Sygnatura akt VI Ka 323/14
Dnia 3 czerwca 2014 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Andrzej Ziębiński (spr.)
Sędziowie SSO Ewa Trzeja-Wagner
SSO Dariusz Prażmowski
Protokolant Sylwia Sitarz
przy udziale Bożeny Sosnowskiej
Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 r.
sprawy W. K. ur. (...) w S.
syna W. i M.
oskarżonego z art. 190a§1 kk
na skutek apelacji wniesionej przez oskarżyciela posiłkowego
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 5 listopada 2013 r. sygnatura akt III K 772/13
na mocy art. 437 § 1 kpk i art. 636 § 1 kpk
1. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok uznając apelację za oczywiście bezzasadną;
2. zasądza od oskarżycielki posiłkowej B. F. na rzecz oskarżonego W. K. kwotę 420 zł (czterysta dwadzieścia złotych) tytułem zwrotu wydatków zastępstwa adwokackiego w postępowaniu odwoławczym;
3. zasądza od oskarżycielki posiłkowej B. F. na rzecz Skarbu Państwa wydatki poniesione w postępowaniu odwoławczym w kwocie 20 zł (dwadzieścia złotych) i wymierza jej opłatę za II instancję w kwocie 60 zł (sześćdziesiąt złotych).
Sygn. akt VI Ka 323/14
Od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach z dnia 5 listopada 2013 r., sygn. akt III K 772/13, apelację wniosła oskarżycielka posiłkowa B. F., zaskarżając wyrok w całości i podnosząc, że oskarżony od dnia wydania wyroku pomimo zawartego w nim zakazu nadal się z nią kontaktuje, wysyła obelżywe sms-y i grozi, co wskazuje, że „kara” (faktycznie skarżąca kwestionuje warunkowe umorzenie postępowania) jest rażąco niewspółmierna do społecznej szkodliwości czynu i winy. Żałuje, że wyraziła zgodę na ugodę, a uchylenie wyroku może być jedyną możliwością zapewnienia bezpieczeństwa jej i jej rodzinie.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja jest oczywiście bezzasadna.
Należy mieć na uwadze, że apelacja odnosi się do zachowania oskarżonego już po zapadnięciu wyroku, przy czym w żaden sposób nie dokumentuje twierdzeń jej autorki. Gołosłowne twierdzenia skarżącej nie mogą stać się podstawą do zakwestionowania trafności zaskarżonego wyroku, który zapadł za jej aprobatą. Na rozprawie w dniu 5 listopada 2013 r. oskarżycielka posiłkowa i jej pełnomocnik przychylili się do wniosku o warunkowe umorzenie postępowania, uznając tym samym, że stopień społecznej szkodliwości czynu i winy oskarżonego nie są znaczne. Ocenę tę podzielił sąd I instancji i zdaniem sądu odwoławczego brak podstaw do jej kwestionowania.
Oczywiście nie oznacza to, że ewentualne negatywne zachowanie oskarżonego po zapadnięciu wyroku nie ma znaczenia. Jeżeli bowiem oskarżycielka posiłkowa jest faktycznie nadal przez oskarżonego niepokojona lub jej grozi, winna o powyższych faktach poinformować organy ścigania, inicjując nowe postępowanie karne, które - w razie potwierdzenia podawanych przez nią faktów - może spowodować nie tylko pociągniecie oskarżonego do odpowiedzialności karnej za nowe czyny, ale także uzasadniać podjęcie niniejszego postępowania.
Aktualnie brak jest podstaw do kwestionowania trafności zaskarżonego wyroku i decyzji o warunkowym umorzeniu postępowania.
Z tych względów sąd odwoławczy zaskarżony wyrok utrzymał w mocy, kosztami procesu za postępowanie odwoławcze obciążając oskarżycielkę posiłkową po myśli art. 636 § 1 k.p.k.