Sygn. akt VU 5302/14
Dnia 16 lipca 2014r.
Sąd Okręgowy w Piotrkowie Tryb. V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Magdalena Marczyńska
Protokolant: asyst. sędz. Sławomir Fert
po rozpoznaniu w dniu 16 lipca 2014 roku w Piotrkowie Tryb.
na posiedzeniu niejawnym
sprawy S. P.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych
Oddziałowi w T.
o rentę rodzinną
na skutek odwołania wnioskodawczyni
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych
Oddziału w T.
z dnia 29 maja 2014r.
sygn. (...)
postanawia:
odrzucić odwołanie.
Decyzją z dnia 29 maja 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział wT. odmówił S. P. przyznania prawa do renty rodzinnej. Podstawę decyzji stanowiło orzeczenie lekarza orzecznika ZUS z dnia 12 maja 2014 roku, w którym stwierdzono, iż wnioskodawczyni jest jedynie częściowo trwale niezdolna do pracy, a zatem nie spełnia przesłanek do nabycia prawa do renty rodzinnej.
Powyższe orzeczenie zostało doręczone wnioskodawczyni w dniu 15 maja 2014 roku (pokwitowanie odbioru k. 14 odwrót w aktach rentowych), z pouczeniem, że służy od niego sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych właściwej ze względu na miejsce zamieszkania, w terminie 14 dni od doręczenia orzeczenia.
S. P. nie złożyła sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika, natomiast w dniu 16 czerwca 2014 roku wniosła odwołanie od wskazanej na wstępie decyzji.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Odwołanie podlega odrzuceniu.
Zgodnie z treścią art. 477 9 § 3 1 k.p.c. sąd jest zobowiązany odrzucić odwołanie w sprawie o świadczenie z ubezpieczeń społecznych, do którego prawo jest uzależnione od stwierdzenia niezdolności do pracy lub niezdolności do samodzielnej egzystencji, a podstawę do wydania decyzji stanowi orzeczenie lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, jeżeli osoba zainteresowana nie wniosła sprzeciwu od tego orzeczenia do komisji lekarskiej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia.
Z akt sprawy wynika bezspornie, że S. P. nie wniosła w terminie sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 12 maja 2014 roku, mimo że zostało jej ono doręczone w dniu 15 maja 2014 roku z pouczeniem o sposobie zaskarżenia, a jedynie w dniu 16 czerwca 2014 roku, czyli po upływie terminu zakreślonego do złożenia sprzeciwu, wniosła bezpośrednio odwołanie od decyzji organu rentowego. Analiza treści odwołania pozwala przy tym przyjąć, iż zostało ono oparte na zarzutach dotyczących orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, które to było podstawą zaskarżonej decyzji (por. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 15 marca 2006 roku, II UZP 17/05, LEX nr 172369).
Z tych też względów, na podstawie cyt. na wstępie przepisu, należało orzec jak w sentencji.