Sygn. akt IXU 511/23
Decyzją z dnia 10 lipca 2023 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił M. C. prawa do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy w dniu 8 grudnia 2022 r. powołując się na orzeczenie komisji lekarskiej ZUS z dnia 6 lipca 2023 r. o zerowym uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonej.
M. C. wniosła odwołanie od wymienionej decyzji kwestionując prawidłowość orzeczenia komisji lekarskiej ZUS, które legło u podstaw jej wydania i domagając się jej zmiany poprzez przyznanie odszkodowania w kwocie 5 000 zł. Ubezpieczona wskazała, iż do dziś odczuwa ból żeber i biodra, co wyklucza swobodne poruszanie się po schodach. Sprawność jej organizmu została naruszona, jest dotkliwa i trwa nadal.
W piśmie z dnia 7 listopada 2023 r. M. C. doprecyzowała, że domaga się przyznania prawa do jednorazowego odszkodowania w wysokości 5% stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w związku z wypadkiem przy pracy z 8 grudnia 2022 r.
Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, iż przewodniczący komisji lekarskiej ZUS nie stwierdził nowych okoliczności skutkujących ponownym orzekaniem.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
M. C. zatrudniona była na ¾ etatu w (...) w G. jako opiekun dzieci w przewozach szkolny w gminie N. na trasie N.-B.. Do jej obowiązków należało sprawowanie opieki w czasie przewozu dzieci i młodzieży z miejsca zamieszkania do placówek oświatowych i z powrotem. Pracę swoją wykonywała w autobusie marki (...)o nr rej. (...) wspólnie z kierowcą Z. K..
Niesporne
W dniu 8 grudnia 2022 r. M. C. pełniła obowiązki służbowe podczas przewozu dzieci. Pomiędzy miejscowościami B. a T. jedna z uczennic zaczęła trzymać się za poręcze górnej półki i wykonywać niebezpieczne akrobacje. Ze względu na konieczność zareagowania na jej niewłaściwe zachowanie M. C. wstała, a w tym samym momencie kierowca autobusu gwałtownie zahamował.
M. C. została rzucona o pulpit autobusu uderzając lewym bokiem ciała (żebrami) w kant pulpitu, który wbił się jej między dolną część żeber a biodro.
W następnym dniu M. C. stawiła się do pracy i wykonywała swoje obowiązki, a następnie udała się do lekarza rodzinnego. Lekarz rodzinny stwierdził zasinienie okolicy krzyżowej po lewej stronie. Ubezpieczona otrzymała środki przeciwbólowe i skierowanie na prześwietlenie.
Od dnia 9 grudnia 2022 r. do dnia 19 grudnia 2022 r. M. C. była niezdolna do pracy.
Dowody: protokół powypadkowy – k. 4-5, 14-17, dokumentacja medyczna – k. 3-4, 10-12 akt dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS
W opinii z dnia 6 kwietnia 2023 r. lekarz orzecznik ZUS stwierdził u ubezpieczonej stan po stłuczeniu żeber po stronie lewej i lewej okolicy lędźwiowej. Ustalił 0% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 8 grudnia 2022 r.
W opinii z dnia 6 lipca 2023 r., na skutek sprzeciwu wniesionego przez ubezpieczoną, komisja lekarska ZUS stwierdziła brak trwałych następstw funkcjonalnych przebytego stłuczenia okolicy lędźwiowej lewej oraz żeber po stronie lewej, ustalając 0% uszczerbku na zdrowiu spowodowanego skutkami wypadku przy pracy z dnia 8 grudnia 2022 r.
Dowody: opinia lekarska z dnia 6.04.2023 r. – k. 13 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS, opinia lekarska z dnia 6.07.2023 r. – k. 19 dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS.
Przebyte u ubezpieczonej stłuczenie lewej strony klatki piersiowej oraz kręgosłupa okolicy lędźwiowej lewej nie wykazało zmian pourazowych i trwałych następstw. Podczas badania lekarskiego przeprowadzonego przez biegłego ortopedę nie stwierdzono bolesności uciskowej żeber ani występowania objawu zespołu bólowego kręgosłupa. Wykonane badania radiologiczne po zdarzeniu w dniu 8 grudnia 2022 r. nie wykazały zmian pourazowych. M. C. nie doznała uszczerbku na zdrowiu ani nie stwierdzono upośledzenia funkcji narządu ruchu po wypadku przy pracy z dnia 8 grudnia 2022 r.
Dowody: opinia sądowo-lekarska wraz z opinią uzupełniającą – k. 28-29, 46
Sąd zważył, co następuje:
Odwołanie nie zasługiwało na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2022, poz. 2189 ze zm., dalej „ustawa wypadkowa”) jednorazowe odszkodowanie przysługuje ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Definicja stałego i długotrwałego uszczerbku na zdrowiu zawarta została w art. 11 ust. 2 i 3 ustawy wypadkowej. Zgodnie z przywołanymi przepisami, stały uszczerbek na zdrowiu stanowi takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie jego czynności nie rokujące poprawy, natomiast uszczerbek długotrwały naruszenie sprawności organizmu powodujące upośledzenie jego czynności na okres przekraczający sześć miesięcy, mogące jednak ulec poprawie. Za wypadek przy pracy uważa się: nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń przełożonych, podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, a także w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (art. 3 ust. 1 ustawy).
W rozpoznawanej sprawie poza sporem leżało, iż ubezpieczona uległa w dniu 8 grudnia 2022r. wypadkowi przy pracy, spornym natomiast pozostawało czy i w jakiej wysokości ma prawo do jednorazowego odszkodowania. Spór ten wynikał z odmiennej oceny stron w zakresie następstw wypadku, organ rentowy bowiem wskazywał na ciężki lub długotrwały uszczerbek na zdrowiu ubezpieczonej na poziomie 0%, z czym nie zgadzała się odwołująca.
Z wydanej w niniejszej sprawie opinii biegłego z zakresu ortopedii H. M. wynika, iż uraz doznany wskutek wypadku przy pracy zaistniałego w dniu 8 grudnia 2022 r. nie stanowi trwałego ani długotrwałego uszczerbku na zdrowiu ubezpieczonej. Biegły opisał, że wykonane w dniach 13-14 grudnia 2022 r. badanie RTG klatki piersiowej oraz badanie USG jamy brzusznej nie wykazało zmian pourazowych, natomiast wykonane w dniu 16 grudnia 2022 r. badanie RTG kręgosłupa piersiowego lędźwiowego wykazało zmiany zwyrodnieniowe. Biegły ortopeda podczas przeprowadzonego badania klinicznego nie stwierdził bolesności uciskowej żeber ani występowania objawu zespołu bólowego kręgosłupa. Wskazał również, że wykonane badania radiologiczne po zdarzeniu w dniu 8 grudnia 2022 r. nie wykazały zmian pourazowych. Z uzasadnienia opinii wynika, iż przebyte urazy nie spowodowały u M. C. długotrwałych ani trwałych następstw.
Ustosunkowując się do zarzutów ubezpieczonej, biegły sądowy wskazał, że zgłaszane przez nią dolegliwości (utykanie na lewa nogę, ból zakończenia żeber, trudności w poruszaniu się po schodach) nie stanowią podstawy do ustalenia uszczerbku na zdrowiu i podtrzymał swoją opinię w całości.
W ocenie Sądu opinia biegłego ortopedy jest jasna, pełna i spójna, a jej wnioski w sposób logiczny i przekonujący umotywowane, wreszcie wydana zostały przez wysokiej klasy fachowca ze stopniem naukowym, o wieloletnim doświadczeniu klinicznym, o specjalności odpowiedniej do schorzeń ubezpieczonej po badaniu przedmiotowym oraz dogłębnej analizie dokumentacji medycznej. Opinia biegłego sądowego korespondowała z całokształtem materiału dowodowego, stojąc w opozycji do twierdzeń ubezpieczonej.
Wymienione w pismach procesowych oraz na rozprawie dolegliwości zgłaszane przez ubezpieczoną nie znalazły potwierdzenia w wyniku badania bezpośredniego biegłego ani też w zapisach w dokumentacji medycznej. Dolegliwości zgłaszane przez osobę dochodzącą świadczeń z ubezpieczenia społecznego mogą tylko wówczas stanowić podstawę ustaleń, gdy znajdują potwierdzenie w badaniu klinicznym. W niniejszej sprawie, w badaniu klinicznym M. C. nie objawiło się wystąpienie objawów przez nią zgłaszanych. W tych warunkach sąd w pełni podzielił opinię biegłego ortopedy oraz opinię uzupełniającą, nie znajdując podstaw do ich kwestionowania.
Mając na uwadze wszystko powyższe, Sąd w oparciu o art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie.
Sędzia Joanna Szyjewska-Bagińska
Sygn. akt IX U 511/23
1. (...)
2. (...)
3. (...)
Sędzia Joanna Szyjewska-Bagińska
4.9.2024 r.