Sygn. akt II Ca 1472/13
Dnia 12 marca 2014 roku
Sąd Okręgowy w Krakowie, Wydział II Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Beata Tabaka
Sędziowie: SO Bogdan Popielarczyk
SR (del.) Jarosław Tyrpa (sprawozdawca)
po rozpoznaniu w dniu 12 marca 2014 roku w Krakowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa B. P. i Z. P.
przy interwencji ubocznej G. M. K.
przeciwko M. Ł.
o eksmisję
na skutek apelacji interwenienta ubocznego od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego dla Krakowa Śródmieścia w Krakowie z dnia 10 kwietnia 2013 roku, sygn. akt I C 160/13/S
postanawia:
1. uchylić zaskarżony wyrok i umorzyć postępowanie w sprawie;
2. zasądzić od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 337 (trzysta trzydzieści siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji;
3. zasądzić od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania odwoławczego.
W toku postępowania apelacyjnego powodowie cofnęli pozew ze zrzeczeniem się roszczenia i wnieśli o zasądzenie od pozwanej na ich rzecz kosztów procesu, wskazując, że pozwaną, jako spełniającą świadczenie w toku postępowania apelacyjnego należy traktować jako przegrywającą sprawę.
Zgodnie z art. 203 § 1 k.p.c. w zw. z art. z art. 391 § 1 k.p.c. pozew może być cofnięty bez zezwolenia pozwanego aż do rozpoczęcia rozprawy, a jeżeli z cofnięciem połączone jest zrzeczenie się roszczenia – aż do wydania wyroku. Stosownie natomiast do treści art. 386 § 3 k.p.c. jeżeli pozew ulega odrzuceniu albo zachodzi podstawa do umorzenia postępowania, sąd drugiej instancji uchyla wyrok oraz odrzuca pozew lub umarza postępowanie.
Cofniecie przez powodów pozwu ze zrzeczeniem się roszczenia skutkuje koniecznością umorzenia postępowania w sprawie, co, w oparciu o powołany przepis, prowadzić musi także do uchylenia zaskarżonego wyroku. Cofnięcie pozwu nie jest przy tym sprzeczne z prawem, zasadami współżycia społecznego ani nie zmierza do obejścia prawa. Jest ono bowiem wynikiem spełnienia świadczenia przez pozwaną w toku postępowania.
Z tych też przyczyn orzeczono jak w punkcie 1 sentencji na podstawie art. 386 § 3 k.p.c.
O kosztach postępowania za I i II instancję orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c. (w przypadku kosztów postępowania odwoławczego w zw. z art. 391 § 1 k.p.c.). W istocie bowiem rację mają powodowie, że spełniającego świadczenie w toku postępowania należy uznać za przegrywającego sprawę. Pozwana wydając lokal w toku postępowania dała powód do wytoczenia sprawy, czym naraziła powodów na poniesienie kosztów. Okoliczności tej nie zmienia to, że jeszcze przed wniesieniem pozwu zameldowała się ona przy ul. (...). Pozwana zmieniając miejsce zamieszkania winna była wydać powodom lokal. Nie czyniąc tego naraziła powodów na konieczność wszczęcia procesu i poniesienie kosztów, które winna zwrócić.
Na zasądzoną tytułem zwrotu kosztów procesu przez Sądem pierwszej instancji kwotę 337 zł złożyła się opłata od pozwu w kwocie 200 zł, wynagrodzenie pełnomocnika powodów w kwocie 120 zł oraz opłata skarbowa w kwocie 17 zł. Poniesione przez powodów koszty postępowania odwoławczego to kwota 60 zł tytułem wynagrodzenia ich pełnomocnika.