Sygn. akt II W 448/14
Dnia 9 czerwca 2014r
Sąd Rejonowy w Giżycku w II Wydziale Karnym w składzie:
Przewodniczący – SSR Bożena Makowczenko
Protokolant – st. sekr. sąd. Justyna Kurzynowska – Lubecka
w obecności oskarżyciela publicznego - z KPP w Giżycku st. asp. Sylwester Piotrowicz
po rozpoznaniu w dniu 2 czerwca 2014 r. sprawy
T. C.
syna D. i A. zd. W.
ur. (...) w G.
obwinionego o to, że: W dniu 9 maja 2013 roku około godziny 12 50 w G. na ul. (...), prowadząc samochód osobowy marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), nie korzystał z pasów bezpieczeństwa.
tj. o czyn z art. 97kw w zw. z art. 39 ust. 1
1. Obwinionego T. C. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 97 kw w zw. z art. 24§1 i 3 kw skazuje go na karę grzywny w wysokości 100 ( sto) złotych.
2. Na zasadzie art. 118§1 kpw zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 177,63 zł ( sto siedemdziesiąt siedem 63/100 złotych ) tytułem opłaty sądowej i zryczałtowanych kosztów postępowania.
Sygn. akt II W 448/14
W wyniku rozprawy głównej Sąd ustalił następujący stan faktyczny:
W dniu 9 maja 2013r. funkcjonariusze Policji – M. R. i M. J. - w godzinach od 06.00 do 14.00 pełnili służbę patrolu zmotoryzowanym w G..
Patrolując ulicę 1 – M. i wjeżdżając na skrzyżowanie okrężne zauważono pojazd marki O. (...) o numerze rejestracyjnym (...), którego to kierujący nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa. Było to około godziny 12.50, pogoda była dobra, słoneczny dzień.
Pojazd marki O. oczekiwał przed wjazdem na rondo od strony ulicy (...) podczas gdy radiowóz policyjny wjeżdżał na rondo od strony ulicy (...). Pojazd O. ustępował pierwszeństwa pojazdom znajdującym się na rondzie, w tym pojazdowi Policji, który to przejeżdżał obok pojazdu marki O. gdy ten stał przed rondem. Policjanci postanowili zatrzymać ten pojazd do kontroli i w tym celu okrążyli rondo i udali się z pojazdem marki O. zatrzymując go do kontroli na ulicy (...).
Kierującym okazał się obwiniony T. C., który w trakcie kontroli miał już pasy zapięte.
Kierowcy zaproponowano mandat karny w wysokości 100 zł, którego nie przyjęto.
Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o:
Wyjaśnienia obwinionego T. C. (k. 66v- 67), zeznania świadków: M. J. (k. 4, 15v, 67- 67v), M. R. (k. 15v, 67v - 68), notatkę urzędową (k.1), dane obwinionego (k. 6), fotografie (k. 64), szkic miejsca zdarzenia (k.65).
Obwiniony T. C. do winy nie przyznał się. Wyjaśniał, że tego dnia w istocie był kierowcą pojazdu marki O. (...) i jechał nim z ulicy (...) w kierunku ulicy (...) przejeżdżając przez rondo. Twierdził, iż miał zapięte wówczas pasy a w momencie gdy stał przed rondem i oczekiwał na wjazd na to rondo radiowóz dojeżdżał do przejścia dla pieszych znajdujących się na ulicy (...) kilka metrów przed rondem, z lewej trony patrząc od strony pojazdu obwinionego. Odległość zatem między pojazdami wynosiła około 38 metrów. Następnie, pojazd obwinionego wjechał na rondo , na które wjechał z przeciwnej strony inny samochód osobowy, któremu pierwszeństwa musiał ustąpić radiowóz. Dopiero po nim radiowóz wjechał na rondo. W tej sytuacji, zdaniem obwinionego, policjanci znajdujący się w radiowozie nie mogli widzieć czy obwiniony miał zapięte pasy czy tez nie zwłaszcza, że – jak wywodził obwiniony - radiowóz jechał „pod słońce”. Obwiniony przedłożył 7 fotografii, które wykonał a które wykonane były, jak twierdził, w dniu 10 maja 2013r. i przedstawiać miały usytuowanie pojazdu obwinionego względem radiowozu w dniu zdarzenia.
Nadto obwiniony podnosił, że kierując pojazdem przyjął charakterystyczną pozycję a mianowicie głowę oparł na ręce, którą miał z kolei opartą o drzwi pojazdu. Takie ułożenie ciała, jego zdaniem, utrudniało dokładny obraz sytuacji.
Wyjaśnieniom obwinionego Sąd nie dał wiary.
Przeczą im pozostałe dowody, w szczególności zeznania przesłuchanych świadków – w szczególności funkcjonariuszy Policji. Pozostają one – w ocenie Sądu - ze sobą w spójności, są konkretne, rzeczowe a przede wszystkim brak jest w nich jakichkolwiek elementów, które mogłyby podważyć ich wiarygodność i prawdziwość. Takim argumentem przemawiającym przeciwko owej wiarygodności nie może być, w ocenie Sądu, odmienna wersja wydarzenia podawana przez obwinionego.
W swych zeznaniach M. R. i M. J. podawali, że dokładnie widzieli obwinionego, który w trakcie jazdy nie miał zapiętych pasów. Zeznali, iż usytuowanie obu pojazdów tj. radiowozu i pojazdu obwinionego w momencie, w którym dostrzegli brak pasów u obwinionego, było inne aniżeli twierdził obwiniony.
Otóż, świadkowie twierdzili, że fakt braku zapiętych pasów u obwinionego zauważyli w momencie gdy radiowóz znajdował się już na rondzie i ustępował mu pierwszeństwa obwiniony stojąc na ulicy (...) przed rondem. Radiowóz zatem przejeżdżał obok pojazdu obwinionego i policjanci dokładnie widzieli kierowcę oraz to, że nie miał on wówczas zapiętych pasów. M. R. był pasażerem pojazdu więc widział dokładnie obwinionego. Objechali policjanci rondo raz jeszcze i udali się za kierowcą. Na szkicu sporządzonym przez świadka M. J. przedstawione zostało wzajemne usytuowanie obu pojazdów i pokazuje ono, że radiowóz przejeżdżał przy pojeździe obwinionego.
Zeznaniom świadków żaden sposób nie można odmówić wiarygodności, są przekonujące, stanowcze, jasne i rzeczowe. Oceny tej nie mogą zmienić twierdzenia obwinionego, że skoro policjanci jechali za nim więc i za nim musieli wjechać na rondo. Teza ta jest jednak gołosłowna. Jak podawali bowiem świadkowie, ich zamiarem było udanie się w ślad za obwinionym wiec musieli objechać rondo i jechać za pojazdem obwinionego by go zatrzymać do kontroli.
W tej sytuacji wina obwinionego nie budzi żadnych wątpliwości. Swoim działaniem w pełni wyczerpał on znamiona zarzucanego mu wykroczenia. Wymierzając obwinionemu karę grzywny w kwocie 100 zł Sąd miał na względzie, że pozostaje ona adekwatna do wagi czynu i winna wpłynąć wychowawczo na obwinionego. Pozostaje też adekwatna do możliwości finansowych obwinionego, którego dochód miesięczny wynosi około 1500 zł.
O kosztach orzeczono po myśli art. 118§1kpw oraz zgodnie z regułami Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia.
.