UZASADNIENIE

M. K. oskarżony został o to, że:

I. w dniu 27 stycznia 2007 roku w N.w dniu 27 stycznia 2007 roku w N., gmina (...)spowodował u B. K.obrażenia ciała w ten sposób, że ugryzł ją w palec prawej ręki i w prawe kolano, w wyniku czego B. K.doznała obrażeń ciała w postaci rany kąsanej palca III-go ręki prawej z uszkodzeniem ścięgna prostownika paliczka obwodowego, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonej na czas trwający dłużej niż dni siedem,

tj. o przestępstwo z art. 157 § l k.k.,

II. w czasie i miejscu jak w punkcie I aktu oskarżenia spowodował u R. M. obrażenia ciała w ten sposób, że przewrócił go na podłoże, a następnie ugryzł R. M. w palec prawej dłoni w wyniku czego R. M. doznał obrażeń ciała w postaci rany kąsanej palca V-go ręki prawej z amputacją paliczka dalszego, sińca z powierzchowną raną kąsaną i otarcia naskórka na ręce lewej, które to obrażenia naruszyły czynności narządów ciała pokrzywdzonego na czas trwający dłużej niż dni siedem,

tj. o przestępstwo z art. 157 § l kk,

III. w dniu 10 maja 2007 roku w N., gmina (...) groził B. M.zabójstwem i spowodowaniem obrażeń ciała, a groźba powyższa wzbudziła w zagrożonym uzasadnioną obawę, że zostanie spełniona,

tj. o przestępstwo z art. 190 § l kk.

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 4 października 2013r.

w sprawie sygn.akt XII K 1521/10 orzekł, co następuje:

I. oskarżonego M. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie I aktu oskarżenia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 157 § l kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę 10 miesięcy pozbawienia wolności;

II. oskarżonego M. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie II aktu oskarżenia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 157 § l kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności;

III. oskarżonego M. K. uznał za winnego popełnienia zarzucanego mu w punkcie III aktu oskarżenia czynu stanowiącego przestępstwo z art. 190 § l kk i za to na podstawie powołanego przepisu wymierzył mu karę 3 miesięcy pozbawienia wolności;

IV. na podstawie art. 85 kk i art. 86 § l kk orzeczone wobec oskarżonego M. K. w punktach I, II i III wyroku kary pozbawienia wolności połączył i jako karę łączną wymierzył mu karę l roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności;

V. na podstawie art. 69 § l i 2 kk i art. 70 § l pkt l kk wykonanie orzeczonej w punkcie IV wyroku wobec oskarżonego M. K. kary łącznej

pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący 3 lata;

VI. na podstawie art. 71 § 1 kk w zw. z art. 33 § l i 3 kk orzekł wobec oskarżonego M. K. karę grzywny w wymiarze 50 stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 20 złotych;

VII. na podstawie kpk i art. 627 kpk zasądził od oskarżonego M. K. na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w Kielcach) kwotę 4984,18 złotych tytułem kosztów sądowych w tym kwotę 400 złotych tytułem opłat od orzeczonych kar.

Orzeczenie powyższe zaskarżyli: podsądny M. K. oraz jego Obrońca.

Obrońca oskarżonego zaskarżył wyrok w całości na korzyść swego mocodawcy i wyrokowi temu zarzucił:

1. obrazę przepisów postępowania mogącą mieć wpływ na treść wyroku, a to art. 2 § 2 kpk, 4 kpk, 5 § 2 kpk, 7 kpk, 404 § 2 kpk, 424 § l pkt l kpk polegającą na oparciu rozstrzygnięć na nieprawdziwych ustaleniach faktycznych, przez nieuwzględnienie wszystkich okoliczności i rozstrzygnięcie na niekorzyść oskarżonego nie dających się usunąć wątpliwości, naruszenie zasady koncentracji oraz przez dowolną a nie swobodną ocenę dowodów, a to w zakresie:

- czasu i osoby zawiadamiającej Policję o zdarzeniu, przez pominięcie korzystnej dla oskarżonego informacji z KPP w Busku-Zdroju z dn. 21.09. 2012 ,

- śladów na miejscu zdarzenia i utrudniania dostępu do domu przez psy,

- częściowego nie uwzględnienia opinii biegłego lek. med. A. R.,

- odrzucenia wersji oskarżonego co do przebiegu zdarzenia,

- negatywnej dla oskarżonego oceny dowodu z oględzin aparatu fotograficznego,

- znacznej przewlekłości postępowania sądowego,

- aktualnego stanu rodzinnego i majątkowego oskarżonego,

bez należytego uzasadnienia w tym zakresie swojego stanowiska;

2 . błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia mający wpływ na jego treść, a polegający na przyjęciu, że do zdarzenia doszło na posesji M., w N. (...), a nie u M. K.w N. (...), że stroną atakującą był oskarżony M. K.i że w dniu 10 maja 2007 r. oskarżony groził B. M., jakkolwiek prawidłowo oceniony materiał dowodowy nie daje podstaw do takich ustaleń i dowodzi, że to oskarżony M. K.został zaatakowany i pobity na terenie swojej posesji i nigdy nie kierował gróźb pod adresem B. M.

W oparciu o tak sformułowane zarzuty wniósł obrońca oskarżonego o:

- zmianę zaskarżonego wyroku i uniewinnienie oskarżonego M. K. od popełnienia zarzucanych mu aktem oskarżenia czynów, ewentualnie

- uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Kielcach.

Oskarżony M. K. również zaskarżył wyrok w całości na swoją korzyść i, jak wnosić należy z treści apelacji osobiście sporządzonej przez podsądnego, zarzucił on wyrokowi liczne błędy natury proceduralnej, w tym : nie przeprowadzenie istotnych dowodów w sprawie, względnie przeprowadzenie ich w sposób wadliwy, nieprawidłową ocenę tychże zgromadzonych materiałów, która w ocenie skarżącego była niepełna, dowolna, nielogiczna i sprzeczna z doświadczeniem życiowym, co z kolei skutkowało błędnym ustaleniem stanu faktycznego w odniesieniu do wszystkich zarzuconych i przypisanych oskarżonemu czynów i wadliwym przyjęciem zawinienia oskarżonego.

Nie sformułował M. K. wniosków apelacyjnych, jednakowoż niewątpliwie intencją skarżącego było postulowanie o zmianę wyroku przez uniewinnienie podsądnego od popełnienia zarzucanych mu przestępstw.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacje wywiedzione przez oskarżonego i jego obrońcę, które zainicjowały postępowanie odwoławcze, doprowadziły z przyczyn od stron niezależnych do uchylenia zaskarżonego orzeczenia i umorzenia postępowania na podstawie art. 17 § 1 pkt. 5 kpk.

Nie wdając się w merytoryczną ocenę podniesionych we wniesionych środkach odwoławczych zarzutów, nie były one tego rodzaju, iżby możliwym było w postępowaniu apelacyjnym wydanie orzeczenia kończącego prawomocnie postępowanie karne w odniesieniu do osoby oskarżonego,

w którym nastąpiłoby uwolnienie oskarżonego M. K. od odpowiedzialności za zarzucane mu występki ( wyrok uniewinniający ), albowiem koniecznym było, zdaniem sadu odwoławczego, pozyskanie

i przeprowadzenie dalszych jeszcze dowodów.

Równocześnie w toku procesu przed Sądem Okręgowym oskarżony M. K.zmarł ( w dniu 20 maja 2014r. ), co wynika wprost ze skróconego odpisu aktu zgonu wydanego przez Urząd Stanu Cywilnego

w C. ( k. 1245 t. VII ).

W tym stanie rzeczy, wobec wystąpienia ujemnej przesłanki procesowej opisanej w art. 17 § 1 pkt. 5 kpk, który stanowi, że postępowania nie wszczyna się, a wszczęta umarza, gdy oskarżony zmarł, sąd odwoławczy na podstawie art. 437 § 2 kpk uchylił w całości zaskarżony wyrok i postępowanie karne przeciwko oskarżonemu M. K. umorzył.

O kosztach procesu poniesionych w sprawie orzeczono na podstawie art. 632 pkt. 2 kpk, obciążając nimi Skarb Państwa.

SSO Bogna Kuczyńska SSO A.Babilon – Domagała SSO K.Senator

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE