Sygn. akt IX U 1519/14
Dnia 22 października 2014 r.
Sąd Okręgowy___________________ w Gliwicach Wydział IX
Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Ośrodek Zamiejscowy w Rybniku
w składzie:
|
Przewodniczący: |
SSO Mariola Łącka |
|
Protokolant: |
Joanna Metera |
przy udziale:./.
po rozpoznaniu w dniu 22 października 2014 r. w Rybniku
sprawy z odwołania H. Ż. (Ż.)
przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
o emeryturę
na skutek odwołania H. Ż.
od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.
z dnia 6 sierpnia 2014r. Znak (...)
1. zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu prawo do emerytury poczynając od dnia 4 sierpnia 2014r.
2. oddala odwołanie w pozostałej części.
Sędzia
Sygn.akt IX U 1519/14
Decyzją z dnia 06.08.2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił H. Ż. przyznania emerytury ponieważ nie osiągnął wieku emerytalnego 59 lat i 6 miesięcy bo uznał, że ubezpieczony udokumentował 11 lat 2 m-ce pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Ubezpieczony odwołał się od tej decyzji i wniósł o jej zmianę i przyznanie mu prawa do emerytury i podniósł, że przepracował pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy 12 lat, co zresztą potwierdził organ rentowy w decyzji z dnia 24.09.2010 r.
Organ rentowy w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie podtrzymując stanowisko zajęte w zaskarżonej decyzji. Podniósł, że w decyzji z dnia 24.09.2010 r. błędnie określono staż pracy ubezpieczonego pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na 12 lat i 2 miesiące.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny.
H. Ż. urodzony (...) w dniu 04.07.2014 r. złożył wniosek
o emeryturę.
Nie jest on członkiem otwartego funduszu emerytalnego i z dniem 31.07.2014 r. rozwiązał stosunek pracy z pracodawcą, u którego był zatrudniony od 18.04.2006 r.
Ubezpieczony już wcześniej w 2010 r. składał wniosek o emeryturę.
Decyzją z dnia 24.09.2010 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu prawa do emerytury ponieważ nie rozwiązał stosunku pracy i nie osiągnął wieku emerytalnego wynoszącego 59 lat.
W decyzji tej organ rentowy stwierdził, że staż pracy ubezpieczonego pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi 12 lat i 2 miesiące.
H. Ż. w okresie od 03.05.1976 r. do 28.02.2003 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy jako elektromonter w Przedsiębiorstwie (...)
(...) Węglowego (...) w R. i za okres tego zatrudnienia przedstawił wykaz dniówek dołowych (akta rentowe).
W oparciu o ten wykaz organ rentowy wyliczył ubezpieczonemu 12 lat i 2 miesiące pracy górniczej pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy.
Rozpoznając obecny wniosek o emeryturę organ rentowy w oparciu o ten sam wykaz nie uwzględnił ubezpieczonemu do pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu następujących miesięcy: sierpnia i września 1982 r., stycznia 1984 r., października 1984 r., lipca 1985 r., grudnia 1986 r., marca 1988 r., sierpnia 1988 r., września 1988 r., listopada 1988 r., czerwca 1989 r. i maja 1990 r., mimo że zaliczył je w 2010 r. do pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią.
2
W powyższych okresach ubezpieczony udokumentował łącznie z dniami urlopu wypoczynkowego i dniami chorobowego co najmniej 22 dniówki pracy pod ziemią choć liczba dni roboczych w tych miesiącach obowiązujących w (...) była wyższa niż 22 dniówki. (k. 13-22 akt sprawy i k. 19-29 akt sprawy).
Sąd przyjął, że H. Ż. udokumentował 12 lat 2 m-ce pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią, co wynika ze znajdującego się w aktach rentowych wykazu dniówek dołowych.
W oparciu o powyższe Sąd zważył, co następuje.
Zebrany w sprawie materiał dowodowy zdaniem Sądu pozwala stwierdzić, że ubezpieczony w okresie zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) w R. przez okres 12 lat i 2 miesięcy wykonywał pracę górniczą stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią.
Okoliczności faktyczne sprawy są bezsporne. Od czasu wydania decyzji przez organ rentowy 24.09.2010 r. nie zaistniały żadne nowe okoliczności faktyczne i prawne jeżeli chodzi o pracę górniczą wykonywaną przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią.
Organ rentowy w tej decyzji prawidłowo doliczył H. Ż. okres takiej pracy w oparciu o złożony wykaz dniówek dołowych i świadectwa pracy.
Przed 14.11.1991 r. do okresów zatrudnienia także pod ziemią zaliczało się okresy niewykonywania pracy, za które pracownik otrzymywał wynagrodzenie za czas choroby lub
zasiłek chorobowy i organ rentowy jak wynika z przedstawionych przez niego okresów pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu taką zasadę liczenia zastosował.
Zdaniem Sądu organ rentowy wydając zaskarżoną decyzję nieprawidłowo nie zaliczył ubezpieczonemu tych miesięcy pracy pod ziemią, w których przed 14.11.1991 r. wykazał łącznie z dniami pracy, urlopu wypoczynkowego i chorobowego, a po 14.11.1991 r. wykazał łącznie z dniami roboczymi i urlopami wypoczynkowymi w okresach do 31.12.1980 r. – 25 takich dniówek, a po 01.01.1981 r. – 22 takie dniówki.
Poprzednio obowiązujące rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 07.02.1983 r.
w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno rentowe, zasad wypłaty tych świadczeń jak i obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11.10.2011 r. (Dz.U z 2011 r. Nr 237 poz. 1412) w przepisie § 31 przewiduje… „ jeżeli w zaświadczeniu stwierdzającym okresy zatrudnienia są podane dniówki robocze, a nie okresy zatrudnienia, sumę dni zamienia się na miesiące, przyjmując za miesiąc 22 dni robocze, a za okresy przed 1 stycznia 1981 r. – 25 dni roboczych.
W świetle tego uregulowania w ocenie Sądu do pracy wykonywanej przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze pracy pod ziemią należy zaliczyć te miesiące, gdzie wykazał co najmniej 22 i odpowiednio 25 dniówek lub te miesiące, które tych dniówek licząc je w sposób wskazany wcześniej miał mniej ale były to wszystkie dni robocze obowiązujące u jego pracodawcy w danym miesiącu.
3
Organ rentowy błędnie pomijając cytowane wyżej uregulowania rozporządzenia uwzględnił tylko te miesiące, w których ubezpieczony wykazał tyle dniówek dołowych wraz z urlopami a przed 1991 r. także z dniami chorobowego ile było w tym miesiącu dniówek roboczych w (...).
Skoro zaś ubezpieczony wykazał 12 lat i 2 dni pracy górniczej wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią to stosownie do art. 39 w związku z art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17.12.1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U z 2013 r. poz. 1440) wiek emerytalny obniża mu się do 59 lat.
Niesporne jest między stronami, że H. Ż. spełnia także pozostałe warunki z art. 184 r. to jest na 01.01.1999 r., ma ponad 25 letni okres składkowy i nieskładkowy oraz nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego.
Dlatego też Sąd na mocy art. 477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję przyznając ubezpieczonemu prawo do emerytury od ukończenia 59 lat.
Na mocy art. 477 14 § 1 kpc w pozostałym zakresie oddalił odwołanie ubezpieczonego orzekając jak w pkt. 2 wyroku gdyż H. Ż. wniosek o emeryturę złożył 05.07.2014 r., a więc emeryturę osiągnął dopiero 04.08.2014 r.
Sędzia: