Sygnatura akt IV Ka 474/14
Dnia 6 sierpnia 2014 roku.
Sąd Okręgowy w Świdnicy w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:
|
Przewodniczący : |
SSO Ewa Rusin |
|
Protokolant : |
Ewa Ślemp |
przy udziale Barbary Chodorowskiej Prokuratora Prokuratury Okręgowej,
po rozpoznaniu dnia 6 sierpnia 2014 roku
sprawy Ł. S.
syna M. i G. z domu M. urodzonego (...) w K.
oskarżonego z art. 244 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Kłodzku
z dnia 7 kwietnia 2014 roku, sygnatura akt VI K 71/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:
1. uchyla zawarte w punkcie II jego dyspozycji orzeczenie o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności;
2. wymiar kary w punkcie I jego dyspozycji obniża do 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności;
II. zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych związanych z postępowaniem odwoławczym zaliczając wydatki za to postępowanie na rachunek Skarbu Państwa.
Sygn. akt IV Ka 474 / 14
Sąd Rejonowy w Kłodzku wyrokiem zaocznym z dnia 7 kwietnia 2014r. sygn. akt VI K 71/14:
I. oskarżonego Ł. S.uznał za winnego tego, że w dniu 23 stycznia 2014 roku w miejscowości W.woj. (...)kierował w ruchu lądowym pojazdem marki F. (...)o nr rej. (...)pomimo orzeczonego przez Sąd Rejonowy w Ząbkowicach Śląskich wyroku sygn. akt II K 577/12 z dnia 6 listopada 2012 roku zakazu prowadzenia wszelkich [pojazdów mechanicznych na okres 2 lat, to jest za winnego popełnienia czynu z art. 244 kk i za to na podstawie art. 244 kk wymierzył mu karę 10 (dziesięć) miesięcy pozbawienia wolności;
II. na podstawie art. 69 § 1 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo oskarżonemu zawiesił tytułem próby na okres 2 (dwóch) lat;
III. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych, wydatki poniesione w sprawie zaliczając na rachunek Skarbu Państwa.
Z wyrokiem tym w części orzeczenia o karze nie pogodził się prokurator. Apelujący wyrokowi zarzucił błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia i mający wpływ na jego treść, a polegający na niesłusznym uznaniu przez Sąd, że oskarżony Ł. S.zasługuje na zastosowanie wobec niego dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia kary – podczas gdy prawidłowa ocena okoliczności odnoszących się do osoby oskarżonego, a zwłaszcza jego uprzednia karalność fakt, że zarzucanego mu czynu dopuścił się w okresie próby i to zaledwie po upływie 6 miesięcy od daty uprawomocnienia się wyroku skazującego go za popełnienie czynu określonego w art. 278 § 1 kk i inne i po upływie 1(jednego) roku od daty uprawomocnienia się wyroku skazującego za popełnienie czynu określonego w art.178 a § 1 kk zdecydowanie przemawiają przeciwko warunkowemu zawieszeniu wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności.
Podnosząc powyższy zarzut apelujący wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez obniżenie orzeczonej w pkt. I kary 10 miesięcy pozbawienia wolności do 3 miesięcy pozbawienia wolności, uchylenie w pkt II orzeczenia o warunkowym zawieszeniu kary pozbawienia wolności wobec Ł. S.utrzymując w mocy pozostałe rozstrzygnięcia orzeczenia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Wniosek końcowy apelacji okazał się zasadny.
Poczynione przez Sąd I instancji ustalenia faktyczne i ocena prawna przypisanemu oskarżonemu czynu, zakwalifikowanego trafnie z art. 244 kk nie może wzbudzać żadnych zastrzeżeń.
Mimo że ustalił Sąd Rejonowy fakt uprzedniej wielokrotnej karalności sądowej oskarżonego Ł. S., to jednak tych ustaleń nie przełożył ani na właściwą ocenę wymiaru kary ani na prawidłową prognozę kryminologiczną wobec oskarżonego. Słusznie apelujący prokurator podniósł, że uprzednia wielokrotna karalność sądowa oskarżonego, w tym na terenie Wielkiej Brytanii oraz fakt, że przedmiotowego czynu oskarżony dopuścił się w okresie próby zakreślonej aż dwoma wyrokami sądowymi ( Sądu Rejonowego w Ząbkowicach Śląskich sygn. akt II K 577/12 i Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 24.04.2013 r sygn. akt II K 926/12) zdecydowanie neguje słuszność założonej przez Sąd I instancji pozytywnej prognozy kryminologicznej, będącej podstawą orzeczonej probacji w trybie art. 69 kk. Oskarżony na to dobrodziejstwo nie zasługuje, skoro z rozmysłem powrócił na drogę przestępstwa, ignorując zakaz sądowy prowadzenia pojazdów mechanicznych. Przyznaniu do winy i wyrażeniu skruchy nie należy przydawać nadzwyczajnego znaczenia, skoro oskarżony został ujęty na gorącym uczynku popełnienia przestępstwa, nie może go więc w żaden sposób zanegować, zatem będąc świadomym grożących mu sankcji karnych wybrał najkorzystniejszą z możliwych linię obrony.
Jednocześnie jednak w świetle pozostałych okoliczności faktycznych przedmiotowego czynu i dyrektyw art. 53 kk brak uznać należy wymierzoną oskarżonemu karę za nazbyt surową w rozumieniu przepisu art. 438 pkt 4 kpk, stąd jej obniżenie do 3-ch miesięcy pozbawienia wolności.
Mając na względzie powyższe Sąd odwoławczy orzekł jak na wstępie.
O kosztach sądowych postępowania odwoławczego orzeczono na podstawie art. 636 § 1 kpk i art. 624 § 1 kpk uznając, iż wobec orzeczenia kary izolacyjnej i braku po stronie oskarżonego istotnego majątku i dochodów, zasadnym jest zwolnienie oskarżonego od ich ponoszenia.
ap