Sygn. akt VIII U 2615/13

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 24 czerwca 2014 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Mariola Szmajduch

Protokolant:

Ewa Gambuś

po rozpoznaniu w dniu 24 czerwca 2014 r. w Gliwicach

sprawy Z. W. (W.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

o prawo do emerytury

na skutek odwołania Z. W.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z.

z dnia 31 października 2013 r. nr (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu Z. W. prawo do emerytury, poczynając od 1 października 2013r.

(-) SSO Mariola Szmajduch

Sygn. akt. VIII U 2615/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 30 września 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Z., powołując się na ustawę z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. Nr 153, poz.1227 z późn. zm.) odmówił ubezpieczonemu Z. W. prawa do emerytury wcześniejszej z powodu udokumentowania jedynie 14 lat, 3 miesięcy i 13 dni pracy w szczególnych warunkach, zamiast wymaganych 15 lat takiej pracy. Równocześnie organ rentowy poinformował, iż nie uznał ubezpieczonemu za pracę w warunkach szczególnych okresu pracy od 2 lipca 1979r. do 30 czerwca 1984r.,albowiem za ten okres nie przedłożył świadectwa pracy w szczególnych warunkach.

W odwołaniu od decyzji ubezpieczony domagał się jej zmiany i przyznania mu prawa do dochodzonego świadczenia ,po uprzednim zaliczeniu spornego okresu, jako pracy w szczególnych warunkach na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego powyżej 3,5 tony podnosząc ,że nie może przedstawić świadectwa pracy w szczególnych warunkach, gdyż zakład pracy uległ likwidacji, ale dysponuje zeznaniami świadków, którzy byli jego współpracownikami okresie spornym.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko.

Rozpoznając odwołanie Sąd Okręgowy w Gliwicach poczynił następujące ustalenia:

W dniu 30 września 2013r. ubezpieczony Z. W., urodzony (...) złożył wniosek o emeryturę w wieku niższym niż 65 lat z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Ubezpieczony do dnia 31 grudnia 1998r. udokumentował ponad 25 letni okres składkowy i nieskładkowy i nie przystąpił do otwartego fundusz emerytalnego.

Na postawie złożonych przez niego świadectw pracy organ rentowy uwzględnił mu do 31 grudnia 1998r, 14 lat, 3 miesiące i 13 dni pracy w szczególnych warunkach. Organ rentowy nie zaliczył odwołującemu do takiej pracy zatrudnienia w Krajowej Państwowej (...) w K. od 2 lipca 1979r. do 30 czerwca 1984 r. na stanowisku kierowcy towarowego, wobec nie przedłożenia świadectwa pracy w szczególnych warunkach.

W okresie od 6 marca 1978r. do 30 czerwca 1984r. ubezpieczony Z. W. był zatrudniony w Krajowej Państwowej (...) w K. na stanowisku najpierw mechanika, potem pomocnika kierowcy, zaś od 2 lipca 1979r kierowcy towarowego. Odwołujący po uzyskaniu stosownych uprawnień tj. prawa jazdy kat. C prowadził samochody ciężarowe o ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton. Zakład świadczył usługi transportowe dla różnych podmiotów i jego pracownicy ,w tym ubezpieczony wozili różne produkty od artykułów spożywczych, w tym mąkę , buraki, po materiały budowlane ,jak stal , butle tlenowe .Odwołujący jeździł z towarami na samochodach ciężarowych takich jak S. (...),Kamaz ,J. przez pełne dniówki po 8 godzin dziennie ,a często także w godzinach nadliczbowych. Nie był kierowany do żadnych innych prac. Pracodawca z tytułu charakteru wykonywanej pracy wypłacał mu, tak jak innym kierowcom prowadzącym tego rodzaju samochody ciężarowe, dodatki szkodliwe.

Powyższe okoliczności Sąd ustalił na podstawie akt organu rentowego, akt osobowych ubezpieczonego, zeznań świadków: M. G., M. P. (k.34-35 a.s) oraz wyjaśnień odwołującego (k.11 i 41-42 a.s.). Zgromadzona w sprawie dokumentacja została sporządzona w sposób rzetelny i nie budzący wątpliwości, a zeznania świadków są spójne, wzajemnie się potwierdzają i uzupełniają. Ponadto zeznania świadków korespondują z zeznaniami samego ubezpieczonego oraz z danymi o przebiegu zatrudnienia wynikającymi z akt osobowych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 32 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2004r., nr 39, poz.353) w powiązaniu z § 3,4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8 poz.43 ze zm.) ubezpieczonym mężczyznom urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r. będącym pracownikami zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przy pracach wymienionych w wykazie A, przysługuje prawo do emerytury w razie łącznego spełnienia następujących warunków:

1. osiągnięcia wieku emerytalnego 60 lat

2. posiadania wymaganego okresu zatrudnienia wynoszącego 25 lat, w tym

co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach.

Zgodnie z treścią § 2 ust. 1 rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w tym akcie prawnym są okresy, w których praca w szczególnych warunkach jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Z kolei zgodnie z treścią art. 184 ust 1 ustawy, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)  okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27.

W myśl ust. 2 emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa .

Okoliczność sporna w przedmiotowej sprawie dotyczyła rozmiaru okresu pracy wykonywanej przez ubezpieczonego w warunkach szczególnych przed 31 grudnia 1998r.

W świetle zgromadzonego w sprawie materiału Sąd przyjął, że poza okresem takiej pracy uznanym przez ZUS w rozmiarze 14 lat, 3 miesięcy i 13 dni, ubezpieczony Z. W., będąc zatrudniony w Krajowej Państwowej (...) poczynając od 2lipca 1979r.do 30 czerwca 1984r. wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, pracę w warunkach szczególnych na stanowisku kierowcy samochodu ciężarowego o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 ton.. Zgodnie z wykazem A, dział VIII poz. 2 załącznika do cyt. na wstępie rozporządzenia praca kierowców samochodów ciężarowych o dopuszczalnym ciężarze całkowitym powyżej 3,5 tony, specjalistycznych (specjalnych) pojazdów członowych i ciągników samochodowych balastowych, autobusów o liczbie miejsc powyżej 15, samochodów uprzywilejowanych w ruchu w rozumieniu przepisów o ruchu na drogach publicznych, trolejbusów i motorniczych tramwajów jest pracą w szczególnych warunkach, uprawniającą do niższego wieku emerytalnego. Sąd uznał, że w okresie spornym odwołujący pracował w szczególnych warunkach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy .

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i wyjaśnieniom ubezpieczonego potwierdzającym taki charakter jego pracy uznając te dowody za spójne logiczne i wzajemnie się uzupełniające.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że ubezpieczony legitymuje się wymaganym 15 - letnim okresem pracy w szczególnych warunkach.

Wobec faktu, że spełnia on także pozostałe przesłanki uprawniające go do wcześniejszej emerytury tj. wieku i ogólnego stażu pracy, Sąd z mocy art. 477 14 § 2 kpc orzekł jak w sentencji.

(-)SSO Mariola Szmajduch