WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 maja 2014 r

Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze Wydział II Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Maria Migoń - Karwowska

Protokolant: Bożena Cybin

po rozpoznaniu w dniu 19 maja 2014 r.

s p r a w y : P. F. (1)

syna M. i B. z domu Z.

urodzonego w dniu (...) w J.

oskarżonego o to, że:

w dniu 14 listopada 2013 roku w S. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci 0,68 grama marihuany, przy czym czyn ten stanowi wypadek mniejszej wagi,

to jest o czyn z art.62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 62 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii;

I.  Uznaje oskarżonego P. F. (1) za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego w części wstępnej wyroku, tj. występku z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii w zw. z art. 62 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 3 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 50 (pięćdziesięciu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość stawki na kwotę 10 (dziesięciu) złotych;

II.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci suszu roślinnego, opisanego bliżej w wykazie DRZ pod poz. 1 na k. 18 akt i zarządza jego zniszczenie;

III.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zalicza oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 14 i 15 listopada 2013 r.;

IV.  na podstawie art. 230 § 2 k.p.k. zarządza zwrot dowodu rzeczowego postaci suszu roślinnego, opisanego bliżej w wykazie DRZ pod poz. 2 na k. 18 akt oskarżonemu;

V.  na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 3 ust. 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 180 złotych, w tym opłatę w kwocie 50 złotych.

Sygn. akt II K 345/14

UZASADNIENIE

W dniu 14 listopada 2013 roku około godziny 16.05 w S., w okolicy jeziora (...), P. F. (1) kierował samochodem marki S. (...) o nr rej. (...). Wraz z nim jako pasażerowie podróżowali jego koledzy M. F. i T. N.. W tym czasie w miejscu tym pełnili służbę patrolową funkcjonariusze policji J. S. i P. B.. Policjanci poddali P. F. (1) i samochód, którym się poruszał kontroli, w wyniku której ujawnili znajdujący się w schowku pojazdu woreczek strunowy z zawartością suszu roślinnego.W wyniku przeważenia substancji znajdującej się w woreczku strunowym stwierdzono, iż jej ilość wynosiła 0,68 grama netto. Ustalono, iż tenże susz roślinny stanowił ziele konopi innych niż włókniste, znajdujące się w wykazie środków odurzających grupa I – N i IV – N, stanowiącym załącznik nr 1 do ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Ponadto dokonano także przeszukania pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych należących do P. F. (1), ujawniając w toku tej czynności susz roślinny w ilości 174,34 grama. Zabezpieczony susz roślinny stanowił ziele konopi włóknistych, pochodzących z fragmentów roślin konopi włóknistych w stadium po przekwitnięciu i wykształceniu nasion, nie znajdujących się w wykazie środków odurzających.

(dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 29-31, 35-36, 68-70, 104, zeznania świadka M. F. k.44-45, zeznania świadka T. N. k.46-47, notatka urzędowa k. 1, protokół przeszukania pojazdu k.3-5, protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych k.8-10, protokół użycia wagi k. 12, 14, protokół użycia testera narkotykowego k.13,opinia z zakresu chemii k. 61-62).

Oskarżony P. F. (1) nie był uprzednio karany sądownie. Oskarżony ma 24 lata, jest kawalerem i nie posiada nikogo na utrzymaniu. Oskarżony posiada wykształcenie średnie, z zawodu jest lakiernikiem samochodowym, jest zatrudniony w (...) Sp. z o.o. w J. jako pracownik produkcji, otrzymując wynagrodzenie miesięczne w wysokości około 2000 zł brutto. Oskarżony jest zdrowy, nie był leczony psychiatrycznie, neurologicznie i odwykowo.

( dowód: wyjaśnienia oskarżonego k. 29-30, 104, dane o karalności k. 22-23).

Oskarżony w swoich wyjaśnieniach, składanych zarówno w postępowaniu przygotowawczym, jak i w postępowaniu sądowym, przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu.

Słuchany w postępowaniu przygotowawczym P. F. (1) wyjaśnił, iż w dniu 14 listopada 2013 r. przebywał wraz z T. N. i M. F. nad zalewem (...) w S.. Pojechał tam wypożyczonym samochodem marki S.. Będąc tam zapalił marihuanę. Po chwili podjechali policjanci, wyczuli zapach palonej marihuany i poddali go kontroli. Podczas tej kontroli policjanci znaleźli w samochodzie susz roślinny zawinięty w woreczku. Oskarżony podał też, iż marihuanę tę zakupił w centrum J.. Ponadto oskarżony wyjaśnił, iż zabezpieczony u niego w mieszkaniu susz roślinny znalazł na łące koło G.. Podał również, iż środki te posiadał na własne potrzeby, przy czym stwierdził, iż nie jest od nich uzależniony.

Słuchany na rozprawie oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i podtrzymał swoje dotychczasowe wyjaśnienia.

(wyjaśnienia oskarżonego k. 29-31, 35-36, 68-70, 104)

Sąd zważył, co następuje:

Zebrany w sprawie materiał dowodowy, poddany przez Sąd gruntownej i wszechstronnej analizie, stworzył niepodważalną podstawę do stwierdzenia sprawstwa, jak i winy oskarżonego P. F. (1) w zakresie przypisanego mu czynu.

Sąd przyznał walor pełnej wiarygodności wyjaśnieniom oskarżonego P. F. (1), w których przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Z wyjaśnieniami oskarżonego koresponduje bowiem zebrany w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności zeznania świadków M. F. i T. N.. Także zeznaniom wymienionych świadków Sąd przyznał walor całkowitej wiarygodności, albowiem w sposób kategoryczny, logiczny oraz zbieżny z wyjaśnieniami oskarżonego zeznali, w jakich okolicznościach został ujawniony środek odurzający, a także do kogo należał.

Nie budzi wątpliwości co do swojej wiarygodności również pozostały materiał dowodowy w postaci protokołów przeszukania samochodu oraz pomieszczeń mieszkalnych i gospodarczych oskarżonego, protokołów użycia wagi i testera narkotykowego, protokołu zatrzymania oskarżonego, opinii z zakresu chemii, a także notatki urzędowej sporządzonej przez funkcjonariusza policji J. S..

Z kolei z danych o karalności oskarżonego wynika, iż był on skazany wyrokiem Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze z dnia 12 lipca 2011 roku w sprawie o sygn. akt II K 557/11, za czyn z art. 278 § 1 k.k. na karę 4 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby wynoszący 2 lata oraz karę 20 stawek dziennych grzywny po 10 złotych każda. P. F. (1) wykonał karę grzywny w dniu 9 września 2011 roku. W tym stanie rzeczy, w ocenie Sądu, w świetle treści art. 76 § 1 k.k. skazanie to uległo zatarciu z mocy prawa, bowiem w dniu 20 stycznia 2014 r. upłynął okres 6 miesięcy od zakończenia okresu próby wobec P. F. (2). Wobec powyższego, skoro wcześniejsze skazanie uległo zatarciu, Sąd uznał, iż P. F. (1) nie był karany sądownie.

Zachowaniem swoim P. F. (1) zrealizował znamiona występku z art. 62 ust 1 w zw. z art. 62 ust 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii. Oskarżony bowiem w dniu 14 listopada 2013 r. w S. wbrew przepisom ustawy posiadał środek odurzający w postaci 0,68 grama marihuany. Z uwagi na ilość środka odurzającego jaki posiadał oskarżony, Sąd zakwalifikował jego czyn jako wypadek mniejszej wagi.

Oskarżony był w pełni świadomy tego, iż substancja, którą posiadał, jest środkiem odurzającym – zielem konopi innych niż włókniste, tzw. marihuaną. Wina oskarżonego P. F. (1) w zakresie zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości. Oskarżony działał świadomie. W zakresie zarzucanego mu czynu oskarżony działał z winy umyślnej w zamiarze bezpośrednim. Oskarżony bowiem chciał popełnić ten czyn, chciał posiadać narkotyk, skoro wcześniej go nabył. Oskarżony mogąc zachować się zgodnie z prawem, naruszył je. Oskarżony działał przy tym w normalnej sytuacji motywacyjnej, zdając sobie sprawę zarówno z bezprawności, jak i karygodności swego postępowania.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd uwzględnił całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionego przez niego przestępstwa, a zwłaszcza charakter jego czynu. Sąd miał przy tym na uwadze zarówno okoliczności łagodzące, jak i okoliczności obciążające sprawcę.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił uprzednią niekaralność oskarżonego oraz jego przyznanie się do popełnienia zarzuconego mu przestępstwa.

W ocenie Sądu społeczna szkodliwość zachowania oskarżonego była średnia. Oskarżony posiadał taką ilość środka odurzającego, która odpowiadała niespełna 3 porcjom tego narkotyku. Zgodnie bowiem z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 4 października 2006 r., II AKa 200/06 za jedną działkę marihuany uznawana jest porcja o wielkości 0,25 grama. Ponadto środek odurzający posiadany przez oskarżonego jest jednym z łagodniej działających narkotyków, którego użycie wprawdzie jest szkodliwe dla zdrowia, jednak spośród substancji, których posiadanie według ustawy o przeciwdziałaniu narkotyków jest zakazane, niesie za sobą najmniej dotkliwe skutki dla zdrowia. Z drugiej jednak strony Sąd miał na uwadze fakt, iż przestępstwa, jakiego dopuścił się oskarżony są nagminne w skali naszego kraju. Tymczasem posiadanie i zażywanie narkotyków przynosi bardzo ujemne skutki społeczne. Normy prawne przyjęte w ustawie o przeciwdziałaniu narkomanii, w tym także normy prawno-karne, mają na celu m. in. zwalczanie posiadania narkotyków.

Wina umyślna oskarżonego nie budzi żadnych wątpliwości. Oskarżony miał świadomość posiadania środka odurzającego, wiedział, że jest to zabronione. Stopień winy oskarżonego, w okolicznościach tej sprawy, należy ocenić jako umiarkowany.

Mając na uwadze powyższe rozważania, w ocenie Sądu, nie sposób zatem podzielić poglądu obrony o znikomym stopniu społecznej szkodliwości czynu oskarżonego. Zdaniem Sądu z uwagi na przytoczone okoliczności brak było również podstaw do umorzenia postępowania w trybie art. 62a ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii. W ocenie Sądu wymierzona oskarżonemu kara 50 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę 10 złotych jest adekwatna do jego winy i stopnia społecznej szkodliwości tego czynu. Kara w tym wymiarze winna uzmysłowić oskarżonemu nieopłacalność łamania prawa, stanowiąc jednocześnie przestrogę na przyszłość. Sąd miał przy tym na względzie cele, jakie wymierzona kara powinna spełnić wobec oskarżonego, a mianowicie przede wszystkim cele wychowawcze. Kara ta winna również wdrożyć oskarżonego do poszanowania zasad porządku prawnego. Tak ukształtowana kara będzie także realizowała cele ogólnoprewencyjne i da wyraz zdecydowanego braku społecznej akceptacji dla tego typu zachowań.

Sąd, w oparciu o przepis art. 63 § 1 k.k. zaliczył oskarżonemu na poczet orzeczonej wobec niego kary okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie w dniach 14 i 15 listopada 2013 roku

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29.07.2005r. o przeciwdziałaniu narkomanii Sąd orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci suszu roślinnego opisanego w wykazie dowodów rzeczowych pod poz. 1, zarządzając jednocześnie jego zniszczenie.

W odniesieniu do suszu roślinnego zabezpieczonego w mieszkaniu oskarżonego Sąd na mocy art. 230 § 2 k.p.k. orzekł o jego zwrocie P. F. (1), albowiem susz ten stanowił ziele konopi włóknistych, pochodzących z fragmentów roślin konopi włóknistych w stadium po przekwitnięciu i wykształceniu nasion, nie znajdujących się w wykazie środków odurzających i jego posiadanie nie było zabronione prawem.

Orzeczenie o obciążeniu oskarżonego kosztami sądowymi oraz opłatą zapadło na podstawie art. 627 k.p.k. i art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych, wobec faktu, iż P. F. (1) posiada stałe miesięczne dochody i jest w stanie w/w należności sądowe uiścić.