II Cz 824/14
Dnia 30 grudnia 2014 r.
Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy
w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Wojciech Vogt
SSO Janusz Roszewski
SSO Barbara Mokras – spr.
po rozpoznaniu w dniu 30 grudnia 2014 r. w Kaliszu
na posiedzeniu niejawnym
sprawy z powództwa M. S.
przeciwko (...) S.A. w Ł.
o zapłatę
na skutek zażalenia pozwanego
na postanowienie stanowiące pkt II wyroku Sądu Rejonowego w Kaliszu
z dnia 7 listopada 2014 r. sygn. akt I C 1440/12
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie
Wyrokiem z dnia 7 listopada 2014 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił powództwo M. S. przeciwko (...) S.A. w Ł. o zadośćuczynienie i nie obciążył powoda kosztami postępowania.
Zażalenie na powyższe postanowienie w przedmiocie kosztów wniósł pozwany domagając się jego zmiany i zasądzenia od powoda na rzecz pozwanego kwoty 2.417 zł. tytułem zwrotu kosztów procesu i zasądzenie od powoda na rzecz pozwanego kosztów postępowania zażaleniowego.
Powód wniósł o oddalenie zażalenia.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Zażalenie nie jest zasadne.
Zgodnie z art. 102 k.p.c. w wypadkach szczególnie uzasadnionych sąd może nie obciążyć strony przegrywającej w ogóle kosztami. Zgodzić należy się ze stanowiskiem sądu pierwszej instancji, że w przedmiotowej sprawie zachodzą przesłanki do zastosowania niniejszego przepisu. Powód wprawdzie przegrał proces w całości – jego powództwo o zasądzenie mu wyższego zadośćuczynienia zostało oddalone, jednak jego sytuacja materialna i rodzinna uzasadnia nie obciążenie go obowiązkiem zwrotu pozwanemu kosztów procesu. Na koszty te składa się: wynagrodzenie pełnomocnika i opłata od pełnomocnictwa – łącznie 2.417 zł. Powód utrzymuje się z wynagrodzenia za pracę w wysokości 1.500 zł. oraz emerytury w wysokości 1.700 zł. – razem 3.200 zł. Jego żona zarabia 1.300 zł. Na utrzymaniu mają dwie studiujące córki. Wprawdzie powód otrzymał już od pozwanego z tytułu zadośćuczynienia kwotę 6.000 zł. , było to jednak w 2009 r. i trudno zgodzić się ze stanowiskiem skarżącego, że powód winien te pieniądze zaoszczędzić na poczet przyszłych kosztów należnych przeciwnikowi.
W tym stanie rzeczy uznać należy, że zażalenie nie jest zasadne i na zasadzie art. 385 w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. postanowiono jak wyżej.