Sygnatura akt III U 224/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Konin, dnia 16-09-2014 r.

Sąd Okręgowy w Koninie III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący - Sędzia – SO Elżbieta Majewska

Protokolant: starszy sekretarz sądowy Alina Darul

przy udziale

po rozpoznaniu w dniu 16-09-2014 r. w Koninie

sprawy Ł. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

o rentę rodzinną z tytułu wypadku przy pracy

na skutek odwołania Ł. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P.

z dnia 31.01.2014r. znak: (...)

1. O d d a l a odwołanie.

2. Zasądza od odwołującej na rzecz organu rentowego kwotę 60 zł tytułem

zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III U 224 / 14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 31 stycznia 2014 r. znak (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w P. odmówił Ł. S. prawa do renty rodzinnej dla członków rodziny zmarłego B. S. uprawnionego do renty z tytułu wypadku przy pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy powołał się na orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 23.01.2014 r. , którym nie stwierdzono związku śmierci B. S. z wypadkiem przy pracy zaistniałym w dniu 25.08.1993 r.

Z decyzją tą nie zgodziła się Ł. S. wnosząc odwołanie. W odwołaniu ubezpieczona wniosła o zmianę decyzji i przyznanie jej renty rodzinnej w związku z wypadkiem przy pracy podnosząc, iż przy wydawaniu decyzji organ rentowy pominął szereg istotnych faktów związanych z warunkami pracy męża, który w Przedsiębiorstwie (...) zajmował się prześwietlaniem spoin i spawów. Pracę tą wykonywał przy pomocy wysoko promieniujących urządzeń, których długotrwałe używanie zagrażało zdrowiu.

U męża odwołującej skutkowało to nowotworem płuc, który doprowadził do jego zgonu. Tak więc, zdaniem odwołującej, choroba, która była przyczyną zgonu miała bezpośredni związek z warunkami pracy męża.

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania podnosząc, że komisja lekarska nie stwierdziła związku przyczynowego między niezdolnością do pracy a wypadkiem.

Sąd ustalił i zważył co następuje :

B. S. , ur. (...). był zatrudniony w (...) S.A. w W. od 27.11.1972 r. jako operator defektoskopu izotopowego. W okresie tego zatrudnienia B. S. uległ wypadkowi przy pracy , który miał miejsce w dniu 25.08.1993 r. W trakcie wykonywania obowiązków pracownik schodząc klatką schodową na maszynowni bloku 2 pośliznął się i upadł.. Upadając uderzył lewą piętą o podłoże betonowe co spowodowało pęknięcie kości lewej pięty oraz lewego stawu skokowego. W wyniku tego wypadku B. S. doznał złamania kości piętowej z ubytkiem skóry i przebywał na zwolnieniu lekarskim od 26.08.1993 r. do 22.05.1994 r. Następnie od dnia 23.05.1994 r. do 17.05.1995 r. miał przyznane świadczenie rehabilitacyjne. Zdarzenie z dnia 25.08.1993 r. zostało uznane przez pracodawcę za wypadek przy pracy , a orzeczeniem z dnia 10.04.1995 r. Obwodowa Komisja Lekarska Do Spraw Inwalidztwa i Zatrudnienia nr (...) w T. nr (...) (...) ustalił 30% uszczerbek na zdrowiu spowodowany skutkami wypadku z dnia 25.08.1993 r.

Decyzją z dnia 07.06.1995 r. ZUS (...) w K. przyznał B. S. rentę inwalidzką 3 grupy inwalidów w związku z wypadkiem. Początkowo świadczenie to było przyznawane ubezpieczonemu okresowo jednak decyzją z dnia 28.03.2001 r. ZUS (...) w K. przyznał B. S. rentę z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem na stałe. Przyczyną ustalenia wówczas częściowej i trwałej niezdolności do pracy były występujące u niego zmiany troficzne goleni i stopy lewej z ograniczeniem wydolności chodu w następstwie niedokrwienia, zaburzeń czucia oraz zniekształcenia stopy po złamaniu kości piętowej lewej z przemieszczeniem powikłanym zespołem (...).

Od dnia 13 kwietnia 2005 r. pozwany przyznał B. S. emeryturę i od tego dnia uprawniony pobierał to świadczenie w zbiegu z rentą z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem (100% emerytury i 50% renty).

W dniu 14.11.2013 r. B. S. złożył wniosek o ustalenie uprawnień do dodatku pielęgnacyjnego. Orzeczeniem z dnia 12.12.2013 r. lekarz orzecznik ZUS uznał, że wnioskodawca jest trwale całkowicie niezdolny do pracy od października 2013 r., a całkowita niezdolność do pracy nie pozostaje w związku z wypadkiem przy pracy, stwierdził także trwałą niezdolność do samodzielnej egzystencji od października 2013 r.

B. S. zmarł w dniu (...) Jako przyczynę zgonu w karcie zgonu wskazano – rak płuca (przyczyna wyjściowa), przerzuty nowotworowe (przyczyna wtórna). W chwili zgonu zmarły pozostawał w związku małżeńskim z żoną Ł. S., razem zamieszkiwali, z małżeństwa mieli dwoje dzieci, obecnie pełnoletnie, pracujące, żadne z dzieci nie jest niezdolne do pracy ani też nie ma orzeczonej niepełnosprawności.

W dniu 3 grudnia 2013 r. Z. S. złożyła wniosek w organie rentowym o przyznanie prawa do renty rodzinnej po zmarłym mężu wskazując we wniosku, że śmierć męża była następstwem wypadku przy pracy i do dnia zgonu był on uprawniony do pobierania renty z tego tytułu. Orzeczeniem z dnia 12.12.2013 r. lekarz orzecznik ZUS nie stwierdził związku śmierci B. S. z wypadkiem przy pracy z dnia 25.08.1993 r. Od tego orzeczenia wnioskodawczyni złożyła sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS, która orzeczeniem z dnia 23.01.2014 r. także nie ustaliła związku śmierci z wypadkiem przy pracy z dnia 25.08.1993 r. Powyższe orzeczenie stanowiło podstawę wydania zaskarżonej decyzji.

W dniu 20.12.2013 r. Ł. S. wniosła o przyznanie renty rodzinnej po zmarłym mężu z ogólnego stanu zdrowia. Decyzją z dnia 30.12.2013 r. pozwany przyznał odwołującej rentę rodzinną po zmarłym mężu od dnia (...). tj. od dnia śmierci męża na stałe i ustalił wysokość tego świadczenia na 1572,64 zł brutto. Jednocześnie pozwany zawiesił wypłatę renty rodzinnej bowiem emerytura uprawnionej jest świadczeniem korzystniejszym.

Okolicznością sporną w niniejszej sprawie , wymagającą wiedzy specjalnej z zakresu medycyny było to czy mąż odwołującej B. S. zmarł wskutek wypadku przy pracy z dnia 25.08.1993 r. Celem wyjaśnienia tej spornej okoliczności Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych lekarzy sądowych ortopedy i neurologa uwzględniając schorzenia , które występowały u ubezpieczonego na skutek przebytego wypadku.

Na podstawie opinii biegłych lekarzy sądowych Sąd ustalił, że zgon B. S. nastąpił z powodu raka płuc co jednoznacznie wynika z karty zgonu. Rak płuca nie jest w jakimkolwiek stopniu powodowany przez następstwa złamania kości piętowej, a fakt przebycia takiego złamania w dniu 25.08.1993 r. i powstania pourazowego płaskostopia i pourazowego zespołu (...) w żadnym stopniu nie wpłynął na powstanie i rozwój raka płuc oraz na zgon ubezpieczonego. Rak płuc nie jest indukowany przebytym złamaniem i jego następstwami. W tej sytuacji stwierdzić należy, że nie ma żadnego związku przyczynowego pomiędzy rakiem płuc , który był przyczyną zgonu męża odwołującej, a przebytym wypadkiem z dnia 25.08.1993 r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dokumentów znajdujących się w aktach ZUS oraz opinii biegłych lekarzy sądowych.

W ocenie Sądu treść dokumentów nie budziła wątpliwości i nie była też kwestionowana przez żadną ze stron. Także opinia biegłych zasługiwała w całości na uwzględnienie bowiem jest jasna, spójna, logiczna i jednoznaczna. Biegli zapoznali się z dokumentacją lekarską, w tym także dołączoną przez odwołującą w toku postępowania przed sądem, uwzględnili treść protokołu powypadkowego i skutki przebytego w dniu 25.08.1993 r. wypadku przy pracy i wyjaśnili stanowczo, że rak płuca, który był przyczyną zgonu w żadnym, najmniejszym nawet stopniu nie był spowodowany przebytym złamaniem i jego następstwami. Swoje stanowisko biegli w sposób fachowy i zrozumiały uzasadnili, a wnioski opinii są przekonywujące.

Odwołująca nie zgadzała się z treścią opinii wywodząc, że jest ona tendencyjna i nie uwzględnia skutków jakie wywarły na stan zdrowia męża warunki pracy na urządzeniach wysokopromieniujących.

W ocenie Sądu zarzuty te nie zasługują na uwzględnienie i nie podważają wiarygodności opinii. Zauważyć bowiem należy, że odwołująca ubiega się o przyznanie renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego , a ponieważ mąż odwołującej miał przyznane świadczenie z tytułu wypadku przy pracy z dnia 25.08.1993 r. to przedmiotem ustaleń Sądu w tym postępowaniu (a więc także i opinii biegłych) było to czy mąż wnioskodawczyni zmarł wskutek tego wypadku. Poza zakresem rozpoznania w tej sprawie było natomiast czy warunki wykonywania pracy przez ubezpieczonego miały jakikolwiek wpływ na powstanie choroby, która przyczyniła się do zgonu.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U.2009.167.1322 j.t.) z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych przysługują określone w tym przepisie świadczenia. Takim świadczeniem jest między innymi renta rodzinna (art. 6 ust. 1 pkt 8 ustawy), która przysługuje członkom rodziny zmarłego ubezpieczonego lub rencisty uprawnionego do renty z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

Szczegółowo kwestę tą reguluje przepis art. 17 powołanej ustawy, który stanowi , że przy ustalaniu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, renty szkoleniowej, renty rodzinnej i dodatku do renty rodzinnej dla sieroty zupełnej z tytułu ubezpieczenia wypadkowego, do ustalenia wysokości tych świadczeń oraz ich wypłaty stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o emeryturach i rentach z FUS, z uwzględnieniem przepisów niniejszej ustawy.

W ustępie 5 przepisu stwierdza się, że renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje uprawnionym członkom rodziny ubezpieczonego, który zmarł wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej. Natomiast zgodnie z treścią ust. 6 renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje również w razie śmierci wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej rencisty uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy. W myśl przepisu ust. 7 powołanego artykułu członkom rodziny rencisty uprawnionego do renty z ubezpieczenia wypadkowego , który zmarł z innych przyczyn niż wypadek przy pracy czy choroba zawodowa , przysługują świadczenia określone w ustawie o emeryturach i rentach z FUS bez względu na długość okresu uprawniającego do przyznania renty z tytułu niezdolności do pracy na podstawie tych przepisów.

Z literalnego brzmienia przepisu art. 17 wynika, że świadczenie jakim jest renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego przysługuje uprawnionym członkom rodziny zarówno ubezpieczonego ( tj. osoby fizycznej podlegającą ubezpieczeniu wypadkowemu) jak i członkom rodziny rencisty uprawnionego do renty z tytułu niezdolności do pracy. Warunkiem jednak nabycia tego świadczenia jest ustalenie, że śmierć ubezpieczonego lub rencisty nastąpiła wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że B. S. w chwili śmierci był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy w związku z wypadkiem z dnia 25.08.1993 r. W wyniku tego wypadku doznał on złamania kości piętowej lewej z ubytkiem skóry co skutkowało płaskostopiem pourazowym. Natomiast przyczyną zgonu był rak płuc z przerzutami. Skutki wypadku w żadnym stopniu nie wpłynęły na powstanie ani też rozwój raka płuc tak więc przyjąć należy, że B. S. zmarł z innych przyczyn niż wypadek przy pracy. Zgodnie więc z treścią art. 17 ust. 7 powołanej ustawy członkom rodziny zmarłego, który był uprawniony do renty z ubezpieczenia wypadkowego przysługują jedynie świadczenia określone w ustawie o emeryturach i rentach z FUS, a nie renta rodzinna z ubezpieczenia wypadkowego. Nie budzi wątpliwości, że organ rentowy przyznał odwołującej rentę rodzinną po zmarłym mężu na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z FUS (decyzja z dnia 30.12.2013 r.) brak było natomiast podstaw do przyznanie renty rodzinnej z ubezpieczenia wypadkowego.

Biorąc powyższe pod uwagę Sąd , na podstawie art. 477 14 § 1 kpc oddalił odwołanie i orzekł jak w punkcie 1 wyroku.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art., 98 i 108 kpc w związku z § 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U.2013. 490.j.t.).

SSO E. Majewska