UZASADNIENIE

Powódka (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wniosła o zasądzenie od Towarzystwa (...) Spółki Akcyjnej w W. kwoty 2 146,35 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 7 marca 2020 r. do dnia zapłaty i kosztami procesu według norm przepisanych.

W uzasadnieniu żądania pozwu powódka podniosła, że 9 stycznia 2020 r. doszło do szkody w należącym do A. T. pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...). Pozwany ubezpieczyciel udzielał sprawcy szkody ochrony ubezpieczeniowej w zakresie odpowiedzialności cywilnej za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego. Ubezpieczyciel przyjął odpowiedzialność za szkodę i w dniu 21 stycznia 2020 r. wypłacił odszkodowanie tytułem szkody całkowitej.

Poszkodowany, na podstawie umowy zawartej z powódką korzystał z pojazdu zastępczego w okresie od 9 stycznia 2020 r. do 28 stycznia 2020 r. Stawka dobowa najmu wynosiła 160 zł netto plus podatek VAT. W dniu 6 lutego 2020 r. powódka wystawiła fakturę VAT dokumentującą koszty najmu na kwotę 4 132,80 zł brutto (21 dni x 160 zł netto + VAT). Poszkodowany przeniósł przedmiotową wierzytelność na powódkę.

Pozwany wypłacił tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego kwotę
1 986,45 zł , przyjmując 19 dni uzasadnionego okresu najmu i stawkę dobową w kwocie 104,55 zł brutto, wskazując, że za taką kwotę poszkodowany mógłby wynająć pojazd zastępczy za jego pośrednictwem. W ocenie strony powodowej w okolicznościach faktycznych sprawy brak podstaw do zastosowania tej stawki, ponieważ ubezpieczyciel, pomimo tego, że poszkodowany za pośrednictwem powódki zwracał się o przesłanie dokumentów dotyczących oferty najmu, nie otrzymał ich.

Do zapłaty pozostała zatem kwota 2 146,35 zł. Powódka domaga się zapłaty odsetek ustawowych za opóźnienie po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody.

W odpowiedzi na pozew Towarzystwo (...) Spółka Akcyjna w W. wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenia na jej rzecz kosztów procesu według norm przepisanych.

Pozwana przyznała, że ponosi odpowiedzialność za szkodę, a także że wypłaciła świadczenie z tytułu najmu pojazdu zastępczego we wskazanej w pozwie kwocie. W ocenie pozwanej kwota ta wyczerpuje roszczenia poszkodowanego z tego tytułu. W toku postępowania likwidacyjnego poszkodowany został poinformowany o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego za stawkę dobową w wysokości 85 zł netto oraz o skutkach nieskorzystania z tej oferty. Uzasadniony okres naprawy pojazdu wynosił 19 dni
i tym samym najem pojazdu zastępczego był uzasadniony tylko w tym okresie.

Powód podtrzymał żądanie pozwu.

Ustalenia faktyczne.

Na skutek kolizji dnia 9 stycznia 2020 r. doszło do szkody w należącym do A. T. pojeździe marki A. (...) o nr rej. (...).

Sprawca szkody legitymował się umową ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej
za szkody związane z ruchem pojazdu mechanicznego w Towarzystwie (...)
i (...) Spółce Akcyjnej w W..

Niesporne.

9 stycznia 2020 r. poszkodowany zawarł z (...) Spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w S. umowę najmu pojazdu zastępczego marki O. (...). Umowa została zawarta na następujących warunkach:

- czynsz najmu w kwocie 160 zł netto + VAT,

- najem bezgotówkowy – na koszt ubezpieczyciela sprawcy kolizji,

- bez limitu kilometrów, z pełnym ubezpieczeniem OC i AC, bez udziału własnego
w szkodach, z możliwością wyjazdu za granicę bez uzyskania uprzedniej zgody,

- zapłata kosztów najmu pojazdu zastępczego nastąpi w formie bezgotówkowej,
tj poprzez zawarcie umowy cesji wierzytelności przysługującej poszkodowanemu od ubezpieczyciela sprawcy szkody.

Niesporne, a nadto dowód:

- umowa najmu k. 11,

- ogólne warunki najmu – wynajem z OC k. 12,

- zeznania świadka A. T. na piśmie k. 96 – 98.

Pismem z dnia 10 stycznia 2020 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w S., powołując się na pełnomocnictwo udzielone przez poszkodowanego, zgłosiła szkodę pozwanemu Towarzystwu (...) Spółce Akcyjnej w W..

Niesporne, a nadto dowód:

- zgłoszenie szkody k. 14.

Ubezpieczyciel poinformował (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością
w S. o zarejestrowaniu szkody i poinformować o możliwości zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego od jego partnera – ogólnopolskiej wypożyczalni samochodów. Z tej usługi poszkodowany może skorzystać bezpłatnie – wystarczy zamówić auto telefonicznie lub w odpowiedzi na tą wiadomość. Wypożyczalnia dostarczy je pod wskazany przez poszkodowanego adres. Jeśli poszkodowany chce samodzielnie poszukać wypożyczalni pojazdów, konieczne będzie przedstawienie faktur. W takim przypadku, ubezpieczyciel zwróci jedynie koszty najmu pojazdu zastępczego o klasie pojazdu poszkodowanego do kwoty
z załączonego cennika. Ubezpieczyciel ograniczy czas najmu do takiego, jaki jest niezbędny do naprawienia szkody.

(...) zawierający informacje na temat najmu pojazdu zastępczego informuje
o możliwości zorganizowania najmu pojazdu zastępczego za pośrednictwem ubezpieczyciela za dobową stawkę w kwocie 85 zł netto.

Dowód:

- informacja o zarejestrowaniu szkody k. 55 – 58.

14 stycznia 2020 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. zwróciła się do ubezpieczyciela e – mailowo o przesłanie wszystkich dokumentów, z którymi poszkodowany musi się zapoznać przed ich podpisaniem i skorzystaniem z oferty najmu pojazdu zastępczego.

Ubezpieczyciel poinformował, że usługą najmu zajmuje się jego (...). Oferowana usługa najmu jest usługą kompletną, wiąże się z podstawieniem i odbiorem pojazdu,
a rozliczenie kosztów następuje pomiędzy ubezpieczycielem a firma użyczającą pojazd.

Wszystkie szczegóły przekażą klientowi bezpośrednio , jeśli tylko skontaktuje się
z infolinią pod wskazanym numerem.

(...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. nie udało się nawiązać kontaktu z ubezpieczycielem za pośrednictwem wskazanej infolinii. W wiadomości
e – mailowej z dnia 15 stycznia 2020 r. poinformowano o tym fakcie ubezpieczyciela
i zwrócono się z prośbą o kontakt ze strony wypożyczalni.

Po tej wiadomości ubezpieczyciel nie kontaktował się ze spółką w sprawie najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- wiadomość e – mailowa k. 16,

- pismo k. 16 – 18, k. 59 – 60,

- wiadomość e – mailowa z dnia 15.01.2020 r. k. 19,

- zeznania świadka A. T. na piśmie k. 96 – 98.

19 stycznia 2020 r. ubezpieczyciel nadał pod adresem (...) Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w S. pismo zawierające informację o przyjęciu odpowiedzialności za szkodę i ustaleniu, że szkoda ma charakter szkody całkowitej.

Odszkodowanie, ustalone na kwotę 2 050 zł, zostało wypłacone w dniu 21 stycznia 2020 r.

Dowód:

- pismo nadane 19.01.2020 r. z załącznikami k. 20 – 29,

- potwierdzenie przelewu k. 30.

Poszkodowany zwrócił pojazd zastępczy w dniu 28 stycznia 2020 r. i przeniósł na (...) Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wierzytelność wobec ubezpieczyciela sprawcy szkody z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego.

Niesporne, a nadto dowód:

- oświadczenie poszkodowanego k. 34,

- umowa cesji wierzytelności k. 10,

- zeznania świadka A. T. na piśmie k. 96 -98.

6 lutego 2020 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w S. wystawiła fakturę VAT nr (...) na kwotę 4 132,80 zł brutto tytułem najmu pojazdu zastępczego.

Dowód:

- faktura VAT nr (...) k. 13.

Pismem z dnia 6 lutego 2020 r. (...) Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością
w S. zgłosiła pozwanemu ubezpieczycielowi szkodę z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego w kwocie 4 132,80 zł brutto.

Dowód:

- zgłoszenie szkody k. 15.

Ubezpieczyciel przyznał świadczenie z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego
w kwocie 1 986,45 zł brutto. Ubezpieczyciel uznał za uzasadniony okres najmu od dnia
9 stycznia 2020 r. do dnia 28 stycznia 2020 r. (łącznie 19 dni) oraz stawkę dobową w kwocie 104,55 zł brutto (85 zł netto), ponieważ zgodnie z przekazaną poszkodowanemu informacją, możliwy był najem pojazdu zastępczego po ww. stawce za pośrednictwem ubezpieczyciela.

Dowód:

- decyzja k. 31 – 32, k. 61 – 62.

Pojazd uszkodzony i pojazd wynajmowany należą do tego samego segmentu – C.

Średnia dobowa stawka najmu pojazdu zastępczego tego segmentu w opcji bez limitu kilometrów, przy uwzględnieniu pełnego zakresu ubezpieczenia i z wykupionym udziałem w szkodach, przy rozliczeniu bezgotówkowym wynosiła w I kwartale 2020 r. 216 zł brutto.

W I kwartale 2020 r. nie było możliwe wynajęcie pojazdu zastępczego za stawkę dobową w kwocie 104,55 zł.

Dowód:

- opinia biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej Z. K. k. 150 -

Powyższy Stan faktyczny sprawy Sąd ustalił na podstawie dokumentów złożonych przez obydwie strony oraz zawartych w aktach szkody złożonych w formie elektronicznej,
co do prawdziwości i wiarygodności których nie powziął zastrzeżeń. Sąd uznał również za wiarygodne zeznania świadka A. T., ponieważ nie naprowadzono wobec niego przeciwdowodów.

Ustalenia natomiast co do okoliczności wymagających wiadomości specjalnych, tj. co do dobowej stawki najmu pojazdu zastępczego Sąd poczynił na podstawie opinii biegłego sądowego z zakresu techniki samochodowej Z. K.. Żadna ze stron nie podważała prawdziwości ani wartości dowodowej dokumentów zawartych w aktach sprawy i aktach szkodowych, na których biegły oparł swoje ustalenia, a i Sąd nie stwierdził okoliczności podważających ich wartość dowodową. Opinia jest jasna i nie zawiera sprzeczności. Dlatego też Sąd, mając na uwadze, że opinia została sporządzona zgodnie ze zleceniem, a także że jej treść wskazuje, że twierdzenia i wnioski biegłego znajdują oparcie w materiale dowodowym sprawy i nie stoją w sprzeczności z zasadami logiki, uznał opinię za przydatną do poczynienia ustaleń faktycznych w sprawie.

Sąd pominął dowód z przesłuchania stron na okoliczność likwidacji szkody, wynajęcia pojazdu zastępczego, treści umowy najmu, czasu najmu i wysokości dobowej stawki, braku możliwości wynajęcia pojazdu za pośrednictwem ubezpieczyciela oraz odmowy wypłaty kwot żądanych przez powódkę, ponieważ fakty te wynikają ze złożonych przez strony dokumentów.

Rozważania prawne.

Powództwo okazało się uzasadnione w całości.

Podstawę prawną żądania pozwu stanowią przepisy art. 822 § 1 i 2 k.c., art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych (teks jednolity:
Dz. U. z 2018 roku, poz. 473 ze zmianami) oraz art. 436 § 1 k.c. i 415 k.c.

Przepis art. 822 § 1 i 2 k.c. stanowi, że przez umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej ubezpieczyciel zobowiązuje się do zapłacenia określonego w umowie odszkodowania za szkody wyrządzone osobom trzecim, wobec których odpowiedzialność za szkodę ponosi ubezpieczający albo ubezpieczony (§ 1 ). Jeżeli strony nie umówiły się inaczej, umowa ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody, o jakich mowa w § 1, będące następstwem przewidzianego w umowie zdarzenia, które miało miejsce w okresie ubezpieczenia (§ 2). Zgodnie natomiast z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczeń Komunikacyjnych z ubezpieczenia OC posiadaczy pojazdów mechanicznych przysługuje odszkodowanie, jeżeli posiadacz lub kierujący pojazdem mechanicznym są obowiązani do odszkodowania za wyrządzoną w związku z ruchem tego pojazdu szkodę, będącą następstwem śmierci, uszkodzenia ciała, rozstroju zdrowia bądź też utraty, zniszczenia lub uszkodzenia mienia. Stosownie zaś do treści przepisu art. 436 § 1 k.c. odpowiedzialność przewidzianą w przepisie art. 435 k.c. ponosi również samoistny posiadacz mechanicznego środka komunikacji poruszanego za pomocą sił przyrody. Jednakże gdy posiadacz samoistny oddał środek komunikacji w posiadanie zależne, odpowiedzialność ponosi posiadacz zależny. Przepis art. 415 k.c. stanowi natomiast, że kto z winy swej wyrządził drugiemu szkodę, obowiązany jest do jej naprawienia.

Okoliczności kolizji z dnia 9 stycznia 2020 r. nie były pomiędzy stronami sporne. Nie było również sporu co do legitymacji czynnej powodowej spółki i biernej pozwanego ubezpieczyciela. Powódka wywodzi uprawnienie do żądania uzupełnienia odszkodowania
z umowy przelewu wierzytelności zawartej z poszkodowanym posiadaczem pojazdu. Zgodnie z treścią przepisu art. 19 ust. 1 zdanie pierwsze przywołanej wyżej ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…), poszkodowany w związku ze zdarzeniem objętym umową ubezpieczenia obowiązkowego odpowiedzialności cywilnej może dochodzić roszczeń bezpośrednio od zakładu ubezpieczeń. Pozwana nie kwestionowała również zasady swojej odpowiedzialności za szkodę powstałą w uszkodzonym pojeździe i wypłacił tytułem zwrotu kosztów najmu pojazdu zastępczego kwotę 1 986,80 zł.

Przedmiotem sporu była natomiast kwestia uzasadnionego okresu najmu pojazdu zastępczego i wysokości dobowej stawki najmu pojazdu.

W toku procesu zostało wykazane za pomocą dowodu umowy najmu pojazdu zastępczego oraz z zeznań świadka – poszkodowanego A. T., że wynajmował on pojazd zastępczy w okresie od 9 stycznia do 28 stycznia 2020 r., tj. przez okres 21 dni.

Strona pozwana , jak wynika z decyzji w przedmiocie przyznania odszkodowania, okres ten uznała za uzasadniony, ale przyjęła, że obejmuje on 19 dni.

Na uwzględnienie nie zasługiwało również stanowisko strony pozwanej co do wysokości dobowej stawki najmu, według której należało ustalić wysokość należnego poszkodowanemu świadczenia odszkodowawczego.

W tym miejscu wskazać należy, że świadczenie ubezpieczyciela z tytułu umowy ubezpieczenia majątkowego ma charakter odszkodowawczy i ta funkcja kompensacyjna determinuje podstawową treść pojęciową, zakres i poziom odszkodowania. Odpowiedzialność natomiast zakładu ubezpieczeń jest szczególną postacią odpowiedzialności cywilnej, a prawo ubezpieczeń majątkowych jest częścią prawa odszkodowawczego. Pojęcie szkody
w ubezpieczeniach jest zatem takie samo jak w innych działach prawa odszkodowawczego, zasada odszkodowania nie może być bowiem traktowana w oderwaniu od ogólnych zasad odszkodowawczych, które znalazły wyraz i zostały uregulowanie w kodeksie cywilnym. Dotyczy to samych pojęć szkody i odszkodowania. Wskazać przy tym należy, że zakład ubezpieczeń obowiązany jest do naprawienia szkody tylko w formie wypłaty odpowiedniej sumy pieniężnej, nie zaś wedle wyboru poszkodowanego także przez przywrócenie stanu poprzedniego, co wyłącza stosowanie w tych okolicznościach art. 363 § 1 k.c.

Poszkodowany wynajął pojazd zastępczy za dobową stawkę w kwocie 160 zł netto (196 zł brutto), powołując się na średnie stawki najmu pojazdu tej samej klasy, co pojazd uszkodzony. Pozwany ubezpieczyciel zastosował natomiast stawkę w kwocie 85 zł netto (104,55 zł brutto), wskazując, że za jego pośrednictwem możliwe było wynajęcie pojazdu zastępczego za taką stawkę, o czym poszkodowany został poinformowany.

Powódka nie przeczyła, że ubezpieczyciel informował o możliwości wynajęcia pojazdu zastępczego za jego pośrednictwem, a także o wysokości dobowej stawki najmu akceptowanej przez ubezpieczyciela. Zaprzeczyła natomiast, aby nie skorzystanie przez poszkodowanego z możliwości zawarcia umowy z partnerem ubezpieczyciela uzasadniało przyjęcie, że uchybił on obowiązkowi minimalizowania rozmiaru szkody. Powódka, działając w imieniu poszkodowanego jako jego pełnomocnik, zwróciła się do ubezpieczyciela e – mailowo o udostępnienie dokumentów, które poszkodowany zobowiązany byłby podpisać w celu zawarcia umowy najmu. Została poinformowana, że informacje niezbędne do zawarcia umowy zostaną udzielone bezpośrednio poszkodowanemu po nawiązaniu kontaktu z infolinią pod podanym numerem. Powódka podjęła próbę nawiązania kontaktu pod wskazanym numerem, jednakże jak wynika z kolejnej wiadomości e – mailowej okazała się bezskuteczna. Na prośbę powódki o kontakt z wypożyczalni, ubezpieczyciel nie zareagował. Poszkodowany podjął zatem niezbędne czynności zmierzające do zawarcia umowy najmu z podmiotem współpracującym z ubezpieczycielem, lecz nie uzyskał żadnych informacji dotyczących warunków najmu, które pozwoliłyby na ocenę, czy oferowany najem odpowiada potrzebom poszkodowanego i nie nakłada na niego dodatkowych obowiązków, których spełnienie byłoby nadmiernie utrudnione lub niemożliwe. Poszkodowany, pomimo podjęcia czynności zmierzających do zawarcia umowy najmu pojazdu zastępczego z partnerem ubezpieczyciela, nie mógł tego uczynić z powodu nie przedstawienia warunków najmu wraz ze wszystkimi dokumentami kreującymi stosunek najmu. Obowiązek minimalizowania szkody nie może być rozumiany w ten sposób, że poszkodowany winien zawrzeć umowę bez uprzedniego zapoznania się ze wszystkimi dokumentami, które określają prawa i obowiązki stron umowy, opierając się jedynie na ogólnych informacjach udzielonych przez ubezpieczyciela.

Brak zatem podstaw do odmowy zaakceptowania stawki dobowej wskazanej przez powódkę, zwłaszcza, że jest niższa niż średnia rynkowa stawka za tego typu usługi na rynku lokalnym w I kwartale 2020 r. Na podstawie opinii biegłego sądowego Z. K. Sąd ustalił, że dobowa stawka najmu zastosowana przez powódkę była niższa od średniej dobowej stawki, która wynosi 216 zł brutto.

Reasumując powyższe rozważania, należy uznać za uzasadnione wydatki na poczet kosztów najmu pojazdu zastępczego do kwoty 4 132,80 zł (21 dni x 160 zł x 23 % podatku VAT). Ubezpieczyciel wypłacił z tego tytułu kwotę 1 986,45 zł, a zatem do zapłaty pozostała kwota 2 146,35 zł (4 132,80 zł – 1 986,45 zł).

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie 1 wyroku zasądził od pozwanego na rzecz powódki kwotę 2 146,35 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie, liczonymi w stosunku rocznym od dnia 7 marca 2020 r. do dnia zapłaty.

Roszczenie o odsetki ustawowe za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego znajduje oparcie w treści art. art. 359 § 1 k.c., art. 481 § 1 i 2 k.c. oraz art. 14 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 22 maja 2003 roku o ubezpieczeniach obowiązkowych (…). Zgodnie z treścią przepisu art. 481 § 1 k.c. jeżeli dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia pieniężnego, wierzyciel może żądać odsetek za czas opóźnienia, chociażby nie poniósł żadnej szkody i chociażby opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi. Dłużnik popada w opóźnienie jeśli nie spełnia świadczenia pieniężnego w terminie, w którym stało się ono wymagalne także wtedy, gdy kwestionuje istnienie lub wysokość świadczenia ( por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 22 października 2003 r., sygn. II CK 146/02). Zgodne
z art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) zakład ubezpieczeń wypłaca odszkodowanie w terminie 30 dni licząc od dnia złożenia przez poszkodowanego lub uprawnionego zawiadomienia o szkodzie. Zgodnie z ust. 2 tego przepisu w przypadku gdyby wyjaśnienie w terminie, o którym mowa w ust. 1, okoliczności niezbędnych do ustalenia odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania okazało się niemożliwe, odszkodowanie wypłaca się w terminie 14 dni od dnia, w którym przy zachowaniu należytej staranności wyjaśnienie tych okoliczności było możliwe, nie później jednak niż
w terminie 90 dni od dnia złożenia zawiadomienia o szkodzie, chyba że ustalenie odpowiedzialności zakładu ubezpieczeń albo wysokości odszkodowania zależy od toczącego się postępowania karnego lub cywilnego. W terminie, o którym mowa w ust. 1, zakład ubezpieczeń zawiadamia na piśmie uprawnionego o przyczynach niemożności zaspokojenia jego roszczeń w całości lub w części, jak również o przypuszczalnym terminie zajęcia ostatecznego stanowiska względem roszczeń uprawnionego, a także wypłaca bezsporną część odszkodowania. Świadczenie ubezpieczyciela ma zatem charakter terminowy,
a spełnienie świadczenia w terminie późniejszym niż wynikający z art. 14 ust. 1 i 2 ustawy
o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) może być usprawiedliwione jedynie wówczas, gdy ubezpieczyciel wykaże istnienie przeszkód w postaci niemożliwości wyjaśnienia okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności albo wysokości świadczenia, mimo działań podejmowanych z wymaganą od niego starannością profesjonalisty, według standardu, którego reguły wyznacza przepis art. 355 § 2 k.c.

W rozważanym przypadku powódka domaga się zapłaty odsetek od dnia następnego po upływie 30 dni od dnia zgłoszenia szkody, co miało miejsce pismem z dnia 6 lutego 2020 r. Skoro zgłoszenie szkody miało miejsce 6 lutego 2020 r., pozwany winien spełnić świadczenie najpóźniej do dnia 6 marca 2020 r. Pozwany nie podniósł przy tym ani nie udowodnił, aby w terminie zakreślonym przepisem art. 14 ust. 1 ustawy o ubezpieczeniach obowiązkowych (…) , nie było możliwe wyjaśnienie okoliczności koniecznych do ustalenia odpowiedzialności ubezpieczyciela albo wysokości świadczenia. Skoro zatem pozwany nie spełnił świadczenia z tytułu naprawienia szkody w pełnej wysokości z tytułu kosztów najmu pojazdu zastępczego do dnia 6 marca 2020 r., od dna następnego , tj. 7 marca 2020r. pozostaje w opóźnieniu, co uzasadnia żądanie zapłaty odsetek za opóźnienie od tego dnia.

Rozstrzygnięcie o kosztach procesu:

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 198 par. 1 k.p.c. w zw. z art. 99 k.p.c. , który stanowi, że Strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony (koszty procesu). Zgodnie z art. 98 § 3 k.p.c. do niezbędnych kosztów procesu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez sąd osobistego stawiennictwa strony.

Powódka poniosła następujące koszty procesu: opłata od pozwu w kwocie 200 zł, zaliczka na poczet wynagrodzenia biegłego w kwocie 210 zł, wynagrodzenie pełnomocnika
w osobie radcy prawnego w kwocie 900 zł oraz opłata skarbowa od złożonego dokumentu pełnomocnictwa procesowego w kwocie 17 zł.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie 2 wyroku zasądził od pozwanej na rzecz powódki koszty procesu w kwocie 1 327 zł wraz z odsetkami w wysokości odsetek ustawowych za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty. Orzeczenie o odsetkach znajduje podstawę prawną w przepisie art. 98 § 1 ¹ k.p.c.

Sędzia Grażyna Sienicka

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE