Sygnatura akt II K 355/14

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 6 listopada 2014 roku

Sąd Rejonowy w Sokółce w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący SSR Wojciech Januszkiewicz

Protokolant Anna Kiszło

w obecności Prokuratora Łukasza Kosiorka

po rozpoznaniu dnia 6 listopada 2014 roku sprawy: J. J. (1)

urodzonego (...)

w S.

syna A.

oskarżonego o to, że: w dniu 26 kwietnia 2013 roku w S. działając w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadził O. F. (1) do niekorzystnego rozporządzenia mieniem w kwocie 315 złotych w ten sposób, że wprowadził wyżej wymienioną w błąd co do zamiaru wywiązania się z umowy kupna sprzedaży telefonu komórkowego marki S. (...) zawartej za pośrednictwem portalu internetowego Tablica.pl i mimo przesłania przez pokrzywdzoną uzgodnionej wcześniej kwoty nie przesłał zamówionego towaru

tj. o czyn z art. 286 § 1 kk

orzeka

I.  Oskarżonego J. J. (1) uznaje za winnego popełnienia zarzuconego mu czynu i za to, na mocy art. 286 § 1 kk, skazuje go na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  Na podstawie art. 69 § 1 i 2 kk, art. 70 § 1 pkt 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza tytułem próby na okres 3 (trzy) lat;

III.  Na podstawie art. 46 § 1 kk orzeka od oskarżonego J. J. (1) na rzecz pokrzywdzonej O. F. (1) kwotę 315 (trzysta piętnaście) złotych tytułem obowiązku naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem w całości;

IV.  Zwalnia oskarżonego w całości od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych.

UZASADNIENIE

W oparciu o całokształt okoliczności ujawnionych w toku przewodu sądowego, Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 25 kwietnia 2013 roku O. F. (1) poszukiwała wśród ofert na portalu internetowym tablica.pl, interesującego ją telefonu komórkowego, który chciała w ten sposób zakupić. Znalazła ogłoszenie dotyczące teflonu marki S. (...) za cenę 315 zł (łącznie z kosztami przesyłki), wystawiła go do sprzedaży osoba o danych (...). O. F. nawiązał z tą osobą kontakt pocztą elektroniczną i uzyskała wszystkie niezbędne dane do dokonania przelewu pieniędzy. W dniu 26 kwietnia 2014 roku O. F. przelała kwotę 315 zł na konto podane przez osobę wystawiającą telefon do sprzedaży. Od tego też momentu kontakt między O. F. a sprzedającym urwał się, pomimo wielu prób F..

Konto, na które O. F. przelała pieniądze należy do J. J. (1), a prowadzone jest w (...)

Powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o następujące dowody: zeznania O. F. (k. 2-2v, 229), dokumenty: notatkę urzędową (k. 3), wydruk z konta (k. 4), informacja z grupy Allegro (k. 11-13), wydruki dotyczące adresu (k. 14-19), informacje od operatorów (k. 33-39, 187, 188, 189-191, 192), informacja z (...)(k. 42-44), informacje ze (...) (k. 162-166); w niewielkim zakresie w oparciu o wyjaśnienia oskarżonego (k. 77-78).

Przesłuchany w charakterze podejrzanego J. J. nie przyznał się do winy i wyjaśnił, że nie posiadał nigdy konta na portalu internetowym tablica.pl, a co za tym idzie nigdy nie zamieszczał tam ogłoszeń. Nie zna O. F. i nie sprzedawał jej nigdy żadnego telefonu, nigdy tez nie potrzymał od niej żadnych pieniędzy. Dodał, że ma wiele podobnych spraw, ale wynika to z faktu, że ktoś się pod niego podszywa i sam nie ma z tym nic wspólnego. Wyjaśnił, że jest właścicielem konta w (...)i pewnego dnia przekazał swój numer konta pewnemu M., któremu miał wykonać przysługę – przyjąć pieniądze przesłanego dla niego i przekazać mu je. Dodał, że nie wiem, czy na jego konto wpłynęły pieniądze od O. F..

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie sądu, w świetle zgromadzonych w sprawie dowodów, wina oskarżonego jak i okoliczności popełnienia przez niego zarzuconego mu przestępstwa nie budzą żadnych wątpliwości.

O popełnieniu przez oskarżonego przestępstwa świadczą przede wszystkim zeznania świadka O. F. i dokumenty zebrane w sprawie.

W ocenie sądu zeznania pokrzywdzonej zasługują na danie im wiary w całości. O. F. jest dla oskarżonego obcą osobą. Między nimi a oskarżonym nie istniał konflikt. W tych okolicznościach, sąd doszedł do przekonania, że brak jest w przypadku tych osób jakichkolwiek podejrzeń, aby miała zeznawać nieprawdziwie i niezgodnie z rzeczywistym przebiegiem zdarzenia. Zeznania charakteryzują się logiką i precyzją. Sąd dał wiarę im i na nich w głównej mierze oparł swoje rozstrzygnięcie.

Ponadto zeznania ww. świadka znajdują potwierdzenie w dokumentach ujawnionych w toku rozprawy. Wskazać należy na wydruk z konta (k. 4), informacja z grupy Allegro (k. 11-13), wydruki dotyczące adresu (k. 14-19), informacje od operatorów (k. 33-39, 187, 188, 189-191, 192), informacja z(...)(k. 42-44), informacje ze (...) (k. 162-166). Z dowodów wskazanych powyżej rysuje się niezbicie klarowna, logiczna i spójna całość przedmiotowego zdarzeń z 25/26 kwietnia 2013 roku. Widać na ich podstawie kolejność kontaktów pokrzywdzonej z oskarżonym, a także ponad wszelką wątpliwość, że to właśnie oskarżony występował w tej transakcjo jako sprzedający – potwierdzają to informacje z banku o właścicielu konta jak i z portali internetowych, na których oskarżony ogłaszał swoje usługi.

Przechodząc do wyjaśnień oskarżonego. Wobec ich prawie całkowitej sprzeczności z ustalonym powyżej stanem faktycznym (jedynym potwierdzonym faktem jest, że oskarżony miał konto w (...)), tym samym za niewiarygodne należało uznać wyjaśnienia oskarżonego również w tym przedmiocie. Tłumaczenia oskarżonego sąd ocenił jako niewiarygodne i naiwne. Sąd tym samym nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, które w oczywisty sposób stoją w opozycji do zebranego materiału dowodowego. Pozostałe okoliczności podawane przez oskarżonego są, zdaniem sądu, jedynie przyjętą przez niego linią obrony i próbą uniknięcia odpowiedzialności karnej. O nieprawdziwości wyjaśnień oskarżonego świadczy też ich duża zmienność na przestrzeni całego postępowania.

Reasumując, wina oskarżonego nie budzi najmniejszych wątpliwości. Działaniem swoim oskarżony wprowadził pokrzywdzona w błąd co do sowich rzeczywistych zamiarów, doprowadził ją do niekorzystnego rozporządzenia mieniem (wypłata 315 zł), a t6ym samym wypełnił wszystkie znamiona występku oszustwa.

Przy wymiarze kary sąd miał na uwadze zarówno okoliczności łagodzące jak też obciążające oskarżonego. Do okoliczności łagodzących sąd zaliczył jedynie stosunkowo niską wartość szkody, a co za tym idzie również niezbyt wysoką społeczną szkodliwość czynu.

Natomiast do okoliczności obciążających sąd zaliczył jego wielokrotną karalność (k. 195-196), co wskazuje, że oskarżony nie przejawia prób zmiany swojego postępowania i ma bezkrytyczny stosunek do popełnianych przez siebie przestępstw.

Biorąc pod uwagę okoliczności łagodzące jak i obciążające oskarżonego sąd wymierzył mu na podstawie art. 286 § 1 k.k. karę 6 miesięcy pozbawienia wolności. Zdaniem Sądu kara w tym rozmiarze odzwierciedla ujemny charakter przestępstwa, którego dopuścił się oskarżony. Kara ta jest adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości czynu i spełnia wszelkie wymogi zarówno, co do zasad prewencji ogólnej jak i szczególnej i uświadomi oskarżonemu karygodny charakter jego zachowania. Stanowi należyta przestrogę, aby w przyszłości podobnych czynów nie dopuszczał się i postępował zgodnie z normami prawnymi.

W ocenie sądu oskarżony zasługuje na skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Zdaniem sądu można w przypadku oskarżonego postawić pozytywna prognozę kryminologiczną i uznać, iż w przyszłości podobnych czynów nie dopuści się.

Sąd wziął w tym wypadku pod uwagę szczególną okoliczność – mianowicie fakt, że oskarżony był już wcześniej karany trzykrotnie za występki oszustwa, a nadto toczą się przeciwko niemu również inne postępowania (k. 57-60, 123-125, 177-184) o podobne czyny i wszystkie tyczą się podobnego bardzo krótkiego okresu. To wskazuje, że bardzo prawdopodobnym jest, że w rzeczywistości oskarżony realizował jeden zamiar dokonywania przestępstw, czego ustalić w toku niniejszego postępowania nie można, a winno to się odbyć na etapie postępowania przygotowawczego i w takim razie wszystkie czyny oskarżonego winny być rozpoznane w jednym postępowaniu. W takim razie sytuacja procesowa oskarżonego byłaby wiele korzystniejsza.

Zdaniem sądu, kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania będzie wystarczająca dla osiągnięcia efektów wychowawczych i uzmysłowi oskarżonemu karygodny charakter jego postępowania oraz zapewni, iż podobnego czynu więcej nie popełni.

Mając na uwadze ukazane wyżej okoliczności sąd warunkowo zawiesił oskarżonemu wykonanie kary na okres próby wynoszący 3 lata. W ocenie sądu, okres ten będzie stanowił wystarczające ostrzeżenie i zapewni, ze oskarżony do przestępstwa nie powróci. Warunkowe zawieszenie wykonania kary będzie stanowić dla oskarżonego szansę na poprawę i zmianę postępowania i spełni rolę prewencyjną przed powrotem oskarżonego do przestępstwa.

Z uwagi na złożenie przez pokrzywdzoną wniosku o naprawienie szkody sąd uwzględnił go w całości, zasądzając od oskarżonego kwotę 315 zł na rzecz O. F..

O kosztach orzeczono zgodnie z art. 624 § 1 k.p.k.. W ocenie sądu sytuacja oskarżonego nie pozwala mu na uiszczenie powstałych w toku postępowania kosztów sądowych.