IX Ka 599/13
Dnia 27 lutego 2014 r.
Sąd Okręgowy w Toruniu w Wydziale IX Karnym Odwoławczym w składzie:
Przewodniczący – S.S.O. Barbara Plewińska
Sędziowie: S.O. Aleksandra Nowicka (spr.)
S.O. Rafał Sadowski
Protokolant st. sekr. sąd. Katarzyna Kotarska
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Toruniu Barbary Dryzner
po rozpoznaniu w dniu 27 lutego 2014r.
sprawy E. G. oskarżonej z art. 286§1 kk i art. 297§1 kk w zw. z art. 11 §2 kk
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Grudziądzu z dnia 28 sierpnia 2013r., sygn. akt II K 634/13
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że na mocy art. 73§1 kk oddaje oskarżoną w okresie próby, określonym w pkt IV wyroku, pod dozór kuratora;
II. w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;
III. zwalnia oskarżoną z obowiązku poniesienia kosztów sądowych w postępowaniu odwoławczym, a wydatkami powstałymi w tym postępowaniu obciąża Skarb Państwa.
Sygn. akt IX Ka 599/13
E. G. została oskarżona o to, że:
XX. w dniu 29 września 2010 r. w G. przy ul. (...), działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, z góry powziętym zamiarem oraz wspólnie i w porozumieniu z A. C. i inną osobą doprowadziła Bank (...) Oddział w G. do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w ten sposób, że ubiegając się o kredyt gotówkowy w kwocie 25 000 złotych, nie mając możliwości płatniczych, przedłożyła podrobione i potwierdzające nieprawdę zaświadczenie z dnia 29 września 2010 r. o zatrudnieniu w (...) w G. i zarobkach w kwocie 2053,42 złotych, czym wprowadziła pracownika banku podejmującego decyzję kredytową w błąd, co do swojego zatrudnienia oraz osiąganych dochodów i zawarła umowę kredytową nr (...), na podstawie której udzielono jej kredytu gotówkowego w kwocie 25000 złotych, czym działała na szkodę Banku (...) w G.,
tj. o czyn z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk
Sąd Rejonowy w Grudziądzu wyrokiem z dnia 28 sierpnia 2013 r.
(sygn. akt. II K 634/13) uznał oskarżoną E. G. za winną popełnienia zarzucanego jej czynu, to jest występku z art. 286 § 1 kk i art. 297 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk i za to, w myśl art. 11 § 3 kk, na mocy art. 286 § 1 kk, wymierzył jej karę 10 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie, na podstawie art. 69 § 1 i §2 kk i art. 70 § 1 pkt 1 kk, warunkowo zawiesił na okres 3 lat próby, zobowiązując oskarżoną na mocy art. 72 § 1 pkt 4 kk do podjęcia pracy zarobkowej w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku.
Oskarżona została zwolniona od kosztów sądowych, a wydatkami obciążony został Skarb Państwa.
Powyższy wyrok został zaskarżony przez prokuratora w części dotyczącej orzeczenia o karze na niekorzyść E. G..
Prokurator wyrokowi zarzucił obrazę przepisów postępowania mającą wpływ na treść wyroku tj. art. 343 § 1 i 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk poprzez rozpoznanie sprawy na posiedzeniu i wymierzenie oskarżonej kary i środków karnych odmiennych niż uzgodnione i wskazanych we wniosku o skazanie bez przeprowadzenia rozprawy poprzez nie orzeczenie względem oskarżonej dozoru kuratora sądowego w sytuacji gdy oskarżona wyraziła na takie rozstrzygnięcie zgodę i wnioskowano o to w trybie art. 335 kpk.
W związku z powyższym zarzutem prokurator wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie względem oskarżonej na podstawie art. 73 §1 kk dozoru kuratora sądowego.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja prokuratora była w całości zasadna a uwzględnienie podniesionego w niej zarzutu prowadziło do zmiany wyroku w zaskarżonej części.
Prokurator - nie kwestionując ustaleń faktycznych stanowiących podstawę wyrokowania - trafnie podniósł, że Sąd Rejonowy naruszając art. 343 § 1 i 7 kpk w zw. z art. 335 § 1 kpk, orzekł w stosunku do oskarżonej karę niezgodną z uzgodnieniem dokonanym między oskarżoną a prokuratorem.
Zaskarżony wyrok został wydany na skutek uwzględnienia wniosku prokuratora o skazanie oskarżonej bez przeprowadzenia rozprawy dlatego też sąd orzekający związany był umieszczonym w akcie oskarżenia wnioskiem, o którym mowa w art. 335 kpk zarówno co do wymiaru kary zasadniczej jak i środków karnych. Nie mógł więc orzec niezgodnie z takim wnioskiem, bowiem naruszałoby to ugodę zawartą pomiędzy prokuratorem i oskarżoną, która określała warunki dobrowolnego poddania się karze, i to nawet wówczas gdyby dokonana przez sąd orzekający zmiana byłaby dla oskarżonej korzystna.
W niniejszej sprawie prokurator w trybie art. 335 kpk wniósł o orzeczenie wobec oskarżonej kary 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat tytułem próby a nadto zobowiązanie oskarżonej do podjęcia pracy zarobkowej w terminie 2 miesięcy od uprawomocnienia się wyroku oraz orzeczenie dozoru kuratora sądowego w okresie próby. Sąd Rejonowy tymczasem, pomimo uwzględnienia wniosku prokuratora, dozoru kuratora nie orzekł, czym naruszył ugodę prokuratora z oskarżonym stanowiącą podstawę wniosku złożonego na podstawie art. 335 kpk, do czego przyznał się zresztą w pisemnych motywach wyroku wskazując, że brak orzeczenia w tym przedmiocie nie był celowym zabiegiem lecz wynikał z przeoczenia.
W związku z powyższym Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok w ten sposób, że na podstawie art. 73 §1 kk oddał oskarżoną w okresie próby określonym w punkcie IV wyroku pod dozór kuratora sądowego; w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymując w mocy, gdyż nie wystąpiły żadne uchybienia stanowiące bezwzględne przyczyny odwoławcze będące podstawą do uchylenia lub zmiany wyroku z urzędu w dalszej części.
O kosztach sądowych za drugą instancję sąd odwoławczy orzekł na podstawie art. 634 kpk w zw. z art. 624 § 1 kpk zwalniając oskarżoną z obowiązku ich uiszczenia i obciążając wydatkami postępowania odwoławczego Skarb Państwa, gdyż przemawiają za tym względy słuszności, albowiem postępowanie odwoławcze toczyło się a zaskarżony wyrok uległ zmianie z uwagi na błąd Sądu Rejonowego.