UZASADNIENIE

Decyzją z 18 czerwca 2014 r. organ rentowy, po rozpoznaniu wniosku z 9 maja 2014 r., odmówił T. B. prawa do emerytury pomostowej na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o emeryturach pomostowych ( Dz. U. Nr 237, poz. 1656). W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie udowodniła okresu pracy w warunkach szczególnych wynoszącego co najmniej 15 lat, a po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała prac w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy pomostowej. Organ rentowy uznał za udowodnione przez ubezpieczoną 13 lat 3 miesiące i 6 dni pracy w warunkach szczególnych. Odmówił uwzględnienia w stażu pracy ubezpieczonej w warunkach szczególnych okresów zatrudnienia od 30 listopada 1988 r. do 31 grudnia 1989 r., od 4 czerwca 1990 r. do 30 listopada 1990 r., od 9 czerwca 1992 r. do 19 czerwca 1992 r., od 21 lipca 1992 r. do 31 lipca 1992r. oraz od 17 sierpnia 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r., wskazując że w świadectwie wykonywania pracy w warunkach szczególnych pracodawca nie podał charakteru wykonywanej pracy ściśle wg Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r.

Ubezpieczona złożyła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę i przyznanie jej prawa do emerytury pomostowej. W uzasadnieniu po pierwsze wskazała, że w okresie zatrudnienia w (...)od dnia 23 września 1991 r. do 5 października 2006 r. w warunkach szczególnych pracowała 13 lat 8 miesięcy i 8 dni, a nie jak przyjął organ rentowy 13 lat 3 miesiące i 6 dni. Dodatkowo wniosła o doliczenie do jej stażu pracy w warunkach szczególnych okresu zatrudnienia jako doręczyciel w (...) od 30 listopada 1988 r. do 31 grudnia 1989 r., od 4 czerwca 1990 r. do 30 listopada 1990 r., od 1 czerwca 1992 r. do 31 sierpnia 1992 r, od 28 listopada 1992 r. do 31 grudnia 1992 r., od 2 stycznia 1993 r. do 31 marca 1993 r., od 17 maja 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r. oraz od 16 maja 1994 r. do 31 sierpnia 1994 r. (2 lata 9 miesięcy i 4 dni).

Organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podnosząc argumentację jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

T. B. urodziła się w dniu (...)

Niesporne.

W dniu 9 maja 2014 r. złożyła w ZUS wniosek o emeryturę pomostową. Wskazała w nim, że po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze.

W dniu złożenia wniosku ubezpieczona nie pozostawała w stosunku pracy. Jej ostatnie zatrudnienie ustało 5 października 2006 r., następnie ubezpieczona pobierała świadczenie rehabilitacyjne – do 31 sierpnia 2007r., a w okresie od 18 września 2007 r. do 29 kwietnia 2008r. była zarejestrowana w PUP ze statusem osoby bezrobotnej)

Ubezpieczona jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

Niesporne, a nadto dowody:

- wniosek – k. 1-7 plik III akt rentowych;

- oświadczenie z 9.05.2014 r. – k. 15 plik III akt rentowych;

- zaświadczenie PUP – k. 39 plik III akt rentowych.

Na podstawie przedłożonych wraz z wnioskiem dokumentów ubezpieczona udowodniła ogólny staż pracy wynoszący 28 lat, 6 miesięcy i 16 dni okresów składkowych i nieskładkowych.

Niesporne, a nadto dowód: dokumentacja w aktach ZUS.

W okresie od 23 września 1991 r. do 5 października 2006 r. T. B. była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w warunkach szczególnych w (...) w S., kolejno na stanowiskach zwrotniczej oraz nastawniczej.

W okresie zatrudnienia korzystała ze zwolnień chorobowych w następujących okresach: od 31 stycznia 1992r. do 10 lutego 1992 r., od 9 czerwca 1992 r. do 19 czerwca 1992r., od 21 lipca 1992 r. do 31 lipca 1992 r., od 5 października 1992 r. do 9 października 1992r., od 2 listopada 1992 r. do 10 listopada 1992 r. , od 17 sierpnia 1993 r. do 16 września 1993 r., od 28 listopada 1994 r. do 7 grudnia 1994 r., od 3 stycznia 1995 r. do 17 stycznia 1995r., od 25 września 1995 r. do 29 września 1995 r. , od dnia 1 października 1995 r. do 13 października 1995 r., od 17 lipca 1996 r. do 19 lipca 1996 r., od 14 października 1996 r. do 25 października 1996 r., od 13 października 1997 r. do 8 grudnia 1997 r., od 27 stycznia 1998 r. do 28 lutego 1998 r., od 7 sierpnia 1998 r. do 31 sierpnia 1998 r., od 4 stycznia 1999 r. do 18 stycznia 1999 r., od 8 lipca 1999 r. do 31 lipca 1999 r., od 8 grudnia 1999 r. do 31 grudnia 1999r. , od 3 listopada 2000 r. do 20 listopada 2000 r., od 10 kwietnia 2002 r. do 25 kwietnia 2002 r., od 22 listopada 2002 r. do 3 grudnia 2002 r., od 29 marca 2005 r. do 10 kwietnia 2005r., od 6 czerwca 2005 r. do 10 czerwca 2005 r., od 2 stycznia 2006 r. do 5 października 2006 r.

Dowody:

- karty zasiłkowe – k. 21, 21a plik KPU, k. 17 plik II akt rentowych;

- świadectwo pracy – k. 16 plik II akt rentowych;

- karta przebiegu zatrudnienia – k. 53 plik III akt rentowych;

- świadectwo pracy w warunkach szczególnych – k. 16 akt sprawy.

W okresie od dnia 30 listopada 1988 r. do 31 grudnia 1989 r. od 4 czerwca 1990 r. do 30 listopada 1990 r., od 1 czerwca 1992 r. do 31 sierpnia 1992 r, od 28 listopada 1992 r. do 31 grudnia 1992 r., od 2 stycznia 1993 r. do 31 marca 1993 r., od 17 maja 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r. oraz od 16 maja 1994 r. do 31 sierpnia 1994 r. T. B.była zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) na stanowisku doręczyciela przesyłek pocztowych.

Pracodawca wystawił ubezpieczonej świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych, w którym potwierdził, że w powyższych okresach T. B. pracowała w warunkach szczególnych, wykonując pracę doręczyciela przesyłek pocztowych wymienionym w wykazie A, dziale VIII poz. 22 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego oraz wzrostu emerytur i rent inwalidzkich dla pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze oraz wykazu stanowiącego załącznik nr 1 do zarządzenia nr 33 Ministra Łączności z dnia 16 maja 1983 r. w sprawie prac wykonywanych w szczególnych warunkach w zakładach pracy resortu łączności (wykaz A dział VIII poz. 22 pkt 1)

Dowody:

- świadectwa wykonywania pracy w warunkach szczególnych – k. 25- 37 plik III akt rentowych;

- świadectwa pracy – k. 13-15, 23-14, 26-27, 29 plik KPU, k. 12-14, 19-23 plik II akt rentowych.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie nie mogło zostać uwzględnione, bowiem na dzień zaskarżonej wydania decyzji ubezpieczona nie spełniała warunków wymaganych do przyznania prawa do emerytury pomostowej. Na podstawie przedłożonych dokumentów T. B. udowodniła wprawdzie posiadanie ogólnego stażu pracy wynoszącego ponad 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, nie spełniła jednak łącznie pozostałych przesłanek wymaganych do przyznania prawa do omawianego świadczenia.

Na wstępie trzeba wskazać, iż w wyniku reformy systemu ubezpieczeń społecznych, ulega stopniowej likwidacji możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę. W powszechnym systemie emerytalnym przyjęto założenie, że uprawnienia emerytalne wszystkich ubezpieczonych, którzy płacili taką samą składkę, powinny być takie same. Intencją ustawodawcy przyświecającą uchwaleniu ustawy o emeryturach pomostowych było doprowadzenie do stopniowej likwidacji możliwości wcześniejszego przejścia na emeryturę poprzez podmiotowe i przedmiotowe ograniczenia dopuszczalności uznawania poszczególnych prac za prace wykonywane w warunkach szczególnych czy też w szczególnym charakterze.

Zgodnie więc z treścią przepisu art. 4 ustawy z dnia 19 grudnia 2008 roku o emeryturach pomostowych (Dz. U. z 2008 r. Nr 237 poz.1656), prawo do emerytury pomostowej, z uwzględnieniem art. 5-12, przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki:

1)urodził się po dniu 31 grudnia 1948 r.;

2)ma okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze wynoszący co najmniej 15 lat;

3)osiągnął wiek wynoszący co najmniej 55 lat dla kobiet i co najmniej 60 lat dla mężczyzn;

4)ma okres składkowy i nieskładkowy, ustalony na zasadach określonych w art. 5-9 i art. 11 ustawy o emeryturach i rentach z FUS, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i co najmniej 25 lat dla mężczyzn;

5)przed dniem 1 stycznia 1999 r. wykonywał prace w szczególnych warunkach lub prace w szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy lub art. 32 i art. 33 ustawy o emeryturach i rentach z FUS;

6)po dniu 31 grudnia 2008 r. wykonywał pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

7)nastąpiło z nim rozwiązanie stosunku pracy.

W niniejszej sprawie niespornym było, że po dniu 31 grudnia 2008 r. ubezpieczona nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, stąd do jej sytuacji zastosowanie mógł znaleźć wyłącznie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, w którym przewidziano – na zasadzie wyjątku od powszechnie obowiązującej zasady - że prawo do emerytury pomostowej przysługuje również osobie, która:

1) po dniu 31 grudnia 2008 r. nie wykonywała pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3;

2) spełnia warunki określone w art. 4 pkt 1-5 i 7 i art. 5-12;

3 ) w dniu wejścia w życie ustawy miała wymagany w przepisach, o których mowa w pkt 2, okres pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3.

W tym miejscu wymaga podkreślenia, że przepisy prawa ubezpieczeń społecznych mają charakter norm bezwzględnie obowiązujących. Przesłanki nabycia prawa do emerytury na podstawie przepisów o emeryturach pomostowych muszą być spełnione łącznie , co oznacza, że brak choćby jednego z tych warunków powoduje niemożność nabycia uprawnień emerytalnych. Także przewidzianych w prawie wyjątków od ustalanych zasad przechodzenia na emeryturę czy rentę nie można traktować rozszerzająco. Jeśli więc ubezpieczona mogłaby przejść na emeryturę pomostową tylko w drodze wyjątku, po spełnieniu przesłanek wymienionych w art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych, koniecznym jest by spełniła każdą z nich łącznie.

Mając to na uwadze, trzeba wskazać, iż w orzecznictwie sądów (w tym przede wszystkim w orzecznictwie Sądu Najwyższego) wyrażany jest jednolity pogląd, że nie spełnia przesłanki określonej w art. 49 pkt 3 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych ubezpieczony, którego dotychczasowy okres pracy nie jest okresem pracy w warunkach szczególnych lub o szczególnym charakterze w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 9 stycznia 2013 r., III AUa 1050/12, Lex nr 1254418; uzasadnienie wyroku Sądu Najwyższego z dnia 7 lutego 2011 r. I UK 276/11; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 września 2012 r. I UK 164/12, Lex nr 1284720). Pogląd ten sąd rozpoznający niniejszą sprawę w pełni podziela.

Trzeba więc wskazać, iż stosownie do definicji zawartej w przepisie art. 3 ust. 1 ustawy o emeryturach pomostowych, prace w szczególnych warunkach to prace związane z czynnikami ryzyka, mogące z wiekiem z dużym prawdopodobieństwem spowodować trwałe uszkodzenie zdrowia, wykonywane w szczególnych warunkach środowiska pracy, determinowanych siłami natury lub procesami technologicznymi, stawiające przed pracownikami - mimo zastosowania środków profilaktyki technicznej, organizacyjnej i medycznej - wymagania przekraczające poziom ich możliwości, ograniczony w wyniku procesu starzenia się jeszcze przed osiągnięciem wieku emerytalnego, w stopniu utrudniającym ich pracę na dotychczasowym stanowisku. Wykaz tych prac określa załącznik nr 1 do ustawy. Z kolei pod pojęciem prac o szczególnym charakterze ustawodawca rozumie, zgodnie z art. 3 ust. 3 ustawy, prace wymagające szczególnej odpowiedzialności oraz szczególnej sprawności psychofizycznej, których możliwość należytego wykonywania w sposób niezagrażający bezpieczeństwu publicznemu, w tym zdrowiu lub życiu innych osób, zmniejsza się przed osiągnięciem wieku emerytalnego na skutek pogorszenia sprawności psychofizycznej, związanego z procesem starzenia się. Wykaz prac o szczególnym charakterze określa załącznik nr 2 do ustawy.

Sąd Najwyższy w wyroku z 13 marca 2012 r. w sprawie II UK 164/11 wyraził pogląd, że wykaz prac określonych w art. 3 ust. 1 i 3 ustawy z 2008 r. o emeryturach pomostowych jest zamknięty i nie podlega uzupełnieniu, co oznacza, że cech pracy "o szczególnym charakterze" lub "w szczególnych warunkach" nie mogą posiadać inne prace, choćby sposób ich wykonywania i ich jakość mogła obniżyć się z wiekiem.

Jak z powyższego wynika, warunkiem skutecznego ubiegania się o emeryturę pomostową w świetle wykładni językowej przepisów art. 4 i 49 omawianej ustawy, jest więc legitymowanie się określonym stażem pracy w warunkach szczególnych lub w szczególnym charakterze (w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych lub dotychczasowych przepisów) oraz kontynuowanie pracy w tych warunkach po wejściu w życie ustawy, a więc po 1 stycznia 2009 r., co w przypadku T. B. nie miało jednak miejsca. W przypadku kiedy osoba ubiegająca się o to świadczenie nie kontynuuje pracy w warunkach szczególnych lub szczególnym charakterze i legitymuje się w związku z tym jedynie stażem pracy "szczególnej" według poprzednio obowiązujących przepisów, może nabyć prawo do "nowego" świadczenia jedynie wówczas, gdy dotychczasowy staż pracy (okres prac) można kwalifikować jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy). Oznacza to, że brak jest podstaw prawnych do przyznania emerytury pomostowej ubezpieczonemu, który wprawdzie wykonywał pracę zaliczaną do „prac w warunkach szczególnych” przez rozporządzenie Rady Ministrów z 7 lutego 1983r., odnoszące się do przyznawania prawa do wcześniejszej, „zwykłej” emerytury, ale praca ta nie jest już obecnie zaliczana do kategorii prac w warunkach szczególnych, uprawniających do emerytury pomostowej.

Z uwagi na powyższe koniecznym stało się przyjęcie, iż ubezpieczona nie spełnia przesłanki określonej w art. 49 pkt 3, tj. przesłanki legitymowania się co najmniej 15 letnim okresem pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze - w rozumieniu ustawy o emeryturach pomostowych.

W analizowanym postępowaniu organ rentowy słusznie bowiem przyjął, że w stażu pracy ubezpieczonej w warunkach szczególnych w rozumieniu w rozumieniu dziś obowiązujących przepisów (art. 3 ust. 1 ustawy) lub o szczególnym charakterze (art. 3 ust. 3 ustawy) może zostać uwzględniony wyłącznie okres zatrudnienia ubezpieczonej w (...) w S. w okresie od 23 września 1991 r. do 5 października 2006 r., kolejno na stanowiskach zwrotniczej oraz nastawniczej. W załączniku nr 2 do ustawy o emeryturach pomostowych w punkcie 2 wymienione są bowiem „prace bezpośrednio przy ustawianiu drogi przebiegu pociągów i pojazdów metra (dyżurny ruchu, nastawniczy, manewrowy, ustawiacz, zwrotniczy, rewident taboru bezpośrednio potwierdzający bezpieczeństwo pociągu, dyspozytor ruchu metra, dyżurny ruchu i stacji metra)”.

Ubezpieczona w toku procesu twierdziła, że organ rentowy nieprawidłowo wyliczył staż pracy w warunkach szczególnych z okresu zatrudnienia przyjmując, że w (...) w S. w warunkach szczególnych pracowała wyłącznie 13 lat, 3 miesiące i 6 dni, podczas gdy w rzeczywistości jej staż pracy w tym zakładzie był dłuższy. Sąd nie uznał tego zarzutu za słuszny. Z okresu zatrudnienia ubezpieczonej w spółce (...) należało bowiem wyłączyć te okresy, podczas których korzystała ze zwolnień lekarskich. Stosownie do treści przepisu art. 12 ustawy o emeryturach pomostowych, przy ustalaniu okresu pracy w szczególnych warunkach lub o szczególnym charakterze, o których mowa w art. 4-11, nie uwzględnia się okresów niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa. Wykonywanie pracy w szczególnych warunkach to bowiem rzeczywiste wykonywanie takiej pracy, a nie tylko formalne pozostawanie w stosunku pracy. Pracownik nie wykonując bowiem pracy w szczególnych warunkach (np. z uwagi na korzystanie ze zwolnień lekarskich) nie jest narażony na szybszą utratę zdrowia. Warto podkreślić – mając na uwadze argumentację ubezpieczonej, iż omawiana regulacja odnosi się do okresów niewykonywania pracy za które pracownik otrzymał wynagrodzenie lub świadczenie z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (np. będąc niezdolnym do pracy), niezależnie od tego, czy okres za który wypłacono wynagrodzenie lub świadczenie zaliczany jest do okresu składkowego, czy nieskładkowego..

Mając na uwadze powyższe w ocenie sądu organ rentowy prawidłowo przyjął, że ze stażu pracy w warunkach szczególnych w spółce (...)wyłączeniu podlegały okresy korzystania przez ubezpieczona ze zwolnień lekarskich wskazane w kartach zasiłkowych. W kartach tych wskazano, że w okresie omawianego zatrudnienia ubezpieczona korzystała ze zwolnień chorobowych od 31 stycznia 1992r. do 10 lutego 1992 r., od 9 czerwca 1992 r. do 19 czerwca 1992 r., od 21 lipca 1992 r. do 31 lipca 1992 r., od 5 października 1992 r. do 9 października 1992 r., od 2 listopada 1992 r. do 10 listopada 1992 r. , od 17 sierpnia 1993 r. do 16 września 1993 r., od 28 listopada 1994 r. do 7 grudnia 1994 r., od 3 stycznia 1995 r. do 17 stycznia 1995 r., od 25 września 1995 r. do 29 września 1995 r. , od dnia 1 października 1995 r. do 13 października 1995 r., od 17 lipca 1996 r. do 19 lipca 1996 r., od 14 października 1996 r. do 25 października 1996 r., od 13 października 1997 r. do 8 grudnia 1997 r., od 27 stycznia 1998 r. do 28 lutego 1998 r., od 7 sierpnia 1998 r. do 31 sierpnia 1998 r., od 4 stycznia 1999 r. do 18 stycznia 1999 r., od 8 lipca 1999 r. do 31 lipca 1999 r., od 8 grudnia 1999 r. do 31 grudnia 1999 r. , od 3 listopada 2000 r. do 20 listopada 2000 r., od 10 kwietnia 2002 r. do 25 kwietnia 2002 r., od 22 listopada 2002 r. do 3 grudnia 2002 r., od 29 marca 2005 r. do 10 kwietnia 2005 r., od 6 czerwca 2005 r. do 10 czerwca 2005 r., od 2 stycznia 2006 r. do 5 października 2006 r. Mając na uwadze powyższe przyjąć należało, że w warunkach szczególnych ubezpieczona pracowała od 23 września 1991 r. do 30 stycznia 1992 r., od 11 lutego 1992 r. do 8 czerwca 1992 r., od 20 czerwca 1992 r. do 20 lipca 1992 r., od 1 sierpnia 1992 r. do 4 października 1992 r., od 10 października 1992 r. do 1 listopada 1992 r. , od 11 listopada 1992 r. do 16 sierpnia 1993 r. od 17 września 1993 r. do 27 listopada 1994 r., od 8 grudnia 1994 r. do 2 stycznia 1995 r. , od 18 stycznia 1995 r. do 24 września 1995 r., w dniu 30 września 1995 r., od 14 października 1995 r. do 16 lipca 1996 r., od 20 lipca 1996 r. do 13 października 1996 r., od 26 października 1996 r. do 12 października 1997 r., od 9 grudnia 1997 r. do 26 stycznia 1998 r., od 1 marca 1998 r. do 6 sierpnia 1998 r., od 1 września 1998 r. do 3 stycznia 1999 r., od 19 stycznia 1999 r. do 7 lipca 19999 r., od 1 sierpnia 1999 r. do 7 grudnia 1999 r., od 1 stycznia 2000 r. do 2 listopada 2000 r., od 21 listopada 2000 r. do 9 kwietnia 2002 r., od 26 kwietnia 2002 r. do 21 listopada 2002 r., od 4 grudnia 2002 r. do 28 marca 2005 r., od 11 kwietnia 2005 r. do 5 czerwca 2005 r. oraz od 11 czerwca 2005 r. do 1 stycznia 2006 r., co dało łącznie 13 lat, 3 miesiące i 6 dni pracy w warunkach szczególnych.

Brak było również podstaw do uzupełnienia tego okresu przez doliczenie wskazywanych przez ubezpieczoną okresów zatrudnienia w (...) na stanowisku doręczyciela przesyłek pocztowych od dnia 30 listopada 1988 r. do 31 grudnia 1989 r., od 4 czerwca 1990 r. do 30 listopada 1990 r., od 1 czerwca 1992 r. do 31 sierpnia 1992 r, od 28 listopada 1992 r. do 31 grudnia 1992 r., od 2 stycznia 1993 r. do 31 marca 1993 r., od 17 maja 1993 r. do 31 sierpnia 1993 r. oraz od 16 maja 1994 r. do 31 sierpnia 1994 r. Wprawdzie bowiem według przepisów dotychczasowych praca doręczyciela była uważana za pracę w warunkach szczególnych na podstawie wykazu A, działu VIII, poz. 22 załącznika do rozporządzenia RM z dnia 7 lutego 1983 r., jednak aktualnie obowiązujące przepisy ustawy o emeryturach pomostowych już nie przewidują możliwości traktowania pracy tego rodzaju jako pracy w warunkach szczególnych. Tymczasem mający zastosowanie w niniejszej sprawie art. 49 ustawy o emeryturach pomostowych umożliwia nabycie prawa do tego świadczenia po uwzględnieniu okresu 15 lat pracy w warunkach szczególnych wyłącznie w rozumieniu art. 3 ust. 1 i 3 ustawy o emeryturach pomostowych.

W świetle powyższych rozważań sąd uznał, iż ubezpieczona nie spełniła łącznie wszystkich warunków koniecznych do przyznania wnioskowanego świadczenia. Koniecznym stało się więc oddalenie odwołania, o czym orzeczono na podstawie art. 477¹⁴§ 1 k.p.c.

Przewodniczący:	SSO Monika Miller-Młyńska
Protokolant:	st. sekr. sądowy Katarzyna Herman

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE