Sygn. akt II K 59/14

POSTANOWIENIE

dnia 2 września 2014 roku

Sąd Okręgowy w Koszalinie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSO Tomasz Krzemianowski

Protokolant: sekr. sąd. Paulina Ferenc

przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Koszalinie Wacława Jona

po rozpoznaniu

w sprawie D. Z.

z wniosku skazanego o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania i przekazania sprawy według właściwości

p o s t a n a w i a:

1.  na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kar z wyroków Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 8 lipca 2005 roku w sprawie II K 96/03, Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 22 maja 2006 roku w sprawie II K 48/05 oraz Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 1 lipca 2008 roku w sprawie II K 3/07,

2.  na podstawie art. 569§1 kpk w zw. z art. 35§1 kpk przekazać w pozostałym zakresie sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Koszalinie,

3.  na podstawie §2 ust. 1, 2 i 3 w zw. z §14 ust. 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 roku Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.) zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adwokata J. P. kwotę 147,60 zł (sto czterdzieści siedem złotych sześćdziesiąt groszy), w tym podatek od towarów i usług, tytułem wynagrodzenia za wykonaną obronę z urzędu.

UZASADNIENIE

Skazany D. Z. złożył do Sądu Rejonowego w Koszalinie wniosek o wydanie wyroku łącznego, obejmujący kary z wydanych wobec niego wyroków przez Sąd Rejonowy w Koszalinie w sprawach X W 1617/09, II K 605/09, X W 97/10, X K 54/10, X K 530/10, II K 352/11, II K 758/12, X K 36/12 oraz X K 476/13.

Na mocy postanowienia z dnia 17 kwietnia 2014 roku Sąd Rejonowy w Koszalinie uznał się niewłaściwym i przekazał sprawę o wydanie wyroku łącznego Sądowi Okręgowemu w Koszalinie, w związku z tym, że Sąd ten wydał wyroki w sprawach II K 96/03, II K 48/05 oraz II K 3/07, co powoduje, że zachodzi konieczność badania możliwości łączenia kar objętych wyrokami Sądu Rejonowego i Okręgowego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Sąd Okręgowy w Koszalinie przeanalizował wszystkie dotychczasowe skazania D. Z. pod kątem możliwości orzeczenia wyroku łącznego. Uwzględnił przy tym wyroki skazujące Sądu Okręgowego w Koszalinie z dnia 8 lipca 2005 roku w sprawie II K 96/03, z dnia 22 maja 2006 roku w sprawie II K 48/05 oraz z dnia 1 lipca 2008 roku w sprawie II K 3/07. Kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego powyższymi wyrokami oraz kara orzeczona wyrokiem Sądu Rejonowego w Szczecinie z dnia 4 listopada 2003 roku w sprawie XVI K 624/02 zostały objęte wyrokiem łącznym wydanym przez tutejszy Sąd dnia 27 listopada 2008 roku w sprawie II K 79/08. Co więcej przedmiotem analizy Sądu w tamtej sprawie były wszystkie dotychczasowe wyroki skazujące wobec D. Z.. Czyny objęte kolejnymi wyrokami Sądu Rejonowego w Koszalinie i Kościerzynie zostały popełnione po dacie ich wydania. Nie ma zatem podstaw do tworzenia nowego wyroku łącznego w oparciu o wyroki Sądu Okręgowego w Koszalinie, a wyrok łączny tego Sądu w sprawie II K 79/08 korzysta z powagi rzeczy osądzonej.

Natomiast zachodzą podstawy do rozważenia możliwości wydania wyroku łącznego w oparciu o wyroki skazujące Sądu Rejonowego w Koszalinie wydane po dacie ostatniego wyroku łącznego, o co zresztą wnosił skazany. W tym zakresie wyłącznie właściwy jest jednak Sąd Rejonowy w Koszalinie.

Mając na względzie wynik powyższej analizy należało na podstawie art. 572 kpk umorzyć postępowanie w zakresie objęcia wyrokiem łącznym kary z wyroków Sądu Okręgowego w Koszalinie, a w zakresie wyroków wydanych po dacie wydania ostatniego wyroku łącznego przekazać sprawę do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Koszalinie (vide postanowienie SA w Krakowie z dnia 20.04.2006r, II AKz 106/06, Lex 183449), jako właściwemu rzeczowo i miejscowo.

Biorąc pod uwagę fakt, iż skazany miał w niniejszym postępowaniu wyznaczonego obrońcę z urzędu należało orzec o należnym mu wynagrodzeniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.