Sygn. akt IV U 1404/14
Dnia 19 listopada 2014 r.
Sąd Okręgowy w Tarnowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych
w składzie:
Przewodniczący: SSO Dariusz Płaczek
po rozpoznaniu w dniu 19 listopada 2014 r. w Tarnowie
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z odwołania R. W.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
z dnia 1 września 2014 r., znak: (...)
w sprawie R. W.
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.
o prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy
p o s t a n a w i a:
umorzyć postępowanie.
Decyzją z dnia 1 września 2014 r., znak: (...) ZUS Oddział w T., na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 6 oraz art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r.
o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych
(Dz. U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) w związku z art. 12-14 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2013 r.
poz. 1440 ze zm.), przyznał R. W. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku z wypadkiem przy pracy z dnia 8 stycznia 2013 r. na okres od 4 lipca
2014 r., tj. od zaprzestania pobierania świadczenia rehabilitacyjnego, do 31 lipca 2015 r.
(k. 57 cz. VI akt ZUS).
Decyzja powyższa została zaskarżona przez R. W. odwołaniem.
Ponieważ w zaskarżonej decyzji nie wskazano, że ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, w dniu 9 października 2014 r. ZUS Oddział w T. wydał kolejną decyzję, w której podał, że Lekarz Orzecznik ZUS
w orzeczeniu z dnia 21 lipca 2014 r. uznał wnioskodawcę za osobę częściowo niezdolnego do pracy w związku z wypadkiem przy pracy. Wysokość świadczenia nie uległa zmianie. Decyzją z dnia 9 października 2014 r. organ rentowy uchylił decyzję z dnia 1 września
2014 r.
Sąd Okręgowy rozważył, co następuje:
Postępowanie wywołane odwołaniem R. W. od decyzji ZUS Oddział
w T. z dnia 1 września 2014 r., znak:(...) podlega umorzeniu na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.
Zgodnie z art. 355 § 1 k.p.c., sąd wydaje postanowienie o umorzeniu postępowania, jeżeli powód cofnął ze skutkiem prawnym pozew lub jeżeli wydanie wyroku stało się
z innych przyczyn zbędne lub niedopuszczalne. Postanowienie może zapaść na posiedzeniu niejawnym (art. 355 § 2 k.p.c.).
W niniejszej sprawie decyzja ZUS z dnia 1 września 2014 r., którą organ rentowy przyznał R. W. prawo do renty z tytułu niezdolności do pracy w związku
z wypadkiem przy pracy z dnia 8 stycznia 2013 r. na okres od 4 lipca 2014 r. do 31 lipca
2015 r. została uchylona decyzją z dnia 9 października 2014 r. W zaskarżonej decyzji nie wskazano bowiem, że ubezpieczony jest osobą częściowo niezdolną do pracy w związku z wypadkiem przy pracy, w decyzji zaś z dnia 9 października 2014 r. w sposób precyzyjny podano, że Lekarz Orzecznik ZUS w orzeczeniu z dnia 21 lipca 2014 r. uznał wnioskodawcę za osobę częściowo niezdolną do pracy w związku z wypadkiem przy pracy.
Skoro więc decyzja ZUS z dnia 1 września 2014 r., od której odwołał się R. W. została uchylona, postępowanie w przedmiotowej sprawie jest zbędne
i niedopuszczalne, a zatem podlega umorzeniu. Brak jest wszak instrumentu inicjującego
i dopuszczającego postępowanie sądowe, którym w zakresie ubezpieczeń społecznych jest odwołanie od decyzji organu rentowego. W orzecznictwie przyjmuje się natomiast, że dochodzenie przed sądem prawa do świadczenia z ubezpieczenia społecznego, które nie było przedmiotem decyzji organu rentowego, jest niedopuszczalne, z wyjątkiem przewidzianym
w art. 477
9 § 4 k.p.c., a treść decyzji, od której wniesiono odwołanie, wyznacza przedmiot
i zakres rozpoznania oraz orzeczenia sądu (zob. postanowienie SN z dnia 13 maja 1999 r.,
II UZ 52/99, OSNP 2000, nr 15, poz. 601; wyrok SN z dnia 23 listopada 1999 r., II UKN 204/99, OSNP 2001, nr 5, poz. 169).
Mając powyższe na uwadze, orzeczono jak w sentencji postanowienia na podstawie art. 355 § 1 k.p.c.