XVII AmC 2725/11
Powód wniósł o uznanie postanowień wzorca umowy za niedozwolone
o treści :
„Kasa zastrzega sobie prawo zmiany Regulaminu w trakcie trwania umowy o prowadzenie Rachunku."
(§ 6 ust 2 umowy)
W ocenie powoda wskazane postanowienie umowne stanowi niedozwoloną klauzulę abuzywną. Zgodnie z art. 385 1 kodeksu cywilnego „Postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nie uzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne)." W ocenie powoda wzorzec umowy stosowany przez pozwanego jest rażąco sprzeczny z dobrymi obyczajami i narusza uzasadnione interesy konsumentów.
W ocenie powoda powyższa klauzula jest abuzywną, ponieważ w sposób sprzeczny z prawem przewiduje uprawnienie pozwanego przedsiębiorcy do jednostronnego wprowadzania zmian do regulaminu wiążącego konsumentów, bez wskazania ważnych powodów uzasadniających wprowadzenia tego rodzaju zmian. Zgodnie z art. 385 3 pkt 10 kodeksu cywilnego uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które uprawniają kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez ważnej przyczyny wskazanej w tej umowie . Bardzo podobne klauzule umowne są już wpisane do rejestru prowadzonego przez Prezesa UOKiK.
Pozwany wniósł o oddalenie powództwa.
Pozwany stwierdził , iż nadzór nad Spółdzielczymi Kasami Oszczędnościowo- Kredytowymi sprawuje Krajowa Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo- Kredytowa, która tworzy wszelkie akty wewnętrzne obowiązujące w SKOKach, w celu ujednolicenia procedur we wszystkich Kasach. Zgodnie z art. 35 ust 1 pkt. 6 ustawy o spółdzielczych kasach oszczędnościowo- kredytowych to Kasa Krajowa opracowuje jednolite procedury świadczenia usług i prowadzenia dokumentacji. Wynika z tego, Że strona Pozwana nie ma realnej możliwości zmiany tego Regulaminu, bo jak wynika z ustawy zmianę Regulaminu może wprowadzić tylko Kasa Krajowa. Kasa Krajowa wprowadzając nowy akt normatywny obliguje SKOKi do wdrożenia ich uchwałą Zarządu .
W związku z powyższym strona Pozwana nie zgadza się z zarzutem, iż Kasa może dobrowolnie zmieniać Regulamin bez wskazywania ważnej przyczyny, skoro takiej realnej władzy nie posiada.
Kasa jest spółdzielnią zrzeszającą osoby połączone więzią o charakterze zawodowym lub organizacyjnym i tylko w ich interesie prowadzi swoją działalność. Kasa prowadzi działalność nie zarobkową, a wynika z tego fakt, że nie ma żadnego interesu w tym aby działać na niekorzyść zrzeszających się członków, bądź kształtować ich interesy w sposób niezgody z obowiązującym prawem. Postanowienia Regulaminu nie są w żaden sposób sprzeczne z dobrymi obyczajami lub rażąco naruszające interesy swych członków.
Strona Pozwana wskazała, że w trosce o jakość usług świadczonych na rzecz i w interesie swych członków z dniem 24 czerwca 2011 r, Zarząd Spółdzielczej Kasy Oszczędnościowo-Kredytowej (...)wprowadził uchwałą nr 5 nowy Regulamin Rachunków Oszczędnościowo-Rozliczeniowych (Kont osobistych) oraz Umowę o prowadzenie ROR. Obecnie obowiązujący Regulamin oraz Umowa nie zawiera postanowienia będącego przedmiotem sporu. W związku z tym zapisy nieobowiązującego już Regulaminu i Umowy, na które powołuje się strona powodowa są w istocie nieaktualne, przez co powództwo zasługuje na oddalenie.
Strona powodowa skierowała do pozwanej Kasy, propozycje zawarcia ugody. Przedmiotem ugody miało być wycofanie powództwa wraz z zrzeczeniem się roszczenia. Takie działanie, w ocenie strony pozwanej, nosi znamiona wyłudzenia. Zdaniem Pozwanej Powód próbuje wykorzystywać Sąd do osiągania korzyści materialnych. Ponadto Strona Pozwana nie zna powodów dla których Stowarzyszenie, nie będące członkiem SKOK, próbuje ingerować w wewnętrzne interesy członków Kasy.
Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów ustalił i zważył co następuje :
Kwestionowane postanowienie uznać należy za niedozwolone w świetle art., 385 1 § 1 kc w zw. z art. 385 3 pkt 10 kc uprawniając pozwanego do jednostronnej zmiany Regulaminu bez ważnej przyczyny wskazanej w regulaminie.
Mając powyższe na uwadze orzeczono jak w sentencji.
O kosztach orzeczono stosownie do art. 479 44§ 2 kpc oraz art. 102 kpc biorąc pod uwagę to, iż powód, mając w celach swojej działalności statutowej m.in. promowanie idei społeczeństwa obywatelskiego, upowszechnianie wiedzy na temat obowiązujących przepisów prawa, wspieranie inicjatyw edukacyjnych, w szczególności edukacji prawnej nie wskazał pozwanej na ewentualne nieprawidłowości w stosowanym przez nią wzorcu umowy lecz zamiast tego zaproponował pozwanej cofnięcie pozwu pod warunkiem zapłaty na rzecz powoda określonej kwoty. W tych okolicznościach, w ocenie Sądu, obciążenie pozwanej kosztami zastępstwa procesowego byłoby niesłuszne.
Publikację prawomocnego wyroku zarządzono na mocy art. 479 44§ 1 kpc.