Sygn. akt IV U 412/13
Dnia 18 września 2014r.
Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
|
Przewodniczący |
SSO Jacek Witkowski |
|
Protokolant |
st. sekr. sądowy Dorota Malewicka |
po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 września 2014r. w S.
odwołania J. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
z dnia 6 marca 2013 r. Nr (...)
w sprawie J. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy
zmienia zaskarżoną decyzję i przyznaje J. W. prawo do renty z tytuł częściowej niezdolności do pracy na okres od dnia
(...).
Sygn. akt IV U 412/13
Decyzją z dnia (...). Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił J. W. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy, albowiem komisja lekarska ZUS nie stwierdziła u niego niezdolności do pracy. W związku z tym pozwany organ rentowy przyjął, iż wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w art. 57 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17.12.1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (j.t. Dz.U. z 2013r. poz. 1440 ze zm.), tj. brak u niego niezdolności do pracy.
Odwołanie od wymienionej decyzji złożył ubezpieczony J. W., wnosząc o jej uchylenie i przyznanie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu podnosił, że jest osobą bardzo schorowaną, a orzecznicy organu rentowego na podstawie tej samej dokumentacji medycznej wydają sprzeczne orzeczenia (k.2 a.s.).
W odpowiedzi na odwołanie pozwany organ rentowy wnosił o jego oddalenie. W uzasadnieniu podniesiono, że odwołanie nie wnosi do sprawy żadnych nowych dowodów faktycznych lub prawnych, które uzasadniałyby zmianę decyzji i uwzględnienie odwołania (k.3 a.s.).
Sąd Okręgowy ustalił i zważył, co następuje:
Ubezpieczony J. W., ur. (...), był uprawniony do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy do 28 lutego 2013r. (decyzja organu rentowego z 15 marca 2011r. o ponownym ustaleniu renty k.183 a.r.). W dniu 17 stycznia 2013r. złożył wniosek do ZUS o ponowne ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy (k.222 a.r.).
W toku postępowania orzeczniczego komisja lekarska ZUS rozpoznała u niego: chorobę wieńcową stabilną, przebyte (...) w 2005r., nadciśnienie tętnicze, zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa bez uszkodzeń neurologicznych, zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego prawego stawu łokciowego (k.130-131 a.l.). W ocenie komisji lekarskiej ZUS ubezpieczony nie jest niezdolny do pracy (k.232 a.r.).
W toku postępowania rozpoznawczego Sąd dopuścił dowód z opinii biegłych kardiologa i ortopedy. Biegli sądowi opiniujący wspólnie stwierdzili u ubezpieczonego: przewlekłą chorobę wieńcową (...)/II – stan po P. (...) + (...) (2005), nadciśnienie tętnicze umiarkowane, hiperlipidemię mieszaną, otyłość, zespół bólowy kręgosłupa L-S i C bez objawów korzeniowych i ubytkowych oraz objawów niewydolności układu ruchu, entezopatię nadkłykcia bocznego kości ramiennej prawej bez ograniczenia sprawności i wydolności ruchowej stawu łokciowego prawego. Zdaniem biegłych ubezpieczony jest zdolny do pracy (k.7-8 a.s.).
Ubezpieczony nie zgadzał się z opinią biegłych. Podnosił, że ma usuniętą tarczycę, podstawową chorobą jest schorzenie kardiologiczne.
Sąd dopuścił dowód z opinii lekarzy endokrynologa i kardiologa.
Biegły z zakresu kardiologii i endokrynologii stwierdził u ubezpieczonego nadciśnienie tętnicze oporne, chorobę wieńcową, przebyty zabieg przezskórnej plastyki (...) w 2005 roku z implantacją stentu, zaburzenia rytmu i przewodzenia, stan po wszczepieniu układu stymulującego serca w dniu 16 grudnia 2013r. z powodu zahamowani zatokowych i bloku AV II stopnia 2:1, gruczolaki nadnerczy, przebyte leczenie jodem radioaktywnym z powodu nadczynności tarczycy, eutyreozę, zaburzenia gospodarki lipidowej, otyłość. W ocenie biegłego J. W. jest częściowo niezdolny do pracy. Niezdolność do pracy istniała nadal w dniu 1 marca 2013r. Biegły ustalił okres trwania niezdolności do pracy do 28 lutego 2016r. (k.26-28 a.s.).
Organ rentowy kwestionował opinię biegłego kardiologa i wnosił o wywołanie opinii innego biegłego sądowego kardiologa.
Członek Komisji Lekarskiej ZUS wskazał, że zgadza się z opinią w kwestii istnienia u ubezpieczonego częściowej okresowej niezdolności do pracy. Nie zgadzał się natomiast z orzeczonym czasem trwania niezdolności do pracy ze względu na wiek ubezpieczonego i przebieg pracy zawodowej. Jego zdaniem zasadne jest orzeczenie niezdolności do pracy do stycznia 2015r. Wnosił o wywołanie opinii innego biegłego, ewentualnie wydanie opinii uzupełniającej (k.32-34 a.s.).
Sąd dopuścił dowód z opinii innego biegłego lekarza kardiologa.
Biegły kardiolog rozpoznał u J. W. przewlekłą stabilną chorobę wieńcową, stan po (...) z wszczepieniem stentu – 2005r., stan po wszczepieniu stymulatora (...) z powodu zahamowania zatokowego i bloku przedsionkowo – komorowego II stopnia – 16.12.2013r. N. t. o.. O. b. s.– postać łagodna, g. n. z. g. l. s. p. l. r. n. t.– 2006. W ocenie biegłego ubezpieczony jest częściowo niezdolny do pracy nadal po 28 lutego 2013r. i trwa okresowo do 31 lipca 2015r. (k.47-50 a.s.).
Strony nie zgłaszały uwag do opinii biegłego.
Zdaniem Sądu Okręgowego opinia biegłego z zakresu kardiologii i endokrynologii (k.25-27 a.s.) jak również opinia biegłego kardiologa (k.47-50 a.s.) stanowią miarodajny i obiektywny dowód aktualnego stanu zdrowia ubezpieczonego.
Z treści opinii biegłych sądowych wynika, że ubezpieczony był nadal częściowo niezdolny do pracy w dacie zgłoszenia wniosku o ustalenie prawa do renty, a zatem spełniał warunki do przyznania renty.
Sąd Okręgowy przyjął, iż ubezpieczony jest częściowo okresowo niezdolny do pracy w rozumieniu art. 12 ust. 3 ustawy o FUS i w związku z tym na mocy art. 477 14 § 2 kpc Sąd orzekł jak w sentencji.