UZASADNIENIE

Strona powodowa – Fundusz Kapitałowy (...) SA w organizacji - wniósł o orzeczenie nakazem zapłaty w postępowaniu upominawczym, by strona pozwana – Towarzystwo (...) SA w W. – zapłaciła na jej rzecz kwotę 922,50 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 26.07.2012r. do dnia zapłaty oraz kosztami procesu stosownie do norm prawem przepisanych w tym wynagrodzeniem radcy prawnego w kwocie 180 zł i opłatą skarbową od pełnomocnictwa w kwocie 17,00zł.

Uzasadniając żądanie strona powodowa wskazała , iż w dniu 25.04.2012r. w L.doszło do zdarzenia drogowego, w wyniku którego uszkodzony został pojazd marki F.o nr rej. (...)należący do poszkodowanej A. K.. Sprawcą zdarzenia okazał się posiadacz pojazdu mechanicznego ubezpieczony w ramach odpowiedzialności cywilnej w pozwanym zakładzie ubezpieczeń. W związku z unieruchomieniem pojazdu poszkodowana w dniu 27.04.2012r. zawarła z L. K.mowę najmu samochodu zastępczego marki M. (...)na czas konieczny i niezbędny do przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego. Poszkodowana upoważniła wynajmującego do bezgotówkowego rozliczenia kosztów najmu bezpośrednio ze stroną pozwaną. W związku z najmem pojazdu L. K.wystawił fakturę VAT uwzględniającą stawkę dzienną najmu w kwocie 140 zł netto. W wyniku przeprowadzonego postępowania likwidacyjnego strona pozwana wypłaciła uprawnionemu kwotę 1.660,50 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu, dokonując korekty dobowej stawki najmu do kwoty 110,70 zł brutto, nie kwestionując przy tym czasookresu trwania najmu. Zdaniem strony powodowej, jako następcy prawnego uprawnionego, bowiem wierzytelność co do kosztów najmu pojazdu została przeniesiona w drodze cesji początkowo na L. K.a dalej na stronę powodową, działania strony pozwanej uznać należy za nieuprawnione. Poszkodowany ma bowiem prawo do pełnego zadośćuczynienia doznanej szkodzie, przy czym w tej konkretnej sytuacji nie ma obowiązku poszukiwać najtańszego podmiotu świadczącego usługi wynajmu pojazdów. Nie ma też obowiązku poszukiwać podmiotu który w swej ofercie wynajmu pojazdów posiada te o właściwościach równych pojazdowi uszkodzonemu. W tym zakresie strona powodowa powołała się na brzmienie art. 361 k.c. oraz rozliczne orzeczenia tak Sądu Najwyższego jak i sądów powszechnych.

Nakazem zapłaty z dnia 10.02.2014r. referendarz sądowy przy Sądzie Rejonowym dla Wrocławia – Śródmieścia we Wrocławiu VII Wydział Cywilny uwzględnił w całości żądania pozwu.

W sprzeciwie od nakazu zapłaty strona pozwana – Towarzystwo (...) SA w W. – wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie od strony powodowej na jej rzecz kosztów procesu stosownie do norm prawem przepisanych.

Motywując tak wyrażone stanowisko w sprawie, strona pozwana przyznając, iż ponosi odpowiedzialność za skutki zdarzenia z dnia 25.04.2012r., zarzuciła, iż wypłacona kwota 1.660,50 zł tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego w pełni czyni zadość szkodzie jaką poniosła poszkodowana. Żądana stawka za najem pojazdu w wymiarze dobowym przekracza poziom jednostkowej stawki za wynajem, obowiązującej u innych podmiotów, oferujących tego rodzaju usługi. Nadto podała, iż najmowany pojazd marki M. (...) odbiegał od klasy pojazdu uszkodzonego. Odnośnie czasookresu zrefundowanego najmu strona pozwana wskazała, iż uwzględniła okres ogólnie 15 dni tj. od daty zgłoszenia szkody do dnia otrzymania korespondencji zakładu ubezpieczeń o zakwalifikowaniu szkody jako całkowitej, z jednoczesnym doliczeniem 7 dni na podjęcie czynności organizacyjnych związanych z zagospodarowaniem pozostałości pojazdu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25.04.2012r. , na skutek kolizji drogowej, której sprawca ubezpieczony był od odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych w pozwanym Towarzystwie (...), uszkodzeniu uległ samochód marki F.o nr rej. (...), będący własnością poszkodowanej A. K..

Do kolizji drogowej doszło w miejscowości L..

Poszkodowana zamieszkuje w B. – B..

(dowód: Okoliczność bezsporna , nadto notatka policyjna z dnia 09.05.2012r. k. 17)

Pojazd marki F. został unieruchomiony, zaś przeprowadzone postępowanie likwidacyjne stwierdziło szkodę całkowitą

(Okoliczność bezsporna)

W dniu 27.04.2012r. poszkodowana A. K.zawarła z L. K.prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą P.H.U. (...)w W.umowę najmu pojazdu zastępczego marki M. (...)nr rej. (...)

Stawka dobowa została ustalona na kwotę 140 zł netto.

Z tytułu najmu strona powodowa wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 2.100,00 zł netto co daje kwotę 2.583,00 zł brutto.

Najem obejmował 15 dób od dnia 27.04.2012r. do 11.05.2012r.

(Dowód: umowa najmu k. 21; faktura VAT k. 23)

Poszkodowana A. K. zgłosiła szkodę w pozwanym Towarzystwie (...) w dniu 27.04.2012r., zaś faktura za najem pojazdu wpłynęła do ubezpieczyciela w dniu 21.05.2012r.

(dowód: akta szkody a w nich zgłoszenie szkody oraz zarejestrowanie wpływu faktury za najem pojazdu k. 44)

Decyzją z dnia 22.05.2012r. strona pozwana zakwalifikowała szkodę w pojeździe poszkodowanej A. K. jako całkowitą, przyznając odszkodowanie w kwocie 1.580,00 zł.

(dowód: decyzja strony pozwanej z dnia 22.05.2012r. k. 18)

Decyzją z dnia 25.07.2012r. strona pozwana przyznała odszkodowanie z tytułu najmu pojazdu zastępczego w kwocie 1.660,50 zł, przyjmując zasadność roszczenia poszkodowanego w powyższym zakresie w stawce 110,70 zł brutto x 15 dni.

(dowód: decyzja strony pozwanej z dnia 25.07.2012r. k. 24)

W dniu 05.01.2014r. A. K. i L. K. zawarli umowę, przedmiotem której było przeniesienie przez poszkodowaną na rzecz L. K. wierzytelności względem strony pozwanej z tytułu zwrotu kosztów najmu pojazdu w związku ze szkodą komunikacyjną nr 144- (...) z dnia 25.04.2012r.

Dalej, w dniu 24.01.2014r. wierzytelność ta została przeniesiona na rzecz strony powodowej.

(Dowód: umowa przelewu wierzytelności z dnia 05.01.2014r. k. 30 ; umowa przelewu wierzytelności z dnia 24.01.2014r. k. 31)

Strona powodowa wzywała stronę pozwaną do zapłaty kwoty dochodzonej pozwem, jednak bezskutecznie.

(okoliczność bezsporna)

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało w całości na uwzględnienie.

W rozpatrywanej sprawie strona powodowa Fundusz Kapitałowy (...) SA w organizacji we W. domagała się zapłaty od pozwanego Towarzystwa (...) SA kwoty 922,50 zł z odsetkami ustawowymi tytułem naprawienia szkody, powstałej w mieniu jej poprzednika prawnego A. K. a polegającej na konieczności wydatkowania kwoty 2.583,00 zł brutto za najem samochodu zastępczego w związku z uszkodzeniem pojazdu stanowiącego jej własność na skutek kolizji, jaka miała miejsce w dniu 25.04.2012r. Strona pozwana nie kwestionując swej odpowiedzialności co do zasady, zarzuciła spełnienie świadczenia poprzez wypłatę kwoty 1.660,50 zł, kwestionując przy tym stawki najmu przyjęte w umowie i wystawionej na jej podstawie fakturze VAT, a nadto klasę pojazdu będącego przedmiotem najmu, twierdząc iż ten pochodził z poziomu klasy zdecydowanie wyższej aniżeli pojazd uszkodzony.

W świetle powyższego dla oceny zasadności podnoszonych roszczeń koniecznym było ustalenie zasadności żądania zwrotu kosztów najmu pojazdu w podanej przez powoda wysokości oraz czy w świetle stanu faktycznego sprawy znaczenia miała klasa najmowanego pojazdu.

Niewątpliwym jest iż materialno – prawną podstawę żądania stanowi brzmienie art. 363 k.c. w zw. z art. 822 k.c., po myśli którego przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony. Odpowiedzialności ubezpieczonego natomiast, co pozostaje poza sporem, należy upatrywać w brzmieniu art. 415 k.c. a to wobec odesłania wynikającego z treści przepisu art. 436 § 2 k.c.

Wobec faktu, iż strona pozwana nie kwestionowała zasady swej odpowiedzialności za bezsporne uznano zarówno sprawstwo podmiotu, którego odpowiedzialność cywilna ubezpieczona była u strony pozwanej, a którego następstwem było uszkodzenie pojazdu jak i związek przyczynowy pomiędzy ową szkodą a zdarzeniem z którego ona wynikła.

Poza sporem pozostawał także fakt, że poszkodowany zawarł w dniu 27.04.2012r. umowę najmu pojazdu zastępczego a to wobec unieruchomienia pojazdu uszkodzonego wskutek niekwestionowanego zdarzenia z dnia 25.04.2012r. Bezspornym było też iż przedmiotem najmu był pojazd marki M. (...), zaś pojazd uszkodzony to samochód marki F.. Spór dotyczył natomiast li tylko zasadności roszczenia co do jego wysokości w tym klasy najmowanego pojazdu.

W spornym zakresie podstawę ustaleń faktycznych stanowiły dowody z dokumentów przedłożone przez strony, w szczególności akta szkody, umowa najmu z 27.04.2012r. oraz faktura VAT nr (...)., którym to dokumentom prywatnym Sąd w całości dał wiarę. Na podstawie art. 227 k.p.c. i 245. k.p.c. Sąd pominął dowody z przedłożonych wydruków z portali internetowych oraz z przedłożonych przez stronę powodową cenników, które jako nieopatrzone podpisami osób je sporządzających, nie spełniają wymogów dokumentu prywatnego w rozumieniu art. 245 k.p.c. , co tym samym dyskwalifikuje je jako dowód w sprawie.

Strona pozwana zarzucała , że koszty wynajmu pojazdu, których zwrotu domaga się strona powodowa, zostały znacznie zawyżone. Strona pozwana kwestionowała wysokość stawki dobowej za wynajem, a nadto iż przedmiotem najmu był pojazd z wyższej aniżeli pojazd uszkodzony klasy. Zarzuty te Sąd uznał za bezzasadne.

Zgodnie z art. 361 § 2 k.c. pozwany odpowiada za straty, które poniosła osoba poszkodowana. Oznacza to, że strona pozwana jako ubezpieczyciel, obowiązana jest pokryć szkodę rzeczywiście doznaną przez poszkodowanego, która to szkoda obejmuje realnie doznany uszczerbek w majątku poszkodowanego. Postulat pełnego odszkodowania przemawia za przyjęciem stanowiska o potrzebie zwrotu przez ubezpieczyciela tzw. wydatków koniecznych, potrzebnych do czasowego używania zastępczego środka komunikacji w związku z niemożliwością korzystania z niego wskutek zniszczenia lub uszkodzenia. Niedopuszczalne jest zdaniem Sądu zaniżanie wartości odszkodowania, na podstawie arbitralnie oszacowanych stawek najmu, zwłaszcza w sytuacji, gdy strona powodowa udokumentowała rzeczywiste koszty najmu auta zastępczego. Strona powodowa przedłożyła bowiem na tę okoliczność wiarygodny materiał dowodowy w postaci dokumentu prywatnego - faktury VAT, wykazujący realne koszty związane ze szkodą, jakie poniósł jej poprzednik prawny oraz umowę najmu, będącą podstawą wystawienia dokumentu księgowego.

Wskazuje się, że poszkodowany „nie ma obowiązku poszukiwania sprzedawcy oferującego autoryzowane części najtaniej, tylko zatem w przypadku usprawiedliwionego przypisania mu nielojalnego postępowania, naruszającego obowiązujące go jako wierzyciela, wymogi współpracy z dłużnikiem przy wykonywaniu zobowiązania, można byłoby postawić mu uzasadniony zarzut uchybienia temu przepisowi (zob. wyrok SN z 25.04.2002 r., I CKN 1466/99). Powyższe znajduje odpowiednie zastosowanie także do kosztów najmu pojazdu zastępczego. Tym samym poszkodowany nie ma obowiązku poszukiwania podmiotu oferującego pojazdu na wynajem w najniższych stawkach. Nie ma też obowiązku poszukiwania podmiotu który oferuje najem pojazdów klasy równej pojazdowi uszkodzonemu.

Brak jest w niniejszym postępowaniu przesłanek do kwestionowania wysokości stawki za wynajem pojazdu zastępczego. Strona pozwana kwestionując zasadność wysokości przyjętej stawki winna zgodnie z regułą rozkładu ciężaru dowodzenia z art. 6 k.c. przeprowadzić przeciwdowód, który poddałby w wątpliwość prawidłowość naliczonych w fakturze należności, czego w niniejszej sprawie skutecznie nie uczyniła, nie przedkładając na powyższą okoliczność żadnego skutecznego dowodu. Przy czym, co wymaga podkreślenia przeprowadzenie dowodu na wspominaną okoliczność nie wymaga absolutnie wiadomości specjalnych a li tylko na ten dowód strona pozwana wskazała, jako celowy i jedynie miarodajny.

W konsekwencji powyższego dowód z opinii biegłego na podstawie art. 278 k.p.c. w zw. z art. 217 § 2 k.p.c. oraz 227 k.p.c. został pominięty. Nie służył on bowiem wykazaniu okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia w sprawie. Strona powodowa wykazała bowiem poniesione koszty związane z wynajmem pojazdu zastępczego a brak było jakiegokolwiek przeciwdowodu który przedstawioną tak umowę najmu jak i wystawiony na jej podstawie dokument księgowy w postaci faktury VAT poddałby w wątpliwość. Dowód z opinii biegłego natomiast powyższemu nie służył, bowiem w tym zakresie brak było potrzeby posłużenia się wiadomościami specjalnymi.

Na marginesie podnieść należy, iż strona pozwana nie kwestionowała czasookresu najmu pojazdu, bowiem sama przyjęła jako zasadny okres 15 dni. Niezależnie od powyższego zauważyć należy, iż do szkody w pojeździe doszło w dniu 25.04.2012r., a pierwsze decyzje w przedmiocie naprawienia szkody zapadły w dniu 22.05.2012r. ,a zatem po dacie zakończenia stosunku najmu pojazdu zastępczego, co miało miejsce w dniu 11.05.2011r. Po tej też dacie dokonano wypłaty odszkodowania, tym samym wówczas dopiero poszkodowana dysponowała środkami finansowymi, które mogły zrekompensować jej brak pojazdu.

Stąd, roszczenie strony powodowej zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Zgodnie z art. 14 ust. l. ustawy z dnia 22.05.2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczonym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, pozwany powinien wypłacić odszkodowanie w terminie 30 dni od dnia, w którym powód zawiadomił go o szkodzie. Strona powodowa zgłosiła szkodę w zakresie zwrotu kosztów najmu pojazdu przedkładając fakturę VAT w dniu 21.05.2012r. Ubezpieczyciel obowiązany był więc wypłacić odszkodowanie od dnia 21.06.2013r. Od dnia następnego pozostawał w zwłoce, nie mniej mając na uwadze treść art. 321 § 2 k.p.c. Sąd orzekł jak w żądaniu pozwu w oparciu o wskazaną regulację prawną oraz art. 481 § 1 i 2 k.c.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów procesu oparto na podstawie art. 98 k.p.c. Stronę pozwaną jako przegrywającą należało obciążyć kosztami procesu strony powodowej, na które złożyła się opłata sądowa – 47 zł oraz koszty zastępstwa procesowego - 197 zł.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE