Sygnatura akt IV Ka 313/14
Dnia 3 czerwca 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący : |
SSO Ewa Rusin (spr.) |
Sędziowie : |
SSO Waldemar Majka SSO Elżbieta Marcinkowska |
Protokolant : |
Ewa Ślemp |
przy udziale Jolanty Siwik-Ważny Prokuratora Prokuratury Okręgowej,
po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2014 roku
sprawy A. R.
oskarżonego z art. 286 § 1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. i art. 284 § 2 k.k. w zw. z art. 11 § 2 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Świdnicy
z dnia 19 lutego 2014 roku, sygnatura akt VI K 769/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w punkcie III jego dyspozycji dotyczącym nałożonego obowiązku naprawienia szkody eliminuje sformułowanie „ w terminie 3 lat od prawomocności wyroku”;
II. zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. A. P. z Kancelarii Adwokackiej w Ś. 516,60 złotych tytułem kosztów nie opłaconej pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu w postępowaniu odwoławczym;
III. zwalnia oskarżonego od ponoszenia wydatków związanych z postępowaniem apelacyjnym zaliczając je na rachunek Skarbu Państwa.
Sygn. akt IV Ka 313 / 14
Prokurator Rejonowy w Świdnicy oskarżył A. R. o to, że:
w dniu 04.12.2012 r. w Ś. woj. (...), w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził (...) SA do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w postaci kredytu w kwocie 2381, 08 zł na zakup w systemie ratalnym pilarki spalinowej marki S. o wartości 2149, 00 złotych poprzez wprowadzenie w błąd przedstawiciela banku co do swojego zamiaru spłaty kredytu i możliwości płatniczych, poprzez złożenie niezgodnego z prawdą oświadczenia o swoim rzekomym zatrudnieniu w firmie (...) w Ś. i wysokości osiąganych tam zarobków, po czym nabyta pilarkę stanowiącą na mocy umowy kredytowej własność banku zbył przygodnie spotkanej osobie, a następnie nie przystąpił do spłaty kredytu, tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 284 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk.
Jednocześnie na zasadzie art.335 kpk za zgodą oskarżonego wniósł o skazanie wymienionego oskarżonego za zarzucany mu czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 284 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk bez przeprowadzania rozprawy i wymierzenie kary 1 (jednego) roku pozbawieni a wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 3 (trzech) lat.
Przed sądem na posiedzeniu w dniu 19 lutego 2014r. na wniosek pokrzywdzonego strony uzgodniły dodatkowy środek karny w postaci nałożenia na oskarżonego obowiązku naprawienia szkody.
Sąd Rejonowy w Świdnicy wyrokiem z dnia 19 lutego 2014r. sygn. akt VI K 769 /13:
uwzględniając wniosek :
I. oskarżonego A. R. uznał za winnego zarzucanego mu czynu, kwalifikując go z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk i art. 284 § 2 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to na podstawie art. 286 § 1 kk w zw. z art. 11 § 3 kk wymierzył mu kare 1 (jednego) roku pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesił na okres próby lat 3;
III. na podstawie art. 46 § 1 kk zobowiązał oskarżonego do naprawienia szkody poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego (...) SA kwoty 2149, 00 złotych w terminie 3 lat od prawomocności wyroku;
IV. na podstawie art. 624 § 1 kpk zwolnił oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych w całości.
Z wyrokiem tym w części nie pogodził się prokurator, wnosząc apelację na niekorzyść oskarżonego.
Apelujący wyrokowi zarzucił obrazę przepisu prawa materialnego, a mianowicie art. 46 § 1 kk polegającą na określeniu w pkt III części dyspozytywnej wyroku terminu naprawienia przez oskarżonego szkody wyrządzonej popełnionym przez niego przestępstwem, podczas gdy orzeczenie na podstawie cytowanego wyżej przepisu takiego obowiązku jest wykonalne z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia.
Podnosząc powyższy zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez wyeliminowanie w pkt III części dyspozytywnej wyroku sformułowania „w terminie 3 lat od uprawomocnienia się wyroku”.
Sąd Okręgowy zważył co następuje;
Apelacja jest oczywiście zasadna, co musi prowadzić do postulowanej zmiany zaskarżonego wyroku.
Jak to słusznie podniósł apelujący ( i przyznaje Sąd I instancji w pisemnych motywach) w zaskarżonym wyroku rozstrzygnięcie o środku karnym w postaci zobowiązania do naprawienia szkody w trybie art. 46 § 1 kk jak w pkt. III dyspozycji zostało uzgodnione pomiędzy oskarżonym a prokuratorem w ramach warunków skazania bez rozprawy, niemniej owo porozumienie nie zawierało określenia terminu wykonania środka karnego, gdyż obowiązek jego wykonania aktualizuje się z chwilą uprawomocnienia się wyroku. Sąd Rejonowy przyznał swój błąd w pisemnych motywach wyroku tłumacząc się omyłką w redakcji wyroku. Skoro opisywany błąd wynikł z omyłki, a nie z zamierzonej przez Sąd Rejonowy własnej modyfikacji ustaleń oskarżonego i prokuratora co do warunków skazania, to nie ma przeszkód do skorygowania wyroku w postępowaniu apelacyjnym. Z tego powodu wyeliminowano w pkt. III dyspozycji wyroku wadliwe sformułowanie cyt.” w terminie 3 lat od prawomocności wyroku”.
O zwolnieniu oskarżonego od obowiązku poniesienia kosztów sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk, co uzasadniają względy słuszności.