WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 sierpnia 2014 roku.

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim w IV Wydziale Karnym Odwoławczym w składzie:

Przewodniczący SSO Marta Legeny-Błaszczyk

Sędziowie SO Agnieszka Szulc-Wroniszewska (spr.)

del. SR Agnieszka Zielińska

Protokolant sekr. sądowy Agnieszka Olczyk

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Piotrkowie Trybunalskim Janusza Omyły

po rozpoznaniu w dniu 29 sierpnia 2014 roku

sprawy N. K.

oskarżonego z art. 178a§4 kk

z powodu apelacji wniesionej przez prokuratora

od wyroku Sądu Rejonowego w Piotrkowie Trybunalskim

z dnia 16 czerwca 2014 roku sygn. akt II K 181/14

na podstawie art. 437 § 1 kpk, art. 438 pkt 2 kpk, art. 624 § 1 kpk

- zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że uzupełnia podstawę prawną zawartego w punkcie 2 rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności o przepis § 4 art. 69 kk;

- w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

- wydatkami poniesionymi w postępowaniu odwoławczym obciąża Skarb Państwa.

Sygn. akt IV Ka 438/14

N. K. został oskarżony o to, że w dniu 07.03.2014 r. ok. godz. 19:00 na ul. (...)w G.prowadził po drodze publicznej pojazd mechaniczny – samochód osobowy marki R. nr rej. (...)w ruchu lądowym będąc w stanie nietrzeźwości prowadzącym o godz. 19:01 do stężenia na poziomie 0,81 mg/l , o godz. 19:15 do stężenia na poziomie 0,81 mg/l, o godz. 19:18 do stężenia na poziomie 0,91 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu pomimo tego, że był wcześniej prawomocnie skazany wyrokiem Sądu rejonowego II Wydział Karny w Piotrkowie Tryb. sygn. akt II K 229/11 za kierowanie pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, tj. o czyn z art.178 a § 4 k.k.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Trybunalskim wyrokiem z dnia 16 czerwca 2014 roku w sprawie sygn. akt II K 181/14 uznał N. K. za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to na podstawie art. 178 a § 4 k.k. wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 §1 pkt 1 k.k. warunkowo zawiesił wykonanie kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego na okres próby lat 2.

Na podstawie art. 71 § 1 k.k. wymierzył oskarżonemu karę 50 stawek dziennych grzywny ustalając wysokość jednej stawki na kwotę 20 złotych.

Na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 2 lat.

Na podstawie art. 63 § 2 k.k. na poczet orzeczonego środka karnego zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 7 marca 2014 roku.

Zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 90 złotych tytułem obowiązku zwrotu wydatków oraz wymierzył mu opłatę w kwocie 220 złotych.

Apelację w przedmiotowej sprawie wniósł Prokurator Prokuratury Rejonowej w Piotrkowie Trybunalskim w części orzeczenia o karze na niekorzyść oskarżonego.

Apelacja oskarżyciela publicznego wywiedziona z podstawy art. 438 pkt. 1 k.p.k., zarzuciła zaskarżonemu orzeczeniu obrazę przepisów prawa materialnego w postaci art. 69 § 4 k.k., polegającą na wskazaniu jako podstawy prawnej zawieszenia wykonania kary art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k., z pominięciem szczególnej podstawy zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności wobec sprawcy przestępstwa z art. 178 a § 4 k.k. jaką jest art. 69 § 4 k.k.

W konkluzji oskarżyciel wnosił o zmianę zaskarżonego wyroku, poprzez dodanie art. 69 § 4 k.k. do prawnej podstawy zawieszenia wykonania wymierzonej kary pozbawienia wolności, a w pozostałym zakresie o utrzymanie wyroku w mocy.

Na rozprawie apelacyjnej prokurator popierał własną skargę apelacyjną i wnioski w niej zawarte.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja oskarżyciela publicznego okazała się zasadna.

Rację ma skarżący podnosząc, że podstawą prawną zawartego w punkcie 2 zaskarżonego wyroku rozstrzygnięcia o warunkowym zawieszeniu wykonania orzeczonej w stosunku do oskarżonego N. K. kary 6 miesięcy pozbawienia wolności winien być nie tylko przepis art. 69 § 1 i 2 k.k. i art. 70 § 1 pkt 1 k.k, ale też przepis art. 69 § 4 k.k. Stanowi on, iż między innymi wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 178 a § 4 k.k. sąd może warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności tylko w szczególnie uzasadnionych wypadkach. Sąd zważył, że w przedmiotowej sprawie N. K. został uznany za winnego popełnienia występku z art. 178 a § 4 k.k. Tym samym warunkowe zawieszenie wymierzonej takiemu sprawcy kary pozbawienia wolności jest możliwe jedynie przy spełnieniu dodatkowych przesłanek wskazanych w art. 69 § 4 k.k. i w tej sytuacji należało uzupełnić podstawę prawną dokonanego zawieszenia wykonania kary o § 4 art. 69 k.k.

W ocenie Sądu Okręgowego pominięcie tego przepisu stanowi naruszenie zasad związanych z prawidłowym podaniem składników i treści wyroku, wynikających z treści art. 413 § 1 pkt 6 k.p.k. tj. w zakresie wskazania zastosowanych przepisów ustawy karnej. Z pisemnego uzasadnienia zaskarżonego wyroku wynika, iż sąd meriti podejmując decyzję o warunkowym zawieszeniu wykonania kary pozbawienia wolności wobec N. K. badał okoliczności jego czynu pod kątem spełnienia przesłanek wymienionych także w art. 69 § 4 k.k. Wskazał bowiem, jakie względy sprawiły, iż ostatecznie uznał przedmiotowy czyn jako wypadek szczególnie uzasadniony. Z tego powodu uznać należy, iż w sprawie doszło do obrazy przepisów postepowania w rozumieniu art. 438 pkt 2 k.p.k.

W pozostałej części wyrok, jako odpowiadający prawu, utrzymano w mocy.

O kosztach procesu za postępowanie odwoławcze orzeczono w oparciu o przepisy Kodeksu postępowania karnego powołane w sentencji orzeczenia.