwalifikujące przestępstwo z art. 284 § 2 k.k. z uwagi na wartość przywłaszczonego mienia. Definicja mienia znacznej wartości została zawarta w art. 115 § 5 k.k. i zgodnie z nią mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 złotych. W analizowanym stanie faktycznym wartość ta nie została przekroczona, bowiem w okresie kiedy oskarżona pełniła funkcję Członka Zarządu Spółki, tj. od 31 lipca 2018r. do 5 marca 2019 r. pobrała z rachunku Spółki środki pieniężne w łącznej kwocie 84 311,18 zł. Co za tym idzie, z uwagi na wartość wyrządzonej szkody majątkowej Sąd wyeliminował z kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonej art. 296 § 2 k.k.

Odnosząc się natomiast do wskazanej w zarzucie kwoty 33812,80 zł z tytułu nienależnego wynagrodzenia za pracę i opłaty za prywatną polisę samochodową, należy wskazać, że oskarżona w okresie od 30 listopada 2016 r. do 30 marca 2017 r. była zatrudniona na pełen etat w Spółce (...) Sp. z o.o. na podstawie umowy o pracę, natomiast od 1 kwietnia 2017 r. do 31 maja 2019 r. oskarżona pracowała w zmniejszonym wymiarze czasu pracy (1/4 etatu). Ustalenia te wynikają przede wszystkim z akt pracowniczych: SR (...) w sprawie o wydanie świadectwa pracy, sygn. akt (...), SR (...) w sprawie o wynagrodzenie i ekwiwalent za urlop wypoczynkowy, sygn. akt (...). Wobec powyższego nie sposób twierdzić, iż wynagrodzenie z tytułu świadczonej pracy przez oskarżoną w przytoczonym okresie było jej nienależne. Co tyczy się opłaty za polisę samochodową, należy wskazać, że wydatek ten nie jest objęty okresem kiedy S. L. sprawowała funkcje Członka Zarządu Spółki (...).

W konsekwencji uznania rzetelność opinii sądowo – psychiatrycznej Sąd uznał również, że nie zachodzą żadne okoliczności mogące wyłączać czy też umniejszać winę oskarżonej.

Z uwagi na fakt, że w chwili czynu obowiązywała ustawa inna niż w chwili orzekania Sąd powołał art. 4 § 1 k.k., ponieważ ustawa obowiązująca w chwili czynu była względniejsza dla oskarżonej.

☐

3.3.  Warunkowe umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

--

☐

3.4.  Umorzenie postępowania

--

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

--

☐

3.5.  Uniewinnienie

--

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

--

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

S. L.

I

I

Wymierzając karę za przypisany oskarżonej czyn Sąd zgodnie z treścią art.53 k.k. miał na uwadze w pierwszej kolejności granice zagrożenia ustawowego karą czynu stanowiącego podstawę jej wymiaru zatem przestępstwa z art.284§2 k.k., tj. od 3 miesięcy do lat 5.

Sąd w pierwszej kolejności kierował się ogólnymi dyrektywami wymiaru kary i w związku z tym wymierzając karę sprawcy wziął pod uwagę cele zapobiegawcze i wychowawcze, które ma ona osiągnąć. Wskazanie na prewencję indywidualną było jednym z podstawowych elementów decydujących o surowości represji. Zapobiegawczy sens wymierzonej kary ma na celu odstraszenie sprawcy od ponownego wejścia na drogę przestępstwa. Natomiast jej cel wychowawczy realizuje się poprzez kształtowanie postawy oskarżonej zarówno wobec własnego czynu jak i przestępstwa w ogóle. Sąd miał również na uwadze prewencję generalną, która wskazuje potrzebę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Kierując się szczegółowymi dyrektywami wymiaru kary Sąd analizował motywację sprawcy, którą powiązał ze sferą intelektualną zachowania sprawcy, a rodzaj i rozmiar naruszenia ciążących na oskarżonej obowiązków stanowił element decydujący o ocenie stopnia społecznej szkodliwości czynu.

Wymierzając karę Sąd miał na uwadze znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu, zważywszy zarówno na charakter dobra w jakie godziło, jak i na sposób działania oskarżonej, rozmiary szkody oraz fakt, iż oskarżona nie zwróciła przywłaszczonych środków Spółce (...).

Sąd miał na uwadze motywację oskarżonej, która nie mogła zasługiwać na aprobatę, bowiem okoliczności przez nią przytaczane nie usprawiedliwiają przestępczego zachowania polegającego na przywłaszczeniu powierzonego jej mienia.

Sąd miał na uwadze karalność oskarżonej, choć trzeba podkreślić, że orzeczono wobec niej karę ograniczenia wolności.

Z tych przyczyn na podstawie art. 284 § 2 k.k. Sąd wymierzył oskarżonej karę 1 roku pozbawienia wolności, uznając, iż kara ta spełni wobec oskarżonej cel represyjny, jak i cele w zakresie społecznego poczucia sprawiedliwości.

S. L.

II

I

W oparciu o treść art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 k.k. Sąd warunkowo zawiesił wykonanie orzeczonej wobec oskarżonej kary pozbawienia wolności na okres próby wynoszący 3 lata.

W ocenie Sądu kara warunkowo zawieszona spełni w przypadku prowadzącej ustabilizowane życie oskarżonej swoje cele, a w szczególności zapobiegnie popełnieniu przez nią kolejnych przestępstw.

Okres wyznaczonej oskarżonej próby odzwierciedla charakter naruszonych przez nią norm prawnych. Tak orzeczona kara w ocenie Sądu stanowi właściwą reakcją karną na jej zachowanie, jest adekwatna do stopnia zawinienia oskarżonej.

S. L.

III

I

Dla wzmocnienia oddziaływania kary na oskarżoną Sąd, nałożył na nią jeden z obligatoryjnych przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary obowiązków tj. wskazany w art.72§1 pkt 1 k.k. obowiązek informowania Sądu o przebiegu okresu próby, precyzując przy tym, że obowiązek ten winien być realizowany pisemnie, co 6 miesięcy.

S. L.

IV

I

Na podstawie art. 46 § 1 k.k. Sąd orzekł wobec oskarżonej S. L. obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem przypisanym oskarżonej w pkt I części rozstrzygającej wyroku poprzez zapłatę na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) Spółka z o.o. kwoty 84 311,18 zł.

Orzeczenie tego środka kompensacyjnego było w ocenie Sądu konieczne, ponieważ wzmocni to cele prewencji szczególnej i ogólnej, zwłaszcza, że szkoda wyrządzona pokrzywdzonemu nie została dotychczas naprawiona.

5.  1Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

--

--

--

--

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

--

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

V

Na podstawie art.627 k.p.k. Sąd zasądził od oskarżonej na rzecz oskarżyciela posiłkowego (...) sp. z o.o. kwotę 6480 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

VI

Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie na podstawie art. 626 § 1 k.p.k. i art. 627 k.p.k. zasądzając od oskarżonej na rzecz Skarbu Państwa koszty procesu w kwocie 737,24 zł. Na podstawie art. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych Sąd wymierzył jej opłatę w kwocie 180 złotych.

6.  1Podpis

Sędzia Agnieszka Marchwicka