Formularz UK 2

Sygnatura akt

VI Ka 455/24

Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników:

1

1.  CZĘŚĆ WSTĘPNA

1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji

Wyrok Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 26 kwietnia 2024r. sygn. akt II K 790/23

1.2. Podmiot wnoszący apelację

☐ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ oskarżyciel posiłkowy

☐ oskarżyciel prywatny

☒ obrońca

☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego

☐ inny

1.3. Granice zaskarżenia

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana

2.  Ustalenie faktów w związku z dowodami przeprowadzonymi przez sąd odwoławczy

2.1. Ustalenie faktów

2.1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi

Dowód

Numer karty

2.2. Ocena dowodów

2.2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 2.1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

2.2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

.  STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków

Lp.

Zarzut

1.  Błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść polegający na stwierdzeniu, że oskarżony W. S. zbliżając się do K. B. w okresie wynikającym z przedstawionych zarzutów wiedział, że w tym okresie obowiązywał środek karny w postaci zakazu kontaktowania się oraz zbliżania się do K. B., następstwem czego było ustalenie, że oskarżony popełn8ił zarzucane mu czyny, nie pozostając w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię, co w konsekwencji doprowadziło do niezastosowania normy art. 28§1 k.k. i uznania winy oskarżonego, podczas gdy prawidłowa analiza całokształtu okoliczności przedmiotowego zdarzenia prowadzi do wniosku, iż oskarżony nie miał świadomości, iż w trakcie odbywania przez niego kary pozbawienia wolności wskazany środek karny nie był wykonywany, a co za tym idzie nie został wykonany wraz z upływem czasu, na który został orzeczony,

2.  Naruszenie przepisów postepowania, tj. art. 7 k.p.k., poprzez dokonanie oceny całokształtu przeprowadzonych dowodów z naruszeniem zasady logicznego rozumowania i wbrew doświadczeniu życiowemu, w szczególności na błędnej ocenie wiarygodności zeznań K. B., co doprowadziło do nieuzasadnionego ustalenia, że

a.  Kontakty oskarżonego z K. B. w inkryminowanym czasie odbywały się wbrew jej woli, gdy z przeprowadzonych dowodów, w tym w szczególności zeznań jej dwóch dorosłych synów R. Z. (1) i R. Z. (2) wynika, że w tym czasie oskarżony u nich pomieszkiwał, wspólnie z oskarżonym i K. B. spędzali czas, spożywali posiłki i alkohol, co wskazuje, iż K. B. nie tylko nie sprzeciwiała się ale była inicjatorką tych kontaktów.

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny

Ad. 1

Oskarżony sam w swoich wyjaśnieniach składanych w toku postepowania przygotowawczego twierdził, iż wiedział o zakazie zbliżania się do K. B. ale czynił to za jej zgodą. Dopiero na rozprawie wskazał, że był w błędzie bo myślał, że zakaz już się skończył.

Z zeznań świadka A. – K. ( kuratora, której podopiecznym był oskarżony ) wynika, że informowała ona oskarżonego o sposobie wykonywania środka karnego oraz o tym, że w trakcie pobytu w zakładzie karnym zakaz nie obowiązuje i ulega wydłużeniu.

Zeznania jej korespondują z zeznaniami świadka K. K. ( policjanta, który podejmował interwencje wobec oskarżonego ), który twierdził, ze w czasie interwencji oskarżony oświadczył, że jest świadomy, że ma orzeczony zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną, choć w trakcie interwencji był pijany.

Dokonując zatem oceny wskazanych wyżej dowodów nie sposób jest ustalić, że oskarżony zbliżając się w inkryminowanym okresie do K. B. pozostawał w usprawiedliwionym błędzie co do okoliczności stanowiącej znamię czynu zabronionego a tym samym w jego przypadku zachodzi kontratyp wskazany w art. 28§1 k.k.

Usprawiedliwiony błąd to taki, którego sprawca nie mógł uniknąć. Kryteria usprawiedliwienia mają przede wszystkim charakter obiektywny, co oznacza, że przy ich rozpoznawaniu i ustaleniu należy posłużyć się kryterium normatywnym miarodajnego (wzorowego) obywatela, a następnie uwzględniając również kryterium subiektywne, charakterystyczne dla problematyki błędu, należy ocenić, czy miałby on możliwość uniknięcia błędu w postaci nieświadomości bezprawności czynu. ( zob. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 14 maja 2020 r., sygn. IV KK 143/20, opublik. LEX nr 3275719 ).

Uwzględniając wyżej wskazany pogląd wyrażony przez Sąd Najwyższy stwierdzić należy, że w realiach niniejszej sprawy z całą pewnością jeśli nawet w którymś momencie swojego działania oskarżony W. S. myślał, że zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną K. B. przestał obowiązywać to jego wyobrażenie było zupełnie pozbawione podstaw faktycznych i prawnych a przy tym nieusprawiedliwione. Z całą pewnością również tego błędu mógł on uniknąć chociażby poprzez upewnienie się u kuratora, pod którego pieczą pozostawał.

Ad.2

Odnosząc się do wskazanego zarzutu stwierdzić należy, że sad I instancji nie dość wnikliwe ocenił zeznania świadków R. Z. (1) i R. Z. (2). Wskazywali oni w swoich zeznaniach, że pomimo orzeczonego zakazu W. S. pojawiał się u nich, że zdarzyło się, iż wspólnie spożywali alkohol. R. Z. (2) wskazywał nawet, że bywał nawet na śniadaniach i rozmawiał z K. B., a nawet spał kiedy spalił mu się dom. Relacje tych świadków korespondują w części z zeznaniami K. B., która potwierdziła, że oskarżony przychodził na ich posesje, przynosił kwiaty, wykonywał prace na ogrodzie. Okoliczność ta, że dochodziło do kontaktów z pokrzywdzoną nawet za jej zgodą nie powoduje, iż oskarżony swoim zachowaniem nie wyczerpuje znamion występku z art. 244 k.k.

Dokonana natomiast całościowa ocena materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie pod kątem wyczerpania przez oskarżonego W. S. znamion zarzucanych mu występkówz art. 244 k.k. dokonana przez Sąd I instancji jest prawidłowa i odpowiada kryteriom wskazanym w art. 7 k.p.k.

Wniosek

O zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów

☐ zasadny

☐ częściowo zasadny

☒ niezasadny

Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny.

Powyżej już wskazano powody, dla których sąd okręgowy nie uwzględnił zarzutów apelacji. Stad tez zawarty w niej wniosek o zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnienia zarzucanych mu czynów nie może zasługiwać na uwzględnienie.

4.  OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU

1.

Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności

5.  ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO

5.1. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot utrzymania w mocy

Orzeczenie o sprawstwie i winie oskarżonego

Zwięźle o powodach utrzymania w mocy

We wcześniejszym fragmencie uzasadnienia przedstawiono już argumentację odnośnie braku zasadności zarzutów apelacji

5.2. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji

Przedmiot i zakres zmiany

Obniżenie wymierzonej oskarżonemu kary do 8 miesięcy pozbawienia wolności.

Zwięźle o powodach zmiany

Powyżej już wskazano, że sąd I instancji nie dość wnikliwie ocenił zeznania świadków R. Z. (1) i R. Z. (2) – synów K. B.. Z lektury tych zeznań wynika, iż zdarzały się sytuacje, że K. B. nie sprzeciwiała się temu, iż oskarżony narusza wcześniej orzeczony wobec niego środek karny w postaci zakazu zbliżania się do niej na odległość mniejsza niż 50 metrów. Sytuacja ta jakkolwiek nie powoduje ekskulpacji oskarżonego to jednak bez wątpienia ma wpływ na stopień społecznej szkodliwości czynów, których popełnienia się dopuszczał a tym samym musi znaleźć odzwierciedlenie w wymiarze kary.

Uwzględniają powyższe Sąd Okręgowy uznał, iż karą adekwatną do stopnia społecznej szkodliwości przypisanych oskarżonemu czynów będzie kara 8 miesięcy pozbawienia wolności.

5.3. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji

5.3.1. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia

1.1.

☐ art. 439 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

2.1.

Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

3.1.

Konieczność umorzenia postępowania

☐ art. 437 § 2 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia

4.1.

☐ art. 454 § 1 k.p.k.

Zwięźle o powodach uchylenia

5.3.2. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania

5.4. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

6.  Koszty Procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

IV

Na podstawie art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 26 maja 1982r. prawo o adwokaturze oraz § 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z § 4 ust.3 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 maja 2024r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa albo jednostki samorządu terytorialnego kosztów pomocy prawnej udzielonej przez adwokata z urzędu Sąd Okręgowy zasądził od Skarbu Państwa na rzecz adw. M. Ś. kwotę 840zł i dalsze 193,20 zł. podatku od towarów i usług albowiem oskarżony W. S. w postępowaniu odwoławczym korzystał z pomocy obrońcy ustanowionego z urzędu a koszty tej obrony nie zostały opłacone ani w całości, ani w części.

Ze względu na trudną sytuację materialną oskarżonego Sąd na podstawie art. 624§1 k.p.k. w zw. z art. 634k,p,jk, zwolnił go od ponoszenia kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.

7.  PODPIS

1.3. Granice zaskarżenia

Kolejny numer załącznika

1

Podmiot wnoszący apelację

Obrońca oskarżonego

Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja

Sprawstwo i wina oskarżonego

1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia

☒ na korzyść

☐ na niekorzyść

☒ w całości

☐ w części

☐

co do winy

☐

co do kary

☐

co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia

1.3.2. Podniesione zarzuty

Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji

☐

art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu

☐

art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany
w art. 438 pkt 1 k.p.k., chyba że pomimo błędnej podstawy prawnej orzeczenie odpowiada prawu

☒

art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia

☒

art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia,
jeżeli mógł on mieć wpływ na treść tego orzeczenia

☐

art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka

☐

art. 439 k.p.k.

☐

brak zarzutów

1.4. Wnioski

☐

uchylenie

☒

zmiana