UZASADNIENIE

Powód (...)Fundusz (...)w W. wniósł pozew przeciwko J. K. z żądaniem zasądzenia od pozwanego kwoty 13.176,41 zł wraz z odsetkami. W uzasadnieniu żądania pozwu powód podał, iż wierzytelność dochodzona od pozwanego wynika z braku zapłaty przez niego długu z tytułu umowy pożyczki zawartej między pozwanym
a (...) S.A. w W.. Z uwagi na rażące naruszenie umowy w części dotyczącej spłat przedmiotowa umowa została wypowiedziana, a następnie wierzytelność została przelana na powoda. Zgodnie z umową o przelew wierzytelności poprzedni wierzyciel zawiadomił pozwanego o zmianie wierzyciela. Pozwany nie spełnił świadczenia w wyznaczonym terminie.

Sąd Rejonowy w Lublinie w dniu 29 lutego 2012 r. wydał nakaz zapłaty w elektronicznym postępowaniu upominawczym, w którym nakazał pozwanemu, aby zapłacił na rzecz powoda kwotę dochodzona w pozwie wraz z ustawowymi i umownymi odsetkami w terminie dwóch tygodni od dnia doręczenia nakazu albo w tymże terminie wniósł sprzeciw.

Pozwany w sprzeciwie od powyższego nakazu zapłaty wniósł o oddalenie powództwa, przeprowadzenie rozprawy i o ustanowienie pełnomocnika z urzędu. W uzasadnieniu podał, iż zobowiązanie z pozwu może nie istnieć, a radca prawny jest konieczny do właściwego sformułowania zarzutów i ustalenia linii obrony. Dlatego wnosi o oddalenie powództwa.

Sąd Rejonowy w Szubinie wyrokiem z dnia 17 października 2012 r. zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 13.176,41 zł wraz z ustawowymi odsetkami od kwoty 2.333,13 zł od dnia 31 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty, umownymi odsetkami w wysokości czterokrotności stopy lombardowej NBP od kwoty 8.646 zł od 31 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty, ustawowymi odsetkami od kwoty 2.196,28 zł od dnia 31 stycznia 2012 r. do dnia zapłaty i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 2.600,42 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, w tym kwotę 2.400 zł kosztów zastępstwa procesowego.

Z ustaleń faktycznych poczynionych przez Sąd I instancji wynikało, że pozwany J. K. w dniu 28 lutego 2008 r. zawarł z Bankiem (...) S.A. w W. Oddział w B. umowę nr (...), na mocy której Bank udzielił pozwanemu pożyczki gotówkowej w kwocie 10.000 zł. Pozwany zobowiązany był spłacić pożyczkę w 60 ratach miesięcznych w wysokości i terminach ustalonych w planie spłaty, stanowiącym integralny załącznik do umowy. J. K. zaprzestał płacenia terminowo rat pożyczki. Bank (...) S.A. w W. dokonał wypowiedzenia pozwanemu umowy pożyczki na dzień 24 sierpnia 2009 r. Wysokość zobowiązania pozwanego z tytułu spłaty kapitału głównego wynosiła kwotę 8.646 zł. W dniu 14 grudnia 2010 r. Bank (...) dokonał przelewu wierzytelności wobec pozwanego na powoda i pismem z dnia 3 stycznia 2011 r. zawiadomił o tym pozwanego. Jednocześnie powód jako nowy wierzyciel wezwał pozwanego pismem z dnia 17 lutego 2011 r. do zapłaty należności. Na wysokość zadłużenia pozwanego z tytułu umowy pożyczki nr (...)składa się kwota 8.646 zł kapitału głównego, 2.333,13 zł odsetek karnych za zwłokę naliczonych przez poprzedniego wierzyciela do dnia 21 grudnia 2010 r. oraz kwota 2.197,28 zł odsetek karnych za zwłokę w wysokości
4-krotności stopy kredytu lombardowego NBP od dnia 22 grudnia 2010 r. do dnia 30 stycznia 2012 r.

Sąd uznał za okoliczność bezsporną między stronami zawarcie przez nich umowy pożyczki oraz jej wypowiedzenie przez pożyczkodawcę ze względu na zaleganie przez pozwanego ze spłatą rat. Sąd uznał za bezzasadny postawiony przez J. K. zarzut przedawnienia. Sąd podkreślił, że termin wymagalności świadczenia pozwanego biegnie od dnia 24 sierpnia 2009 r. Z kolei termin przedawnienia dla tego typu świadczeń wynosi zgodnie z art. 118 kc 3 lata. Powód wniósł pozew w dniu 31 stycznia 2012 r., a więc jeszcze przed upływem terminu przedawnienia.

Sąd zauważył, że zgodnie z § 12 ust. 1 umowy pożyczki całość zobowiązania staje się wymagalna od dnia po upływie okresu wypowiedzenia. Na mocy umowy przelewu wierzytelności powód wstąpił w prawa i obowiązki poprzedniego wierzyciela. Ponieważ pozwany nie wywiązał się ze swoje zobowiązania, powództwo podlegało uwzględnieniu w całości.

W rezultacie zasądzono od pozwanego na rzecz powoda kwotę 13.176,41 zł wraz z ustawowymi i umownymi odsetkami do dnia zapłaty.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 § 1 i 3 kpc.

Wyrok ten zaskarżył pozwany domagając się jego uchylenia w całości.

Skarżący podniósł, że Sąd w niniejszym procesie uniemożliwił mu obronę własnych interesów.

Ponadto zwrócił się o ustanowienie dla niego pełnomocnika z urzędu, który pomógłby mu we właściwym sformułowaniu zarzutów apelacyjnych. Wyjaśnił, że samodzielnie nie może tego zrobić.

Powód złożył odpowiedź na powyższą apelację i wniósł o jej odrzucenie, ewentualnie oddalenie, a także zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja pozwanego nie jest zasadna.

W pierwszej kolejności należy stwierdzić, że przedmiotowy środek odwoławczy nie zawiera żadnego konkretnego zarzutu. Skarżący ograniczył się do podniesienia, że Sąd Rejonowy uniemożliwił mu obronę własnych interesów. Tymczasem już na etapie postępowania przed Sądem Rejonowym wniosek pozwanego u ustanowienie pełnomocnika z urzędu był rozpoznany -postanowienim z dnia 22 sierpnia 2912r. został prawomocnie oddalony a postanowieniem z dnia 2 listopada 2012r. na mocy art.117 ² kpc odrzucony.

Sąd Okręgowy jako Sąd meriti dokonał również samodzielnie ponownej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego i w oparciu o poczynione ustalenia doszedł do wniosku, że dowody przedstawione przez powoda przemawiały za zasądzeniem na jego rzecz od pozwanego całej kwoty dochodzonej pozwem. Były to umowa pożyczki na 10.000 zł, harmonogram spłat, dokumenty związane z wypowiedzeniem umowy w konsekwencji nieterminowego płacenia rat, a także umowę przelewu wierzytelności.

W oparciu o te dowody należy uznać, że Sąd Rejonowy słusznie uwzględnił w całości powództwo. Podkreślić trzeba, że skoro strona powodowa przedstawionymi przez siebie dowodami wykazała zasadność swojego roszczenia, to na pozwanego przeszedł ciężar dowodu w zakresie istnienia okoliczności przemawiających za oddaleniem powództwa. Tymczasem pozwany w toku postępowania przed Sądem Rejonowym prawidłowo zawiadamiany o terminach rozpraw nie stawił się na żadnej z nich oraz nie przedstawił jakiegokolwiek dowodu potwierdzającego zasadność zajmowanego przez siebie stanowiska w sprawie. Nie uczynił tego również w postępowaniu apelacyjnym. Dokument przedstawiony na rozprawie apelacyjnej przez pełnomocnika pozwanego dotyczył innej umowy kredytu z innej daty i o innym numerze aniżeli ta, która była przedmiotem badania przez Sądy obu instancji.

Nie znalazł także Sąd odwoławczy podstaw do ustanowienia pozwanemu pełnomocnika z urzędu i wniosek ponowny ,na mocy art,117 ^{( 2)} kpc odrzucił . Apelacja zaś pozwanego jako bezzasadna na mocy art. 385 kpc podlegała oddaleniu.

O kosztach postępowania apelacyjnego orzeczono na podstawie art. 98 § 1 kpc w zw. z art. 108 § 1 kpc i § 6 pkt 5 w zw. z § 12 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz.U. Nr 163 ,poz.1349).