Sygnatura akt IX U 478/23
Decyzją z dnia 26 lipca 2023 r., znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonemu M. K.prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu pogorszenia stanu zdrowia w związku z chorobą zawodową stwierdzoną decyzją nr (...) z 3 lipca 1991 r. wskazując, że uszczerbek na zdrowiu nie uległ pogorszeniu i nadal wynosi 30%.
Ubezpieczony złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i domagając się przyznania mu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu pogorszenia zdrowia w związku z chorobą zawodową. W uzasadnieniu wskazał na następstwa choroby związane z dolegliwościami układu oddechowego, które rzutują na jego codzienne funkcjonowanie.
W odpowiedzi na odwołanie organ wniósł o jego oddalenie wywodząc jak w uzasadnieniu decyzji. Organ powołał się na opinię Przewodniczącej Komisji Lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 14 sierpnia 2023 r. oraz brak nowych dowodów i okoliczności mogących mieć wpływ na zmianę zaskarżonej decyzji.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
Decyzją nr (...) z 3 lipca 1991 r. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny dla Województwa (...) stwierdził u M. K. chorobę zawodową w postaci przebytego toksycznego zawodowego zapalenia skóry powodowanego kontaktem z farbami i lakierami. W związku ze stwierdzoną chorobą zawodową Obwodowa Komisja Lekarska do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia orzeczeniem z 20 lipca 1992 r. ustaliła 30 % stałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonego.
Niesporne, nadto dowód: decyzja – k. 8 pliku II akt organu rentowego, orzeczenie komisji – k. 29 pliku II akt rentowych.
M. K. pozostaje pod opieką poradni pulmonologicznej. Od momentu zachorowania ubezpieczony musi omijać środki chemiczne, aerozole oraz wapno, które nasilały objawy choroby. Ubezpieczony od 2 lat odczuwa pogorszenie stanu zdrowia. Rozpoznaje się u niego astmę oskrzelową. Skarży się na kaszel o charakterze całorocznym, duszności i świsty w klatce piersiowej. Nadto, M. K. choruje na migotanie przedsionków. Badanie EKG wysiłkowe wykluczyło jednak chorobę wieńcową. W badaniu pulmonologicznym stan ogólny dobry. Bez duszności. Skóra blada, bez wykwitów typu alergicznego. Na skórze pleców 1 wylew krwi. Nos z obecnością miernej wydzieliny. Częstość oddechów 16/min. Klatka piersiowa symetryczna. O. jawny. Szmer pęcherzykowy bez zjawisk dodatkowych. Obrzęki śladowe kończyn dolnych. S. nie stwierdza się.
Astma na którą wnioskodawca choruje od 1991 roku, obecnie jest przyczyną łagodnej obturacji - wynik na granicy normy, (...) wynosi 87%. W badaniu nie stwierdza się cech niewydolności oddechowej. Stosowane leki w opinii wnioskodawcy pomagają mimo unikania stosowania leku A., po którym wnioskodawca ma dyskomfort. Nie było również zaostrzeń wymagających wezwań pogotowia ani hospitalizacji. Przebyte toksyczne zawodowe zapalenie skóry będące wynikiem narażenia na farby i lakiery (praca jako kierownik magazynu z farbami i lakierami) obecnie pozostaje w remisji. Brak jest widocznych alergicznych czy toksycznych zmian skórnych.
Choroba dróg oddechowych daje jedynie cechy łagodnej (wsk. T.=68). Natomiast parametry (...) wynoszą 87% (norma powyżej 80% wartości) i (...) wynosi 94% (norma powyżej 80% wartości). Pojawiające się wysypki i swędzenia skóry występujące okresowo nie wynikają obecnie z kontaktu z czynnikami chemicznymi. Obecnie ubezpieczony unika kontaktu z takimi czynnikami. Przyczyna wysypek może wynikać z kontaktu z powszechnie występującymi czynnikami jak kurz, pleśnie, pyłki czy alergeny zawarte w pokarmach. Charakter zmian nie jest trwały, przewlekły i nie powoduje stałego występowania zmian na skórze wnioskodawcy. Odstęp czasowy między czynnikami powodującymi wystąpienie zmian toksycznych na skórze przed ponad 40 laty, a obecnie występującymi objawami świądu skóry nie jest zbieżny czasowo i nie występuje związek pomiędzy toksycznym zapaleniem skóry około roku 1981, a objawami występującymi po roku 2020.
U M. K. nie doszło do nie doszło do pogorszenia stanu zdrowia w stosunku do pierwotnie ustalonego stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 30%.
Dowód : opinia biegłego sądowego z zakresu pulmonologii W. W. – k. 27-29 wraz z opinią uzupełniającą – k. 60, dokumentacja medyczna zgromadzona w aktach rentowych organu.
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie okazało się nieuzasadnione.
Żądanie przyznania odszkodowania z tytułu choroby zawodowej znajduje podstawę w treści przepisu art. 6 ust. 1 pkt 4 i art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadku przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2022 r. poz. 2189), zgodnie z którym ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Tym samym warunkiem koniecznym do uzyskania jednorazowego odszkodowania z tytułu choroby, jest uznanie, że w wyniku choroby zawodowej ubezpieczony doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. W myśl art. 12 przywołanej ustawy, jednorazowe odszkodowanie przysługuje w wysokości 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Jeżeli wskutek pogorszenia się stanu zdrowia stały lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu będący następstwem wypadku przy pracy lub choroby zawodowej, który był podstawą przyznania jednorazowego odszkodowania, ulegnie zwiększeniu co najmniej o 10 punktów procentowych, jednorazowe odszkodowanie zwiększa się o 20% przeciętnego wynagrodzenia za każdy procent uszczerbku na zdrowiu przewyższający procent, według którego ustalone było to odszkodowanie.
Stan faktyczny w sprawie był w dużej części bezsporny, ustalony na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy, w tym w oparciu o dokumentację medyczną. Bezspornym pozostawało w szczególności, że u ubezpieczonego rozpoznano chorobę zawodową w postaci przebytego toksycznego zawodowego zapalenia skóry powodowanego kontaktem z farbami i lakierami a także fakt, że uznano wystąpienie u M. K. stałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 30%. Kwestią zasadniczą w związku z powyższym, było rozstrzygnięcie, czy stan zdrowia ubezpieczonego warunkowany chorobą zawodową uległ pogorszeniu, a jeżeli tak, to o ile procent.
Z uwagi na rozbieżne stanowiska stron procesu co do pogorszenia stanu zdrowia ubezpieczonego w związku z zaistniałą chorobą zawodową, Sąd uznał za celowe dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego posiadającego wiadomości specjalne z medycyny z zakresu pulmonologii, co odpowiadało rodzajowi schorzeń, w związku z którymi u ubezpieczonego stwierdzono chorobę zawodową.
Opinia biegłej sądowej z zakresu pulmonologii W. W., wydana po badaniu ubezpieczonego oraz analizie akt sprawy jest jasna, pełna i spójna, a jej wnioski w sposób logiczny i przekonujący uzasadnione.
Organ rentowy nie złożył zarzutów co do treści wydawanych w sprawie opinii, stąd też Sąd, zgodnie z rygorem uznał, że nie wnosi on zastrzeżeń co do prawidłowości wniosków poczynionych przez biegłą.
Zarzuty do opinii biegłej natomiast złożył ubezpieczony, podnosząc, że wnioski opinii są nierzetelne oraz niewiarygodne, a nadto ogólnikowe. Argumentował, że w opinii nie uwzględniono tego, że na wynik przeprowadzonych przez biegłą badań wpływ miało to, że ubezpieczony był pod wpływem leków łagodzących objawy schorzeń pulmonologicznych. Uznając zasadnym wyjaśnienie wątpliwości zgłaszanych przez stronę odwołującą uzupełniono opinię główną biegłego z zakresu pulmonologii. W opinii uzupełniającej biegła w całości podtrzymała wnioski opinii głównej, podkreślając, choroba dróg oddechowych daje jedynie cechy łagodnej/granicznej obturacji. Wysypki i swędzenia skóry występujące okresowo nie wynikają obecnie z kontaktu z czynnikami chemicznymi. Charakter zmian nie jest trwały, przewlekły i nie powoduje stałego występowania zmian na skórze wnioskodawcy. Odstęp czasowy między czynnikami powodującymi wystąpienie zmian toksycznych na skórze przed ponad 40 laty, a obecnie występującymi objawami świądu skóry nie jest zbieżny czasowo i biegły nie widzi związku pomiędzy toksycznym zapaleniem skóry około roku 1981, a objawami występującymi po roku 2020.
W rezultacie, całokształt przedstawionych przez biegłą wniosków odpowiadał na zadane przez Sąd pytania i zawierał logiczny wywód oparty o wszechstronną analizę zgromadzonej dokumentacji. Biegła w sposób przekonujący uzasadniła swoje stanowisko oraz wskazała przesłanki medyczne, które legły u podstaw dokonanej przez nią oceny. W rezultacie, Sąd przyjął wnioski opinii biegłej z zakresu pulmonologii za własne. Sąd zważył, iż biegła to wysokiej klasy fachowiec o wieloletnim doświadczeniu klinicznym oraz wieloletnim doświadczeniu orzeczniczym i specjalności odpowiedniej do schorzenia ubezpieczonego. Wszystko powyższe nakazywało uznać opinię (przez co należy rozumieć opinię główną wraz z opinią uzupełniającą) za rzetelną i wiarygodną, a w konsekwencji podzielić jej wnioski nie znajdując podstaw do ich dalszego kwestionowania.
Na podstawie całości materiału dowodowego Sąd stwierdził, że decyzja Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z 26 lipca 2023 r., znak (...) odmawiająca ubezpieczonemu prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu pogorszenia stanu zdrowia w związku z rozpoznaną chorobą zawodową jest prawidłowa.
W tym stanie rzeczy, w oparciu o treść art. 477 14 § 1 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.
1. (...)
2. (...)
3. (...)
24.10.2024