Sygn. akt IIIRC 93/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 30 lipca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Szczytnie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący sędzia Jowita Sikorska

Protokolant sekretarka Monika Mierzejek

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 30 lipca 2024 r. w Szczytnie sprawy

z powództwa małoletniego J. D. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową O. J.

przeciwko M. D.

o alimenty

I.  zasądza alimenty od pozwanego M. D. na rzecz małoletniego powoda J. D. w kwocie po 1400 /jeden tysiąc czterysta/ złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego powoda O. J., poczynając od dnia 11 kwietnia 2024 roku,

II.  w pozostałej części powództwo oddala,

III.  nakazuje ściągnąć od pozwanego M. D. na rzecz Skarbu Państwa – kasa Sądu Rejonowego w Szczytnie kwotę 400 złotych tytułem kosztów sądowych za I instancję,

IV.  koszty procesu wzajemnie znosi,

V.  wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

UZASADNIENIE

Przedstawicielka ustawowa małoletniego powoda J. D.O. J. wniosła o zasądzenie alimentów na rzecz małoletniego syna stron od pozwanego M. D. w kwocie po 1800 zł. miesięcznie.

Pozwany M. D. uznał powództwo do kwoty po 850 zł. miesięcznie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni powód urodził się (...) Pochodzi z nieformalnego związku O. J. i M. D.. Rodzice małoletniego mieszkali ze sobą do ukończenia przez dziecko 1 miesiąca życia.

Matka powoda po okresie urlopu macierzyńskiego i wykorzystaniu urlopu wypoczynkowego w marcu br. wróciła do pracy. Pracuje jako pielęgniarka w Szpitalu (...) w S., jej zarobki wynoszą netto 5200 zł. miesięcznie.

Aktualnie O. J. mieszka sama z synem we własnym mieszkaniu, które kupiła jesienią 2023 r. na kredyt. Raty kredytu wynoszą po 900 zł. miesięcznie. Opłaty za mieszkanie wynoszą od 700 – 1000 zł. miesięcznie w zależności od opłat za gaz.

Małoletni ma podejrzenie alergii, na jego skórze pojawiają się trudne do leczenia egzemy, wymaga stosowania specjalistycznych kosmetyków, maści, kremów a także przyjmuje Zyrtec. W najbliższym czasie będzie miał wykonywane testy na alergie. Małoletni nadal korzysta z pampersów, pije modyfikowane mleko, obecnie także inne produkty spożywcze.

Po zakończeniu urlopu macierzyńskiego matka powoda podjęła decyzję o pobycie dziecka w żłobku. Koszt żłobka wyniósł 500 zł. plus opłata za wyżywienie miesięcznie. Małoletni był zapisany do żłobka przez 3 miesiące, jednak z powodu ciągłego zapadania na różne sezonowe choroby faktycznie przebywał w żłobku przez ten okres około 10 dni. W rodzinach stron nie ma żadnych osób, które mogłyby podjąć się opieki nad małoletnim podczas pobytu matki powoda w pracy, dziadkowie są czynni zawodowo i jedynie doraźnie są w stanie wspomagać matkę powoda w opiece nad dzieckiem.

O. J. zatrudniła do opieki nad małoletnim opiekunkę, jej wynagrodzenie przy opiece sprawowanej w pełnym wymiarze przez miesiąc wynosi 2400 zł. miesięcznie /15 zł za godzinę/.

Pozwany M. D. pracuje jako ratownik medyczny. Prowadzi w tym zakresie własną działalność gospodarczą. Przepracowuje miesięcznie po 300 godzin. Zarabia od ok. 14 do 22 tyś zł. brutto, z tej kwoty ponosi koszt 5800 zł. miesięcznie na Zus i podatek oraz w związku z prowadzoną działalnością musi ponieść koszt zakupu kombinezonów i innych ubrań oraz obuwia potrzebnych mu do pracy. Z Pitu za 2023 r. wynika, iż jego przychów wyniósł ponad 200 tyś zł.

Pozwany zaciągnął kredyt na budowę domu jednorodzinnego w Z. pod S. oraz kredyt na jego wykończenie, łącznie w wysokości 150 tyś zł. Dwie raty kredytu wynoszą razem 3300 zł. miesięcznie.

Pozwany podjął w ubiegłym roku zaoczne studia magisterskie z zakresu pielęgniarstwa. Ponosi opłatę czesnego 6 tyś zł. za rok oraz koszty dojazdów do K..

Pozwany mieszka sam. Ma na utrzymaniu 6-letnią córkę z innego związku, na którą płaci alimenty w wysokości po 700 zł. miesięcznie, ponadto opłaca dodatkowe zajęcia córki, dokłada do wyjazdów. Utrzymuje z córką kontakty, zabiera ją na wakacje.

Pozwany z małoletnim synem utrzymuje sporadyczne kontakty, odwiedza małoletniego ok. 2 razy w miesiącu, spędza z synem po 1-1,5 godziny. Robi dziecku okazjonalne prezenty.

Przed wniesieniem powództwa dobrowolnie przekazywał na utrzymanie syna 650 zł. miesięcznie.

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił na podstawie wyjaśnień stron k. 118-119, zeznań świadka D. J. k. 117, aktu urodzenia małoletniego powoda k. 9, rachunków za opłaty k.10-11, zaświadczenia o stanie zdrowia dziecka k.12, zaświadczenia ze żłobka k. 13-14, oświadczenia opiekunki k. 19, wydruków przelewów k. 30-38, umowy dotyczącej studiów pozwanego k. 39-43, korespondencji między stronami k. 60-102, zaświadczenia o dochodach strony powodowej k. 103-105, Pitów i podsumowania ewidencji przychodów pozwanego k. 106-116.

Sąd zważył co następuje:

Roszczenie jest częściowo uzasadnione.

W zasadniczych kwestiach wyjaśnienia stron były bezsporne, potwierdzają je załączone przez strony dokumenty.

W sferze sporu między stronami pozostaje ocena czy małoletni może w okresie pracy jego rodziców pozostawać w żłobku, czy wymaga opieki opiekunki i w jakim zakresie pozwany powinien uczestniczyć w kosztach opłat za opiekunkę i pozostałych kosztach utrzymania dziecka.

Podnoszona przez strony kwestia kontaktów pozwanego z małoletnim synem nie jest sporna, albowiem pozwany przyznał, że spotyka się z synem ok. 2 razy w miesiącu, chciałby częściej, ale praca mu to uniemożliwia. Podobnie, jeśli chodzi o ewentualne osobiste sprawowanie opieki nad synem, pozwany przyznaje, że z uwagi na planowane z wyprzedzeniem grafiki pracy, nie byłby w stanie opiekować się synem w czasie jego nagłej choroby.

Rozważając kwestie umieszczenia małoletniego w żłobku, matka powoda podjęła już taką próbę, przez okres 3 miesięcy małoletni był w żłobku przez 10 dni. Wiedzą powszechną jest, że dzieci w tym wieku często zapadają na sezonowe choroby, mają znacznie niższą odporność niż osoby dorosłe, dopiero jej nabierają. Jak pokazał okres pobytu małoletniego w żłobku powód nie jest w tym względzie wyjątkiem.

Biorąc pod uwagę, że nikt z rodziny nie jest w stanie pełnić bezpośredniej opieki nad powodem w godzinach pracy matki powoda tj. od 7 do 15, jedynym rozwiązaniem jest zatrudnienie opiekunki. Opłata jaką matka powoda ponosi na wynagrodzenie opiekunki jest przeciętną jaką ponosi się za sprawowanie opieki nad dzieckiem w tym wieku. Tym samym te koszty należy uznać obecnie jako usprawiedliwione koszty utrzymania powoda.

Poza tym małoletni ma przeciętne potrzeby dziecka w tym wieku, jedynie wydatki na specjalistyczne środki higieny je podwyższają.

Pozwany zarabia netto prawie 3 razy więcej niż matka powoda, tym samym powinien w większym zakresie niż dotychczas ponosić koszty utrzymania małoletniego syna, w tym także koszty wynagrodzenia opiekunki, które w znacznym stopniu obecnie podwyższają koszty utrzymania dziecka.

W pozostałym zakresie koszty utrzymania powoda powinna ponosić jego matka.

Sąd oddalił powództwo ponad 1400 zł. miesięcznie mając na względzie ponoszone przez pozwanego dodatkowe koszty związane z jego działalnością gospodarczą /koszty zakupu odzieży/, wydatki które ponosi na dokształcanie, raty kredytu, a także koszty związane z utrzymaniem starszego dziecka.

W tym miejscu należy także zaznaczyć, że pozwany w niewielkim zakresie poza alimentami uczestniczy w utrzymaniu małoletniego powoda, w znikomym stopniu uczestniczy w nich poprzez osobisty udział w wychowaniu czy opiece nad dzieckiem. Podnoszone przez niego argumenty związane z trudnościami w porozumieniu się z matką dziecka w zakresie kontaktów nie znajdują oparcia w faktycznych działaniach pozwanego.

Pozwany bardzo dużo pracuje i sam twierdzi, że praca ogranicza mu kontakty z dzieckiem. Poza tym jeśli wskazuje na trudności w ustalaniu kontaktów z synem, mógłby domagać się ustalenia ich przez sąd czego dotychczas nie uczynił. Tym samym znikomy udział w osobistej opiece nad małoletnim wpływa także na jego finansowy udział w kosztach utrzymania dziecka.

Z tych względów na podstawie art. 133§1 Krio i art. 135 Krio Sąd orzekł jak w punktach I i II wyroku.

O kosztach sądowych Sąd orzekł na podstawie art. 13.1. pkt 4 Ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. O kosztach procesu w oparciu o przepis art. 100 Kpc, zaś o rygorze natychmiastowej wykonalności na podstawie art. 333 §1 pkt 3 Kpc.