UZASADNIENIE

T. M.złożył odwołanie od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w P.z dnia 05.12.2012r., znak: (...), odmawiającej mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. Wskazując w uzasadnieniu odwołania, ze jego stan fizyczny i psychiczny nie pozwala na właściwe funkcjonowanie - systematycznie się leczy i przyjmuje leki.

W odpowiedzi na odwołanie ZUS wniósł o jego oddalenie. Organ rentowy wskazał, że T. M. w dniu 25.10.2012r. złożył w ZUS wniosek o ustalenie uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy na dalszy okres. W celu oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia daty powstania, ubezpieczonego poddano badaniu lekarskiemu przez lekarza orzecznika ZUS, który w swoim orzeczeniu z dnia 14.11.2012r. uznał go za trwale i całkowicie niezdolnego do pracy. Jednakże zastępca głównego lekarza orzecznika ZUS zgłosił w dniu 19.11.2012r. zarzut wadliwości powyższego orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS II Oddział w W. w orzeczeniu z dnia 29.11.2012r. wskazała, że badany nie jest niezdolny do pracy. Z uwagi na powyższe Oddział ZUS w P. decyzją z dnia 05.12.2012r. odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:

Odwołanie T. M. od decyzji ZUS z 05.12.2012r. jest częściowo zasadne.

T. M. na podstawie decyzji ZUS z dnia 21.12.1993r. posiadał prawo do renty według III grupy inwalidów w oparciu o przepisy ustawy z dnia 14.12.1982r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników i ich rodzin. Następnie decyzją z dnia 28.03.2008r. – począwszy od dnia 07.02.2008r. ustalono odwołującemu się prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 31.12.2012r.

W dniu 25.10.2012r. odwołujący złożył w ZUS wniosek o ustalenie dalszych uprawnień do renty z tytułu niezdolności do pracy. Lekarz orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 14.11.2012r. uznał go za trwale i całkowicie niezdolnego do pracy. Zastępca głównego lekarza orzecznika ZUS zgłosił w dniu 19.11.2012r. zarzut wadliwości powyższego orzeczenia. Komisja Lekarska ZUS II Oddział w W., w orzeczeniu z dnia 29.11.2012r. wskazała, że badany nie jest niezdolny do pracy. Z uwagi na powyższe Oddział ZUS w P. decyzją z dnia 05.12.2012r. odmówił mu prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie : akt rentowych odwołującego się nr (...) (decyzja z dnia 21.12.2003r. –k. 26-27 a.r., decyzja z dnia 28.03.2008r. – k. 57-58 a.r.), dokumentacji lekarskiej nr (...).

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych renta z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnia łącznie następujące przesłanki: jest niezdolny do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a jego niezdolność do pracy powstała w okresach przewidzianych w ustawie albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ich ustania.

Definicję osoby niezdolnej do pracy zawiera art. 12 ust. 1-3 powoływanej ustawy, który stwierdza, że jest nią osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu.

Całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji.

Zgodnie zaś z art. 61 w/w ustawy prawo do renty, które ustało z powodu ustąpienia niezdolności do pracy, podlega przywróceniu, jeżeli w ciągu 18 miesięcy od ustania prawa do renty ubezpieczony ponownie stał się niezdolny do pracy.

W świetle cytowanych wyżej przepisów zasadniczą kwestią wymagającą rozstrzygnięcia w przedmiotowej sprawie, od której zależała skuteczność odwołania T. M., było ustalenie, czy jest on nadal niezdolny do pracy i w jakim stopniu.

Na tę okoliczność Sąd dopuścił w sprawie dowód z opinii biegłych lekarzy z zakresu neurologii, psychiatrii i medycyny pracy.

Biegłe sądowe z zakresu: neurologii M. B., psychiatrii M. F. i medycyny pracy J. P., po przeprowadzeniu badania odwołującego w dniu 16.02.2013r., orzekły, że jest oncałkowicie niezdolny do pracy od momentu wstrzymania przyznanych świadczeń na okres 2 lat. Biegłe rozpoznały u T. M.: padaczkę, organiczne zaburzenia osobowości i zachowania oraz zez rozbieżny oka prawego. Uzasadniły, że odwołujący się w latach 1993 - 2008 miał orzeczoną częściową niezdolność do pracy, ale brak jest danych, jak często występowały napady. W latach 2008 - 2013 odbył 30 wizyt w Poradni Neurologicznej, oraz jeden pobyt na Oddziale Neurologii. Przez ten okres odnotowano w 2008r. - 7 napadów, 2009r.- 6 napadów, 2010r. - 11 napadów, 2011r. - 8 napadów, 2012r. - 6 napadów, w dwóch pierwszych miesiącach bieżącego roku odnotowano już 2 incydenty napadowe. Poza 2010r. odnotowano 11 incydentów napadowych - czyli średnio raz w miesiącu, a w latach pozostałych liczba incydentów napadowych jest porównywalna od 6 do 8 w roku. Zapis EEG- w 2008r., kiedy to stwierdzano zapis nieprawidłowy, z tendencją do uogólniania zmian o charakterze napadowym. W EEG z 2012r. - stwierdzono zapis nieprawidłowy o charakterze ogniskowym, w ostatnim badaniu elektoencefalograficznym z 04.01.2013r. - zapis nieprawidłowy, w odprowadzeniach skroniowych obustronnie widoczne fale ostre i nieliczne fale theta. O wykonaniu badań dodatkowych, oraz o dawce leku przeciwpadaczkowego, jaki i oznaczeniu poziomu leku w surowicy, nie decyduje opiniowany, tylko lekarz neurolog, pod opieką którego pozostaje. Zgodnie z ustaleniami Komisji Lekarskiej ZUS - leki przeciwpadaczkowe są w małej subterapeutycznej dawce -jednak to nie zależy od pana M.. Trudno winić opiniowanego za to, w jaki sposób jest leczony. Trudno powiedzieć, czy liczba napadów od ostatniego badania w 2008r. przez Komisję Lekarską ZUS zmniejszyła się - wydaje się, iż liczba napadów jest porównywalna oceniając lata 2008- 2012, poza rokiem 2010- kiedy wystąpiło aż 11 napadów. Obecnie niemożna przewidzieć, ile napadów wystąpi w kolejnych miesiącach bieżącego roku - do lutego 2013r. wystąpiły 2 napady. (k. 16 – 17 a.s.)

Do powyższej opinii zastrzeżenia wniósł organ rentowy. Domagał się powołania innego zespołu biegłych oraz załączył pismo Przewodniczącego Komisji Lekarskich przy II Oddziale ZUS w W.. Przewodniczący wskazał, że nie zgadza się z opinią biegłych, w szczególności z neurologiem. Z dokumentacji załączonej w aktach wynika, iż ubezpieczony jest leczony z powodu padaczki od wielu lat, udokumentowano rzadką ilość napadów. W badaniu przedmiotowym nie stwierdzono istotnych odchyleń. Ubezpieczony wymaga dalszego systematycznego leczenia, modyfikacji dawek leków, ale nie stanowi to o niezdolności do pracy na ogólnym rynku pracy jako pracownika fizycznego z wykształceniem podstawowym, ma bowiem tylko przeciwwskazania do zatrudnienia jak osoby z padaczką. Wniósł o powołanie innych biegłych. ( k. 23 a.s.).

Mając powyższe na uwadze Sąd dopuścił dowód z opinii innych biegłych z zakresu psychiatrii, neurologii i medycyny pracy.

Po przeprowadzeniu badania w dniu 11.05.2013r. biegłe: neurolog W. T., psychiatra A. K.i specjalista z zakresu medycyny pracy D. M. rozpoznały: padaczkę, torbiel pajęczynówki, organiczne zaburzenia zachowania i osobowości oraz zez oka prawego, po operacji. Lekarze uznały, że odwołujący się jest częściowo niezdolny do pracy na okres 2 lat. Uzasadniły, że po przestudiowaniu akt sprawy, przeprowadzeniu badania podmiotowego i przedmiotowego oraz na podstawie badań dodatkowych nie zgadzają
się z orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 29.11.2012r., iż badany jest zdolny do pracy. Wskazały, że 54- latek, z podstawowym wykształceniem, dotychczas pracował fizycznie. Leczony jest z powodu padaczki od 1984r., a w Poradni Neurologicznej od 1997r. z rozpoznaniem padaczki lekoopornej (napady gromadne). Badanie EEG z dnia 20.02.2012r. wykazało zapis o zmianach w okolicach skroniowych. Z wpisów w historii choroby z dnia 12.11.2012r. wynika, iż zwiększono dawki leków, od 30.04.2013r. stosuje Depakine Chromo 600 - 0 - 500, Neurotop 600 - 0 - 600. MRI głowy z dnia 10.12.2008r. uwidoczniło torbiel pajęczynówki zamóżdżkową, pośrodkowo przy półkuli móżdżku lewej średnicy do 16mm. Opiniowany wymaga kontynuacji leczenia w Poradni Neurologicznej. Przeciwwskazana jest praca na wysokości, przy maszynach w ruchu, nocna, wskazana praca w obecności osób drugich. Badanie psychologiczne z dnia 17.01.2013r. wykazało, iż ogólna sprawność odwołującego uległa łagodnemu obniżeniu w stosunku do (szacunkowej) inteligencji przedchorobowej, która była na poziomie poniżej przeciętnej, zaburzenia przyswajania informacji słownych oraz wzrokowych, myślenie abstrakcyjne nieznacznie obniżone, spowolnienie tempa przetwarzania informacji, niedojrzałość emocjonalna i społeczna, skutkująca niezdolnością radzenia sobie z wymaganiami ról społecznych. Badany wymaga stałej kontroli w (...). (k. 44- 45 a.s.)

Do powyższej opinii zastrzeżenia ponownie wniósł ZUS, wskazując, że kontynuacja renty nie jest argumentem merytorycznym, aby uznać kogoś za niezdolnego do pracy z przyczyn zdrowotnych. Badany jest robotnikiem niewykwalifikowanym i na ogólnym rynku pracy może podjąć zatrudnienie – biegli sami piszą, że przeciwwskazane są jedynie prace na wysokości i przy maszynach w ruchu, a istnieje cały szereg prac, do których badany jest zdolny- nie musi wówczas obsługiwać maszyn w ruchu czy pracować na wysokości, nawet jako pracownik budowlany może pracować na poziomie „0”. Biegli w swojej opinii nie wykazali, by nastąpiło takie zaawansowanie schorzenie, które naruszałoby sprawność organizmu w stopniu dającym podstawy do orzeczenia niezdolności do pracy jako pracownik niewykwalifikowany. Wniósł o powołanie innych biegłych sądowych. (k. 54 a.s.)

Mając na uwadze w/w zastrzeżenia i uznając je za istotne, Sąd dopuścił dowód z łącznej opinii innych biegłych z zakresu: neurologii, psychiatrii i medycyny pracy.

Biegli z zakresu: medycyny pracy K. G., neurologii A. G. oraz psychiatrii J. W. w swojej opinii, po przebadaniu odwołującego się w dniu 24.08.2013r. ustalili, że jest od zdolny do pracy zarobkowej. Schorzenia wykryte u badanego to: padaczka, torbiel pajęczynówki, łagodne organiczne zaburzenia osobowości i zachowania. W uzasadnieniu biegli wskazali, że odwołujący się ma 54 lata, od 1993r. jest robotnikiem budowlanym, posiada podstawowe wykształcenie. Jest on prawidłowej budowy ciała z wydolnym układem krążeniowo – oddechowym oraz kostno - stawowym. Nie pracował z powodu stwierdzanej padaczki, leczony jest systematycznie w Poradni Neurologicznej. Ostatni raz był hospitalizowany z tego powodu w 2008r. Nie miał dotychczas włączonych leków nowej generacji. Ilość podawanych napadów jest trudna do obiektywnej oceny, należy wierzyć w to, co podaje badany. W badaniu neurologicznym przedmiotowym, bez odchyleń od stanu prawidłowego, objawy korzeniowe rozciągowe są ujemne, brak niedowładów i zaników mięśniowych, bez objawów patologicznych piramidowych, próby móżdżkowe są zborne. Obecny stan zaawansowania choroby nie powoduje niezdolności do pracy zarobkowej. Powinien on mieć włączone leczenie od padaczki lekami nowej generacji, które zredukują ilość napadów. Biegły psychiatra stwierdził łagodne organiczne zaburzenia osobowości i zachowania, które nie obniżają zdolności do zarobkowania. Opiniowany jest w dość młodym wieku i powinien podjąć pracę zarobkową. Może wykonywać wiele prostych prac nawet w budownictwie, w ochronie itp. Przeciwwskazana jest jedynie praca na wysokości, przy dużych maszynach w
ruchu oraz praca nocna. (k. 64 -65 a.s.)

Zastrzeżenia do w/w opinii wniósł T. M.. W piśmie z dnia 05.12.2013r. wskazał, że badanie zostało przeprowadzone bardzo pobieżnie, lekarze nie dokonali całościowej analizy choroby trwającej od 1982r. Pomimo podejmowanego leczenia schorzenie postępuje, dochodzą nowe objawy jak bóle głowy, zaniki świadomości i pamięci, problemy z oddawaniem moczu. Tymczasem lekarze nie wzięli w/w objawów pod uwagę. Wniósł o powołanie innych biegłych sądowych. (k. 97 a.s.)

Na rozprawie w dniu 22.01.2014r. siostra odwołującego oświadczyła, że parę dni wcześniej odwołujący się miał ataki padaczki, po których nie ma z nim kontaktu, nic nie je i nie pije. (k. 104 a.s.)

Mając powyższe na względzie, Sąd dopuścił dowód z innego, dotychczas niesporządzającego opinii w sprawie - zespołu biegłych psychiatry, neurologa i medycyny pracy, w celu, m.in. odniesienia się do wszystkich wydanych opinii, zarzutów organu rentowego i odwołującego. (k. 104 a.s.)

Biegła psychiatra E. P., neurolog T. P. i specjalista z zakresu medycyny pracy M. W. u T. M. rozpoznały: padaczkę lekoodporną, torbiel pajęczynówki, organiczne zaburzenia osobowości i zachowania oraz żylaki kończyn dolnych. Zdaniem lekarzy, aktualne zaawansowanie schorzeń narusza sprawność organizmu w stopniu dającym podstawy do orzeczenia częściowej niezdolności do pracy na okres 2 lat od wstrzymania przyznanych świadczeń. W obszernym uzasadnieniu biegłe napisały, że po analizie dokumentacji i zbadaniu pacjenta w dniu 23.04.2014r. orzekli, iż spełnia on kryteria zdrowotne pozwalające na zakwalifikowanie go do inwalidów i uznanie częściowej niezdolności do pracy na okres 2 lat, od dnia wstrzymania przyznanych uprzednio świadczeń. Badany od 1984r. choruje na padaczkę i z tego powodu leczony jest w Poradni Neurologicznej. Przyjmuje leki p. padaczkowe, w tym nowej generacji, jednakże napady nieświadomości utrzymują się 2 razy w tygodniu. Miewa też napady uogólnione. Po napadach jest „rozbity, nie może znaleźć sobie miejsca”. Napady występują - jak podaje w wywiadzie, znajduje się w to potwierdzenie także w zapisach lekarza leczącego w dzień, i w nocy. W początkowym okresie po zachorowaniu występowały napady gromadne, obecnie takich nie ma. Biegły sądowy neurolog nie zauważył poprawy stanu zdrowia, mimo stosowania nowych leków, jego zdaniem występuje częściowa niezdolność do pracy. Rozpoznanie padaczki nie budzi zastrzeżeń, potwierdza to dokumentacja lekarska. O ustaleniu inwalidztwa decyduje częstotliwość napadów, charakter napadów, stan pomroczny i reakcja na leczenie. Biegły psychiatra orzekł, iż stopień nasilenia zaburzeń osobowości i funkcji poznawczych powoduje częściową niezdolność do pracy. Obniżenie tempa przetwarzania informacji oraz zaburzenia emocji i nastroju upośledzają zdolność do pełnienia funkcji i roli społecznych. Biegły specjalista medycyny także orzekł niezdolność częściową, od ustania świadczenia, czyli od 01.01.2013r. Nie może on pracować na wysokości, przy maszynach w ruchu, z elektrycznością, w pobliżu zbiorników wodnych, przeciwwskazana jest też praca w godzinach nocnych, nie może prowadzić pojazdów mechanicznych. Upośledzenie sprawności organizmu czyni go okresowo częściowo niezdolnym do pracy. (k. 133 – 135 a.s.)

Do powyższej opinii zastrzeżenia ponownie wniósł ZUS. W piśmie z dnia 07.07.2014r. wskazał, że T. M. ma ukończoną szkołę podstawową, pracował jako rolnik i robotnik, ma kwalifikacje robotnika niewykwalifikowanego. Od dzieciństwa leczony jest z powodu padaczki, pozostaje pod opieką Poradni Neurologicznej, nie był leczony psychiatrycznie. Ostatnia hospitalizacja z powodu padaczki była w 2008r. Z dostarczonej dokumentacji ambulatoryjnej wynika, że napady występują około raz na 3-4 miesiące, a biegli nie wykazali, aby były dowody poza wywiadem na zwiększenie częstotliwości napadów, brak badań kontrolnych EEG od 2008r., leczony 2 lekami p/padaczkowymi w małych dawkach bez kontroli poziomu leków. W takiej sytuacji nie można mówić o padaczce lekoopornej. Aktualnie w badaniu kontakt słowny prosty, prawidłowo zorientowany, wie jak dojechał na badanie z opieką, zna leki i dawki, ogólnie sprawny, chód wydolny, bez cech depresji, bez istotnych zaburzeń poznawczych. Badany jako robotnik niewykwalifikowany jest zdolny do pracy na ogólnym rynku pracy -nie spełnia więc kryteriów częściowej niezdolności do pracy- nie musi pracować na wysokości, przy maszynach w ruchu, w porze nocnej i prowadzić pojazdów mechanicznych. Biegły psychiatra w badaniu przedmiotowym nie wykazał tak nasilonych objawów zaburzeń psychicznych, aby badany z tego powodu był niezdolny do prostych prac fizycznych, do których ma kwalifikacje. Wniósł o powołanie innych biegłych. (k. 146 a.s.)

W niniejszej sprawie Sąd czterokrotnie dopuszczał dowód z opinii biegłych z zakresu medycyny pracy, psychiatrii i neurologii.

Wszyscy powołani w sprawie biegli w/w specjalności rozpoznali u odwołującego się: padaczkę, torbiel pajęczynówki, łagodne organiczne zaburzenia osobowości i zachowania, zez oka prawego, a biegli E. P., T. P. i M. W. dodatkowo - żylaki kończyn dolnych.

Powyższe wskazuje, że w każdej opinii wskazywano te same choroby, jednakże różniła się ocena ich wpływu na zdolność do pracy odwołującego się:

1. biegłe sądowe z zakresu: neurologii M. B., psychiatrii M. F. i medycyny pracy J. P., po przeprowadzeniu badania odwołującego w dniu 16.02.2013r. orzekły całkowitą niezdolność do pracy od momentu wstrzymania przyznanych świadczeń na okres 2 lat.

2. biegłe: neurolog W. T., psychiatra A. K. i specjalista z zakresu medycyny pracy D. M. w badaniu w dniu 11.05.2013r. uznały, że odwołujący się jest częściowo niezdolny do pracy na okres 2 lat.

3. biegli z zakresu: medycyny pracy K. G., neurologii A. G. oraz psychiatrii J. W. w badaniu w dniu 24.08.2013r. ustalili, że badany jest zdolny do pracy zarobkowej.

4. biegłe psychiatra E. P., neurolog T. P. i specjalista z zakresu medycyny pracy M. W. w badaniu w dniu 23.04.2014r. ustaliły częściową niezdolność do pracy na okres 2 lat od wstrzymania przyznanych świadczeń.

Powyższe wskazuje, że kwestia oceny stanu zdrowia odwołującego się nie była jednoznaczna, mimo iż dotyczy tych samych schorzeń. Wszystkie opinie zostały wydane w oparciu o wywiad, badania przedmiotowe i dane z akt sprawy.

W ocenie Sądu zarówno rozpoznanie, jak i wnioski dwóch opinii wydanych przez biegłe: W. T., A. K. i D. M. oraz E. P., T. P. i M. W. mogą stanowić podstawę rozstrzygnięcia w sprawie. Wnioski są jednakowe w dwóch opiniach, rzeczowe, spójne i logiczne. Zwłaszcza w ostatniej opinii biegłe wzięły pod uwagę i omówiły poprzednie opinie, a także oparły się na aktualnym stanie zdrowia odwołującego się, bowiem badanie przeprowadzono w dniu 23.04.2014r.

Zwrócić należy uwagę, że T. M. ma podstawowe wykształcenie, wykonywał prace robotnika budowlanego, pomocnika murarza, dokonywał za- i wyładunku towarów. Prace w w/w zawodach wymagają sprawności fizycznej. Stwierdzona u odwołującego padaczka, obniżenie tempa przetwarzania informacji oraz zaburzenia emocji i nastroju wykluczają natomiast prace na wysokości, przy maszynach w ruchu, prowadzenie pojazdów mechanicznych, z elektrycznością, w pobliżu zbiorników wodnych, w godzinach nocnych. Upośledzenie sprawności organizmu czyni go zatem częściowo niezdolnym do pracy, gdyż, może on zostać zatrudniony jako robotnik niewykwalifikowany w wykluczeniem w/w prac. Jak bowiem słusznie podniósł ZUS, istnieje cały szereg prac, do których badany jest zdolny i na ogólnym rynku pracy może podjąć zatrudnienie. Wprawdzie organ rentowy twierdził, że odwołujący się jest zdolny do pracy, i nie zgadzał się z opiniami biegłych, stwierdzających częściową lub całkowitą niezdolność do pracy, jednak podnoszone przez niego argumenty nie stanowiły zdaniem Sądu wystarczającego uzasadnienia do pominięcia tych opinii i powoływania kolejnego zespołu biegłych sądowych.

Sąd uznał, że odwołujący od 01.01.2013r. do 31.12.2014r. jest częściowo niezdolny do pracy i na ten okres przyznał mu prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Sąd miał tu na uwadze fakt, iż T. M. posiadał prawo do renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy do dnia 31.12.2012r., a wszyscy biegli (poza K. G., A. G. i J. W.) jako okres niezdolności do pracy (częściowej lub całkowitej) wskazywali okres 2 lat – od daty ustania poprzedniego prawa do świadczenia. Nadto schorzenia dowołującego są tego rodzaju, iż jest możliwe zmniejszenie napadów padaczkowych, chociażby w wyniku skutecznego leczenia. Ubezpieczony ma 55 lat, jest więc osobą w sile wieku, można więc przypuszczać, że stan jego zdrowia poprawi się. W razie zaś pogorszenia, odwołujący może starać się o uzyskanie stosownego świadczenia.

Z tych względów Sąd w oparciu o art. 477¹⁴§ 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał T. M. prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od 01.01.2013r. do 31.12.2014r.

W pozostałym zakresie odwołanie zostało oddalone.

W pkt 3 wyroku Sąd stwierdził, że organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zgodnie z art. 118 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych organ rentowy wydaje decyzję w sprawie prawa do świadczenia lub ustalenia jego wysokości po raz pierwszy w ciągu 30 dni od wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania tej decyzji, z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 120.

Przepis art. 118 ust. 1a stanowi zaś, że w razie ustalenia prawa do świadczenia lub jego wysokości orzeczeniem organu odwoławczego za dzień wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji uważa się również dzień wpływu prawomocnego orzeczenia organu odwoławczego, jeżeli organ rentowy nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Organ odwoławczy, wydając orzeczenie, stwierdza odpowiedzialność organu rentowego.

W niniejszej sprawie ostatnią okolicznością niezbędną do wydania decyzji było ustalenie niezdolności do pracy T. M., jego stopnia i okresu trwania. Dopiero postępowanie sądowe, powołanie kilku zespołów biegłych lekarzy pozwoliło na ustalenie stanu zdrowia badanego. Wskazać też należy, że różne zespoły biegłych w różny sposób oceniły stan zdrowia odwołującego, stan zdrowia nie był bowiem jednoznaczny. W tej sytuacji ZUS nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie niezdolności do pracy badanego w toku postępowania przed tym organem.

Z tych względów orzeczono jak w sentencji.

Przewodniczący:	SSO Teresa Suchcicka

Protokolant:	starszy sekretarz sądowy Małgorzata Laskowska

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE