Sygn. akt III RC 837/23

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Toruniu III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący Sędzia Kamilla Piórkowska

Protokolant st. sekr. sądowy Monika Kalinowska

po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2024 r. w Toruniu

sprawy z powództwa:

małol. J. L. działającej przez matkę E. D.

przeciwko:

S. L.

o: alimenty

I.  zasądza od pozwanego S. L. na rzecz małol. powoda J. L. ur. (...) rentę alimentacyjną w kwocie po 1200 zł (tysiąc dwieście złotych) miesięcznie, płatną do rąk matki dziecka E. D., poczynając od dnia 12.03.2024 r., do dnia 10-ego każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonych postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 8.11.2023r. w sprawie IIIRC 837/23,

II.  oddala powództwo w pozostałej części,

III.  nie obciąża maloł. powódki kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa,

IV.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa- Sądu Rejonowego w Toruniu kwotę 100 zł (sto złotych) tytułem kosztów sądowych,

V.  znosi między stronami koszty procesu,

VI.  wyrokowi w pkt I. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 837/23

UZASADNIENIE

W dniu 2 listopada 2023 r. matka mał. powódki J. E. D., wniosła o zasądzenie od pozwanego S. L. kwoty w wysokości po 1.800 zł miesięcznie tytułem świadczenia alimentacyjnego, począwszy od dnia wniesienia pozwu oraz o udzielenie zabezpieczenia roszczeń alimentacyjnych przez zobowiązanie pozwanego do łożenia na utrzymanie małoletniej J. L. kwoty po 1.700 zł miesięcznie.

Strona powodowa w pozwie zaznaczyła, iż jest to pierwsza sprawa o ustalenie alimentów na rzecz małoletniej J. L.. Małoletnia urodziła się (...) z nieformalnego związku matki małoletniej i pozwanego. Matka małoletniej oceniła, że koszt utrzymania dziecka wynosi 3.500 zł. miesięcznie, na kwotę tę składa się koszt wyżywienia ok. 500 zł miesięcznie, wydatki związane ze szkołą 50 zł, miesięcznie, prywatne lekcje j. angielskiego 225 zł miesięcznie, nauka jazdy konnej 360 zł miesięcznie, koszt zakupu odzieży i obuwia 200 zł miesięcznie, rozrywka 50 zł miesięcznie, środki higieniczne ok. 40 zł miesięcznie, koszt wakacji i ferii zimowych ok. 213zł miesięcznie, udział małoletniej w kosztach utrzymania mieszkania 535 zł miesięcznie. Pozwany płaci obecnie dobrowolnie na rzecz córki kwotę 1000 zł miesięcznie oraz wykupuje dziecku obiady w szkole. Ponadto stwierdzono, że to głównie matka wypełnia obowiązek alimentacyjny poprzez osobiste starania o utrzymanie i wychowanie dziecka.

Matka małoletniej pracuje jako nauczyciel zarabia ok. 9.500 zł netto miesięcznie. Spłaca kredyt na mieszkanie w kwocie 2.000 zł miesięcznie.

Pozwany pracuje jako (...), E. D. ocenia, że jego miesięczny dochód wynosi ok. 8.000 zł brutto. Ma on także możliwość dodatkowego zarobkowania.

Postanowieniem z dnia 8 listopada 2023 r. (...) udzielił zabezpieczenia roszczenia zgłoszonego w pozwie na okres do prawomocnego zakończenia niniejszego procesu poprzez zobowiązanie pozwanego S. L. do uiszczania na rzecz małoletniej powódki J. L. alimentów w kwocie po 1000 zł miesięcznie, płatnych począwszy od 31 października 2023 r. do dnia 10 - ego dnia każdego miesiąca, do rąk matki małoletniej powódki E. D. z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat.

W odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o oddalenie powództwa ponad kwotę 1.000 zł miesięcznie wskazując m.in., iż kwota wskazana przez matkę małoletniej powódki jest rażąco zawyżona. Ponadto, małoletnia powódka otrzymuje od rodziców pozwanego co miesiąc kwotę 100 zł, a także dodatkowe kwoty na różne uroczystości czy wakacje. Również pozwany, oprócz zasądzonych w zabezpieczeniu alimentów, łoży na córkę dodatkowe kwoty, w tym opłaca córce obiady w szkole. Pozwany ma dochód ze stosunku służbowego w wysokości 6.892 zł miesięcznie oraz dochód z wynajmu mieszkania w wysokości 1.080 zł miesięcznie.

Na rozprawie w dniu 12 marca 2024 r. strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletnia J. L. urodziła się (...) z nieformalnego związku (...).

/dowód: kserokopia odpisu skróconego aktu urodzenia – k. 9/

Małoletnia J. L. ma (...) lat i uczęszcza do (...)klasy szkoły podstawowej. Małoletnia korzysta z obiadów w szkole, które są dofinansowywane i koszt jednego obiadu wynosi 5,50 zł. obiady opłaca małoletniej ojciec. Małoletnia uczęszcza na dodatkowe zajęcia języka angielskiego za które opłata wynosi 225 zł miesięcznie oraz raz w tygodniu na (...)za którą opłata wynosi 360 zł na 5 tygodni.

Małoletnia jest dzieckiem zdrowym, nie przyjmuje stałych leków.

Koszt utrzymania małoletniej jej matka oceniła na ponad 3.000 zł miesięcznie. Na koszt ten składają się: wyżywienie – ok. 500 zł, odzież i obuwie – ok. 200 zł, środki higieny – ok. 400 zł, rozrywka – ok. 50 zł, składki do szkoły – ok. 50 zł, wakacje – ok. 200 zł, bilety do szkoły – ok. 50 zł, koszty związane z mieszkaniem.

W ferie małoletnia była na (...), którego koszt wyniósł 2.400 zł.

Małoletnia mieszka wraz matką w mieszkaniu należącym do matki małoletniej. Na wydatki związane z mieszkaniem składają się: czynsz – 560 zł miesięcznie, prąd – ok. 50 zł miesięcznie, woda – ok. 50 zł miesięcznie, telefon małoletniej – 50 zł miesięcznie, interenet – 100 zł miesięcznie.

Matka małoletniej otrzymuje na małoletnią świadczenie wychowawcze 800+, które odkłada na konto małoletniej powódki. Małoletnia posiada oszczędności w wysokości ok. 30.000 zł.

E. D. ma obecnie (...) lata i pracuje jako (...) w (...) – na umowę na czas nieokreślony w Szkole Podstawowej Nr (...) w T., gdzie zarabia ok. 6.467,61 zł oraz na umowę do dnia 31 sierpnia 2024 r., gdzie zarabia ok. 2.327,22 zł miesięcznie. Jako (...), matka małoletniej powódki otrzymała bon na zakup sprzętu komputerowego do szkoły.

Matka małoletniej powódki spłaca kredyt mieszkaniowy w kwocie 2.000 zł.

Posiada mieszkanie w B., które wynajmuje.

Matka małoletnie powódki jest właścicielką samochodu marki H., rocznik 2011. Posiada oszczędności w wysokości ok. 40.000 zł.

Innych dzieci E. D. nie posiada.

/dowód: zaświadczenie o zarobkach – k. 10, 11,112-114v

faktury i paragony, potwierdzenia przelewów – k. 12-26v, 118-126, 127e-132v

regulamin szkoły języka angielskiego i umowa k. 115-117

cennik (...) k. 127

zaznania E. D. – k. 145v-146/

Pozwany S. L. ma obecnie (...) lat. Pracuje jako (...) z wynagrodzeniem w wysokości od marca br. 7.500 zł miesięcznie. Do marca br. zarabiał ok. 6.900 zł miesięcznie. Otrzymuje także 13-stą pensję. W lutym br. obchodził jubileusz w pracy i odrzymał z tego tytułu ok. 7.000 zł, w ubiegłym roku otrzymał 2-3 dodatkowe premie z okazji (...), Świąt Bożego Narodzenia w wysokości ok. 400-500 zł. Otrzymuje tzw.(...) w kwocie ok. 1.200-1.500 zł rocznie, świadczenie urlopowe w kwocie ok. 300-240 zł na osobę (otrzymał na siebie oraz małoletnią J., które przeznaczył ma wspólny wyjazd z córką).

Pozwany mieszka sam w mieszkaniu stanowiącym jego własność, które zakupił na kredyt. Na opłaty związane z mieszkaniem składają się: czynsz – 575 zł miesięcznie, prąd – ok. 160-180 zł co dwa miesiące, rata kredytu hipotecznego – 1.180-1.190 zł miesięcznie. Posiada drugie mieszkanie położone w B. – kawalerkę, którą wynajmuje za kwotę 1.180 zł miesięcznie. Uiszcza podatek od kawalerki w wysokości 1.080 zł rocznie.

Na pozostałe wydatki pozwanego składają się: subskrypcja platformy N. – 40 zł, subskrypcja platformy (...) – 7 zł, internet – 45 zł, paliwo – ok. 300 zł, odzież – ok. 200 zł, dostęp do M. sport – 125 zł, telefon – 20 zł, fryzjer – 30 zł, ubezpieczenie OC pozwanego i (...) małoletniej – 35 zł, (...) pozwanego – 81,10 zł, składka na związki zawodowe – 15 zł, polisa, lokata ubezpieczeniowa od urodzenia córki na jej przyszłość – 262,64 zł, ubezpieczenie medyczne pozwanego i córki – 26,70 zł, leki i środki medyczne – ok. 80-100 zł, rozrywka – ok. 50-200 zł, roczne ubezpieczenie lokalu mieszkalnego – 313 zł, roczne ubezpieczenie samochodu – 1.047 zł, naprawa samochodu w 2023 r. – 1.500 zł, środki higieniczne i czystości – ok. 100 zł.

W przeszłości zdarzało się, że pozwany wyremontował komuś mieszkanie – ostatnio w ubiegłym roku wyremontował mieszkanie sąsiadów, za co otrzymał zapłatę w wysokości ok. 1.500 zł.

Jest właścicielem samochodu marki K. (...), rocznik 2011. Posiada oszczędności w wysokości ok. 100.000 zł.

S. L. oprócz małoletniej powódki nie posiada innych dzieci. Oprócz przekazywanych na córkę alimentów, łoży na utrzymanie małoletniej dodatkowe kwoty – w ubiegłym roku opłacał małoletniej obiady w szkole za ok. 240 zł, obecnie obiady są dofinansowywane i dopłaca jedynie różnicę. Pozwany opłaca także ubezpieczenie NW córki i ubezpieczenie medyczne w kwocie 40 zł. W ubiegłym roku zapisał córkę na półkolonie, których koszt wyniósł 750 zł plus dojazdy. Nie dołożył się w obecnym roku matce dziecka do półkolonii, ponieważ ona nie dołożyła się w ubiegłym roku do półkolonii zorganizowanych przez niego.

/dowód: zaświadczenie o zarobkach – k. 57-58

paragony, bilety, faktury – k. 59-60, 62-68, 71, 85-86, 92-98v, 142-144

potwierdzenia operacji bankowych – k. 61, 69-70, 72-84v, 89,91

polisy ubezpieczenia – k. 87-88v, 90-90v

zeznania S. L. – k. 146-146v/

Sąd zważył co następuje:

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów w rozumieniu art. 245 kpc i art. 244 kpc, złożonych przez strony w niniejszej sprawie, których autentyczności żadna ze stron skutecznie nie kwestionowała, i których wiarygodność nie budziła wątpliwości Sądu, a także na podstawie zeznań świadków i stron procesu.

Sąd ustalił stan faktyczny także w oparciu o przesłuchanie matki małoletniej powódki i pozwanego w takim zakresie, w jakim zeznania te odnosiły się do kwestii istotnych dla rozstrzygnięcia przedmiotu niniejszego postępowania, w jakim nie pozostawały względem siebie w kolizji i były zgodne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. W tych kwestiach, które były istotne dla rozstrzygnięcia sprawy relacje stron były w istocie bezsporne, różnice sprowadzały się w zasadzie do odmiennej oceny faktów, w szczególności tego, czy w okolicznościach niniejszej sprawy uzasadnione jest zasądzenie alimentów od pozwanego na rzecz powódki.

W ocenie Sądu powództwo zasługiwało na częściowe uwzględnienie.

Przepis art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego stanowi, że obowiązek dostarczania środków utrzymania, a w miarę potrzeby także środków wychowania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo.

W myśl art. 133 § 1 kro rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.

W treści art. 135 kro uregulowano, że zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie albo wobec osoby niepełnosprawnej może polegać w całości lub w części na osobistych staraniach o utrzymanie lub o wychowanie uprawnionego; w takim wypadku świadczenie alimentacyjne pozostałych zobowiązanych polega na pokrywaniu w całości lub w części kosztów utrzymania lub wychowania uprawnionego.

Zgodnie z w/w przepisami kwota alimentów należnych dziecku, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, a nie posiada majątku przynoszącego dochód, zależy od usprawiedliwionych potrzeb dziecka oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości każdego z jego rodziców, albowiem obowiązek alimentacyjny spoczywa w odpowiednich częściach na obojgu rodzicach, stosownie do ich aktualnych możliwości finansowych.

Oznacza to, że pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem małoletnich synów w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, wydatków dotyczących stanu zdrowia, części opłat eksploatacyjnych za mieszkanie w którym małoletni powodowie przebywają (zużycie prądu, gazu, wody, ogrzewanie, wywóz nieczystości), oraz innych wydatków niezbędnych do ich prawidłowego rozwoju i wychowania.

Małoletnie dziecko winno mieć zaspokojone usprawiedliwione potrzeby, czyli takie, których zaspokojenie pozwala uprawnionemu żyć w warunkach odpowiadających jego wiekowi, stanowi zdrowia, wykształceniu itp. Katalog owych potrzeb jest sprawą indywidualną. W przypadku obowiązku alimentacyjnego rodziców względem dzieci zakres wzajemnych uprawnień i obowiązków alimentacyjnych wyznacza przede wszystkim dyrektywa zaspokajania przez te osoby potrzeb ekonomicznych zgodnie z zasadą równej stopy życiowej. Usprawiedliwione potrzeby dziecka nie mogą być określane na poziomie elementarnym, lecz takim, jaki odpowiada stopie życiowej rodziców. Usprawiedliwione potrzeby dotyczą środków utrzymania i wychowania. Potrzeby utrzymania mają charakter konsumpcyjny. Ich zaspokojenie bowiem polega na zapewnieniu uprawnionemu mieszkania, wyżywienia, odzieży, leczenia, pielęgnacji w chorobie, itp. Zaspokojenie potrzeb dziecka w zakresie wychowania następuje przez zapewnienie mu nie tylko środków materialnych, lecz także troski o jego rozwój fizyczny i umysłowy oraz przygotowanie go do samodzielnego życia w społeczeństwie. Z art. 128 k.r.o. płynie dyrektywa, by realizować zaspokajanie potrzeb w zakresie wychowania adekwatnie do wieku dziecka, jego uzdolnień, rodzaju szkoły czy placówki edukacyjnej do której uczęszcza, itp., a zatem dostarczyć mu tego wszystkiego, co jest potrzebne do jego fizycznego i umysłowego rozwoju, a więc zapewnienie pielęgnacji i pieczy, odpowiedniego wykształcenia, przygotowania do życia w społeczeństwie, rozwijania zainteresowań kulturalnych i uzdolnień.

Obowiązek utrzymania małoletniej powódki spoczywa na jej rodzicach, z uwzględnieniem ich możliwości zarobkowych. Oznacza to, że również pozwany powinien ponosić odpowiednią część wszystkich wydatków związanych z utrzymaniem córki w postaci: zakupu wyżywienia, ubioru, części opłat mieszkaniowych za mieszkanie w którym przebywa oraz innych wydatków niezbędnych do jej prawidłowego rozwoju i wychowania.

W niniejszej sprawie, w ocenie Sądu, analiza zgromadzonego materiału procesowego wskazuje, że powództwo wytoczone przez matkę małoletniej powódki w jej imieniu, zasługiwało na częściowe uwzględnienie. Biorąc pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, Sąd zasądził od pozwanego alimenty w kwocie po 1.200 zł miesięcznie na rzecz małoletniej powódki.

Sąd wziął pod uwagę, iż małoletnia J. L. ma obecnie 13 lat, a zakres jej usprawiedliwionych potrzeb wyznaczony jest jej wiekiem. Wykaz usprawiedliwionych potrzeb małoletniej powódki nie był przez jej matkę szczególnie wyolbrzymiany, obejmuje on podstawowe usprawiedliwione potrzeby adekwatne dla małoletniej w podobnym jej wieku.

Określając wysokość alimentów Sąd brał pod więc pod uwagę także zakres możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego. Przez ustawowe określenie "możliwości zarobkowe i majątkowe" rozumieć należy nie tylko zarobki i dochody rzeczywiście uzyskiwane ze swojego majątku, lecz te zarobki i te dochody, które osoba zobowiązana może i powinna uzyskiwać przy dołożeniu należytej staranności i przestrzeganiu zasad prawidłowej gospodarki oraz stosownie do swoich sił umysłowych i fizycznych. Możliwości zarobkowe zobowiązanego nie mogą być zawsze utożsamiane z faktycznie osiąganymi zarobkami. W przypadkach uzasadnionych obejmują one także wysokość zarobków, które zobowiązany jest w stanie uzyskać, lecz nie osiąga ich z przyczyn niezasługujących na usprawiedliwienie. Chodzi tu o przypadki, w których osoba zobowiązana np. nie wykonuje wyuczonego i dobrze wynagradzanego zawodu, pracuje w niepełnym wymiarze godzin, bądź też pracuje dorywczo.

Pozwany S. L. pracuje jako (...) z wynagrodzeniem w wysokości 7.500 zł miesięcznie. Uzyskuje także dochód z wynajmu mieszkania w wysokości 1.180 zł miesięcznie.

Sąd miał na uwadze, że koszty utrzymania i wychowania małoletniej powódki winny być rozłożone na obydwoje rodziców.

Matka małoletnie powódki E. D. pracuje jako (...) – na umowę na czas nieokreślony w Szkole Podstawowej Nr (...) w T., gdzie zarabia ok. 6.467,61 zł oraz na umowę do dnia 31 sierpnia 2024 r., gdzie zarabia ok. 2.327,22 zł miesięcznie. Łączny dochód matki małoletniej powódki wynosi ok. 8.794,83 zł.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że w granicach możliwości zarobkowych i majątkowych pozwanego leży płacenie alimentów w kwocie po 1.200 zł miesięcznie na rzecz małoletniej córki. W ocenie Sądu alimenty w w/w kwocie pozwolą stronie powodowej na zaspokojenie części podstawowych potrzeb małoletniej.

Sąd wziął pod uwagę, że inne potrzeby małoletniej powódki, wykraczające poza zakres ich usprawiedliwionych potrzeb, np. wyjazdy wakacyjne, zajęcia dodatkowe - matka małoletniej ma możliwość opłacania ze świadczenia wychowawczego 800 +.

Zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o pomocy państwa w wychowaniu dzieci celem świadczenia wychowawczego jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych.

W świetle przepisu art. 135 § 3 pkt. 3 k.r.o. świadczenie wychowawcze z programu 800+ nie ma wpływu na zakres świadczeń alimentacyjnych. Przy czym w ocenie Sądu przepis ten należy interpretować w ten sposób, że świadczenie wychowawcze 800+ dla dziecka na jego wychowanie i zaspokojenie jego potrzeb, nie wpływa na zakres obowiązku alimentacyjnego żadnego z rodziców, ani ich możliwości zarobkowe i majątkowe, co oznacza, że fakt otrzymywania na dziecko 800 zł z pomocy społecznej nie zwalnia żadnego z rodziców od swojej części uczestniczenia w kosztach utrzymania dziecka. Ponadto nie wlicza się tej kwoty do dochodów rodziny (bowiem ma ona tylko jeden cel, to jest częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokojeniem jego potrzeb życiowych). A zatem wypłacanego świadczenia wychowawczego rodzicowi, pod którego opieką pozostaje dziecko, nie zalicza się jako dochodu tego rodzica, mającego wpływ na jego (tego rodzica) zakres świadczenia alimentacyjnego wobec dziecka.

Wskazać przy tym trzeba, że zarówno w ustawie jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym użyto tego samego pojęcia „zaspokojenie potrzeb dziecka”, a zatem zdaniem Sądu oznacza to, że ustalając obowiązek alimentacyjny Sąd nie może pominąć faktu otrzymywania przez rodzica na dziecko 800 zł na potrzeby dziecka, bowiem potrzeby dziecka są ograniczone. Gdyby więc finansować wszystkie potrzeby dziecka tylko obowiązkiem alimentacyjnym każdego z rodziców to świadczenie 800+, nie miałoby być na co przeznaczone tzn. w zakresie potrzeb dziecka, bo potrzeby dziecka byłyby w całości zaspokojone przez obowiązek alimentacyjny rodziców (i wówczas 800+ byłoby „czystym zyskiem” rodzica je otrzymującego).

Dlatego Sąd orzekając w sprawie wziął pod uwagę, że E. D. otrzymuje kwotę 800 zł na córkę na częściowe pokrycie dodatkowych wydatków związanych z wychowywaniem małoletniej, w tym zaspokojenie jej potrzeb życiowych (ponad te usprawiedliwione), ale nie uwzględniał tej kwoty jako dochodu matki małoletniej podczas ustalania jego zakresu świadczenia alimentacyjnego na rzecz małoletniej.

Wobec powyższego dodatkowe potrzeby w zakresie rozrywki, wyjazdów wakacyjnych czy zainteresowań, a także koszty dodatkowych w razie potrzeby zajęć - powinny być, zdaniem Sądu, zaspokojone ze świadczenia wychowawczego, którego celem jest właśnie zaspokajanie potrzeb małoletniej. Natomiast rodzice małoletniej wspólnie podjęli decyzję, że pieniądze te nie mają być wydatkowane a zaoszczędzone na przyszłość dla córki. Obecnie małoletnia J. L. ma „odłożoną” kwotę ok. 30.000 zł. Wobec powyższego skoro miedzy rodzicami małoletniej jest spór co do wysokości alimentów i kosztów utrzymania dziecka, to powinni oni rozważyć czy świadczenie 800+ nie powinno być przeznaczane na zaspokojenie bieżących potrzeb dziecka.

Z tych powodów Sąd w punkcie I sentencji wyroku zasądził od pozwanego S. L. alimenty na rzecz małoletniej J. L. w kwocie 1.200 zł miesięcznie, płatne do rąk dziecka E. D., poczynając od dnia 12.03.2024 r., tj. dnia zamknięcia rozprawy w niniejszej sprawie- matka małoletniej na rozprawie w dniu 12.03.2024r. wyraziła zgodę na zawarcie ugody na kwotę po 1200 zł. m-ce, począwszy od 12.03.2024r., płatne z góry do dnia 10-geo każdego miesiąca z góry, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, w miejsce alimentów ustalonych postanowieniem Sądu Rejonowego w Toruniu z dnia 8.11.2023r. w sprawie III RC 837/23.

W pozostałej części powództwo oddalono jako niezasadne, orzekając jak w punkcie II sentencji.

Sąd nie obciążył małoletniej powódki kosztami sądowymi w części oddalonego powództwa w punkcie III sentencji wyroku na podstawie art. 113 ust. 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Jednocześnie Sąd nie znalazł powodów, aby nie obciążać kosztami sądowymi pozwanego, dlatego w punkcie IV sentencji wyroku na podstawie art. 13 ust. 1 pkt 3 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych nakazał pobrać od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem kosztów sądowych.

O kosztach procesu orzeczono w punkcie V sentencji wyroku na podstawie art. 100 kpc znosząc je wzajemnie między stronami.

W punkcie VI sentencji wyroku Sąd orzekł o nadaniu wyrokowi w pkt. I. rygoru natychmiastowej wymagalności, zgodnie z art. 333 § 1 pkt 1 kpc.