Sygn. akt VI Ka 290/24

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 września 2024 r.

Sąd Okręgowy w Elblągu VI Wydział Karny Odwoławczy w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Elżbieta Kosecka - Sobczak

Protokolant: st. sekr. sąd. Magdalena Popławska

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Elblągu Beaty Kichner- Andrzejewskiej

po rozpoznaniu w dniu 5 września 2024 r. w Elblągu sprawy

J. C. (1) c. D. i L. ur. (...) w E.

oskarżonej o czyny z art. 190 § 1 kk

z powodu apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonej

od wyroku Sądu Rejonowego w Elblągu

z dnia 26 marca 2024 r. sygn. akt VIII K 789/23

I. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok,

II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii adw. C. O. 840 zł + podatek VAT za obronę udzieloną oskarżonej z urzędu przed sądem II instancji,

III. zwalnia oskarżoną od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie przed sądem II instancji.

UZASADNIENIE

Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 290/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Elblągu z 26 marca 2024r. w spr. VIII K 789/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

co do winy

co do kary

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

art. 438 pkt 3 k.p.k. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

art. 439 k.p.k.

brak zarzutów

1.4. Wnioski

uchylenie

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

1.

J. C. (1)

Karalność oskarżonej

Czyny z art. 190§1 kk

Informacja z KRK

k.273-275

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.

Informacja z KRK

Informacja została sporządzona przez organ do tego uprawniony, jej treść nie była kwestionowana przez strony, stad dowód ten zasługuje na uznanie go za wiarygodny i potwierdzający dane w nim zawarte o karalności oskarżonej.

STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1,2

Obrazy przepisów postępowania i błędów w ustaleniach faktycznych, co miało wpływ na treść zaskarżonego wyroku.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Obrońca w apelacji zarzucił, że brak było, poza relacjami pokrzywdzonych, dowodów na popełnienie przez oskarżoną przypisanych jej czynów. Jednak wbrew takiemu zarzutowi, to należało ocenić , że wymowa całokształtu dowodów zgromadzonych w sprawie, pozwalała na to aby dać wiarę pokrzywdzonym a nie oskarżonej, która nie przyznała się do popełnienia zarzucanych jej czynów.

Bowiem z zebranych dowodów wynika, że oskarżona miała motyw by groźby wypowiedzieć. Pozostawała bowiem w konflikcie z rodziną pokrzywdzonych na tle zgłaszania przez pokrzywdzonych skarg na jej i partnera zachowanie, a także była z pewnością niezadowolona z faktu, że pokrzywdzona zeznawała w jej sprawie o rozwód. Nawet z niekwestionowanych przez obrońcę zeznań matki partnera oskarżonej wynika, że robili oni remont w mieszkaniu znajdującym się nad mieszkaniem pokrzywdzonych, zdjęli podłogę, po czym nie położyli nowej. To zaś powodowało że hałasy dochodzące z ich mieszkania nie były wytłumione, zaś z zeznań pokrzywdzonych , K. K. czy nawet częściowo A. P. należało wywieść, że hałasy te były wzmocnione , czasami oskarżona, jej partner czy odwiedzające ich osoby specjalnie hałasowali, turlali kule po podłodze, awanturowali się, odkurzali po godz. 22. Co prawda obrońca zwraca uwagę na to, że z powodu tego konfliktu to i pokrzywdzeni mieli powód aby pomówić oskarżoną , że nawet pokrzywdzony kierował bezpodstawne oskarżenia wobec matki partnera oskarżonej, że sąsiedzi nie potwierdzili nagannych zachowań oskarżonej i jej partnera, a policja umarzała postępowania na tle skarg zgłaszanych przez pokrzywdzoną, ale argumenty te nie mogły podważyć oceny dowodów obciążających oskarżonych jako wiarygodnych. Bowiem co do braku potwierdzenia relacji pokrzywdzonych o uciążliwości oskarżonej i jej partnera przez innych sąsiadów, to należy zauważyć, że to pokrzywdzeni mieszkali bezpośrednio pod mieszkaniem zajmowanym przez J. C. i jej partnera, stąd hałasy z mieszkania bezpośrednio położonego nad mieszkaniem pokrzywdzonych były słyszalne w mieszkaniu pokrzywdzonych. Pozostali sąsiedzi mieszkali zaś w mieszkaniach oddalonych od mieszkania oskarżonej, nie położonych bezpośrednio pod tym mieszkaniem pozbawionym podłogi, stąd mogli hałasów nie słyszeć. Ponadto sąsiad M. M. zaznaczył, że posiada 50% niedosłuch, całe dnie spędza na działce, na klatkę nie wychodzi, co może wskazywać na brak jego wiedzy o nagannych zachowania zarzucanych przez pokrzywdzonych oskarżonej. Sąsiad C. M. zaznaczył, że słyszał od pokrzywdzonej o hałasach z mieszkania zajmowanego przez oskarżoną, ale to nie jego pion i on nic nie słyszał. Tylko A. P. poza odwołaniem się do skarg na oskarżoną i jej partnera wypowiadanych przez pokrzywdzoną, to podała, że słyszała jak były pootwierane okna w mieszkaniu oskarżonej to słyszała że było bardzo głośno, wie że zdjęli oni warstwę podłogi i na dole było słychać hałasy, gdy u siebie nie słyszała hałasów. Nie jest więc tak, że sąsiedzi zaprzeczyli skargom pokrzywdzonych na oskarżoną i jej partnera, tylko podawali powody dla których mogli nie usłyszeć hałasów z mieszkania oskarżonej. Przy czym analizując zeznania świadków- sąsiadów to należy też zwrócić uwagę na relację dzielnicowego A. A., iż rozmawiając z sąsiadami stron odniósł wrażenie, że nie chcą rozmawiać o lokatorach spod nr 7 z uwagi na strach przed nimi, co mogło być powodem tego, że dochodziło do wynikających z informacji z k. 10 akt zakończeń postępowań na tle zawiadomień pokrzywdzonych z uwagi na brak danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie zakłócania ciszy nocnej lub spoczynku dziennego. Przy czym nie można stwierdzić by skargi pokrzywdzonych zawsze były bezpodstawne i niedostatecznie udowodnione, skoro z tego samego pisma z k. 10 wynika , że stwierdzono wykroczenie popełnione przez oskarżoną w dniu 24.09.2022r. i ukaraną ją mandatem. Ponadto, jak już wyżej zaznaczono, to poza konfliktem sąsiedzkim, to oskarżona była też niezadowolona z tego, że pokrzywdzona była świadkiem w jej sprawie o rozwód. I nałożenie się tych dwóch powodów doprowadziło do tego, że oskarżona nie potrafiła zapanować nad sobą i wypowiedziała, po rozprawie w sądzie słowa zawierające groźbę pod adresem pokrzywdzonej, a potem nawet szła za pokrzywdzoną, co spowodowało że towarzysząca E. K. M. B. odwiozła pokrzywdzoną do domu żeby zapewnić bezpieczeństwo pokrzywdzonej. Słowa zaś wypowiedziane przez oskarżoną po rozprawie, nawet gdy świadek M. B. trochę inaczej zapamiętała i przytoczyła ich treść niż pokrzywdzona, w powiązaniu z zachowaniem oskarżonej która szła za nimi po wyjściu z sądu, mogło realnie wskazywać, że wierniej słowa oskarżonej przytoczyła w zeznaniach pokrzywdzona, gdy i tak całość zachowania oskarżonej wzbudziła obawę o bezpieczeństwo adresatki groźby. Natomiast w zakresie gróźb z 19 marca 2023r. to zeznania wszystkich pokrzywdzonych były spójne, konsekwentne, logiczne, a więc wiarygodne, gdy i A. P. potwierdziła, że coś się działo na klatce, p.K. byli w bieliźnie, wystraszeni.

Stąd apelacja obrońcy, mimo pewnych racji odwołujących się do treści informacji z k. 10 czy dot. oskarżeń wobec matki współoskarżonego, okazała się w zakresie podniesionych zarzutów niezasadna. Nie doszło bowiem finalnie do wykazania, że zeznania pokrzywdzonych co do przebiegu inkryminowanych zdarzeń są niewiarygodne i w efekcie do błędnego ustalenia w zakresie dopuszczenia się przez oskarżoną przypisanych jej gróźb.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. V przez uniewinnienie oskarżonej od popełnienia obu zarzucanych jej czynów i uchylenie rozstrzygnięcia z pkt. VI o środku karnym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych w powyższych rozważaniach.

Lp.

Zarzut

3.

Obrazy art. 190§1 kk poprzez błędne uznanie, że groźby oskarżonej wywołały u pokrzywdzonych uzasadnione obawy ich spełnienia.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Przestępstwo z art. 190§1 kk jest to przestępstwo powszechne, skutkowe, gdy skutkiem jest wzbudzenie obawy u osoby, do której groźba została skierowana, że groźba będzie spełniona. Obrońca zarzucił w apelacji, że skutek taki w przypadku przestępstw przypisanych oskarżonej nie nastąpił. Jednak analiza słów wypowiedzianych przez oskarżoną do pokrzywdzonej w dniu 24 stycznia 2023r. i w dniu 19 marca 2023r. do obu pokrzywdzonych wskazuje, że ich sens spowodował skutek w postaci obawy z art. 190§1 kk. Nie były to bowiem groźby o małym ładunku agresji, spowodowania jakiś niewielkich niedogodności dla pokrzywdzonych, tylko uszkodzenia ciała zabicia, zgwałcenia, gdy do gróźb oskarżonej przyłączył się też w dniu 19 marca 2023r. współoskarżony S. P.. Tym samym nie można zgodzić się z obrońcą, że groźby wypowiadane przez oskarżoną w postaci podobnych słów stanowiły taki „przecinek” w wypowiadanych przez nią treściach, który inni zastępują znanym wulgarnym słowem.

Oskarżona doskonale wiedziała też jak ma dotrzeć do pokrzywdzonych, skoro byli jej sąsiadami, stąd groźby oskarżonej- gdy z oskarżonymi pokrzywdzeni już wcześniej byli w konflikcie i zawiadamiali o ich uciążliwym dla nich zachowaniu, bo oskarżeni byli agresywni – powodowały że pokrzywdzeni na serio bali się i mogli realnie się bać ich spełnienia, E. K. została nawet odwieziona z budynku sądu w dniu 24 stycznia 2023r. przez M. B., bo oskarżona po wypowiedzeniu groźby za nimi szła, a oboje pokrzywdzeni po usłyszeniu gróźb w dniu 19 marca 2023r. czuwali przez całą noc, nie mogli zasnąć. Co prawda nie doszło do spełnienia gróźb przez oskarżoną i jej partnera, ale obawa spełnienia groźby nie zakłada pewności, lecz jedynie możliwość spełnienia groźby.

Nie bez znaczenia jest i to, że do oskarżonej i jej partnera przychodziły inne osoby, wówczas nadużywali alkoholu, pod wpływem którego stawali się agresywni, gdy mogło dojść do eskalacji ich zachowań, nie wyłączając ataku, spełnienia gróźb. Ponadto z zeznań K. K. wynika dysproporcja sił między oskarżoną i jej partnerem a pokrzywdzoną, z czego wynikało, że pokrzywdzona obawiając się spełnienia gróźb przez osoby oskarżone mieszkające w tym samym budynku, bała się wychodzić z mieszkania do piwnicy czy po pranie na strych, gdy te ostatnie okoliczności potwierdziła też A. P.. Znamienne są też uwagi z zeznań dzielnicowego A. A., że po skargach pokrzywdzonej na zachowanie sąsiadów z góry tj. oskarżonej i jej partnera, to pozostali sąsiedzi nie chcieli rozmawiać na ten temat z uwagi na strach przed oskarżonymi. A z takich okoliczności wynika, że styl życia oskarżonych, ich osobowości, powodował strach nawet u tych sąsiadów, którzy nie zgłosili – tak ja to uczynili pokrzywdzeni- by oskarżeni, w tym oskarżona, im grozili.

Tym samym w takich okolicznościach nie doszło do zarzucanej obrazy art. 190§1 kk poprzez błędne uznanie, że groźby oskarżonej wywołały u pokrzywdzonych uzasadnione obawy ich spełnienia

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku w pkt. V przez uniewinnienie oskarżonej od popełnienia obu zarzucanych jej czynów i uchylenie rozstrzygnięcia z pkt. VI o środku karnym

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Z przyczyn wskazanych w powyższych rozważaniach.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot utrzymania w mocy

Utrzymanie w mocy całego wyroku dot. oskarżonej.

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

Z przyczyn dla których zarzuty z apelacji, argumenty tam podniesione i w efekcie wniosek końcowy nie zasługiwały na uwzględnienie.

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

1.

Przedmiot i zakres zmiany

Zwięźle o powodach zmiany

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Pkt. II i III

Ponieważ oskarżoną w postępowaniu odwoławczym reprezentował obrońca ustanowiony z urzędu, to należało zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz kancelarii tego obrońcy kwotę 840zł + podatek VAT (art. 29 ust. 1 prawa o adwokaturze, §4 ust.1i3, §17ust.2 pkt. 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14.05.2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu).

W ustalonych okolicznościach sprawy, pomimo iż apelacja obrońcy oskarżonej nie zasługiwała na uwzględnienie, to zachodziły podstawy do zwolnienia oskarżonej od kosztów postępowania odwoławczego z uwagi na sytuację materialno-rodzinną (art. 624§1kpk)

7.  PODPIS