Sygn. akt: III AUa 67/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 października 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Łodzi, III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSA Jacek Zajączkowski

Sędziowie: SSA Dorota Rzeźniowiecka (spr.)

SSO del. Joanna Kasicka

Protokolant: st.sekr.sądowy Kamila Tomasik

po rozpoznaniu w dniu 28 października 2014 r. w Łodzi

sprawy K. E.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w O.

o wypłatę świadczenia,

na skutek apelacji organu rentowego

od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu

z dnia 21 listopada 2013 r., sygn. akt: V U 1017/13,

1.  umarza postępowanie apelacyjne w części dotyczącej należności głównej i odsetek do dnia 19 lutego 2014 roku;

2.  oddala apelację w pozostałej części.

Sygn. akt: III AUa 67/14

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 12 października 2011 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. W.. wstrzymał K. E. wypłatę emerytury od dnia 1 października 2011 r. z uwagi na kontynuowanie zatrudnienia u pracodawcy wykonywanego bezpośrednio przed nabyciem prawa do emerytury.

Od decyzji powyższej ubezpieczona nie odwołała się do Sądu wobec czego decyzja uprawomocniła się.

W dniu 29 kwietnia 2013 r. K. E. wniosła o przeliczenie emerytury i wznowienie jej wypłaty. ZUS decyzją z dnia 13 maja 2013 r. przeliczył wysokość emerytury o dalszy okres ubezpieczenia oraz wznowił jej wypłatę od dnia 1 kwietnia 2013 r.

W odpowiedzi na tę decyzję K. E. pismem złożonym w organie rentowym w dniu 27 maja 2013 r. ale skierowanym do sądu, wniosła o jej zmianę i wypłatę świadczeń emerytalnych należnych za okres od dnia zawieszenia wypłaty emerytury do dnia 31 marca 2013 r. łącznie z odsetkami za cały okres, powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 13 listopada 2012 r.

Decyzją z dnia 16 czerwca 2013 r. ZUS przyjmując wnioski zawarte w piśmie z dnia 27 maja 2013 r. jako żądanie wznowienia postępowania odmówił jego wznowienia powołując się na upływ miesięcznego terminu do zgłoszenia skargi o wznowienie postępowania.

Odwołanie od powyższej decyzji wniosła K. E. żądając jej zmiany i wypłatę zawieszonych świadczeń łącznie z odsetkami.

Organ rentowy wniósł o oddalenie każdego z odwołań.

Sąd połączył sprawy z każdego odwołania do wspólnego rozpoznania.

Wyrokiem z dnia 21 listopada 2013 roku Sąd Okręgowy w Kaliszu zmienił zaskarżone decyzje Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w O. z dnia 13 maja 2013 roku i z dnia 14 czerwca 2013 roku w ten sposób, że ustalił, iż odwołująca K. E. zachowała prawo do wypłaty emerytury za okres od 1 października 2011 roku do 31 marca 2013 roku łącznie z odsetkami za okres od dnia 25 czerwca 2013 roku, oddalając odwołanie w pozostałym zakresie.

Apelację od powyższego rozstrzygnięcia złożył Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. zarzucając naruszenie prawa materialnego tj. art.114 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz naruszenie art. 145 k.p.a. w zw. z art. 180 k.p.a poprzez jego niezastosowanie.

Wskazując na powyższe organ rentowy wniósł o zmianę zaskarżonego wyroku i oddalenie odwołania.

Apelujący podniósł, że w jego ocenie art. 114 ust 1 w/w ustawy nie ma zastosowania w przypadku, gdy Trybunał Konstytucyjny orzekł o niezgodności przepisu z Konstytucja, skoro to właśnie przepis art. 145 k.p.c. w zw. z art. 180. k.p.c. reguluje bezpośrednio i w sposób wyczerpujący instytucję wznowienia postępowania w niniejszym przypadku.

Odnosząc się do zakwestionowanych odsetek, organ rentowy podniósł, że nawet gdyby przyjąć, iż świadczenie powinno zostać wypłacone, to zdaniem skarżącego datą wyjściową ustalenia odsetek winna być data złożenia wniosku o wypłatę świadczenia za wsteczny okres.

Pismem z dnia 3 kwietnia 2014 roku organ rentowy cofnął apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Kaliszu z dnia 21 listopada 2013 roku w części wyroku dotyczącej należności głównej oraz odsetek naliczonych do dnia 19 lutego 2014r. wnosząc o umorzenie postępowania w tym zakresie oraz poparł apelację w pozostałej części. Formułując wniosek w przedmiocie cofnięcia apelacji organ rentowy podniósł, iż wnioskodawca złożył wniosek o wypłatę zaległych świadczeń wraz z należytymi odsetkami na podstawie ustawy z dnia 13 grudnia 2013 r. o ustaleniu i wypłacie emerytur, do których prawo uległo zawieszeniu w okresie od dnia 1 października 2011 r. do dnia 21 listopada 2012 r. W pozostałej części, tj. dotyczącej naliczenia odsetek za okres od 19.02.2014 roku do dnia wypłaty zaległych świadczeń, podtrzymał stanowisko wyrażone w apelacji.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Uzasadnienie podlegało wyłącznie postanowienie w przedmiocie umorzenia postępowania apelacyjnego zawarte w punkcie 1 wyroku Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 28 października 2014 roku, jako że żadna ze stron w ustawowym terminie nie zażądała doręczenia przedmiotowego wyroku wraz z uzasadnieniem.

Zgodnie z art. 391 § 2 kpc w razie cofnięcia apelacji sąd drugiej instancji umarza postępowanie apelacyjne i orzeka o kosztach jak przy cofnięciu pozwu.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 469 kpc w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych sąd uzna zawarcie ugody, cofnięcie pozwu, sprzeciwu lub środka odwoławczego oraz zrzeczenie się lub ograniczenie roszczenia za niedopuszczalne, gdyby czynność ta naruszała słuszny interes pracownika lub ubezpieczonego.

Skutkiem cofnięcia apelacji przez organ rentowy jest uprawomocnienie się korzystnego dla wnioskodawczyni orzeczenia Sądu pierwszej instancji w zakresie wypłaty zawieszonej emerytury, dlatego też w ocenie Sądu Apelacyjnego, w ustalonych okolicznościach sprawy uznać należy, że cofnięcie apelacji nie jest sprzeczne z prawem i nie narusza słusznego interesu wnioskodawczyni.

W związku z powyższym Sąd Apelacyjny stosownie do treści art. 391 § 2 k.p.c. umorzył postępowanie apelacyjne we wskazanej wyżej części.