UZASADNIENIE

Powód (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. wniósł o zasądzenie na swoją rzecz od pozwanego D. S. kwoty 4023,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, według norm przepisanych.

W uzasadnieniu swojego żądania powód wskazał, że D. S. zawarł z C. C. w W. umowę cywilnoprawną, której przedmiotem było świadczenie przez uczelnię na jego rzecz usług edukacyjnych w zamian za wynagrodzenie w postaci czesnego, którego pozwany nie uregulował w całości. W dniu 31 maja 2013 r. pomiędzy powodem, a C. C. w W. podpisana została umowa cesji, na podstawie której powód - (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. stał się wierzycielem pozwanego.

Powód wskazał szczegółowo, że na dochodzoną pozwem kwotę składa się należność główna w wysokości 2760,00 zł z tytułu nieopłaconego czesnego oraz skapitalizowane odsetki od kwoty głównej w wysokości 1263,17 zł, za okres od 25 grudnia 2009 r. do 04 lipca 2013 r.

Wyrokiem zaocznym z dnia 13 grudnia 2013 r. w sprawie XI c 578/13 upr. Sąd Rejonowy w Olsztynie XI Zamiejscowy Wydział Cywilny z siedzibą w Nidzicy zasądził od pozwanego D. S.na rzecz powoda (...) Sp. z o.o.z siedzibą w W.kwotę 4023,17 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 05 lipca 2013 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 628,30 zł tytułem zwrotu kosztów procesu, nadając wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności. Pozwany złożył w terminie sprzeciw od wskazanego wyżej wyroku zaocznego i wniósł o oddalenie powództwa.

Pozwany D. S. wniósł o oddalenie w powództwa w całości oraz o zasądzenie na swoją rzecz zwrotu kosztów postępowania.

W uzasadnieniu swojego stanowiska pozwany podniósł zarzut przedawnienia dochodzonego przez powoda roszczenia, wyjaśniając, że umowa podpisana pomiędzy nim a uczelnią C. C. w W. była umową zlecenia, a w związku z tym termin przedawnienia wynikających z niej roszczeń wynosi dwa lata, a który to termin w przedmiotowej sprawie liczony powinien być od dnia wymagalności roszczenia, tj. od dnia 24 grudnia 2009 r. wskazanego przez uczelnię w decyzji o skreśleniu go z listy studentów. Z ostrożności pozwany podniósł również zarzut przedawnienia roszczenia w oparciu o przepis art. 118 kc, wskazując, iż termin przedawnienie dochodzonego pozwem roszczenia wynosi trzy lata w związku z tym, iż uczelnia, z którą zawarł on umowę prowadzi działalność gospodarczą w zakresie edukacji.

Sąd ustalił co następuje:

C. C.z siedzibą w W.jest niepubliczną szkołą wyższą wpisaną do rejestru uczelni niepublicznych i związków uczelni niepublicznych, prowadzonego przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego. C.prowadzi działalność naukowo-dydaktyczną na studiach I i II stopnia w trybie stacjonarnym i niestacjonarnym, na studiach doktoranckich oraz podyplomowych, może przy tym prowadzić także inne formy kształcenia.

W dniu 07 lutego 2009 r. pomiędzy niepubliczną uczelnią wyższą C. C. z siedzibą w W. (Uczelnią), a pozwanym D. S. (Słuchaczem) zawarta została umowa nr: (...), której przedmiotem miało być zapewnienie słuchaczowi możliwości odbywania niestacjonarnych studiów podyplomowych na kierunku Dyplomacja Kulturalna w roku akademickim 2008/2009. W zamian za to słuchacz zobowiązany był do regularnego uiszczania wszelkich opłat związanych ze studiami, w tym opłat semestralnych oraz innych opłat wskazanych szczegółowo w § 4 wskazanej wyżej umowy.

Umowa przewidywała jednorazową lub ratalną formę odpłatności za studia, a pozwany D. S. skorzystał z ratalnej formy płatności czesnego.

W § 5 podpisanej umowy znalazł się również zapis zgodnie z którym w przypadku nieregulowania należnych opłat w terminie miesiąca od dnia wymagalności słuchacz miał zostać skreślony z listy słuchaczy Uczelni.

W § 12 przedmiotowej umowy znalazł się z kolei zapis zgodnie z którym w sprawach nieuregulowanych umową odpowiednio zastosowanie znaleźć miały: Statut C. C., Regulamin Studiów (...) oraz stosowne Zarządzenia Rektora Uczelni.

Zgodnie z Zarządzeniem Rektora C. C.nr (...)z dnia 28 kwietnia 2008 r. czesne w roku akademickim 2008/2009 za semestr na kierunku (...)wynosiło w całości 3250 zł, a przy płatności ratalnej 3450 zł (5 rat po 690 zł), przy czym raty miały być płatne w terminach do: 10 lutego 2009 r., 10 marca 2009 r., 10 kwietnia 2009 r., 10 maja 2009 r. i 10 czerwca 2009 r.

W lutym 2009 r. pozwany D. S. uiścił pierwszą ratę czesnego w wysokości 690 zł i rozpoczął studia podyplomowe na uczelni C. C.. Pozwany po dwóch miesiącach zrezygnował jednak ze studiów, nie uiszczając pozostałych 4 rat czesnego w wysokości po 690 zł, tj. co stanowiło łączną kwotę 2760 zł.

Decyzją Kierownika Studiów (...)nr (...) (...)z dnia 10 września 2009 r. pozwany D. S.skreślony został z listy słuchaczy studiów (...), z powodu rezygnacji ze studiów. W uzasadnieniu decyzji wskazano przy tym, że skreślenie z listy słuchaczy nie narusza obowiązku słuchacza uiszczenia wszelkich opłat należnych za okres do dnia skreślenia. Na dzień 24 grudnia 2009 r. pozwany zalegał na rzecz uczelni kwotę 2760 zł z tytułu nieopłaconego czesnego za semestr wiosenny (...).

W dniu 31 maja 2013 r. pomiędzy C. C. z siedzibą w W., a powodem (...) Spółką z o.o. z siedzibą w W. podpisana została umowa sprzedaży wierzytelności, obejmująca między innymi wierzytelność należną C. C. od pozwanego D. S..

Pismem z dnia 07 czerwca 2013 r. pozwany wezwany został przez powoda do uiszczenia należności w wysokości 3998,58 zł w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania. Pozwany nie uregulował we wskazanym terminie dochodzonej od niego należności.

Dowody: uchwała Senatu C. C. (k. 22-23), umowa z dn. 07.02.2009 r. (k. 24), zarządzenia Rektora Uczelni (k. 25-35), lista wierzytelności (k. 36), wezwanie do zapłaty (k. 39), decyzja o skreśleniu z listy słuchaczy (k. 41.pismo (...) Sp. z o.o. (k.76-82).

Sąd zważył co następuje:

W ocenie Sądu wniesione przez (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. powództwo przeciwko D. S. nie zasługuje na uwzględnienie.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostawał fakt, iż pozwany D. S.uregulował na rzecz C. C.z siedzibą w W.jedną tylko spośród pięciu należnych od niego rat w wysokości po 690 zł każda tytułem czesnego za studia podyplomowe na kierunku (...), nie uiszczając na rzecz uczelni pozostałych czterech rat w łącznej kwocie 2760 zł. Pozwany w żaden sposób nie kwestionował tej okoliczności wyjaśniając, że zrezygnował ze studiów podyplomowych z powodu utraty pracy, co skutkowało tym, iż nie uiścił pozostałych czterech rat.

Pozwany podniósł jednak w przedmiotowej sprawie zarzut przedawnienia dochodzonego od niego roszczenia, wskazując, że podpisana pomiędzy nim, a Uczelnią C. C. w W. umowa była w rzeczywistości umową zlecenia, a w związku z tym termin przedawnienia roszczeń wynikających z tej umowy wynosi 2 lata w oparciu o przepisy art. 751 kc, ewentualnie 3 lata z uwagi na prowadzoną przez uczelnię działalność gospodarczą, w oparciu o przepisy art. 118 kc.

W ocenie Sądu, argumenty podniesione przez pozwanego D. S. przemawiają za uwzględnieniem zarzutu przedawnienia w oparciu o przepisy odnoszące się do umowy zlecenia zgodnie z treścią art. 750 i 751 kc . Jak wskazuje się w doktrynie art.750 kc ma zastosowanie między innymi do umów o nauczanie i wychowanie. Bez wątpienia powodowa szkoła wyższa prowadziła usługi tego typu. Ze statutu uczelni wynika, że ,, Nauka w Uczelni jest odpłatna’’. Powyższe wskazuje na charakter działalności uczelni. Rozłożone na raty czesne jest w ocenie Sądu świadczeniem okresowym, a jak wynika z Zarządzenia Rektora C. C. w W. z dnia 28 kwietnia 2008 r., do którego z kolei odwołuje się § 15 podpisanej pomiędzy pozwanym a uczelnią umowy, poszczególne raty czesnego miały być płatne przez D. S. w terminach do: 10 lutego 2009 r., 10 marca 2009 r., 10 kwietnia 2009 r., 10 maja 2009 r. i 10 czerwca 2009 r., a więc termin przedawnienia dla poszczególnych nieuiszczonych przez pozwanego czterech ostatnich rat upłynął odpowiednio: 11 marca 2012 r., 11 kwietnia 2012 r., 11 maja 2012 r., i 11 czerwca 2012 r. Pozew wniesiony został natomiast do Sądu dopiero w dniu 05 lipca 2013 roku.

Brak jest przy tym podstaw, aby stwierdzić, że pozwany zobowiązany był z góry do zapłacenia całej kwoty czesnego, albo że świadczenie z tytułu czesnego ma charakter jednorazowy mimo rozłożenia opłaty na raty. Sąd stoi bowiem na stanowisku, że okresowy charakter świadczeń w przedmiotowej sprawie wynika ze specyfiki samego świadczenia, jakim jest czesne, a także ze zobowiązania, jakie przyjmuje na siebie uczelnia w zamian za to czesne. Zobowiązanie jakie przyjmuje na siebie uczelnia ma bowiem charakter ciągły i nie polega na jednorazowym świadczeniu lecz na „prowadzeniu procesu nauczania”, „kształceniu studentów” – co związane jest co do zasady ze stałym dostępem studentów do różnego typu usług o charakterze edukacyjnym, świadczonych przez uczelnię. Możliwe jest przy tym ustalenie, że czesne będzie płatne jednorazowo i będzie stanowiło z góry oznaczoną kwotę, co nie zmienia faktu, że świadczenie takie będzie miało nadal charakter okresowy.

Wskazać również należy, że świadczenia w postaci czesnego nie są w istocie zaliczane na poczet jednego świadczenia. Student korzysta z dostępu do świadczeń szkoły wyższej i jest obowiązany do zapłaty z tego tytułu co pewien okres ustalonej kwoty pieniędzy. Zarówno ten okres, jak i wysokość czesnego może w trakcie pobierania nauki ulec zmianie, a strony umowy mogą ją w razie potrzeby przedłużyć. W takiej sytuacji nie sposób przyjąć, że miesięczne opłaty za naukę w szkole należy traktować jak raty zaliczane na poczet jednego świadczenia, bo świadczenie pieniężne za usługi, które uczelnia będzie świadczyć studentowi, jak i czas trwania tych świadczeń – mogą być jedynie szacowane (zakładane przez strony), a podstawą tych szacunków będzie planowany czas trwania zobowiązania.

Niezależnie od tego w ocenie Sądu stwierdzenie przedawnienia dochodzonego w przedmiotowej sprawie roszczenia, przy przyjęciu trzyletniego terminu, możliwe jest również w oparciu o art. 118 kc, z uwagi na prowadzoną przez uczelnię C. C. w W. działalność gospodarczą. Sąd popiera bowiem w pełni stanowisko zaprezentowane przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 03 lipca 2003 r. w sprawie III CZP 38/03, a zgodnie z którym odpłatne i systematyczne wykonywanie zajęć dydaktycznych jest wykonywaniem przez osobę prawną we własnym imieniu zawodowo działalności usługowej w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność taka, wykonywana przez uprawnionych pracowników uczelni, charakteryzuje się profesjonalnym charakterem, jest podporządkowana regułom opłacalności i racjonalnego gospodarowania, jest działaniem wykonywanym na własny rachunek uczelni jako odrębnej osoby prawnej, a ponadto charakteryzuje się powtarzalnością działań i uczestnictwem w obrocie gospodarczym.

W tym stanie rzeczy działalność polegającą na świadczeniu przez uczelnię niepaństwową odpłatnych usług edukacyjnych pozwala na uznanie tej działalności za działalność gospodarczą.

Mając na uwadze przedstawione wyżej okoliczności Sąd na podstawie art. 347 kpc uchylił wyrok zaoczny z dnia 13 grudnia 2013 r. i oddalił powództwo, o czym orzeczono w punkcie I sentencji wyroku.

W punkcie II sentencji wyroku Sąd na podstawie art. 348 kpc oraz art. 98 § 1 kpc zasądził od powodowej (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. na rzecz pozwanego D. S. kwotę 30,00 zł (słownie: trzydzieści złotych 00/100) tytułem zwrotu poniesionych przez niego kosztów procesu. Wydając powyższe rozstrzygnięcie Sąd miał na uwadze fakt, iż niestawiennictwo pozwanego na rozprawie w dniu 13 grudnia 2013 r. było przez niego niezawinione, a pozwany udokumentował, iż od 2012 r. zamieszkiwał pod innym adresem, niż adres na który kierowana była do niego najpierw przez powoda, a następnie przez Sąd korespondencja.

Przewodniczący:	SSR Elżbieta Gembicka
Protokolant:	sekretarka Katarzyna Cycen

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE