UZASADNIENIE

W dniu 12 grudnia 2013 r. do Sądu Okręgowego w Bydgoszczy wpłynęła skarga H. H. na przewlekłość postępowania w sprawie VI Ns 192/13 prowadzonej przez Sąd Rejonowy wŚ. (...) Zamiejscowy Wydział (...) z siedzibą w T.. Skarżąca domagała się nakazania temu Sądowi podjęcia działań zmierzających do merytorycznego rozstrzygnięcia tej sprawy. Skarżąca zaznaczyła, że nie otrzymała z Sądu informacji jak zostały rozpoznane wnioski zgłoszone przez nią w pismach procesowych z dnia 8 grudnia 2012 r., 19 lipca 2013r. oraz 24 października 2013 r.

Prezes Sądu Rejonowego w Ś. powiadomiona o złożeniu tej skargi poinformowała, że nie korzysta z przysługującego jej prawa do udziału w postępowaniu skargowym.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 13 grudnia 2012 r. H. H. złożyła w Sądzie Rejonowym wT.wniosek o zniesienie współwłasności nieruchomości położonej w T. przy ul. (...), mającej urządzoną Księgę Wieczystą- (...).

Dowód: wniosek k. 2-3 akt;

Zarządzeniem z dnia 20 grudnia 2012 r. wezwano wnioskodawczynię do uiszczenia opłaty od wniosku w kwocie 1000 zł oraz do uzupełnienia braków formalnych pozwu poprzez wskazanie wartości przedmiotu sporu, w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku.

Dowód: zarządzenie k. 17 akt;

Pismem z dnia 18 stycznia 2013 roku wnioskodawczym wskazała, iż uiściła brakującą opłatę. W kwestii usunięcia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie wartości przedmiotu postępowania wniosła o wskazanie podstawy prawnej na jakiej żądanie to zostało określone, albowiem według niej, art. 19-26 kpc nie wynika obowiązek określenia wartości przedmiotu postępowania przez wnioskodawcę, a tylko przez powoda. Opłata jest bowiem stała i niezależna od wartości przedmiotu postępowania. Z ostrożności procesowej wnioskodawczym wskazała jednak kwotę 1.020.000 zł.

Dowód: pismo k. 25 akt;

Zarządzeniem z dnia 31 stycznia 2013 roku ustalono wartość przedmiotu postępowania na kwotę 1020.000 zł. oraz wezwano pełnomocnika wnioskodawczym do usunięcia braków formalnych wniosku poprzez wskazanie adresów zamieszkania

uczestników J. B., A. B. iW. B., w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku.

Dowód: zarządzenie k. 28 akt;

Pełnomocnik wnioskodawczym pismem z dnia 25 lutego 2013 roku uzupełnił adresy wskazanych w zarządzeniu uczestników postępowania.

Zarządzeniem z dnia 27 lutego 2013 roku pełnomocnik wnioskodawczym został wezwany do usunięcia braków formalnych wniosku poprzez podpisanie przez wnioskodawczym ę załączonego do wniosku pisma stanowiącego propozycję podziału fizycznego nieruchomości, oraz odpisów pisma w terminie 7 dni pod rygorem zwrotu wniosku.

Dowód: pismo, zarządzenie k. 31 akt;

Pełnomocnik wnioskodawczym w dniu 18 marca 2013 roku załączył do akt sprawy podpisaną propozycję podziału.

Zarządzeniem z dnia 19 marca 2013 roku doręczono odpisy wniosku wraz z załącznikami uczestnikom, wzywając ich do złożenia odpowiedzi na wniosek w terminie 14 dni, pod rygorem pominięcia przez Sąd później zgłoszonych zarzutów, uczestników mających miejsce zamieszkania za granicą pouczono o prawie do ustanowienia pełnomocnika dla doręczeń w kraju.

Dowód: zarządzenie k. 42 akt;

Odpowiedzi na wniosek wpłynęły odpowiednio w dniu 6 maja 2013 r.- B. D., 7 maja 2013 r. K. D. M. L., 9 maja 2013 M. C. i I. M., 10 maja 2013 roku H. Ż. i W. Ś., 13 maja 2013 roku G. K., 24 maja 2013 roku H. V.,

Zarządzeniem z dnia 8, 10 i 13 maja 2013 roku uczestnicy zostali wezwani do uzupełnienia braków formalnych pism poprzez złożenie odpisów swoich pism dla pozostałych uczestników w terminie 7 dni, pod rygorem zwrotu.

Dowód: pismo k. 94-95, 96, 79-93,99-100, k. 102-103, 106-107, k. 109-112 zarządzenie k. 98,99, 102, 106 akt;

Na rozprawie w dniu 9 września 2013 roku nie stawiła się uczestniczka A. L., co do której brak było prawidłowego wezwania na termin, z adnotacji poczty wynikało, iż pod wskazanym adresem uczestniczka nie jest znana.

Sad Rejonowy odroczył rozprawę na termin z urzędu.

Dowód: protokół rozprawy k. 166 akt.

Pismem z dnia 18 września 2013 r. pełnomocnik wnioskodawczym wskazał adres zamieszkania uczestniczki A. L..

Dowód: pismo k. 168 akt;

Zarządzeniem z dnia 18 września 2013 roku doręczono odpis wniosku wraz z załącznikami uczestniczce A. L., wzywając ją do złożenia odpowiedzi na wniosek w terminie 14 dni, pod rygorem pominięcia przez Sąd później zgłoszonych zarzutów, oraz pouczono o prawie do ustanowienia pełnomocnika dla doręczeń w kraju.

W dniu 12 listopada 2013 roku uczestniczka złożyła odpowiedź na wniosek.

Dowód: zarządzenie k. 170, pismo k. 174-176 akt;

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Skarga jako bezzasadna podlegała oddaleniu.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 17 czerwca 2004r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy (...) w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki /Dz.U. z 2004r., nr 179, poz. 1843 ze zm./ strona może wnieść skargę o stwierdzenie, że w postępowaniu, którego skarga dotyczy, nastąpiło naruszenie jej prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki, jeżeli postępowanie w tej sprawie trwa dłużej, niż to konieczne dla wyjaśnienia tych okoliczności faktycznych i prawnych, które są istotne dla rozstrzygnięcia sprawy, albo dłużej niż to konieczne dla załatwienia sprawy egzekucyjnej lub innej dotyczącej wykonania orzeczenia sądowego (przewlekłość postępowania).

Dla stwierdzenia, czy w sprawie doszło do przewlekłości postępowania, należy w szczególności w myśl art. 2 ust. 2, ocenić terminowość i prawidłowość czynności podjętych przez Sąd, w celu wydania w sprawie rozstrzygnięcia, co do istoty lub czynności podjętych przez sąd (...) uwzględniając charakter sprawy, stopień faktycznej i prawnej jej zawiłości, znaczenie dla strony, która wniosła skargę, rozstrzygniętych w niej zagadnień oraz zachowanie się stron, a w szczególności strony, która zarzuciła przewlekłość postępowania.

Przyjmuje się i jest to pogląd ugruntowany w orzecznictwie, że o przewlekłości postępowania można mówić dopiero wówczas, gdy pomiędzy czynnościami procesowymi występują długie, nieuzasadnione przerwy albo też gdy pewne czynności nie są podejmowane w ogóle /por. postanowienie Sądu Apelacyjnego z 28 grudnia 2012r., II S 25/12 czy postanowienie Sądu Najwyższego z 7 października 2010r., sygn. akt. WSP 13/10/. Zatem przewlekłość postępowania zachodzi wtedy tylko, gdy zwłoka w czynnościach jest nadmierna, rażąca i nie znajduje uzasadnienia w obiektywnych okolicznościach sprawy. Przewlekłość postępowania jest pojęciem względnym, względność ta zaś oznacza, że w każdym przypadku odnoszone być musi do realiów konkretnej sprawy (zob. też M.

Laskowski, Skarga na przewlekłość postępowania przygotowawczego (pierwsze refleksje), Przegląd Sądowy 2009).

Należy zatem w kontekście oceny zasadności skargi ocenić czas trwania całości postępowania, a nie terminowość podejmowania przez Sąd poszczególnych czynności.

Co należy, przed przystąpieniem do dalszej części rozważań zaznaczyć, skarżąca złożyła jednym pismem dwie skargi, wskazując iż postępowania toczące się z jej wniosku (oba postępowania toczą się an skutek wniosku wnioskodawczym i mają charakter nieprocesowy) są przewlekle, albowiem nie otrzymała ona żadnej odpowiedzi na swoje pisma z dnia 8 grudnia 2012 roku, 19 lipca 2013 roku oraz 24 października 2013 roku.

Przede wszystkim należy podkreślić, iż wniosek o sądowe zniesienie współwłasności w sprawie VI Ns 192/13 (wcześniej I Ns 624/12) wpłynął do Sądu w dniu 13 grudnia 2012 roku. Pomijając zatem, iż pismo wnioskodawczym z dnia 8 grudnia 2012 roku nie tylko nie znajduje się w aktach sprawy VI Ns 192/13 to w ogóle nie można mówić o obowiązku Sądu odniesienia się do tego pisma, skoro w dacie jego składania i to nie w przedmiotowej sprawie postępowanie w ogóle jeszcze się nie toczyło. Oczywistym więc pozostaje, iż nie może być mowy o jakiejkolwiek bezczynności Sądu. Nie sposób odnieść się również do treści pozostałych dwóch pism, albowiem pism datowanych na 19 lipca i 24 października 2013 roku nie ma w aktach sprawy VI Ns 192/13.

Powracając do analizy czynności podejmowanych przez Sąd Rejonowy zaznaczyć trzeba, iż sprawa VI Ns 192/13(wcześnięj I Ns 624/12) zawisła przed Sądem Rejonowym rok przed wniesieniem rozpoznawanej skargi, jednakże nie ulega wątpliwości, iż zasada szybkości i sprawności postępowania nie może kolidować z zasadą rzetelności i konieczności rozpatrywania wszelkich składanych w sprawie pism.

Analiza akt sprawy doprowadziła Sąd Okręgowy do wniosku, że nie zaistniała w niej przewlekłość postępowania. W ocenie Sądu Okręgowego z poczynionych w sprawie ustaleń wynika, że postępowanie w sprawie VI Ns 192/13 toczyło się bez zwłoki. Nie bez znaczenia dla szybkości toczącego się postępowania pozostawała liczba uczestników postępowania, jak i fakt, iż część z nich mieszka poza granicami Polski.

Nie ulega również wątpliwości, iż skuteczność wniesionego do Sądu pisma, wniosku, odpowiedzi na wniosek uwarunkowana jest od tego czy pismo to spełnia wszystkie konieczne wymogi formalne uprawniające do nadania mu odpowiedniego biegu. W razie braków formalnych rzeczą Sądu jest wpierw wszcząć postępowanie mające na celu usunięcie braków formalnych, fiskalnych pisma, a dopiero w razie uzupełnienia braków formalnych, fiskalnych

we wskazanym terminie dalsza dekretacja pism i podejmowanie odpowiednich czynności na skutek wniesionego pisma.

I tak wniosek skarżącej złożony w sprawie o zniesienie współwłasności zawierał braki fiskalne, w postaci nieuiszczenia opłaty, jak i braki formalne w postaci niezałączenia odpowiedniej liczby odpisów. Owszem Sąd mógł wydać jedno zarządzenie, wzywając do uzupełnienia braku tak fiskalnego jak i formalnego, niemniej jednak nie czyniąc tak nie dopuścił się bezczynności.

Następnie uczestnicy postępowania korzystając ze swojego uprawnienia do wniesienia odpowiedzi na wniosek także wnosili odpowiedzi na wniosek obarczone brakami formalnymi w postaci niezałączenia odpowiedniej ilości odpisów, cc? także rodziło konieczność wszczynania odpowiednio do poszczególnych wniosków postępowania mającego na celu usuwanie dostrzeżonych braków. Jednakże również w tym zakresie podejmowane były czynności zmierzające do rozstrzygnięcia w rozsądnym terminie, co pozwoliło ostatecznie na wyznaczenie terminu rozprawy na dzień 9 września 2013 roku. Na terminie tym okazało się jednak, iż wadliwie został podany adres jednej z uczestniczek postępowania, co uniemożliwiło doręczenie jej prawidłowo nie tylko samego odpisu wniosku, ale i wezwania na termin rozprawy. Sąd zobowiązał przy tym pełnomocnika wnioskodawczym do dostarczenia w terminie 14 dni prawidłowego adresu uczestniczki. Po otrzymaniu pisma z dnia 18 września 2013 roku, niezwłocznie (tego samego dnia) wydał zarządzenie by doręczyć uczestniczce odpis wniosku wraz z pouczeniem o prawie do złożenia odpowiedzi na wniosek w terminie 1 miesiąca, z jakiego to prawa uczestniczka skorzystała składając odpowiedź na wniosek w dniu 12 listopada 2013 roku.

Tym samym wszelkie czynności podejmowane przez Sąd miały na celu zakończenie sprawy i były podejmowane terminowo. Istotne jest, że były też prawidłowe, a Sąd Okręgowy nie dostrzega bezczynności w pracy sądu.

W konsekwencji Sąd Okręgowy skargę jako bezzasadną na mocy art. 12 ust.l przywołanej ustawy oddalił.

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE