WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 31-07-2014 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Maria Dorywalska

Protokolant: sekretarz sądowy Marcin Jamrószka

po rozpoznaniu w dniu 31-07-2014 r. w Koninie

sprawy S. B.     

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o wcześniejszą emeryturę

na skutek odwołania S. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 24-04-2014r. znak: (...)

I.  Zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje S. B. prawo do emerytury w obniżonym wieku - od daty złożenia wniosku

II.  Zasądza od pozwanego organu rentowego na rzecz odwołującego kwotę 60 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 kwietnia 2014r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił S. B. prawo do emerytury w obniżonym wieku, bowiem wymieniony na dzień 1.01.1999r. nie udowodnił wykonywania pracy w szczególnych warunkach przez co najmniej 15 lat.

Odwołanie od tej decyzji wniósł S. B. i podnosząc, że do okresu pracy w szczególnych warunkach winien mieć uwzględniony cały okres odbywania służby wojskowej, domagał się przyznania emerytury.

Pozwany organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalanie, bowiem stosownie do uchwały Sądu Najwyższego z 16.10.2013r. sygnatura II UZP 6/13 do okresu pracy w szczególnych warunkach zalicza się okres odbywania zasadniczej służby wojskowej do 31.12.1974r.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

W dniu 23 marca 2014r. S. B. urodzony (...) zwrócił się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych o przyznanie emerytury w obniżonym wieku -60 lat. We wniosku wskazał, że jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego i wniósł o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Do wniosku dołączył świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach z dnia 11.03.2014r. wystawione przez (...) S.A. w K., że w okresie od 16.07.1973r. do 23.10.1974r., od 15.10.1976r. do 30.01.1989r. i od 8.02.1991r. 08.05.1991r. stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace przy wytwarzaniu i przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz przy montażu, remoncie i eksploatacja urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych, wymienione w wykazie A dziale II poz. 1 na stanowisku elektryka instalacji i urządzeń elektroenergetycznych. Nadto wniósł o doliczenie do okresu pracy w szczególnych warunkach okresu odbywania zasadniczej służby wojskowej.

W okresie od 24.10.1974r. do 8.10.1976r. wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową.

Zaskarżoną decyzją z dnia 24.04.2014r. organ rentowy odmówił wnioskodawcy prawa do emerytury w obniżonym wieku, gdyż jego zdaniem nie udowodnił na dzień 1.01.1999r. wykonywania pracy w szczególnych warunkach przez co najmniej 15 lat.

Powyższych ustaleń Sąd dokonał na podstawie akt emerytalnych ZUS dotyczących zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych /tj. Dz. U. Nr 39 z 2004 r. poz. 353 z późn. zm./ ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40 cytowanej ustawy tj. po osiągnięciu 60 lat przez mężczyzn, jeżeli w dniu wejścia w życie w/cytowanej ustawy tj. w dniu 1.01.1999 r. osiągnęli:

1.  okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat dla mężczyzn,

2.  okres składkowy i nieskładkowy , o którym mowa w art. 27 cytowanej ustawy tj. 25 lat dla mężczyzn.

Emerytura, o której mowa wyżej przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Z kolei stosownie do treści § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. /Dz. U. Nr 8 poz. 43/ pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A co najmniej 15 lat, nabywa prawo do emerytury zgodnie z art. 184 ustawy z dnia 17.12.1998 r.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że wnioskodawca urodzony (...) osiągnął wiek emerytalny w dniu (...)

Posiada również wymagany okres zatrudnienia, gdyż udowodnił na dzień 1.01.1999r. łącznie 25 lat 4 miesiące i 24 dni okresów składkowych i nieskładkowych, wobec wymaganych 25 lat (akta emerytalne wnioskodawcy).

Przedmiotem sporu była natomiast okoliczność, czy wnioskodawca na dzień 1.01.1999r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach przez co najmniej 15 lat.

Stosownie do § 2 ust. 1 i 2 w/cytowanego rozporządzenia z dnia 7.02.1983r. okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczenia na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca ta była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na określonym stanowisku. Stwierdza to zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia lub w świadectwie pracy.

Na podstawie przedłożonych dokumentów organ rentowy uznał, że wnioskodawca na dzień 1.01.1999r. udowodnił 14 lat, 9 miesięcy i 19 dni okresów pracy w szczególnych warunkach tj. od 16.07.1973r. do 23.10.1974r., od 15.10.1976r. do 30.11.1989r. i od 8.02.1991r. do 8.05.1991r. w okresie zatrudnienia w (...) S.A. w K. (z wyłączeniem urlopów bezpłatnych) oraz okres zasadniczej służby wojskowej od 24.10.1974r. do 31.12.1974r.

Organ rentowy powołując się na treść uchwały Sądu Najwyższego z 16.10.2013r. sygn. akt II UZP 6/13 nie zaliczył do takiej pracy okresu służby wojskowej od 1.01.1975r. do 8.10.1976r.

Wnioskodawca odbywał zasadniczą służbę wojskową w okresie od 24.10.1974r. do 8.10.1976r. Na podstawie akt emerytalnych wnioskodawcy oraz jego zeznań Sąd ustalił, że przed rozpoczęciem odbywania służby wojskowej S. B. wykonywał pracę w szczególnych warunkach w firmie (...) SA w K. i po jej zakończeniu w dniu 8.10.1976r. wrócił do tego zakładu na to samo stanowisko (w dniu 15.10.1976r.). Tej okoliczności pozwany organ nie kwestionował.

Z uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego z 16.10.2013r. II UZP 6/13 wynika, że czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (Dz.U. Nr 44, poz. 220, w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 1974 r.) zalicza się – na warunkach wynikających z tego przepisu – do okresu pracy wymaganego do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych).

Sąd nie podziela stanowiska organu rentowego, że okresu zasadniczej służby wojskowej odbytej po 31.12.1974r. nie można zaliczyć do pracy w szczególnych warunkach. Takie stanowisko nie wynika z uchwały 7 sędziów SN z 16.10.2013r. w sprawie o sygn. II UZP 6/13. W uchwale tej nie powiedziano, że po 31 grudnia 1974r. zasadnicza służba wojskowa nie podlega wliczeniu do okresu zatrudnienia w szczególnych warunkach.

Sąd orzekający podziela stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w wyroku z 11 lutego 2014r. w sprawie II UK 293/13, że prawdzie uległ zmianie stan prawny po 31.12.1974r. – art. 108 ustawy z 1967r. (od 1.01.1974r.), ale nie tak istotnej, aby powiedzieć, że nastąpiło przełamanie i ustawodawca chciał z tą datą znieść uprawnienie żołnierzy zasadniczej służby wojskowej do zaliczenia jej do okresu zatrudnienia uprawniającego do wcześniejszej emerytury, jako okres pracy w szczególnych warunkach. Przepis art. 108 ust. 1 dalej stanowił, że „Czas odbywania zasadniczej lub okresowej służby wojskowej wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem przed powołaniem do służby”. Zatem zdaniem Sądu regulacja z art. 108 w wersji odpowiadającej okresowi pełnienia służby wojskowej przez wnioskodawcę w latach 1974-76r. nie daje podstaw do wyłączenia uprzedniego wliczania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, że wnioskodawcy do okresu pracy w szczególnych warunkach należy także zaliczyć okres zasadniczej służby wojskowej od 1.01.1975r. do 8.10.1976r., co powoduje, że spełnia on wszelkie niezbędne warunki do przyznania prawa do emerytury w obniżonym wieku, gdyż udowodnił ponad 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach .

Uwzględnienie bowiem spornego okresu od 1.01.1975r. do 8.10.1976r. oznacza spełnienie na dzień 1.01.1999r. warunku udowodnienia co najmniej 15 lat wykonywania pracy w szczególnych warunkach.

W związku z tym Sąd na podstawie w/powołanych przepisów i art. 477 ¹⁴ § 2 orzekł jak wyroku.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie art. 98 i 108 § 1 kpc oraz § 12 ust 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28-09-2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu ( tj. Dz.U. z 2013r. poz. 461).

SSO Maria Dorywalska