Sygn. akt II Ka 213/14
Dnia 3 października 2014 roku
Sąd Okręgowy w Koninie II Wydział Karny w składzie :
Przewodniczący: SSO Marek Kordowiecki – spr.
Sędziowie: SO Waldemar Cytrowski
SO Marek Ziółkowski
Protokolant: st. sekr. sąd. Arleta Wiśniewska
przy udziale Jacka Górskiego Prokuratora Prokuratury Okręgowej
po rozpoznaniu w dniu 3.10.2014 r.
sprawy T. W.
oskarżonego z art. 178a§1 k.k.
na skutek apelacji wniesionej przez prokuratora
od wyroku Sądu Rejonowego w Turku
z dnia 2 lipca 2014 roku sygn. akt II K 224/14
I. zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że w miejsce orzeczonego w punkcie 2 zakazu prowadzenia rowerów orzeka wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych kategorią (...) prawa jazdy;
II. utrzymuje w mocy zaskarżony wyrok w pozostałej części;
III. zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Waldemar Cytrowski Marek Kordowiecki Marek Ziółkowski
II Ka 213/14
Sąd Rejonowy w Turku wyrokiem z dnia 2 lipca 2014 roku w sprawie o sygn. akt II K 224/14 oskarżonego T. W. uznał winnym tego, że w dniu 8 kwietnia 2014 r. w miejscowości T. w woj. (...) kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym m-ki H. (...) o nr rej. (...) będąc w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,33 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu, tj. popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 1 k.k. wymierzył mu karę grzywny w liczbie 60 (sześćdziesięciu) stawek dziennych po 20 (dwadzieścia) złotych każda.
Nadto na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. Sąd Rejonowy orzekł wobec oskarżonego „ zakaz prowadzenia rowerów na okres 1 (jednego) roku, na poczet którego na podstawie art.63 § 2 k.k. zaliczył okres zatrzymania prawa jazdy od dnia 08 kwietnia 2014 roku”.
Apelację wniósł prokurator i na podstawie art. 425 § 1 i 2 k.p.k. oraz art. 444 k.p.k. zaskarżył wyrok w części dotyczącej orzeczenia o środku karnym na niekorzyść oskarżonego T. W..
Powołując się na art. 438 pkt 2 k.p.k. prokurator zarzucił obrazę przepisów prawa procesowego, tj. art. 343 § 1 i 7 k.p.k. w zw. z art. 335 § 1 k.k. polegającego na orzeczeniu wobec oskarżonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia rowerów na okres 1 (jednego) roku pomimo uwzględnienia wniosku prokuratora o orzeczenie środka karnego w postaci zakazu kierowania pojazdami mechanicznymi, do prowadzenia których wymagana jest kategoria (...)prawa jazdy na okres 1 (jednego) roku i niósł o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez orzeczenie na podstawie art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 kk zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, do prowadzenia których wymagana jest kategoria (...) prawa jazdy na okres 1 (jednego) roku.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Apelacja prokuratora okazała się zasadna i doprowadziła do zmiany zaskarżonego orzeczenia.
Sąd I instancji orzekając w trybie art. 335 § 1 k.p.k. i 343 k.p.k. prawidłowo ocenił zebrany w sprawie materiał dowodowy, wyprowadzając słuszne wnioski zarówno co do winy oskarżonego w zakresie przypisanego mu przestępstwa, jak i subsumcji prawnej jego zachowania pod wskazany przepis prawny. Wydane orzeczenie wymagało jednak ingerencji Sądu Odwoławczego w zakresie błędnie orzeczonego środka karnego.
Słusznie podnosi bowiem skarżący, że Sąd Rejonowy uwzględniając wniosek prokuratora złożony w trybie art. 335 § 1 k.p.k. orzekł środek karny w postaci zakazu prowadzenia rowerów zamiast w postaci wnioskowanego przez prokuratora zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych kat. B. Tym samym Sąd Rejonowy naruszył porozumienie karnoprocesowe między prokuratorem a oskarżonym.
Nie ulega również wątpliwości i nie jest kwestią sporną, że oskarżony dopuścił się przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. popełnionego w ten sposób, że kierował w ruchu lądowym samochodem osobowym, będąc w stanie nietrzeźwości z wynikiem 0,33 mg/dm3 alkoholu w wydychanym powietrzu. Zatem Sąd Rejonowy był obowiązany na podstawie art. 42 § 2 k.k. do orzeczenia zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju. Ograniczając jednak zakres tego zakazu, nie można pominąć pojazdów mechanicznych tego rodzaju, które odpowiadają temu pojazdowi, który prowadził sprawca w chwili inkryminowanego zdarzenia (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 14 stycznia 2009r. w sprawie o sygn. akt. V KK 364/08, OSNwSK 2009/1/167). Nie można pomijać przecież związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził w chwili popełnienia czynu, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu. Z uzasadnienia zaskarżonego orzeczenia wynika, że Sąd Rejonowy miał na uwadze tę okoliczność, a pominął ją w wyroku.
Należy zauważyć, iż wykonaniu podlega prawomocny wyrok i to jego treść, a nie uzasadnienie wyroku decyduje o tym za co konkretnie oskarżony został skazany i jaka konkretnie, tj. co do rodzaju i wymiaru kara i środek karny zostały oskarżonemu wymierzone. Skoro zaś zaskarżonym wyrokiem Sąd Rejonowy uwzględnił wniosek prokuratora o skazanie oskarżonego T. W. bez przeprowadzenia rozprawy, co wynika z protokołu posiedzenia (k. 35), a wbrew temu wnioskowi orzekł inny środek karny, naruszając przy tym zasadę związku między rodzajem pojazdu, który sprawca prowadził w chwili popełnienia czynu, a zakresem orzeczonego przez sąd zakazu na podstawie art. 42 § 2 k.k. to koniecznym stało się dokonanie korekty tego orzeczenia. Korekta ta nie jest możliwa do usunięcia w trybie art. 105 k.p.k., jak to uczynił Sąd Rejonowy postanowieniem z dnia 7 lipca 2014r. Rodzaj środka karnego jest elementem merytorycznej treści wyroku i jakiekolwiek jego błędne orzeczenie nie należy do kręgu takich pomyłek, które podlegają sprostowaniu w ramach instytucji przewidzianej w art. 105 § 1 k.p.k. (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 2011r. w sprawie o sygn. akt SNO 40/11, LEX nr 1288892). Wada ta mogła zatem być usunięta jedynie w toku kontroli instancyjnej.
Powyższe oznacza więc uchybienie stanowiące względną przyczynę odwoławczą określoną w art. 438 pkt 2 k.p.k., które to uchybienie, słusznie podniesione w apelacji prokuratora spowodowało konieczność zmiany zaskarżonego orzeczenia.
Dlatego Sąd odwoławczy na podstawie art. 438 pkt 2 k.p.k. w zw. z art. 437 k.p.k. zmienił zaskarżone orzeczenie w ten sposób, że w miejsce orzeczonego w punkcie 2 zakazu prowadzenia rowerów orzekł wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych określonych kategorią (...) prawa jazdy.
Sąd odwoławczy natomiast nie znajdując żadnych innych podstaw, w tym branych pod uwagę z urzędu do dalszej zmiany zaskarżonego wyroku bądź do jego uchylenia w pozostałej części na podstawie art. 437 § 1 k.p.k. utrzymał ten wyrok w mocy.
Ponieważ oskarżony nie przyczynił się do zaistnienia uchybienia podniesionego w środku odwoławczym przez prokuratora, Sąd Okręgowy stosując regułę słuszności, na podstawie art. 634 k.p.k. w zw. z art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił go w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych za postępowanie odwoławcze.
Waldemar Cytrowski Marek Kordowiecki Marek Ziółkowski