UZASADNIENIE

Powódka J. G., pozwem wniesionym w dniu 30 września 2013r. (data stempla pocztowego), skierowanym przeciwko stronie pozwanej (...) sp. z o.o. w W., domagała się uznania wypowiedzenia umowy o pracę, dokonanego pismem z dnia 16 września 2013r., za bezskuteczne a po upływie okresu wypowiedzenia przywrócenia do pracy u strony pozwanej na dotychczasowych warunkach i zasądzenia od strony pozwanej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy. Nadto domagała się zasądzenia od strony pozwanej kosztów postępowania.

W uzasadnieniu żądania podała, że była zatrudniona u strony pozwanej, na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 stycznia 1998r., ostatnio na stanowisku referenta, za wynagrodzeniem w wysokości 2.901 zł brutto miesięcznie, zaś do jej zadań należało wykonywanie czynności związanych z obrotem surowców i wyrobów gotowych a także wykonywanie prac biurowych opisanych szczegółowo w karcie stanowiska pracy. Podała, że w dniu 23 września 2013r. otrzymała od pracodawcy oświadczenie o rozwiązaniu umowy
o pracę za wypowiedzeniem, w którym jako przyczynę oznaczono zmianę organizacyjną polegającą na połączeniu Magazynu (...) z Magazynem (...) w jedną komórkę organizacyjną, w konsekwencji czego uległo likwidacji jedno z dwóch stanowisk referenta, przy czym drugi z pracowników pozostawał pod ochroną przed wypowiedzeniem
w związku z wiekiem przedemerytalnym. Wskazała, że przyczyną zmiany organizacji
u pozwanego było przejęcie przez stronę pozwaną części zakładu pracy spółki (...) sp. z o.o. Zarzuciła, że jest członkiem związku (...) przy (...) S.A. jak również, że od 2009 roku do maja 2013r. pełniła funkcję społecznego inspektora pracy.
W tych okolicznościach powódka argumentowała, że dokonane wypowiedzenie narusza obowiązujące przepisy, w tym: art. 13 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o społecznej inspekcji pracy – bowiem wypowiedzenie zostało dokonane w okresie, gdy objęta była ochroną trwałości stosunku pracy, art. 38 k.p. – bowiem o zamiarze wypowiedzenia nie została zawiadomiona zakładowa organizacja związkowa oraz art. 23¹k.p. – bowiem pozwany przejął wszelkie prawa i obowiązki wobec niej jakie ciążyły na poprzednim pracodawcy w tym również wynikające z treści art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych, co potwierdził Sąd Najwyższy w dotychczasowym orzecznictwie w tym w wyroku z dnia 25 września 2008r. w sprawie II PK 44/08 oraz uchwale składu siedmiu sędziów z dnia 29 październik 1992r. w sprawie I PZP 52/92.

W odpowiedzi na pozew strona pozwana wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powódki kosztów postępowania. Uzasadniając swoje stanowisko podała, że powódka została przejęta w trybie art. 23¹k.p. z dniem 2 września 2013r. Wskazała, że powódka była zatrudniona na stanowisku referenta w Magazynie (...) i dalej, że w dniu 23 września 2013r. wypowiedziała powódce umowę o pracę
z powodu zmian organizacyjnych polegających na połączeniu Magazynu (...)
z Magazynem (...) w jedną komórkę organizacyjną, w konsekwencji czego doszło do faktycznej likwidacji jednego z dwóch stanowisk referenta, przy czym drugi
z pracowników pozostawał pod ochroną przed wypowiedzeniem w związku z wiekiem przedemerytalnym. Podniosła, że powódka nie złożyła żadnych dowodów potwierdzających, że należy do związku (...) przy (...) S.A. jak również, że od 2009 roku do maja 2013r. pełniła funkcję społecznego inspektora pracy i także w aktach osobowych powódki brak jest dowodów potwierdzających w/w okoliczność, zaś sama powódka w okresie zatrudnienia u pozwanej nie informowała jej, że przynależy do związku zawodowego. Podniosła, że informacji takiej nie otrzymała również od wskazanego związku zawodowego skutkiem czego nie można jej zarzucić, że naruszyła art. 13 ustawy o społecznej inspekcji pracy. Podała dalej, że pismem z dnia 29 lipca 2013r. (...) sp. z o.o. poinformowała (...) Zakładów i Spółek (...), (...) przy (...) S.A., Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek oraz (...) przy (...) S.A., że z dniem 2 września 2013r. planowane jest przejście do (...) sp. z o.o. pracowników (...) sp. z o.o. wymienionych na liście załączonej do tego pisma, w tym powódki, które to pismo w tym samym dniu doręczone zostało organizacjom związkowym. Zarzuciła, że w związku z doręczonym pismem tylko jeden związek, tj. Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek poinformował m.in. (...) sp. z o.o., że do spółki (...) sp. z o.o. przejdą trzej pracownicy będący członkami tego związku nie wskazując jednak o jakich pracowników chodzi. Wskazała, że w aktach osobowych powódki znajduje się pismo Związku Zawodowego (...).Ch. (...) i Spółek z dnia 25 października 2012r. z którego wynika, że związek ten wnosi o wstrzymanie pobierania składek od powódki z dniem 1 października 2012r. co uzasadnia przyjęcie, że zakończona została przynależność powódki do tego związku. Pozwana argumentowała dalej, że nie doszło do naruszenia przez nią art. 38 k.p. bowiem nie została powiadomiona przez (...) przy (...) S.A. o tym, że powódka jest członkiem tej organizacji w konsekwencji czego ani w chwili przejęcia powódki, ani w chwili wypowiedzenia powódce umowy o pracę nie wiedziała, że powódka należy do w/w związku. Za nieuzasadniony uznała dalej pozwana zarzut naruszenia 23¹ k.p. w zw. z art. 32 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 23 maja 1991r. o związkach zawodowych. Nadto zarzuciła, że na skutek połączenia Magazynu (...) z Magazynem (...) w jedną komórkę organizacyjną pojawiły się dwa stanowiska referenta, przy czym D. P. korzystała z ochrony przewidzianej przez art. 39 k.p. o czym pozwana miała wiedzę.

Na rozprawie w dniu 27 stycznia 2014r. pełnomocnik powódki wniósł o zasądzenie tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy kwoty 2.901 zł brutto. Odpis protokołu doręczono pozwanej w dniu 26.02.2014r.

Następnie na rozprawie w dniu 26 maja 2014r. pełnomocnik powódki wniósł o przywrócenie powódki do pracy i zasądzenie tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy kwoty 14.505 zł za okres od stycznia do maja 2014r.

Strona pozwana podtrzymała dotychczasowe stanowisko wnosząc o oddalenie powództwa w całości.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Strona pozwana, na podstawie wpisu do rejestru przedsiębiorców, prowadzi działalność gospodarczą w ramach której zajmuje się m.in. produkcją chemikaliów i wyrobów chemicznych, indywidualną działalnością usługową.

Pozwana spółka zarejestrowana została w Krajowym Rejestrze Sądowym w dniu 11 czerwca 2013r.

Dowód: - odpis z KRS nr (...), k. 20-26 i k. 46-47

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

Powódka zatrudniona została w Zakładach (...) S.A. w B. na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 stycznia 1998r., począwszy od dnia 1 stycznia 1998r., na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku wydawcy magazynowego.

W Zakładach (...) S.A. w B. powódka była zatrudniona do dnia 30 listopada 2001r.

Z dniem 1 grudnia 2001r. powódka, w związku z przejściem części zakładu pracy do nowego pracodawcy, zatrudniona została w (...) sp. z o.o., w której to spółce pozostawała w zatrudnieniu do dnia 15 grudnia 2003r.

Od dnia 16 grudnia 2003r., w związku z przejściem części zakładu pracy do nowego pracodawcy, powódka zatrudniona została w (...) sp. z o. o. w B..

W (...) sp. z o. o w B. powódka była zatrudniona do dnia 1 września 2013r.

Dowód: - umowa o pracę z dn. 01.01.1998r., w kserokopii akt osobowych powódki

- informacja o przejściu zakładu pracy z dn. 26.11.2001r., w kserokopii akt osobowych powódki

- informacja o przejściu zakładu pracy z dn. 31.10.2003r., w kserokopii akt osobowych powódki

- świadectwo pracy z dn. 31.12.2013r., w kserokopii akt osobowych powódki

W spółce (...) sp. z o. o w B. powódka zatrudniona była na stanowisku referenta w Magazynie (...) (jednostka (...)2).

Do jej obowiązków na zajmowanym stanowisku należało m.in.:

-: wykonywanie czynności związanych z obrotem i ewidencją surowców i wyrobów gotowych,
-: sporządzanie dokumentów sprzedaży usług świadczonych przez (...)2,
-: wprowadzanie do systemu SAP/R-3 danych dotyczących magazynu,
-: wystawianie i ewidencjonowanie kwitów na wyroby i surowce,
-: prowadzenie kartoteki wyrobów i surowców nie objętych ewidencją SAP,
-: sprawdzanie w systemie SAP/R-3 obrotu wyrobów, materiałów i surowców oraz porównanie ich zgodności,
-: gospodarowanie materiałami biurowymi,
-: archiwizacja dokumentów wytworzonych przez (...)2,
-: sporządzanie codziennych raportów transportowo-magazynowych, oraz
-: rozliczanie czasu pracy pracowników (...)2.

Dowód: - karta stanowiska pracy, k. 9-10

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

W okresie zatrudnienia w spółce (...) sp. z o. o w B. powódka była członkiem organizacji związkowej (...).Ch. (...) S.A. i Spółek a następnie, od września 2012r., (...) przy (...) S.A.

Pismem z dnia 25 października 2012r. (...).Ch. (...) S.A. i Spółek zwrócił się do pracodawcy powódki - (...) sp. z o. o w B. o wstrzymanie pobierania składek związkowych z dniem 1 października 2012r.

Pismem z dnia 1 września 2012r. powódka zwróciła się do pracodawcy - (...) sp. z o. o. w B. o potrącanie z jej wynagrodzenia składek na rzecz organizacji związkowej, której jest członkiem. W treści pisma oznaczyła, że potrącenie ma następować na rzecz (...) przy (...) S.A.

Zarówno pismo organizacji związkowej (...).Ch. (...) S.A. i Spółek z dnia 25 października 2012r. jak i pismo powódki z dnia 1 września 2012r. złożone zostały do dokumentacji akt osobowych powódki.

Dowód: - pismo (...).Ch. (...) S.A. i Spółek z dn. 25.10.2012r., w kserokopii akt osobowych powódki

- pismo powódki z dn. 01.09.2012r., w kserokopii akt osobowych powódki

- pismo (...) przy (...) S.A. z dn. 12.02.2014r., k. 79

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

Pismem z dnia 29 lipca 2013r. spółka (...) sp. z o. o. w B. powiadomiła organizację związkowe: (...) Zakładów i Spółek (...), (...) przy (...) S.A., Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek oraz (...) przy (...) S.A., że z dniem
2 września 2013r. planowane jest przejście do (...) sp. z o.o. w W. pracowników (...) sp. z o.o. wymienionych na liście załączonej do tego pisma, na której ujęta była m.in. powódka, jak również, że przejście pracowników odbędzie się w trybie art. 23¹k.p. w związku z przejęciem przez (...) sp. z o.o. w W. części zakładu pracy spółki, tj. usług świadczonych przez Magazyn (...), Myjnię (...), Magazyn (...)
i (...), Magazyn (...) oraz Transport Wewnętrzny.

Pismo z dnia 29 lipca 2013r. doręczone zostało organizacjom związkowym w dniach 29 lipca 2013r. i 30 lipca 2013r., przy czym (...) przy (...) S.A. w dniu 29 lipca 2013r.

W związku z otrzymanym pismem organizacje związkowe (...) Zakładów i Spółek (...), Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek oraz (...) przy (...) S.A. zwróciły się do spółki (...) sp. z o. o. w B. pismem z dnia 5 sierpnia 2013r., doręczony adresatowi w tym samym dniu,
o przekazanie w terminie do 9 sierpnia 2013r. wszelkich dokumentów dotyczących planów działalności spółek uczestniczących w restrukturyzacji, w tym spółki (...).

W dniu 9 sierpnia 2013r. doszło do spotkania przedstawicieli organizacji związkowych (...) Zakładów i Spółek (...), Związku Zawodowego (...).Ch. (...) i Spółek oraz (...) przy (...) S.A. z prezesem zarządu (...) sp. z o. o. w B. w trakcie którego omówiono sprawy związane z przejściem pracowników m.in. do spółki (...) sp. z o.o. wyznaczając termin kolejnego spotkania na 20 sierpnia 2013r., do którego to spotkania jednak nie doszło.

W tych okolicznościach organizacje związkowe skierowały do zarządu (...) sp. z o. o. w B. pismo z dnia 20 sierpnia 2013r., doręczone adresatowi w tym samym dniu, wzywające do podpisania w terminie do dnia 26 sierpnia 2013r. porozumień dotyczących m.in. gwarancji zatrudnienia przejmowanych pracowników przez okres 5 lat.

Dowód: - pismo (...) sp. z o. o w B. z dn. 29.07.2013r., k. 12-13 i k. 41-43

- potwierdzenia odbioru, k. 44-45

- pismo organizacji związkowych z dn. 05.08.2013r., k. 69

- notatka ze spotkania, k. 70-71

- pismo organizacji związkowych z dn. 20.08.2013r., k. 73

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

W dniu 30 sierpnia 2013r. pomiędzy (...) sp. z o. o w B. a stroną pozwaną zawarte zostało porozumienie o przejęciu pracowników.

Na podstawie porozumienia strona pozwana przejęła na podstawie art. 23¹k.p. pracowników, według stanu na dzień 2 września 2013r., zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik do porozumienia, w którym to załączniku ujęta została m.in. powódka. (§ 1 pkt 3 porozumienia i załącznik).

W treści porozumienia (...) sp. z o. o. w B. oświadczyła, że w (...) sp. z o. o. w B. działają cztery organizacje związkowe, tj. (...) Zakładów i Spółek (...), (...) przy (...) S.A., (...).Ch. (...) S.A. oraz (...) przy (...) S.A. a pracownicy (przejmowani) należą do organizacji związkowych (§1 pkt 5 ppkt i) porozumienia i § 1 pkt 3 porozumienia).

Porozumienie w imieniu strony pozwanej podpisał A. K., pełnomocnik pozwanej spółki. Treść dokumentu porozumienia ustalał bezpośrednio zarząd pozwanej spółki.

Dowód: - porozumienie z dn. 30.08.2013r. wraz z załącznikami, k. 92-95

- zeznania świadka A. K., k. 118-120

Z dniem 2 września 2013r. doszło do przekazania części zakładu pracy (...) sp. z o. o. w B. obejmującej:

-: Magazyn (...),
-: Myjnię (...),
-: Magazyn (...),
-: Magazyn (...), oraz
-: Transport Wewnętrzny

do (...) sp. z o.o. w W..

Po przejściu części zakładu pracy do (...) sp. z o.o. w W., spółka (...) sp. z o.o. dokonała połączenia, w strukturach organizacyjnych Magazynu (...) i (...) w wyniku czego powstała jedna jednostka organizacyjna - Magazyn (...), (...) i Opakowań.

Utrzymany został dotychczasowy poziom zatrudnienia w Transporcie Wewnętrznym, Myjni (...), Magazynie (...) – gdzie zatrudniona była m.in. J. K. na stanowisku wydawcy magazynowego, i dokonano redukcji zatrudnienia w Magazynie (...) i (...). W szczególności podjęto decyzję o likwidacji stanowiska referenta w dotychczasowym Magazynie (...), na którym zatrudniona była powódka.

Stanowisko referenta pozostawiono w dotychczasowym Magazynie (...), w którym na w/w stanowisku zatrudniona była D. P.. Stosunek pracy D. P. podlegał ochronie przewidzianej na podstawie art. 39 k.p.

Dowód: - pismo (...) sp. z o. o w B. z dn. 29.07.2013r., k. 12-13

- etatyzacja komórek, k. 38

- polecenie z dn. 20.12.2013r., k. 103-104

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

- zeznania świadka A. K., k. 118-120

- zeznania świadka M. K., k. 118-120

Pismem z dnia 9 września 2013r. (...) Zakładów i Spółek (...), Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek oraz (...) przy (...) S.A., poinformowały stronę pozwaną, że wraz z przejęciem pracowników rozpoczęły działalność w strukturach spółki.

Powyższe pismo złożone zostało w dniu 12 września 2013r. pracownikowi ochrony - S. (...), której kierownikiem jest M. K..

Niezależnie od powyższego pismem z dnia 1 października 2013r. wysłanym na adres pozwanej spółki, podany w rejestrze sądowym spółki, (...) przy (...) S.A. poinformował pozwaną, że do organizacji związkowej, liczącej ogółem 103 członków, w III kwartale 2013r. należały 3 osoby zatrudnione w spółce. Powyższe pismo nie zostało odebrane przez adresata i zwrócone zostało do nadawcy.

Także Związek Zawodowy (...).Ch. (...) i Spółek, pismem z dnia 10 października 2013r., zwrócił się do (...) sp. z o.o. o zorganizowanie spotkania z zarządem celem uzgodnień związanych z funkcjonowaniem organizacji związkowych informując jednocześnie, że do spółki (...) sp. z o.o. przejdą trzej pracownicy będący członkami tego związku.

Dowód: - pismo z dn. 09.09.2013r., k. 66

- pismo (...) przy (...) S.A. wraz z potwierdzeniem nadania, k. 67-68

- pismo ZZ Prac. Z.Ch. (...) i Spółek z dn. 10.10.2013r., k. 39 i k. 40

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

- zeznania świadka M. K., k. 118-120

Wraz z przejęciem części zakładu pracy przez stronę pozwaną, (...) sp. z o. o. w B. przekazała pozwanej spółce akta osobowe powódki.

Dowód: - zeznania świadka P. D., k. 55-57

(okoliczność bezsporna)

Pismem z dnia 16 września 2013r., otrzymanym przez powódkę w dniu 23 września 2013r., strona pozwana - na podstawie art. 10 w zw. z art. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003r.
o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników - rozwiązała z powódką umowę o pracę z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, wskazując jako przyczynę rozwiązania umowy zmianę organizacyjną, tj. połączenie Magazynu (...) z Magazynem (...)
i (...) w jedną komórkę organizacyjną, w konsekwencji czego uległo likwidacji jedno
z dwóch stanowisk referenta.

Jednocześnie w treści wypowiedzenia strona pozwana podała, że drugi z pracowników pozostaje pod ochroną przed wypowiedzeniem w związku z wiekiem przedemerytalnym.

W treści oświadczenia powódka pouczona została o prawie i terminie wniesienia odwołania.

Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zostało podpisane przez A. K. i wręczone powódce przez M. K. – pełnomocnika pozwanej spółki, w obecności J. K..

Po wręczeniu wypowiedzenia powódka poinformowała M. K., że jest pracownikiem chronionym w związku z przynależnością do związków zawodowych.

Dowód: - wypowiedzenie z dn. 16.09.2013r., k. 11 oraz w kserokopii akt osobowych powódki

- zeznania świadka A. K., k. 118-120

- zeznania świadka M. K., k. 118-120

- zeznania świadka J. K., k. 147-148

- przesłuchanie powódki, k. 147-148

U strony pozwanej na stanowisku referenta zatrudniona jest D. P., która przejęła część obowiązków powódki. J. K. zatrudniona jest na stanowisku wydawcy magazynowego, przy czym także przejęła część obowiązków powódki.

Na okres od 10 lutego 2014r. do 30 czerwca 2014r. zatrudniono, na podstawie umowy zlecenia, celem pomocy na magazynach (...). A. O. zajmuje się archiwizowaniem dokumentów i zastępuje w okresach nieobecności J. K..

Na magazynie zatrudniono także jeszcze jednego pracownika.

M. K. jest, dla pracowników pozwanej zatrudnionych w B., osobą upoważnioną do kontaktów z pracodawcą. Nadto kontroluje i koordynuje ich pracę. Już w trakcie spotkania do jakiego doszło z udziałem przedstawicieli pozwanej spółki i pracowników w dniu 2 września 2013r. M. K. poinformował pracowników, że będzie „osobą do kontaktów” i przełożonym w stosunku do zatrudnionych pracowników. W spotkaniu uczestniczył także A. K. i przewodnicząca (...) przy (...) S.A. B. G. (2), która poinformowała przedstawicieli pracodawcy, że prosi o zorganizowanie spotkania, gdyż w spółce zatrudnieni są pracownicy będący członkami związku zawodowego.

Na potrzeby zapewnienia sprawnej komunikacji na tzw. wartowni zorganizowano punkt do składania korespondencji.

Dowód: - zeznania świadka M. K., k. 118-120

- zeznania świadka A. O., k. 147-148

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

- zeznania świadka J. K., k. 147-148

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

- przesłuchanie powódki, k. 147-148

Strona pozwana nie zawiadomiła (...) przy (...) S.A. o zamiarze rozwiązania z powódką umowy o pracę.

Strona pozwana nie zwracała się do związków zawodowych o zawarcie porozumienia w sprawie redukcji zatrudnienia, przeprowadzenia zwolnień z przyczyn niedotyczących pracowników.

Dowód: - pismo (...) przy (...) S.A. z dn. 12.02.2014r., k. 79

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

- przesłuchanie powódki, k. 147-148

Powódka, w związku z przeprowadzonymi w czerwcu 2009r. wyborami, pełniła funkcję Zakładowego (...) Inspektora Pracy do końca czerwca 2013r. O powyższym fakcie organizacje związkowe powiadomiły ówczesnego pracodawcę powódki pismem z dnia 29 czerwca 2009r.

Dowód: - pismo z dn. 14.02.2014r., k. 85

- pismo z dn. 12.05.2009r., k. 86

- porozumienie z dn. 12.05.2009r., k. 87

- pismo z dn. 10.06.2009r., k. 88

- informacja dla pracodawcy z dn. 29.06.2009r., k. 89

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

- zeznania świadka B. G. (1), k. 55-57

- przesłuchanie powódki, k. 147-148

Średnie miesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy wynosi 2.901 zł brutto.

Dowód: - zaświadczenie; k. 37

W dniu 8 października 2013r. strona pozwana w gazecie (...) umieściła ogłoszenie o treści „Zatrudnimy Panie do pracy w magazynie opakowań w firmie (...), (...).” Strona pozwana poszukuje pracowników celem zatrudnienia w magazynie.

Dowód: - ogłoszenie, k. 76

- zeznania świadka A. K., k. 118-120

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

Pismem z dnia 2 stycznia 2014r. D. W. specjalista D. (...) w S. (...) skierowała wniosek do komórki organizacyjnej „zasiłki” w strukturach S. (...) o wypłacenie powódce odprawy pieniężnej.

W zakresie prowadzonej działalności strona pozwana ściśle współpracuje z S. (...).

Dowód: - pismo z dn. 02.01.2014r., w kserokopii akt osobowych powódki

- zeznania świadka P. D., k. 55-57

Sąd zważył:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w przeważającej części.

W toku niniejszego postępowania powódka domagała się ostatecznie przywrócenia do pracy u strony pozwanej oraz zasądzenia od strony pozwanej wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, za okres od stycznia do maja 2014r. w wysokości 14.505 zł, wskazując, że doszło do niezgodnego z prawem rozwiązania umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony.

Strona pozwana domagała się oddalenia powództwa argumentując, że wypowiedzenie było uzasadnione i zgodne z obowiązującymi przepisami.

Odnosząc się do tak sformułowanego żądania podkreślić, w pierwszej kolejności, należy, iż rozwiązanie umowy o pracę za uprzednim wypowiedzeniem jest zwykłym ustawowym sposobem rozwiązania umowy o pracę i jako takie przysługuje obu stronom bezterminowej umowy o pracę, co wynika wprost z treści regulacji art. 32 k.p., zgodnie z którym każda ze stron stosunku pracy może rozwiązać za wypowiedzeniem umowę o pracę zawartą na okres próbny bądź na czas nieokreślony.

Podstawę żądania powódki stanowił przepis art. 45 k.p., zgodnie z którym w razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu oraz przepis art. 47 k.p., zgodnie z którym pracownikowi, który podjął pracę w wyniku przywrócenia do pracy, przysługuje wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nie więcej jednak niż za 2 miesiące, a gdy okres wypowiedzenia wynosił 3 miesiące - nie więcej niż za 1 miesiąc, przy czym jeżeli umowę o pracę rozwiązano z pracownikiem, o którym mowa w art. 39, albo z pracownicą w okresie ciąży lub urlopu macierzyńskiego, wynagrodzenie przysługuje za cały czas pozostawania bez pracy; dotyczy to także przypadku, gdy rozwiązano umowę o pracę z pracownikiem-ojcem wychowującym dziecko w okresie korzystania z urlopu macierzyńskiego albo gdy rozwiązanie umowy o pracę podlega ograniczeniu z mocy przepisu szczególnego.

Z brzmienia powołanego przepisu art. 45 k.p. wynika, iż wypowiedzenie, dla swej skuteczności, musi być prawidłowe zarówno pod względem formalnym jak i merytorycznym - wskazana przyczyna wypowiedzenia musi być uzasadniona i rzeczywista.

Podkreślenia nadto wymaga, iż prawo wypowiadania umów o pracę zawieranych na czas nieokreślony ograniczone jest klauzulą generalną, w myśl której każde wypowiedzenie tego rodzaju umowy musi zawierać uzasadnienie merytoryczne. Zgodnie bowiem z przepisem art. 30 § 4 k.p. oświadczenie woli pracodawcy o wypowiedzeniu umowy zawartej na czas nieokreślony powinno zawierać przyczynę dokonania tego rodzaju czynności prawnej. Nie budzi przy tym wątpliwości, iż wskazana przyczyna wypowiedzenia musi być konkretna i rzeczywista. Jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 10 maja 2000 r. naruszenie przepisu art. 30 § 4 k.p. ma miejsce wówczas, gdy pracodawca nie wskazuje w ogóle przyczyny wypowiedzenia, bądź gdy wskazana przez niego przyczyna jest niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika. Warunku podania pracownikowi przyczyn uzasadniających wypowiedzenie umowy o pracę nie może zastąpić ocena pracodawcy, iż przyczyna ta była znana pracownikowi. Podanie pracownikowi przyczyny wypowiedzenia, zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 1 października 1997 r. (sygn. akt I PKN 315/97), ma umożliwić mu, dokonanie racjonalnej oceny, czy ta przyczyna
w rzeczywistości istnieje i czy w związku z tym zaskarżenie czynności prawnej pracodawcy może doprowadzić do uzyskania przez pracownika odpowiednich korzyści (odszkodowania lub przywrócenia do pracy). Niedopuszczalne są więc również przyczyny enigmatyczne bez konkretnego wskazania, które zachowania lub zaniechania pracownika stanowią przyczynę wypowiedzenia mu pracy. Ponadto ocena wskazanej przyczyny pod kątem jej należytego skonkretyzowania jest dokonywana z perspektywy jego adresata, tj. pracownika. To pracownik ma wiedzieć i rozumieć, z jakiego powodu pracodawca dokonał wypowiedzenia umowy o pracę.

Wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony może zatem nastąpić tylko z uzasadnionych powodów, które stanowią przesłankę materialnoprawną dopuszczalności wypowiedzenia, ograniczającą pod względem prawnym, a nie tylko faktycznym swobodę rozwiązywania umów o pracę z inicjatywy pracodawcy. Warto wskazać, iż w związku z tym, że Kodeks pracy nie zawiera katalogu przyczyn uzasadniających wypowiadanie umów, jak również nie określa, w jakich wypadkach wypowiedzenie jest nieuzasadnione, przesłanki zasadności wypowiedzenia opierają się na ocenach pozaustawowych. Ocena zasadności wypowiedzenia, przysługująca organowi stosującemu prawo, zależy zatem od okoliczności każdego indywidualnego przypadku. Nie budzi przy tym wątpliwości, że samoistną podstawę wypowiedzenia umowy może stanowić likwidacja stanowiska pracy (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 02.02.2012r., (...) 252/11, LEX nr 1215430, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 02.12.2010r., III PK 28/10, OSNP 2012/3-4/35).

Uwzględniając powyższe rozważania podkreślenia w pierwszej kolejności wymaga, iż złożone powódce wypowiedzenie było, co do zasady, prawidłowe pod względem formalnym w tym zakresie, że złożone zostało na piśmie (art. 30 § 3 k.p.), zawierało wskazanie przyczyny wypowiedzenia (art. 30 § 4 k.p.) oraz zawierało pouczenie o przysługującym prawie odwołania do sądu pracy (art. 30 § 5 k.p.)

Wypowiedzenie umowy o pracę naruszało jednak tak dyspozycję art. 38 § 1 k.p. jak i przepis art. 10 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13.03.2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. z 2003r, Nr 90, poz. 844 ze zm.)

Zgodnie z art. 38 § 1 k.p. o zamiarze wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nie określony pracodawca zawiadamia na piśmie reprezentującą pracownika zakładową organizację związkową, podając przyczynę uzasadniającą rozwiązanie umowy.

Według zaś przepisu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13.03.2003r. przepisy art. 5 ust. 3-7 i art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron, a zwolnienia w okresie nieprzekraczającym 30 dni obejmują mniejszą liczbę pracowników niż określona w art. 1.

Stosownie jednak do treści art. 10 ust. 2 powołanej ustawy w przypadku określonym w ust. 1 pracodawca może rozwiązać stosunki pracy, w drodze wypowiedzenia, z pracownikami, których stosunek pracy podlega z mocy odrębnych przepisów szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem lub rozwiązaniem i wobec których jest dopuszczalne wypowiedzenie stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, pod warunkiem niezgłoszenia sprzeciwu przez zakładową organizację związkową w terminie 14 dni od dnia otrzymania zawiadomienia o zamierzonym wypowiedzeniu.

Powódka jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe była, od września 2012r., członkiem związku zawodowego - (...) przy (...) S.A.

O powyższym fakcie strona pozwana, w ocenie Sądu, wiedziała i z łatwością mogła się dowiedzieć. Jak wykazało bowiem przeprowadzone postępowanie dowodowe już w trakcie spotkania do jakiego doszło pomiędzy przedstawicielami pozwanej spółki (M. K., A. K.) i przejmowanymi pracownikami w dniu 2 września 2013r. a w którym uczestniczyła także B. G. (2) – przewodnicząca (...) przy (...) S.A., poinformowała ona przedstawicieli pracodawcy, że prosi o zorganizowanie spotkania, gdyż w spółce zatrudnieni są pracownicy będący członkami związku zawodowego. Co istotniejsze w trakcie spotkania obecni poinformowani zostali, że uczestniczący w nim M. K. będzie „osobą do kontaktów” z pracodawcą i jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe wykonywał on faktycznie czynności na rzecz strony pozwanej dotyczące zatrudnienia pracowników – uczestniczył w spotkaniach w imieniu pracodawcy, wręczał powódce oświadczenie o wypowiedzeniu, koordynuje aktualnie pracę pozostałych pracowników przejętych przez pozwaną. M. K. jest kierownikiem ochrony zabezpieczanej przez S. (...), zaś na wartowni zorganizowano ostatecznie punkt do składania korespondencji.

Okoliczność ta ma tym istotniejsze znaczenie w niniejszej sprawie, że już pismem z dnia 9 września 2013r. (...) przy (...) S.A., poinformował stronę pozwaną, że wraz z przejęciem pracowników rozpoczął działalność w strukturach spółki. Wprawdzie powyższe pismo złożone zostało w dniu 12 września 2013r. pracownikowi ochrony - S. (...), jednak – jak wykazało przeprowadzone postępowanie dowodowe, na co wskazano powyżej – było to uzasadnione okolicznościami sprawy w tym faktem, że kierownikiem ochrony był M. K., który był jednocześnie wskazany jako osoba „do kontaktów” z pracodawcą, którego siedziba mieści się w W..

Dla prawidłowości powyższej oceny nie bez znaczenia pozostaje fakt, że także – jak wynika z dokumentacji akt osobowych powódki – pismo w sprawie naliczenia powódce odprawy pieniężnej sporządzone zostało przez osobę zatrudnioną w S. (...) i skierowane do komórki organizacyjnej „zasiłki” w strukturach S. (...).

Powyższe zaś wskazuje, iż faktycznie osoby zatrudnione w S. (...) były uprawnione do podejmowania czynności na rzecz strony pozwanej w tym, w sprawach dotyczących zatrudnienia przejętych pracowników. Konsekwencją zaś powyższego jest uznanie, że mogły także dokonywać odbioru korespondencji kierowanej do strony pozwanej, co zresztą potwierdza fakt odbioru pisma (...) przy (...) S.A. z dnia 9 września 2013r. przez pracownika S. (...).

Niezależnie od powyższego także pismem z dnia 1 października 2013r. wysłanym na adres pozwanej spółki, podany w rejestrze sądowym spółki, (...) przy (...) S.A. poinformował pozwaną, że do organizacji związkowej, liczącej ogółem 103 członków, w III kwartale 2013r. należały 3 osoby zatrudnione w spółce. Powyższe pismo nie zostało wprawdzie odebrane przez adresata a zwrócone zostało do nadawcy jednak nie budzi wątpliwości, że wysłane zostało w sposób umożliwiający adresatowi zapoznanie z jego treścią.

Na uwagę zasługuje także okoliczność, iż o fakcie przynależności do związków zawodowych przejmowanych przez pozwaną spółkę pracowników informował stronę pozwaną poprzedni pracodawca pracowników, tj. (...) sp. z o. o w B.. Jak wynika bowiem z zawartego w dniu 30 sierpnia 2013r. pomiędzy (...) sp. z o. o w B. a stroną pozwaną porozumienia o przejęciu pracowników na podstawie porozumienia strona pozwana przejęła na podstawie art. 23¹k.p. pracowników, według stanu na dzień 2 września 2013r., zgodnie z wykazem stanowiącym załącznik do porozumienia, w którym to załączniku ujęta została m.in. powódka (§ 1 pkt 3 porozumienia i załącznik) i co istotniejsze już w treści dokumentu (...) sp. z o. o. w B. oświadczyła, że w (...) sp. z o. o. w B. działają cztery organizacje związkowe, tj. (...) Zakładów i Spółek (...), (...) przy (...) S.A., (...).Ch. (...) S.A. oraz (...) przy (...) S.A. a pracownicy (przejmowani) należą do organizacji związkowych (§1 pkt 5 ppkt i) porozumienia i § 1 pkt 3 porozumienia).

Powyższe wskazuje i pozwala na przyjęcie, że strona pozwana miała pełną świadomość o fakcie, że powódka należy do organizacji związkowej. Nawet jeżeli nie miała pewności do której organizacji związkowej należy powódka to z łatwością mogła się o tym dowiedzieć, tym bardziej, że dysponowała dokumentacją akt osobowych powódki, w których znajduje się m.in. pismo powódki z dnia 1 września 2012r., w którym powódka zwróciła się do pracodawcy - (...) sp. z o. o w B. o potrącanie z jej wynagrodzenia składek na rzecz organizacji związkowej, której jest członkiem oznaczając w treści pisma jeden związek zawodowy - (...) przy (...) S.A.

Uwzględniając powyższe okoliczności oraz fakt, że strona pozwana nie poinformowała związku zawodowego (...) przy (...) S.A. o zamiarze rozwiązania z powódką umowy o pracę dokonane wypowiedzenie należy uznać za niezgodne z przepisem art. 38 k.p. i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13.03.2003r.

Nawet gdyby przyjąć – do czego nie ma jednak, w ocenie Sądu, podstaw w niniejszej sprawie, iż – związek zawodowy nie powiadomił strony pozwanej o objętych jego ochroną pracownikach to i tak przyjąć należało, że strona pozwana rozwiązując z powódką umowę o pracę naruszyła przewidziany powołanymi przepisami obowiązek współdziałania z organizacją związkową bowiem niewątpliwie już chociażby na podstawie dokumentacji akt osobowych powódki i zawartego z (...) sp. z o. o w B. porozumienia o powyższym fakcie wiedziała. W ocenie Sądu jednak nawet przy przyjęciu, do czego również nie ma podstaw, że strona pozwana nie miała wiedzy o tym, że jest obowiązana do współdziałania z organizacją związkową w zakresie rozwiązania z powódką umowy o pracę to jej stanowisko należałoby uznać za naruszające art. 8 k.p. bowiem, w ocenie Sądu, nie dała ona minimalnych czasowych możliwości na podjęcie działań przez organizacje związkowe skoro tuż po przejęciu pracowników, w tym powódki – co nastąpiło w dniu 2 września 2013r. już w dniu 16 września 2013r. sporządziła pismo o rozwiązaniu z powódką umowy o pracę, które wręczyła powódce w dniu 23 września 2013r.

Tym samym dokonane wypowiedzenie należało uznać za naruszające przepisy o wypowiadaniu umów, w zakresie art. 38 k.p. i art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 13.03.2003r.

Podobnie złożone powódce przez pracodawcę oświadczenie o wypowiedzeniu naruszało przepis art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o społecznej inspekcji pracy (Dz. z 1983r., Nr 35, poz. 163 ze zm.) zgodnie z którym zakład pracy nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę z pracownikiem pełniącym funkcję społecznego inspektora pracy w czasie trwania mandatu oraz w okresie roku po jego wygaśnięciu, chyba że zachodzą przyczyny uzasadniające rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia. W takim wypadku rozwiązanie umowy o pracę może nastąpić po uprzednim uzyskaniu zgody statutowo właściwego organu zakładowej organizacji związkowej.

W toku niniejszego postępowania Sąd ustalił, że powódka, w związku z przeprowadzonymi w czerwcu 2009r. wyborami, pełniła funkcję Zakładowego (...) Inspektora Pracy do końca czerwca 2013r. jak również, że o powyższym fakcie organizacje związkowe powiadomiły ówczesnego pracodawcę powódki pismem z dnia 29 czerwca 2009r.

Tym samym, zgodnie z art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 24 czerwca 1983r. o społecznej inspekcji pracy, była ona objęta szczególną ochroną trwałości stosunku pracy do czerwca 2014r., tj. w okresie do upływu roku od wygaśnięcia mandatu.

Należy przy tym wyraźnie podkreślić, że strona pozwana, przejmując powódkę w trybie art. 23¹k.p. stała się stroną dotychczasowego stosunku pracy nawiązanego pomiędzy powódką a poprzednim pracodawcą, wstępując w jego uprawnienia ale i przejmując jego obowiązki w tym w zakresie obowiązku przestrzegania istniejących ograniczeń co do możliwości rozwiązania z powódką umowy o pracę.

Nie budzi przy tym wątpliwości Sądu, że nie tylko mogła ona ale i powinna była dokładnie ustalić sytuację przejmowanych pracowników, w tym w zakresie przysługującej im ochrony co do trwałości stosunku pracy. Nie tylko bowiem mogła wiedzę tę uzyskać od poprzedniego pracodawcy, ale i od samych pracowników czy też wreszcie na podstawie przekazanej jej dokumentacji akt osobowych pracowników.

Takich jednak czynności pozwana wobec powódki nie podjęła.

Uwzględniając powyższe okoliczności, Sąd uznał, że dokonane wypowiedzenie naruszało obowiązuje przepisy co uzasadniało uwzględnienie żądania pozwu, co do zasady.

Dokonując merytorycznej oceny wypowiedzenia podkreślenia wymaga, że wskazana przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę oznaczona została niewątpliwie w sposób precyzyjny.

Jak wynika z treści wypowiedzenia strona pozwana rozwiązała umowę
o pracę z powódką wskazując jako przyczynę zmianę organizacyjną, tj. połączenie Magazynu (...) z Magazynem (...) w jedną komórkę organizacyjną, w konsekwencji czego uległo likwidacji jedno z dwóch stanowisk referenta.

Nie ulega wątpliwości, że pracodawca w ramach swobody prowadzenia działalności gospodarczej ma prawo prowadzenia przez siebie polityki dotyczącej stanu i poziomu zatrudnienia, jego dostosowania do zakresu realizowanych zadań oraz organizacji pracy w sposób pozwalający mu, w jego ocenie, osiągnięcie najlepszych rezultatów – w tym poprzez powierzenie części swoich zadań podmiotowi zewnętrznemu. Kwestia, czy występuje potrzeba dokonania przez pracodawcę zmian organizacyjnych, w tym likwidacji stanowiska należy do autonomii zarządczej pracodawcy i nie podlega ocenie sądu. W szczególności zaś zmniejszenie stanu zatrudnienia w zakładzie pracy stanowi uzasadnioną przyczynę wypowiedzenia, a organ rozpatrujący spory pracownicze nie jest powołany do badania zasadności i celowości zmniejszenia stanu zatrudnienia (np. uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych SN z 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85, wytyczne w przedmiocie stosowania art. 45 k.p., OSNCP 1985, nr 11 poz. 164, teza IX; wyroki Sądu Najwyższego z: 16 października 1992 r., I PRN 40/92, LEX nr 14962; 27 listopada 1997 r., I PKN 401/97, OSNP 1998, nr 18, poz. 542).

Konsekwentnie nie jest rzeczą sądu badanie zasadności (potrzeby) funkcjonowania w strukturze zakładu pracy likwidowanego stanowiska, gdyż podejmowane przez pracodawcę zmiany organizacyjne i ekonomiczne stanowią autonomiczną decyzję tego podmiotu. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 2012r., II PK 83/11, LEX nr 1129343, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 listopada 2010r., I PK 93/10, LEX nr 707852)

Niemniej jednak o ile likwidacja konkretnego (jedynego danego rodzaju) stanowiska pracy, w której wyniku następuje zmiana struktury zakładu pracy powodująca zmniejszenie zatrudnienia, uzasadnia zwolnienie pracownika, który był zatrudniony na tym stanowisku pracy, bez potrzeby oceny przez pracodawcę kwalifikacji, stażu pracy itp. zwalnianego pracownika i porównywania go z pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach innego rodzaju to w sytuacji, gdy następuje likwidacja jednego lub kilku spośród większej liczby jednakowych stanowisk (z jednakowym zakresem obowiązków) i konieczne jest dokonanie wyboru pracowników, z którymi zostanie zakończony stosunek pracy zachodzi potrzeba porównania zwalnianego pracownika z innymi pracownikami. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 listopada 2010r., I PK 93/10, LEX nr 707852, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 września 1982 r., I PRN 64/82, OSNCP 1983, nr 4, poz. 61, uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r., III PZP 10/85, wytyczne w przedmiocie stosowania art. 45 k.p., OSNCP 1985, nr 11 poz. 164, uzasadnienie tezy IX).

Stosowane kryteria wytypowania pracownika do rozwiązania umowy o pracę powinny być obiektywne i sprawiedliwie a przy tym nie mogą pozostawać w sprzeczności z przepisami art. 18 ^3a – 18^3e k.p. Podkreślenia dalej wymaga, że jeżeli zostały ustalone zasady postępowania, a zwłaszcza kryteria doboru pracowników do zwolnienia, powinny być one zastosowane jednakowo do wszystkich pracowników, w każdym razie odstępstwa od przyjętych zasad wymagają bardzo przekonującego uzasadnienia.

Na pracodawcy dokonującym zwolnienia z przyczyn ekonomicznych (dotyczących pracodawcy) ciąży przy tym - dla obrony zasadności tej czynności – ciężar wykazania, że zastosował obiektywne, sprawiedliwe kryteria doboru pracownika do zwolnienia i wziął przy tym pod uwagę wszystkich pracowników, których dotyczą przyczyny zmuszające go do rozwiązania stosunku pracy.

Z przeprowadzonych ustaleń faktycznych wynika, że u strony pozwanej na stanowisku referenta zatrudniona była powódka i D. P..

Jak przy tym wynika z treści oświadczenia o wypowiedzeniu jedynym kryterium wytypowania powódki do rozwiązania z nią stosunku pracy był fakt, iż stosunek pracy D. P. podlegał ochronie przewidzianej na podstawie art. 39 k.p. Tymczasem również powódka objęta była szczególną ochroną przed rozwiązaniem umowy o pracę. Zastosowane przez pozwaną kryterium rozwiązania z powódką umowy o pracę było zatem nieuzasadnione, co w konsekwencji uzasadnia przyjęcie, że dokonane wypowiedzenie było wadliwe.

Należy przy tym podkreślić, że wyłącznie likwidacja stanowiska pracy w ramach rzeczywistych zmian organizacyjnych polegających na zmniejszeniu zatrudnienia uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 maja 1997r., I PKN 176/97, LEX (...)). Tymczasem z przeprowadzonych ustaleń faktycznych wynika, że po rozwiązaniu umowy o pracę z powódką strona pozwana zatrudniła w magazynie nowego pracownika i zatrudniła na podstawie umowy zlecenia, do dnia 10 lutego 2014r. celem pomocy na magazynach (...), która zajmuje się archiwizowaniem dokumentów – obowiązki te wykonywała powódka i zastępuje w okresach nieobecności J. K., która będąc zatrudnioną na stanowisku formalnie innymi niż powódka – wydawca magazynowy – przejęła część obowiązków powódki podobnie zresztą jak i D. P..

Co istotniejsze strona pozwana, krótko po wypowiedzeniu powódce umowy o pracę, tj. w dniu 8 października 2013r. zamieściła w gazecie (...) ogłoszenie o treści „Zatrudnimy Panie do pracy w magazynie opakowań w firmie (...), (...).” Wprawdzie w toku postępowania pozwana zarzuciła, iż powódka nie wykazała aby ogłoszenie zamieszczone zostało przez nią jednak powyższym twierdzeniom Sąd nie dał wiary jako sprzecznym z przeprowadzonymi w sprawie ustaleniami faktycznymi i zgromadzonym materiałem dowodowym, bowiem także wnioskowany w charakterze świadka przez pozwaną A. K. podał, że strona pozwana poszukuje pracowników celem zatrudnienia w magazynie.

Jeżeli zatem pracodawca wypowiada umowę o pracę jednemu ze swych pracowników – objętemu szczególną ochroną trwałości stosunku pracy, podając jako przyczynę likwidację jego stanowiska pracy a następnie poszukuje osób celem zatrudnienia w magazynie i co istotniejsze obowiązki zwolnionego pracownika powierza w części pracownikowi nie objętemu ochronę w zakresie trwałości stosunku pracy oraz nowo przyjętej osobie to oczywistym jest, iż badaniu musiała podlegać prawdziwość oznaczonej przyczyny wypowiedzenia. Wypada bowiem zauważyć że pozorną jest likwidacją stanowiska pracy (…) gdy jest ono wprawdzie likwidowane, ale w jego miejsce jest tworzone inne stanowisko pracy (np. o innej nazwie), które w istotnych elementach nie różni się od zlikwidowanego lub gdy obowiązki pracownika przejmuje inny pracownik a pracodawca – mimo przysługującej zwalnianemu pracownikowi ochrony poszukuje pracowników na stanowiska pracy w tej samej komórce organizacyjnej, w której był zatrudniony zwolniony pracownik. Takie działanie pozostaje przy tym także w sprzeczności z treścią art. 8 k.p.

Przyczynę wypowiedzenia należało zatem uznać za pozorną.

Powyższe okoliczności uzasadniają, w ocenie Sądu, przyjęcie, że dokonane wypowiedzenie było niezgodne z obowiązującymi przepisami i jako takie naruszało przepisy o wypowiadaniu umów a przy tym było także nieuzasadnione wobec wskazanej przyczyny wypowiedzenia i zastosowanych kryteriów wytypowania powódki do rozwiązania z nią umowy o pracę, co uzasadniało uwzględnienie żądania pozwu.

Dokonując ustaleń faktycznych w sprawie Sąd oparł się na złożonych do akt sprawy dokumentach w tym zwłaszcza na dokumentacji akt osobowych powódki, odpisie z KRS pozwanej, porozumieniu w sprawie przejęcia pracowników, korespondencji ze związkami zawodowymi jako że żadna ze stron postępowania nie kwestionowała ich wiarygodności a także na zeznaniach świadków P. D., B. G. (1), A. K., M. K., A. O. i J. K. jak również na przesłuchaniu powódki, dając im wiarę jako spójnym, logicznym i wzajemnie ze sobą korespondującym, przy czym Sąd dał wiarę zeznaniom świadków A. K. i M. K. jedynie w zakresie w jakim znajdują one potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Sąd pominął dowód z przesłuchania pozwanej wobec nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na termin rozprawy, celem przesłuchania.

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w pkt I wyroku. Sąd uwzględnił w tym zakresie fakt, że wprawdzie u pozwanej doszło do likwidacji - poprzez przekazanie obowiązków powódki innym osobom (w tym pracownikom) - jednego ze stanowisk referentów w magazynie, w którym była zatrudniona powódka jednak powyższe nie jest wystarczające do uznania, na podstawie art. 45 § 2 k.p., że przywrócenie do pracy jest niemożliwe lub niecelowe, tym bardziej, że wobec przysługującej powódce szczególnej ochrony przed wypowiedzeniem stosunku pracy Sąd nie ma możliwości zastosowania w sprawie art. 45 § 2 k.p. i nie uwzględnienia żądania powódki przywrócenia do pracy.

Orzeczenie zawarte w punkcie II i III wyroku Sąd oparł na treści przepisu art. 47 k.p., przy czym Sąd zważył, że na dzień zamknięcia rozprawy i wydania wyroku powódce przysługiwało jedynie roszczenie o wynagrodzenie za okres od stycznia do kwietnia 2014r. w łącznej wysokości 11.604 zł brutto (jednomiesięczne wynagrodzenie powódki liczone jak ekwiwalent za urlop wynosiło 2.901 zł brutto) i nie przysługiwało jeszcze roszczenie o wynagrodzenie za maj 2014r. co uzasadniało zasądzeniem na rzecz powódki tytułem wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy kwoty 11.604 zł pod warunkiem podjęcia pracy i oddaleniem powództwa w pozostałym zakresie.

Orzeczenie o kosztach postępowania zawarte w punkcie IV wyroku Sąd oparł na treści art. 100 k.p.c. oraz przepisach rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t. jedn. Dz. U. z 2013r., Nr 490), zwane dalej rozporządzeniem w sprawie opłat za czynności radców prawnych uwzględniając dalej fakt, że powództwo zostało uwzględnione:

-: w całości w zakresie żądania zasądzenia odszkodowania (stawka wynagrodzenia – 60zł; § 11 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych),
-: w 80% w zakresie żądania zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy (stawka wynagrodzenia – 1.800zł; § 11 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6 pkt 5 rozporządzenia w sprawie opłat za czynności radców prawnych),

Uwzględniając wynik postępowania do zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, podlegała kwota 1.517zł (17 zł /opłata skarbowa/ + 60 zł /żądanie przywrócenia do pracy/ + 1.440 zł /80% z 1.800 zł – żądanie zasądzenia wynagrodzenia/), natomiast do zasądzenia od powódki na rzecz strony pozwanej kwota 360zł (20% z 1.800 zł – żądanie zasądzenia wynagrodzenia/).

Ostatecznie zatem do zasądzenia od strony pozwanej na rzecz powódki, tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, podlegała kwota 1.157zł (1.517zł – 360zł); pkt IV wyroku.

Jednocześnie mając na uwadze fakt, że powódka jako pracownik, zgodnie z treścią art. 96 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594) zwolniona była od obowiązku uiszczenia opłaty sądowej, Sąd na podstawie art. 113 powołanej ustawy, kosztami sądowymi, stosownie do wyniku postępowania, obciążył powódkę i stronę pozwaną uwzględniając w tym zakresie fakt, że powództwo zostało w całości uwzględnione w zakresie żądania przywrócenia do pracy i w 80% w zakresie żądania zasądzenia wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy, co przy uwzględnieniu wyniku sprawy uzasadniało obciążenie pozwanej opłatą w kwocie 2.521,80 zł zaś powódkę opłatą w wysokości 145,20zł; pkt V i VI wyroku.

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

ZARZĄDZENIE